- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Σύριος ακτιβιστής: “Φρίκη, τρόμος. Το Χαλέπι έχει γίνει Πόλη του Τρόμου”

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Συρία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις
Gnaid, center, with his newborn daughter . Used with permission.

Ο Gnaid, στο κέντρο, με τη νεογέννητη κόρη του και την οικογένειά του. Χρησιμοποιείται κατόπιν άδειας.

“Το Χαλέπι είναι ζωντανό και δε θα πεθάνει!”

Αυτό έγραψε ο βιντεο-δημοσιογράφος Gnaid στο Facebook, όταν ανακοίνωσε τη γέννηση της μικρής του κόρης, του δεύτερου παιδιού του, την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016.

Ο Gnaid εργάζεται για την ομάδα ακτιβιστών στα media Aleppo Today [1], παρέχοντας καθημερινές ειδήσεις, και συνεργάζεται επίσης με το Aleppo Media Center (AMC) [2] στο ανατολικό Χαλέπι στη Συρία. Έχει διακεκομμένη σύνδεση ίντερνετ μέσω δορυφόρου και μπορεί μονάχα με αυτό τον τρόπο να επικοινωνήσει με το Global Voices. Ζει με τη γυναίκα του, το μικρό του γιο, τη νεογέννητη κόρη του και δυο εκ των συγγενών του.

Και τα δυο παιδιά γεννήθηκαν και μεγαλώνουν υπό καθεστώς πολιορκίας. Νωρίτερα την προηγούμενη εβδομάδα, ο Gnaid είπε στο Global Voices σε διαδοχικές επικοινωνίες ότι οι δυνάμεις του συριακού καθεστώτος βρίσκονταν μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του κι ότι πανικός κατέκλυσε τους πολίτες [3] και τους επαγγελματίες των media, που βρίσκονται ακόμα στο ανατολικό Χαλέπι.

Τη στιγμή της συγγραφής του άρθρου, οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τον Πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ φέρεται να ελέγχουν [4]το μεγαλύτερο κομμάτι του Ανατολικού Χαλεπιού, έχοντας κάνει αρκετή πρόοδο τις τελευταίες μέρες υπό την κάλυψη των ρωσικών βομβαρδισμών και την ισχυρή υποστήριξη από στρατιωτικές μονάδες του Ιράν. Από το 2012, η πόλη έχει διαιρεθεί: από τη μια το Ανατολικό Χαλέπι, στα χέρια των επαναστατών, και από την άλλη το Δυτικό Χαλέπι, στα χέρια του καθεστώτος. Οι πρώτες βόμβες-βαρέλια που έριξε το καθεστώς πάνω από το Χαλέπι ήταν τον Δεκέμβριο του 2013 [5] κι από τότε, έχουν χρησιμοποιηθεί πολλά είδη όπλων, από χημικά όπλα [6] μέχρι και βόμβες διασποράς, [7]αφήνοντας ολότελα συντρίμμια το ανατολικό κομμάτι της πόλης. Μια σκληρή πολιορκία τότε επιβλήθηκε από το καθεστώς [5] τον Ιούλιο του 2016, καθώς διατύπωσε την πρόθεσή του να ανακαταλάβει το ανατολικό Χαλέπι εντός μηνών.

Όταν ο Gnaid κι η οικογένειά του υπολόγισαν τις πιθανότητες να εγκαταλείψουν το Ανατολικό Χαλέπι, βρήκαν πολλά εμπόδια. Η μετάβαση στη γειτονική Τουρκία είναι δύσκολη και οι περιοχές της Συρίας που βρίσκονται στα χέρια του καθεστώτος είναι επικίνδυνες για ακτιβιστές των media, οι οποίοι φοβούνται συλλήψεις, βασανιστήρια ή ακόμα και δολοφονίες. Ο Gnaid επεσήμανε ότι μονάχα αν παραδινόταν και κρατούσε ένα πορτρέτο του Άσαντ θα μπορούσε ίσως να επιζήσει, αλλά δεν του το επιτρέπουν η περηφάνια και η αξιοπρέπειά του. Είναι πολύ ταπεινωτικό γι’ αυτόν, είπε στο Global Voices. Έτσι, ο Gnaid κι η οικογένειά του αποφάσισαν να παραμείνουν στο Ανατολικό Χαλέπι και να συνεχίσουν.

“Απόψε, οι βομβαρδισμοί είναι πολύ ισχυροί”, είπε ο Gnaid την Τετάρτη, 7 Δεκεμβρίου. “”Φρίκη, τρόμος. Το Χαλέπι έχει γίνει πόλη του τρόμου”. Κατηγόρησε την παγκόσμια κοινότητα για “έλλειψη ανθρωπιάς”:

Η γυναίκα μου κι εγώ δεν έχουμε διαβατήρια. Δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε, αλλά μπορέσαμε να παραμείνουμε ζωντανοί εδώ στο Χαλέπι, ακόμα και κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Πρέπει τώρα να υπάρχει κάποια λύση. Είναι δικαίωμά μας να ζούμε με αξιοπρέπεια και ελευθερία, όπως όλοι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμος. Δυστυχώς, όμως, οι φωνές μας δεν ακούγονται περισσότερο από το θόρυβο των όπλων! Τεράστιος αριθμός ανθρώπων έχουν χάσει τα σπίτια τους και φεύγουν λόγω της βίας και των βομβών. Ίσως η γειτονιά μας ξαναγυρίσει στα χέρια του καθεστώτος. Αλλά δε θα την αφήσουμε τη γη μας! Ντροπή στα Ηνωμένα Έθνη και όλους τους διεθνείς οργανισμούς, που μπορούσαν να σώσουν τους τραυματίες, αλλά απλά αρνούνται να το κάνουν!

Ο Gnaid έπειτα έστειλε κι άλλο ένα μήνυμα:

Η κατάσταση είναι τρομερά δύσκολη. Δεν ξέρω τι να πω. Κοιτάζω τον κόσμο. Δε θέλω να φύγω. Δε θέλω να εγκαταλείψω το Χαλέπι. Κουράστηκα και είμαι απίστευτα εξαντλημένος. Δεν υπάρχει όμως να κάνω τίποτε άλλο από το να μείνω. Αυτή είναι η πατρίδα μου. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο πια για μένα εκτός από το Χαλέπι. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω πια. Στα χέρια του Θεού πλέον.

Τελικά, την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου, ο Gnaid έστειλε το τελευταίο ίσως, κατ’ εκείνον, μήνυμά του.

Πριν από μισή ώρα ξεκίνησε η μάχη εδώ. Τεράστιος πανικός. Ειδικά με τα παιδιά. Είναι πολύ-πολύ δύσκολα πλέον. Έχουμε επιθέσεις με ρουκέτες από το Συριακό Στρατό. Σύντομα θα γίνει μάχη.

Ευτυχώς, κατάφερε να στείλει ένα σύντομο ηχητικό μήνυμα στο Global Voices το πρωί της Τρίτης 13 Δεκεμβρίου, λέγοντας:

Είμαστε καλά ευτυχώς. Ακόμα περιμένουμε να δούμε τι θα μας συμβεί.

Εν τω μεταξύ, οι συνάδελφοί του στο Aleppo Media Center δημοσίευσαν ένα βίντεο 360 μοιρών για να δείξουν την ευρεία καταστροφή στη γειτονιά Al Shaer στο ανατολικό Χαλέπι.

Για τον Gnaid και την οικογένειά του, η διεθνής κοινότητα δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει την αιματοχυσία. Η μόνη ελπίδα τώρα, λέει, είναι αυτός και η οικογένειά του να μπορέσουν να βγουν με ασφάλεια στις εναπομείνασες περιοχές, που έχουν απομείνει στα χέρια των επαναστατών, ελπίζοντας ότι τα πολεμικά αεροπλάνα δε θα ακολουθήσουν τον κόσμο εκεί.