- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

O κόσμος προσπαθεί να κατανοήσει την “Τραμπ-οκάλυψη”

Κατηγορίες: Βόρεια Αμερική, Η.Π.Α., Διεθνείς Σχέσεις, Εκλογές, Μέσα των πολιτών, Πολιτική

Black Lives Matter Protest. Public Domain picture form Pixabay.

Διαδήλωση του κινήματος Black Lives Matter [Οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε]. Φωτογραφία ελεύθερη πνευματικών δικαιωμάτων από το Pixabay.

Νίκη-έκπληξη για πολλούς, αναμενόμενη για άλλους, τελειωτικό σοκ για όχι και τόσο λίγους. Ο αμφιλεγόμενος ακροδεξιός υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές [1] για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στις 8 Νοεμβρίου 2016. Ο Τραμπ ήταν δημοφιλής μεταξύ των υποστηρικτών του, κυρίως γιατί στα μάτια τους δεν έχει καμία σχέση με το πολιτικό κατεστημένο, στο οποίο δεν έχουν καμία απολύτως εμπιστοσύνη. Όλοι οι αναλυτές (και πάρα πολλοί δημοσιογράφοι) απέτυχαν να το συνειδητοποιήσουν αυτό. Εκτός συνόρων, ο κόσμος αναρωτιέται πώς συνέβη αυτό το πράγμα.

Δεν είναι μονάχα το ότι φτωχοί λευκοί ψήφισαν τον Τραμπ. Αυτή είναι η Αμερική, στην οποία ζούσαμε πάντοτε, απλά τώρα ξεγυμνώνεται.

Δεν ψήφισε άλλη χώρα τον Τραμπ. Τούτη εδώ τον ψήφισε. Τον ψήφισαν οι γείτονές σας, οι συγγενείς και οι συνάδελφοι και οι φίλοι σας.

Η Latoya Peterson, φυλετική και πολιτιστική κριτικός, η οποία συμμετέχει στο ιστολόγιο Racialicious [4], έγραψε στο Twitter:

Δε θα φοβηθώ [τα εκλογικά αποτελέσματα]. Ο φόβος σκοτώνει το μυαλό. Ο φόβος είναι ο μικρός θάνατος, που φέρνει ολικό αφανισμό. Θα αντιμετωπίσω το φόβο μου.

Η Παλαιστίνια-Αμερικανή Sara Yasin αποτύπωσε το φόβο που περνά η μουσουλμανική κοινότητα στις ΗΠΑ:

Νεαρή μουσουλμάνα στη Βόρεια Καρολίνα αντιδρά μετά τα αποτελέσματα της βραδιάς των εκλογών μέχρι στιγμής

Από την Αϊόβα, η Παν-Αφρικανή συγγραφέας Siyanda Mohutsiwa συλλογίστηκε:

Όταν μιλάμε για διαδικτυακή ριζοσπαστικοποίηση, πάντα μιλάμε για Μουσουλμάνους. Η ριζοσπαστικοποίηση όμως των λευκών ανδρών στο Διαδίκτυο είναι σε αστρονομικά επίπεδα.

Ο συνήγορος περί διαδικτυακής ιδιωτικότητας και ιδρυτής του Ιδρύματος για την Ελευθερία του Τύπου [11] Trevor Timm τουΐταρε:

Τι χαρά: οι Δημοκράτες θεσμοθέτησαν ένα τεράστιο και ανεξέλεγκτο σύστημα εθνικής ασφάλειας, που σύντομα θα ελέγχεται από έναν τρελό.

Μερικές σκέψεις ανά τον κόσμο

Η Αρμένια δημοσιογράφος Liana Aghajanian δήλωσε:

Αυτή είναι η Αμερική, είναι η ωμή αλήθεια. Φαίνεται πως προσποιούμαστε όλο αυτό τον καιρό ότι γνωρίζαμε την Αμερική, όμως πέσαμε τόσο έξω όσο δεν πάει.

Ο Marko προσπάθησε να εξηγήσει γιατί οι δημοσκοπήσεις ήταν τόσο λανθασμένες:

Ας σπάσουμε τα στερεότυπα! Οι δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ ήταν λάθος, γιατί πολύς κόσμος ντρεπόταν να ομολογήσει δημόσια ότι θα ψήφιζε τον Τραμπ.

Η Δρ Siobhan O'Dwyer, που μένει στο Ηνωμένο Βασίλειο, μοιράστηκε τη σκέψη αυτή της ανθρωπολόγου Sarah Kendzior:

“Σκεφτείτε το Brexit, αλλά με ένα σκασμό περισσότερα όπλα” – η @sarahkendzior [16] χτύπησε διάνα.

O Παλαιστίνιος υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Mohammed Suliman δήλωσε:

Πρώτα η Μ. Βρετανία, μετά η Αμερική. Η Δύση δεν μπορεί πλέον να ισχυρίζεται ότι είναι ηθικά ανώτερη. Δεν μπορεί να κρύψει το πρόσωπό της πίσω από το προσωπείο της φιλελεύθερης οικουμενικότητας.

Από το Βελιγράδι, η Danica Radisic, σύμβουλος εταιρικής επικοινωνίας και πρώην αρχισυντάκτρια του Global Voices Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, δημοσίευσε την παρακάτω ανάλυση στο Facebook [19]:

What fascinates me is that most people in the Western hemisphere still seem to think this US election is an isolated incident. Just as they thought Brexit was isolated and a surprise. Or Orban being re-elected in Hungary. Or Duterte's expletive-filled rise in the Philippines. Or Vucic and his nationalist, right-wing progressives in Serbia.

These are not flukes, my friends. This is a clear pattern. I tweeted the other day that “Right-wing ideologies grow and spread when economic & social change are necessary, but liberals & centrists are slow in offering solutions.” I didn't come up with that one all on my own. This has all happened before. It began in 1912 with the Balkan wars and ended with the rise of Hitler and World War 2. And if you don't get it, then you are among the very privileged and out of touch with the average human and with the rest of the world.

I read this Michael Moore piece a while back. And I never much liked the guy (okay, I think he's a whining douche), but I can't help but agree with him when he's right. And he's right.

From Green Bay to Pittsburgh, this, my friends, is the middle of England – broken, depressed, struggling, the smokestacks strewn across the countryside with the carcass of what we use to call the Middle Class. Angry, embittered working (and nonworking) people who were lied to by the trickle-down of Reagan and abandoned by Democrats who still try to talk a good line but are really just looking forward to rub one out with a lobbyist from Goldman Sachs who’ll write them nice big check before leaving the room. What happened in the UK with Brexit is going to happen here.”

And it will keep happening. As long as the failing upper classes are so out of touch with the growing working (or unemployed) classes, things are bound to get worse. One way or another, we will all go through this cleansing process. The more we ignore it, the uglier it will get.

That being said… boy, the next decade is going to be fun to watch! Well, for some of us. As long as you're not too attached to living and working in certain parts of the world.

Αυτό που με συναρπάζει είναι ότι ο περισσότερος κόσμος στο δυτικό ημισφαίριο ακόμα φαίνεται να πιστεύει ότι οι αμερικανικές εκλογές αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό. Ακριβώς όπως πίστευαν ότι το Brexit ήταν μεμονωμένη περίπτωση και έκπληξη. Ή η επανεκλογή Ορμπάν στην Ουγγαρία. Ή η γεμάτη προσβολές άνοδος του Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες. Ή ο Βούσιτς και οι εθνικιστικές δεξιές προοπτικές του στη Σερβία.

Δεν είναι παρεμβολές αυτά, φίλοι μου. Είναι ξεκάθαρο. Τουΐταρα τις προάλλες ότι “Οι δεξιές ιδεολογίες μεγαλώνουν και επεκτείνονται, όταν είναι απαραίτητη μια οικονομική και κοινωνική αλλαγή, αλλά οι φιλελεύθεροι κι οι κεντρώοι αργούν λίγο να προσφέρουν λύσεις”. Δεν τα εφηύρα όλα αυτά από μόνη μου. Έχουν ξαναγίνει όλα στο παρελθόν. Ξεκίνησε το 1912 με τους Βαλκανικούς Πολέμους και έληξε με την άνοδο του Χίτλερ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι αν δεν το κατανοείτε, τότε είστε μεταξύ των πολύ προνομιούχων και εκτός πραγματικότητας με τον μέσο άνθρωπο και το υπόλοιπο του πλανήτη.

Διάβασα αυτό που έγραψε ο Μάικλ Μουρ πριν λίγο. Και ποτέ δε μου άρεσε ο τύπος (ντάξει, τον θεωρώ ένα ψώνιο που κλαψουρίζει συνέχεια), αλλά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του, όταν έχει δίκιο. Και έχει δίκιο.

Από το Green Bay ως το Pittsburgh, αυτό είναι το μέσον της Αγγλίας – συνθλιμμένο, καταθλιμμένο, αγωνιζόμενο, οι τσιμινιέρες σε όλη την ύπαιθρο πάνω από το κουφάρι αυτού που λέγαμε Μεσαία Τάξη. Θυμωμένος, πικραμένος εργαζόμενος (ή μη εργαζόμενος) κόσμος, που τους κορόιδεψε η οικονομική πολιτική του Ρήγκαν και εγκαταλείφθηκαν από τους Δημοκρατικούς, που προσπαθούν ακόμα να μιλήσουν όμορφα, νοιάζονται όμως απλά να τα ‘χουν καλά με έναν λομπίστα από τη Goldman Sachs, που θα τους υπογράψει μια ωραία παχυλή επιταγή προτού βγουν από το κτίριο. Ό,τι συνέβη στη Μεγάλη Βρετανία με το Brexit θα συμβεί κι εδώ”.

Και θα συνεχίσει να συμβαίνει. Όσο οι φθίνουσες ανώτερες τάξεις είναι εκτός επαφής με την αναπτυσσόμενη εργατική τάξη (ή τις τάξεις των ανέργων), τα πράγματα είναι σίγουρο ότι θα πάνε προς το χειρότερο. Ούτως ή άλλως, όλοι θα περάσουμε από αυτή τη διαδικασία εκκαθάρισης. Όσο την αγνοούμε, τόσο πιο άσχημα θα γίνουν τα πράγματα.

Με όλα αυτά…ω φίλε, η επόμενη δεκαετία θα ‘χει πολλή πλάκα! Τουλάχιστον για κάποιους από εμάς. Με την προϋπόθεση ότι δεν έχεις δεθεί τόσο με το να ζεις και εργάζεσαι σε συγκεκριμένα μέρη του κόσμου.

Αναφερόμενος στην πρόσφατη άνοδο της ακροδεξιάς παγκοσμίως, ο Μεξικανός δημοσιογράφος και διευθυντής της διαδικτυακής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Animal Político [20] αναρωτήθηκε:

Ο Πούτιν στη Ρωσία
Ο Τραμπ στις ΗΠΑ
Ο Ραχόι στην Ισπανία
Καιρός είναι για τη Λεπέν στη Γαλλία και τον Φάρατζ στο Ηνωμένο Βασίλειο

Ελπίζω ο Καναδάς να μπορεί αν διαχειριστεί 7.500 εκατομμύρια κόσμο

Μιλώντας για την αποτυχία των δημοσκοπήσεων να προβλέψουν το αποτέλεσμα των εκλογών, η ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Μοζαμβίκη Zenaida Machado είπε:

Κάποιος θα πρέπει να επανεφεύρει τις Θεωρίες Δεδομένων, Πιθανοτήτων και Στατιστικής, μετά την αναστάτωση που έφερε το Brexit και οι Αμερικανικές Εκλογές. Τα στατιστικά ήταν λάθος.

Ενώ η Amy Mackinnon, ανεξάρτητη δημοσιογράφος που καλύπτει την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, μοιράστηκε αυτή την εικόνα από τη Ρωσία:

Εικόνα της ημέρας. Κάποιος έχει αφήσει λουλούδια έξω από το Αμερικανικό Προξενείο στη Μόσχα με ένα πλακάτ που γράφει “Je suis USA”

Από την άλλη πλευρά, ο Χιλιανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Pedro Cayuqueo κατέληξε στη στήλη του “Trump, ¿Apocalipsis ahora? [26]” (Τραμπ, Αποκάλυψη Τώρα;):

Si decimos creer en la democracia, poco y nada que lamentar. Felicitaciones al vencedor y que sea, en la medida de lo posible, un no tan mal gobierno. Mientras tanto la vida sigue.

Αν αποφασίσουμε να πιστέψουμε στη δημοκρατία, λίγα πράγματα – αν όχι τίποτα – δεν μπορεί να μας θλίψει. Συγχαρητήρια στο νικητή και μακάρι να είναι – όσο μπορεί να ‘ναι – μια όχι και τόσο κακή κυβέρνηση. Εν τω μεταξύ, η ζωή συνεχίζεται.

Προχωράμε!

Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Mark Frost τουΐταρε:

Απόψε είναι μια τραγωδία. Κοιμηθείτε λίγο. Αύριο είναι η πρώτη ημέρα της αντίστασης.

Ο πρώην νομικός υποδιευθυντής της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών Jameel Jaffer:

Σταματήστε να λέτε ότι θα μετακομίσετε στον Καναδά. Όσα έχετε εδώ αξίζει να τα υπερασπιστείτε.

Willow Brugh, με ακτιβιστική δράση περί ανοιχτής τεχνολογίας και ισότητας των φύλων:

Όσοι διαδηλώνουν είναι δίκαιοι και ευγενικοί με χιλιάδες τρόπους κάθε μέρα. Κάντε το ίδιο τώρα. Υπερασπιστείτε τρίτους. Αγαπάτε όσους διαφωνείτε μαζί τους.

Ο Σύριος blogger Anas Qtiesh, ο οποίος μένει στις ΗΠΑ και συμμετέχει επίσης και στο Global Voices, πρόσφερε λίγη σκυλίσια παρηγοριά σε όσους έχουν ακόμα αίσθηση του χιούμορ:

Νομίζω πως χρειάζεστε όλοι λίγα παγκ αυτή τη στιγμή

Από τον Danny O'Brien, Παγκόσμιο Διευθυντή του Ιδρύματος Ηλεκτρονικών Συνόρων, [32] μέσω Facebook [33]

Shout out to all my friends and all my heroes across the world: in Thailand, in Pakistan, in Hong Kong and the mainland, in Russia, Venezuela and Cuba, all across the MENA from Morocco to Bahrain. Chiranuch Premchaiporn and Nighat Dad and Esra'a Al Shafei [34] and Rami Nakhla [35] and Alaa and Oiwan Lam [36] and Nassir and shit I'm so bad at listing everyone. Also shoutout to my Brexit buddies, Tom Steinberg et al.

I'm sitting in the Electronic Frontier Foundation offices in San Francisco running through the disaster scenarios with all of us at 10PM, and trying to channel all the things I've seen you do and act and say in far worse situations.

We're going to have lots of time tomorrow to work out the details, but here's what I'm going to argue for, if it goes the way I think: that our day job here is, to defend /everybody/ from what could happen here, anybody and everybody around the whole world.

We'll need help, and y'all are so good at solidarity and experience and just making me laugh and keep positive and keep going even in the worst of situations. Not everyone here has quite grokked what's going on, but when they do, I'm going to BORE YOU SO MUCH with my questions and begging for advice.

Solidarity, everyone. We're going to build a home for freedom, we're going to create such awesome tools, we're going to win everyone over and then WE'RE GOING TO MARS.

Μήνυμα προς όλους τους φίλους μου και όλους τους ήρωές μου ανά τον κόσμο: Ταϊλάνδη, Πακιστάν, Χονγκ Κονγκ και ηπειρωτική Κίνα, Ρωσία, Βενεζουέλα και Κούβα, σε όλη τη Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική από το Μαρόκο ως το Μπαχρέιν. Chiranuch Premchaiporn και Nighat Dad και Esra'a Al Shafei [34] και Rami Nakhla [35] και Alaa και Oiwan Lam [36] και Nassir και…σκατά, δεν μπορώ να τους βάλω όλους. Επίσης, στους φίλους μου από Brexit, Tom Steinberg και σία.

Κάθομαι στα γραφεία του Ιδρύματος Ηλεκτρονικών Συνόρων στο Σαν Φρανσίσκο, φυλλομετρώντας τα σενάρια καταστροφής με όλους εδώ στις 10 το βράδυ και προσπαθώντας να διοχετεύσω όλα τα πράγματα που σας έχω δει να κάνετε και να λέτε σε πολύ χειρότερες καταστάσεις.

Θα έχουμε πολύ χρόνο αύριο να δουλέψουμε τις λεπτομέρειες, αλλά ιδού τι έχω να επιχειρηματολογήσω, αν πάει έτσι όπως το σκέφτομαι: ότι η κανονική δουλειά μας είναι να υπερασπιζόμαστε όλους από το τι θα μπορούσε να συμβεί εδώ, όλους και οποιαδήποτε ξεχωριστά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Θα χρειαστούμε βοήθεια και είστε όλοι τόσο καλοί σε εμπειρία και αλληλεγγύη και στο να με κάνετε απλά να γελάω και να μένω αισιόδοξος και να συνεχίζω ακόμα και στις χειρότερες καταστάσεις. Δεν το έχουν πιάσει ακόμη όλοι εδώ τι συμβαίνει, αλλά όταν γίνει, ΘΑ ΜΕ ΒΑΡΕΘΕΙΤΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ με τις ερωτήσεις μου και τα παρακάλια μου για συμβουλές.

Αλληλεγγύη, όλοι. Θα χτίσουμε μια εστία ελευθερίας, θα δημιουργήσουμε τόσο υπέροχα εργαλεία, θα τους κερδίσουμε όλους κατά κράτος και μετά ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΑΡΗ