Τρεις ημέρες μετά την εξαφάνιση της 20χρονης τραπεζικής υπαλλήλου Shannon Banfield, το σώμα της βρέθηκε στην αποθήκη ενός παντοπωλείου στο Πορτ οφ Σπέιν του Τρινιδάδ, βάζοντας ένα δυσάρεστο τέλος σε κάθε ελπίδα της οικογένειάς της να βρεθεί ζωντανή.

Τη Δευτέρα 5 Δεκέμβρη 2016, η Banfield είπε στην οικογένειά της ότι θα έπαιρνε ένα ταξί για το σπίτι, αφότου έκανε μερικά θελήματα στην πρωτεύουσα, ένα από αυτά στο κατάστημα στο οποίο βρέθηκε το πτώμα της. Η Shannon ήταν ευρέως γνωστή ότι ήταν δραστήρια στην εκκλησία της και άνθρωπος της οικογένειας και θεοσεβούμενη. Μαθαίνοντας για τον θάνατό της, ένα μέλος της εκκλησίας της είπε δημόσια στο Facebook:

Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν το πως νιώθω τώρα. Προσευχηθήκαμε και εκφράσαμε την ελπίδα για την ασφαλή επιστροφή σου, αλλά μόνο ο Θεός ξέρει. Αναπαύσου εν ειρήνη αγαπητή μου […]

Ο πρώην εργοδότης της Basnfield, η Republic Bank Limited, αποκάλεσε τον θάνατό της “μία τραγωδία με ανυπολόγιστες διαστάσεις”:

Συμμετέχουμε στην αγρυπνία μαζί με τους υπόλοιπους ανήσυχους πολίτες του έθνους, με την ελπίδα μίας ασφαλούς επιστροφής του μέλους της ομάδας μας.

Οι σκέψεις μας, οι προσευχές μας και η υποστήριξή μας είναι με τους γονείς και την οικογένεια της Shannon αυτή τη στιγμή.

Δεν έχουμε λάβει καμία περαιτέρω λεπτομερής πληροφόρηση από την αστυνομία, μέχρι στιγμής, αλλά θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί τους, όπως απαιτείται.

Έχουμε ξεκινήσει διαδικασίες για συναισθηματική βοήθεια για το προσωπικό […] πολλοί από τους οποίους είναι απαρηγόρητοι.

Αυτή είναι μια θλιβερή ημέρα για την ομάδα της Republic Bank και για το έθνος μας.

Με ταχείες διαδικασίες, η αστυνομία κυκλοφόρησε ένα δελτίο τύπου με τις φωτογραφίες των δύο ατόμων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την έρευνα. Ωστόσο, η ταχύτητα με την οποία ανταποκρίθηκαν οι Αρχές ελάχιστα βοήθησε για να κατευνάσει την τοπική μπλογκόσφαιρα — χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ξεκίνησαν ένα hashtag, το #Δικαιοσύνη για την Shannon, για να βοηθήσουν να ανέβει το προφίλ της υπόθεσης και να πιέσουν για τη γρήγορη επίλυσή της. Έχει επίσης ξεκινήσει και μία αντίστοιχη σελίδα στο Facebook.

Ενώ η αστυνομία ήταν προσεκτική ώστε να μην αναφερθεί στους άνδρες ως υπόπτους, πολλοί χρήστες του Διαδικτύου είχαν ήδη βγάλει τα συμπεράσματά τους, ειδικά υπό το φως άλλων αναφορών που καταδείκνυαν αυτούς τους τρεις υπαλλήλους του καταστήματος όπου βρέθηκε το σώμα της Banfield — δύο άντρες και μία γυναίκα — ότι δεν είχαν εμφανιστεί στην εργασία τους από την Δευτέρα.

Υπήρχαν επίσης πολλές θεωρίες συνωμοσίας που κοινοποιούνταν στο Facebook, υποστηρίζοντας ότι η δολοφονία το 2015 μίας άλλης νεαρής γυναίκας παρουσίαζε μικρές ομοιότητες με το εν λόγω κατάστημα.

Το συντριπτικό συναίσθημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ωστόσο, ήταν ότι οι άνθρωποι είχαν απηυδήσει με τα ποσοστά της αυξανόμενης εγκληματικότητας της χώρας, την ανικανότητα του δικαστικού συστήματος και της βίας κατά των γυναικών. Η χρήστης του Facebook, Sharon Boodoosingh πέτυχε διάνα για πολλές γυναίκες netizens, όταν είπε:

Η πόλη #LifeInLeggings είναι εκεί που ξεκίνησε για μένα. Αναπαύσου εν ειρήνη Shannon.

Το πασίγνωστο hashtag #LifeinLeggings, που δημιουργήθηκε από δύο γυναίκες από τα νησιά Μπαρμπάντος που ήθελαν να αναδείξουν το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στην Καραϊβική, έδωσε στις ντόπιες γυναίκες διαδικτυακό χώρο και υποστήριξη για να μοιραστούν τις ιστορίες τους. Η δολοφονία της Banfield ήταν η τελευταία σε έναν ανησυχητικά υψηλό αριθμό περιστατικών βίας κατά των γυναικών, πολλά από τα οποία τελειώνουν με το θάνατό τους.

Η καθηγήτρια Πανεπιστημίου και ακτιβίστρια Gab Souldeya Hosein θρήνησε στο Facebook:

Shannon Banfield. Ω ακριβή 20χρονη Shannon Banfield. Δεν μπορεί να υπάρξει μία γυναίκα σήμερα στο Τρινιντάντ που να μην αισθάνεται σαν να καταρρέει από φόβο, τραύμα και θλίψη.

Η συνάδελφος ακτιβίστρια Tillah Willah εξέφρασε την κούραση των γυναικών της χώρας αρκετά καλά:

Εγώ ρε δεν έχω αμάξι. Περπατώντας πηγαίνω. Παίρνω ταξί. Τραβάω φωτογραφίες το νούμερο της πινακίδας του αμαξιού. Κρατάω κλειδιά, ένα μολύβι, ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα βιβλίο. Κρατώντας κάτι σαν όπλο σε περίπτωση που πρέπει να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Θα είμαι έτοιμη να τρέξω, αν κάποιος με παρακολουθήσει από πολύ κοντά. Δεν έχω άλλα δάκρυα να κλάψω για κανέναν. Δεν έχω άλλα δάκρυα να κλάψω για τον εαυτό μου. Βαρέθηκα και κουράστηκα από το περπάτημα και από το να κοιτάζω ποιος με κοιτάζει. Τινάσσομαι στο κουδούνισμα του φερμουάρ στην τσάντα μου, γιατί ακούγεται σαν βήματα. Έχω βαρεθεί αυτές τις μαλακίες να φοβάμαι και να τρελαίνομαι για τους άνδρες που μου λένε ότι αντιδρώ υπερβολικά. Καλύτερα να βεβαιωθώ για κάτι παρά να μείνω με την απορία. Καλύτερα να πληγωθεί ο εγωισμός σας, παρά να καταλήξω εγώ νεκρή επειδή προσπάθησα να φερθώ ευγενικά. Σε όλους εσάς αρέσουν πολύ οι στατιστικές. Σταματήστε να μετράτε και ξεκινήστε να είστε υπεύθυνοι. Πέστε καλύτερα στα αγόρια σας να προσέχουν την συμπεριφορά τους. Έχω βαρεθεί. Έχουμε βαρεθεί. Πρέπει να ξεκινήσουν να πληρώνουν για όλα αμέσως τώρα.

Μία άλλη χρήστης του Facebook επανέλαβε τη σημασία μίας σωστής κοινωνικοποίησης των αγοριών ώστε να σέβονται τις γυναίκες:

Αυτός είναι ο λόγος που κάνω κάθε δυνατή προσπάθεια να μεγαλώσω μία γενιά Βασιλιάδων. Πρέπει να τα κάνουμε καλύτερα… στ’ αλήθεια πρέπει. Αυτό και μόνο έχει διεισδύσει τόσο βαθιά. #Δικαιοσύνη για την Shannon

Η χρήστης του Facebook, Ruth Joyette είπε:

Οι γυναίκες, στο ΆΝΘΟΣ της ζωής τους αιχμαλωτίζονται με κάποιον τρόπο, γιατί ακόμα και αν απελευθερώθηκαν ή διέφυγαν, η ποιότητα ζωής τους μειώνεται. Η επίγνωση είναι το παιχνίδι. Διδάξτε τις γυναίκες να είναι προσεκτικές, διδάξτε τους άνδρες να σέβονται τα όρια και διδάξτε τους άνδρες να προστατεύουν όταν βλέπουν τα πράγματα να γίνονται επικίνδυνα. Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το αύριο γνωρίζοντας ότι αυτό είναι μία πιθανή μοίρα για τις μητέρες μας, τις κόρες μας, τις αδερφές μας, τις γυναίκες μας, τις γιαγιάδες μας, τις θείες μας, ΠΩΣ; Όλοι μιλούν για πίστη και προσευχή, αλλά η πίστη και η προσευχή χωρίς έργα τι αξίζουν; Τίποτα. Ήταν μία σκληρή περίοδος 3 ημερών για πολλούς από εμάς, τους φίλους και ιδιαίτερα την οικογένεια. ΞΥΠΝΗΣΤΕ και ΠΟΛΕΜΉΣΤΕ! #Δικαιοσύνη για την Shannon

Δεν ήταν η μόνη που σκέφτηκε ότι ήρθε η ώρα για δράση. Η Brigette R Joseph πρόσθεσε:

Αν αυτό το κατάστημα είχε πέσει θύμα ληστείας, οι ταινίες θα είχαν βγει. Οι ιδιοκτήτες θα τις είχαν στείλει στο Ian Alleyne [μία τοπική εκπομπή για το έγκλημα] και θα είχαν βγει στον αέρα ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΗΜΕΡΑ και το πρόσωπο του δράστη και το βίντεο της ασφάλειας θα το έβλεπαν σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αλλά μία μητέρα καλεί την αστυνομία, ξέροντας ότι κάτι συνέβαινε με την κόρη της. Ότι έλειπε.
Δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΑ. Τέσσερις ημέρες αργότερα βρέθηκε στο ίδιο μέρος που η μητέρα είπε ότι ήταν.
Νεκρή.
Όντως. Ειλικρινά. ΤΙ;
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ είμαι έτοιμη να ΔΡΑΣΩ.

Ο Steven Valdez συνέβαλε στη συζήτηση επισημαίνοντας ότι “τα αυξανόμενα περιστατικά βίαιων εγκλημάτων [επί λέξη] δημιουργούν εμπόδιο στην εθνική ανάπτυξη“:

Ενώ εμείς θρηνούμε την απώλεια ενός άλλου θύματος δολοφονίας, ας αναγνωρίσουμε ότι η χώρα μας είναι σε πολύ βαθιά σκατά και πρέπει να κάνουμε κάποιες εύστοχες ερωτήσεις:
Πως μπορούμε να το διορθώσουμε αυτό; Από που να αρχίσουμε; Ποιος έχει την εμπειρία και τη δύναμη να επιφέρει τις αλλαγές που απαιτούνται για να πάρει αυτούς τους εγκληματίες από τους αιματοβαμμένους δρόμους μας;

Υπήρξε πολλή συζήτηση — και μία εκστρατεία συλλογής υπογραφών — σχετικά με την επαναφορά της θανατικής ποινής, η τελευταία φορά που εκτελέστηκαν καταδικασμένοι εγκληματίες στο Τρινιδάδ και Τομπάγκο ήταν σχεδόν μία δεκαετία πριν. Ωστόσο, η δημοσιογράφος Judy Raymond τουΐταρε απατώντας:

More squawking about “bringing back” the death penalty? Sigh. It hasn't gone anywhere. But more importantly, you gotta catch them first!

— Judy Raymond (@heyjudeTT) December 8, 2016

Περισσότερες φωνές σχετικά με την “επαναφορά” της θανατικής ποινής; Ουφ. Δεν έχει πάει πουθενά. Αλλά το πιο σημαντικό, πιάστε τους εσείς πρώτα!

Ένας χρήστης του Twitter δεν έχει και πολύ πίστη ότι η εικονική κατακραυγή θα μεταφραστεί σε ρεαλιστική δράση:

So is anyone willing to march for her? Plenty talk and no action. RIP. #trinidad#ShannonBanfield#justice#womensrightsarehumanrights

— Natasha (@Natalake) December 9, 2016

Λοιπόν υπάρχει κανείς που θέλει να διαδηλώσει γι’ αυτήν; Όλο λόγια κι από πράξεις μηδέν. Αναπαύσου εν ειρήνη. #Τρινιδάδ #ShannonBanfield #Δικαιοσύνη #Τα δικαιώματα των γυναικών είναι ανθρώπινα δικαιώματα

Αλλά ο δημοσιογράφος και διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Lloyd Best των Δυτικών Ινδιών — μία ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης αφιερωμένη στην ανάπτυξη της Καραϊβικής — προσκάλεσε τους ανθρώπους να έρθουν στο χώρο για να ορίσουν στρατηγική, εξηγώντας, “Η κατακραυγή είναι μία ισχυρή δύναμη αλλαγής. Δεν μπορούμε να την αφήσουμε να πάει χαμένη.“

Οι πολίτες κλήθηκαν να φορέσουν μαύρα την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016, “σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τις οικογένειες των αδελφών που έχουν χάσει τη ζωή τους, προς τις οικογένειες που τελούν υπό οδύνη και να στείλουν ένα μήνυμα ότι ΕΜΕΙΣ οι άνθρωποι παίρνουμε πίσω τη γη μας“.