Φωτογραφία από Erlan Bakirov.

Η εθνική ομάδα του Κιργιστάν του Kok-Boru. Με τη χορηγία από την ομοσπονδία του Kok-Boru Κιργιζίας στο Facebook.

Το Καζακστάν δεν έστειλε μια ομάδα για την  περίοδο αγώνων του 2014, στην οποία το Κιργιστάν με την Α-ομάδα και την Β-ομάδα, μετά την άνετη νίκη σε ομάδες από χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσική Δημοκρατία της Αλτάι και το Τατζικιστάν, κατέληξαν να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον στον τελικό του τουρνουά. (Η A-ομάδα ήταν οι νικητές).

Το 2016, όμως, δεν αναμενόταν να είναι τόσο εύκολο.

Αλλά στο τέλος οι Καζάκοι πρόσφεραν στην ομάδα του Κιργιζιστάν σχεδόν καθόλου ανταγωνισμό: το Κιργιστάν διέλυσε την πλούσια σε πετρέλαιο γείτονά της με σκορ 15-3  ώστε να διεκδικήσει τη νίκη σε ένα τουρνουά που είδε επίσης να σφυροκοπιέται από μια ομάδα ερασιτεχνών από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

To Kok-Boru ήταν ένα από τα πιο γνωστά από τα περισσότερα από 20 αθλήματα που συνδέονται με τη νομαδική κληρονομιά των τουρκικών φύλων σε όλη την Ευρασία που εμφανίζεται στα παιχνίδια, στα οποία πάνω από 40 χώρες έλαβαν μέρος. Τώρα, το ότι η Κιργιζία έχει φιλοξενήσει δύο φορές το διετές τουρνουά ώθησε την Τουρκία να παρέμβει για να φιλοξενήσει εκείνο του 2018.

Η ιεροτελεστία της μετάβασης

Λέγεται συχνά ότι τα παιδιά της Κιργιζίας μαθαίνουν να ιππεύουν πριν να μπορέσουν να περπατήσουν και στα ορεινά χωριά της χώρας το πρώτο παιχνίδι Kok-Boru ενός αγοριού ισοδυναμεί με μια ιεροτελεστία της μετάβασης από την παιδική στην ενήλικη ζωή.

Φωτογραφία από Erlan Bakirov.

Το παιχνίδι απαιτεί υψηλά επίπεδα σωματικής αντοχής, καθώς και ένα ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης, αφού οι τραυματισμοί που προκύπτουν από το άθλημα μπορεί να είναι σοβαροί, ακόμη και θανατηφόροι. Οι πιο έμπειροι παίκτες εξασκούνται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να είναι σε θέση να εκτελούν περίτεχνα ακροβατικά με το άλογο, ενώ ταυτόχρονα συναγωνίζονται για να αρπάξουν το πτώμα της κατσίκας που είναι το «τρόπαιο» του παιχνιδιού. Ένα αγόρι που δεν μπορεί να ιππεύσει ένα άλογο και να αναμετράται σε παιχνίδια όπως το Kok-Boru και το Er Enish (πάλη πάνω στο άλογο) μπορεί να ονομαστεί μόλις και μετά βίας ο ίδιος zhigit, το οποίο στην γλώσσα του Κιργιστάν μεταφράζεται περίπου ως «επιδέξιος και γενναίος άνθρωπος».

Αγόρι σε άλογο, φωτογραφία από Erlan Bakirov.

Υπερηφάνεια και βραβεία

.Δεν είναι οποιαδήποτε αίγα αρκετή για έναν διαγωνισμό Kok-Boru. Συνήθως ένας ειδικός στις κατσίκες επισκέπτεται μια αγορά ζώντων ζώων για να επιλέξει μια κατσίκα που θα ζυγίζει 35-40 κιλά. Ένα βαρύτερο σφάγιο κατσίκας είναι ένα καλύτερο βραβείο για τους παίκτες, οι οποίοι ανταγωνίζονται σε επαγγελματικό επίπεδο σε δύο ομάδες των δώδεκα αναβατών η κάθε μια, αλλά η πρακτική εξάσκηση γίνεται με μικρότερα ή και μεγαλύτερα νούμερα.

Ενώ τα World Nomad Games λαμβάνουν χώρα το καλοκαίρι, η καλύτερη εποχή για Kok-Boru θεωρείται συνήθως από το Νοέμβριο έως το Φεβρουάριο. Για υψηλού επιπέδου παιχνίδια στους κρύους μήνες οι αρχηγοί των αγώνων κάνουν μια τομή 10 εκατοστών στο υπογάστριο του τράγου, βγάζουν τα όργανα του και θάβουν το σφάγιο στο χιόνι για δύο ώρες, έτσι ώστε να παραμείνει ανέπαφο. Στη συνέχεια, το ράβουν με σχοινί.

Οι πολίτες της Κιργιζίας συνεχίζουν τα τουρνουά Kok-Boru για διάφορους λόγους, όπως για να γιορτάσουν εθνικές εορτές, την γέννηση ενός παιδιού ή έναν γάμο. Μερικές φορές οι αγώνες έχουν πλούσιους υποστηρικτές και επιτυχημένοι παίκτες μπορούν να κερδίσουν αυτοκίνητα ή δεκάδες χιλιάδες δολάρια.

Για τον Chinghiz, που απεικονίζεται παρακάτω, Το Kok-Boru είναι μια σημαντική πηγή οικονομικών εσόδων. Κερδίζει περίπου τρία αυτοκίνητα ανά έτος και κερδίζει 2.500 – 3.000 δολάρια την σαιζόν, ανάλογα με το αν οι ομάδες που παίζει είναι επιτυχείς.

Φωτογραφία από Erlan Bakirov.

Μετά από ένα σκληρό αγώνα έρχεται η γιορτή. Έτσι είναι σωστό, οι παίκτες Kok-Boru συχνά, αλλά όχι πάντα, τρώνε την ίδια κατσίκα πάνω από την οποία ανταγωνίζονται. Ένας παίκτης που μίλησε στο Global Voices για αυτό το άρθρο εξήγησε: «Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι ulakchi (παίκτες) τραβούν το κατσικίσιο κορμί και τα άλογα ποδοπατούν το σφάγιο. Αυτό μαλακώνει το κρέας [Όταν μαγειρεύεται] και λιώνει στο στόμα.. »