Υπήρχαν και καλές στιγμές στο ζοφερό και καταστροφικό 2016

Ευρέως διαδεδομένη είναι η ιδέα ότι το 2016 ήταν μια ιδιαίτερα φριχτή χρονιά, τόσο που υπάρχουν αρκετά δημοφιλή ^[1] διαδικτυακά memes ^[2] επί του θέματος. Ίσως αληθεύει. Η χρονιά ήταν γεμάτη πράγματι με πόλεμο ^[3], βία ^[4], θάνατο ^[5], διώξεις ^[6], ξενοφοβία ^[7] και λογοκρισία ^[8] και στο μυαλό μας όπως και στα ΜΜΕ, ό,τι δείχνει αίμα, προηγείται. ^[9]

Αν όμως ψάξετε λίγο βαθύτερα ^[10], θα δείτε ότι το 2016 μας πρόσφερε επίσης πολλές στιγμές φιλίας, δημιουργικότητας, χιούμορ και σθένους.

Η ψηφιακή ειδησεογραφική ομάδα της κοινότητας του Global Voices εργάστηκε σκληρά αυτό το χρόνο για να οικοδομήσει γέφυρες κατανόησης πέρα από σύνορα και γλωσσικά εμπόδια μέσω ιστοριών, που προκαλούν την παραδοσιακή οπτική γωνία όσων κατέχουν ισχύ και προνόμια. Οι αναφορές μας συχνά υπογράμμισαν την ευγένεια εν μέσω βιαιότητας, την αγάπη ενάντια στο μίσος και την αντοχή αέναντι στις κακουχίες.

Όσο αποχαιρετούμε το 2016, αναθαρρήστε με τον ακόλουθο κατάλογο 41 ιστοριών. Η χρονιά που πέρασε ήταν αρκετά άσχημη, αλλά όχι τόσο άσχημη.

1. Ένα αστείο meme οδηγεί σε εκστρατεία crowdfunding για τα παιδιά της Γκάνας

Μια φωτογραφία στο Instagram από ένα παιδί ονόματι Jake να ζωγραφίζει αφοσιωμένο σε ένα χωριό της Γκάνας ενέπνευσε δεκάδες memes. Ο άνδρας πίσω από τη φωτογραφία, ο Solomon Adufah, τράβηξε έπειτα την προσοχή σε μια εκστρατεία crowdfunding ^[11]για να στηρίξει την εκπαίδευση του Jake και άλλων παιδιών, συγκεντρώνοντας πάνω από 13.000 δολάρια.

2. Κιργίζια τραγουδά ποίημα παραδοσιακά ερμηνευόμενο από άνδρες

Η Κιργίζια καλλιτέχνις Gulzada Ryskulova ηχογράφησε μια δυναμική εκδοχή ^[12] του έπους Μανάς ή αλλιώς των manaschi, φυλάκων μιας προφορικής λαϊκής παράδοσης. Επίσης, σχεδόν πάντοτε είναι άνδρες. Η εκδοχή της Ryskulova φέρει μια νέα χροιά, ωθώντας τη διάσωση της φύσης και της νομαδικής κληρονομιάς της χώρας..

3. “Τοίχοι καλοσύνης” και “τοίχοι συμπόνοιας” προωθούν την ενότητα και την αγάπη

“Τοίχοι καλοσύνης” ^[13] (Deewar-e-Meherbani) ξεκίνησαν ως υπαίθρια φιλανθρωπική δράση για τους άστεγους του Ιράν. Οι τοίχοι είχαν ρούχα κρεμασμένα και από κάτω τη φράση: “Πάρε ένα, αν το χρειάζεσαι. Δώσε ένα, αν δεν το χρειάζεσαι”. Η ιδέα έπειτα εξαπλώθηκε στην Κίνα και στο Πακιστάν. Εν τω μεταξύ, στις ΗΠΑ, συλλογικοί τοίχοι συμπόνοιας  ^[14]στους σιδηροδρομικούς σταθμούς του Σαν Φρανσίσκο πρόσφεραν μηνύματα αγάπης και ενότητας έπειτα από μια ιδιαίτερα διχαστική εκλογή Προέδρου.

4. Το “Somali Faces” προκαλεί τα στερεότυπα με προσωπικές ιστορίες ελπίδας

Ένα νέο διαδικτυακό εγχείρημα κοινοποιεί ιστορίες απλών Σομαλών ^[15] προκαλώντας τη διεθνή αντίληψη για τους Σομαλούς και να τους ενθαρρύνει να ξεπεράσουν τους μηδαμινούς φυλετισμούς τους. Οι αναγνώστες μαθαίνουν για ανθρώπους όπως η “Ακτιβίστρια”, η οποία περιγράφει πώς ξεπέρασε την απώλεια των δυο ποδιών της, όταν ήταν παιδί, και έγινε υπέρμαχος των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. “Αν έχεις μια φιλοδοξία, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τα καταφέρεις”, λέει.

5. Στη Δανία, ιμάμηδες και ιερείς κατεβαίνουν στο γήπεδο σε φιλικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι

Μια ομάδα ιερέων και ιμάμηδων προκάλεσαν αλλήλους στο γήπεδο ^[16] τον Ιούνιο, αψηφώντας τις παραδοσιακές αντιλήψεις που χωρίζουν τους Δανούς βάσει πολιτισμικών και θρησκευτικών γραμμών. Ο συνιδρυτής της πρωτοβουλίας Nora Omari εξήγησε: “Χρειαζόμαστε κάτι που να δείχνει ότι ως ανθρώπινα όντα είμαστε ικανοί να συνυπάρξουμε”.

6. Μαζική εικονική βιβλιοθήκη ανοίγει τις πύλες της δωρεάν στους Κροάτες

Η Κροατία έγινε “Ζώνη Δωρεάν Ανάγνωσης” για το μήνα Δεκέμβριο ^[17] για όλους τους κατοίκους, που ήταν πρόθυμοι να εγκαταστήσουν μια εφαρμογή στα κινητά τους, η οποία παρείχε πρόσβαση σε μια βιβλιοθήκη e-books με 100.000 τίτλους. Ο μήνας αυτός ήταν χορηγία της πύλης No Shelf Required και η πρωτοβουλία αποτελεί πνευματικό τέκνο της Mirela Rončević, μιας Κροάτισσας μετανάστριας στις ΗΠΑ, που πιστεύει ότι η πρόσβαση στη γνώση αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.

7. Εθελοντικές προσπάθειες παροχής βοήθειας καλλιεργούν φιλία μεταξύ Ταϊβανέζων και Ιαπώνων

Στην Πρεσβυτεριανή Εκκλησία της Ταϊβάν, Ιάπωνες εθελοντές ξεπέρασαν σε αριθμούς τους αντίστοιχους Ταϊβανέζους ^[18] μετά το σεισμό Ταϊνάν, ο οποίος προκάλεσε το θάνατο περισσότερων από 100 ανθρώπων και ισοπέδωσε κτίρια γύρω από τη νότια Ταϊβάν. Οι Ιάπωνες εθελοντές δήλωσαν ότι αισθάνθηκαν υποχρέωση να βοηθήσουν, καθώς η Ταϊβάν είχε δωρίσει το μεγαλύτερο ποσό χρημάτων από κάθε άλλη χώρα μετά το σεισμό της 11ης Μαρτίου 2011 που έπληξε την Ιαπωνία.

8. Η ιστορία γεμάτη έμπνευση του Μεξικανού μετανάστη Fidencio Sanchez

Μια εκστρατεία συλλογικής χρηματοδότησης συγκέντρωσε περισσότερα από 380.000 δολάρια ^[19] για τον 89χρονο Μεξικανό Fidencio Sanchez, ο οποίος εργάζεται ως υπαίθριος πωλητής γρανίτας και παγωτών στο Σικάγο. Ο Sanchez πρόσφατα έχασε την κόρη του και ανέλαβε τη φροντίδα των δυο παιδιών της. Τα χρήματα προορίζονταν για να δώσουν στον σκληρά εργαζόμενο αυτό άνδρα μια σύνταξη, που την άξιζε με το παραπάνω.

9. Γνωρίστε την Fatoumata Diaby, σύμβολο της αντοχής του Μάλι

Η Fatoumata Diaby προκαλεί τους παραδοσιακούς ρόλους των δυο φύλων στο Μάλι ^[20] και βοηθά την γεμάτη διαμάχες χώρα να ξαναχτίσει την οικονομία της ταυτόχρονα. Η 35χρονη, που είναι επίσης νοσοκόμα, ιδιοκτήτρια εστιατορίου, σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών, οδηγεί ένα δίτροχο ταξί, μια δραστηριότητα παραδοσιακά για άνδρες μόνο:

[…] η περίοδος που θεωρούσαμε κάποιον ανώτερο ή κατώτερο για μια δουλειά έχει περάσει. Αρκεί απλά να αγαπάς αυτό που κάνεις και να πολεμάς γι’ αυτό, γιατί η επιτυχία έρχεται ως αποτέλεσμα προσπάθειας.

10. Η αγάπη για τους γείτονες λάμπει μες στο σκοτάδι της διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος στο Πουέρτο Ρίκο

Μια μαζική διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος το Σεπτέμβριο προκάλεσε σχεδόν γενική κατάρρευση των βασικών υπηρεσιών σε ολόκληρο το αρχιπέλαγος για τρεις ημέρες. Ωστόσο, δεν αναφέρθηκαν ούτε κλοπές ούτε βία. Οι άνθρωποι που είχαν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα το μοιράστηκαν με φίλους, γείτονες, ακόμα και με εντελώς άγνωστους. ^[21]

11. Μια διαδικτυακή κοινότητα σκίτσων εμπνέει Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη

Κάθε Δευτέρα, σκιτσογράφοι σε όλη την πρώην Γιουγκοσλαβία επισκέπτονται το προφίλ στο Twitter @crtkamo ^[22], που σημαίνει “Σκιτσάρουμε μουντζούρες” στις συγγενικές γλώσσες των σέρβικων, κροατικών και βοσνιακών. Τη μέρα αυτή, ο λογαριασμός δημοσιεύει την πρόταση για σκίτσο, με θέματα που ποικίλουν από το σπίτι των ονείρων σας μέχρι τον Καθηγητή Σνέιπ από τη σειρά Χάρι Πότερ. Βασικός κανόνας του παιχνιδιού: “Δεν είναι διαγωνισμός”.

12. Νέοι, κωφοί επιχειρηματίες ψήνουν καφέ για καλό σκοπό στη Τζαμάικα

Η εταιρεία παροχής καφέ Deaf Can! Coffee, με έδρα την πρωτεύουσα Κίνγκστον, έχει στην υπηρεσία της φοιτητές του Χριστιανικού Κέντρου Κωφών της Καραϊβικής. “Μας λένε πάντοτε ‘Δεν μπορείς’, είπε ένας από τους μαθητές, ο Fabian Jackson, στο Global Voices ^[23]. “Δε θέλουμε όμως να μας βλέπουν αρνητικά. Θέλουμε να προκαλέσουμε τον κόσμο και να πούμε: ‘Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα!'”

13. Καθηγητής στην Ακτή Ελεφαντοστού συγκινεί τον κόσμο κουβαλώντας το μωρό φοιτήτριάς του

Ο Honoré Kahi έγινε διάσημος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην Ακτή Ελεφαντοστού ^[24], αφότου εμφανίστηκε στο Facebook μια φωτογραφία του, όπου κουβαλά ένα μωρό στην πλάτη του. Το μωρό δε σταματούσε να κλαίει, έτσι προσέφερε βοήθεια στην νεαρή μητέρα, γιατί “ήταν ένα πολύ σημαντικό μάθημα για το μέλλον της…και έπρεπε να είναι πλήρως συγκεντρωμένη”.

14. Αυστραλοί καλωσορίζουν Σύριους πρόσφυγες με ανοιχτές αγκάλες και πεταλούδες

Οι κάτοικοι ενός προαστίου της Μελβούρνης διακόσμησαν την πόλη τους με χειροποίητες πεταλούδες ^[25] για να καλωσορίσουν 120 Σύριους πρόσφυγες, οι οποίοι στεγάστηκαν σε ένα αχρησιμοποίητο χώρο εγκαταστάσεων φροντίδας ηλικιωμένων. Η ενέργεια έγινε ενάντια στο μίσος κατά των μεταναστών και ως υπενθύμιση “ότι ακόμα και η μικρότερη δράση μπορεί να έχει μακρά συνέπεια”.

15. Ένα Mannequin Challenge από το Μπαχρέιν αντιμετωπίζει τα στερεότυπα της χώρας

Ο Omar Farooq, κινηματογραφιστής και ακτιβιστής από το Μπαχρέιν, εξέθεσε κοινά στερεότυπα ^[26] με τη δημιουργική του εκδοχή του Mannequin Challenge. Στην εκδοχή του, οι χαρακτήρες κάνουν κρίσεις ο ένας για τον άλλο βάσει εμφάνισης, θρησκείας, ηλικίας και άλλων.

16. Η αγάπη για τη σάλσα συνδέει Λατινική Αμερική και Αίγυπτο

Ο πυρετός της σάλσα πλήττει το Κάιρο αρκετά χρόνια τώρα. ^[27] Όσοι μαθαίνουν να λικνίζονται σε λάτιν ρυθμούς έπρεπε να ξεπεράσουν αρκετές προκλήσεις. Ο χορός θεωρείται ταμπού στους αυστηρούς θρησκευτικούς κύκλους. Οι γυναίκες που επιλέγουν να φορούν μαντίλα και να χορεύουν σάλσα δηλώνουν ότι οι θεατές τις περιμένουν πιο συντηρητικές, συνεπώς τις χαρακτηρίζουν άσεμνες. Και οι άνδρες πρέπει να ξεπεράσουν την αντίληψη ότι ο χορός είναι αδερφίστικος.

17. Ένας Νεπαλέζος φωτογράφος αλλάζει την οπτική του κόσμου για επιζώντες εγκαυμάτων

Ο Arjun Shah, φωτογράφος διαφημίσεων και μόδας, δημιούργησε ένα ημερολόγιο φιλοξενώντας πορτρέτα αρκετών γυναικών, θυμάτων εγκαυμάτων ^[28]. “Για μένα όλες τους δίνουν έμπνευση. Δεν είναι θύματα. Είναι επιζήσασες. Μαχήτριες. Κυριολεκτικά ευτυχισμένες. Δεν μπορείς να απεικονίσεις τη χαρά που έχουν”, είπε.

18. Startups, ΜΚΟ και απλά άτομα βοηθούν τους πρόσφυγες στην Ευρώπη να συνδεθούν στο Διαδίκτυο

Τα Smartphones αποτελούν γραμμή ζωής για τους πρόσφυγες κατά το μακρύ τους ταξίδι προς τη σχετική ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά η διάρκεια ζωής των μπαταριών και η διαθεσιμότητα κάλυψης των δικτύων και ασύρματη πρόσβαση αποτελούν εμπόδια στη χρήση τους. Άτομα και οργανώσεις όπως το Disaster Tech Lab με έδρα την Ιρλανδία έχουν προσπαθήσει να προσφέρουν λύσεις ^[29], όπως την εγκατάσταση ασύρματων δικτύων σε προσφυγικούς καταυλισμούς.

19. Τα έργα μιας Ιρανο-Αμερικανίδας σχεδιάστριας μόδας προωθούν τον παγκόσμιο διάλογο

Η σχεδιάστρια μόδας Azin Valy, αρχικά αρχιτέκτονας, ενσωματώνει το τοπίο πόλεων από όλο τον κόσμο ^[30] στη μόδα της και στα αξεσουάρ της μάρκας Cityzen by Azin. “Πρόκειται για το να είσαι παγκόσμιος πολίτης κι όχι απλά υπέρ του εθνικισμού ή του τοπικισμού”, λέει.

20. Γυναίκες στηρίζουν η μια την άλλη στο εγχείρημα “Περισσότερη αγάπη μεταξύ μας”

Μια προσπάθεια απλών πολιτών ονόματι Mais Amor Entre Nós ^[31] (Περισσότερη αγάπη μεταξύ μας) ξεκίνησε στην πόλη του Σαλβαδόρ, ως μια κοινότητα Αφρο-Βραζιλιάνων γυναικών που βοηθούν η μια την άλλη μέσω δωρεάς μιας ώρας από το χρόνο τους. Από τότε, επεκτάθηκε και σε άλλες περιοχές της Βραζιλίας και αρκετές άλλες χώρες.

21. Σημειώσεις καλωσορίσματος εμφανίζονται σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού

Η κοινότητα This is Thoughtful, που απαρτίζεται από δημιουργικούς, των οποίων το έργο προσπαθεί να έχει θετικό κοινωνικό αντίκτυπο, ξεκίνησε την πρωτοβουλία ^[32] ως ένα τρόπο ανάκτησης δημόσιων χώρων από όποιες μη καλοδεχούμενες συζητήσεις. Ό,τι ξεκίνησε στο Ηνωμένο Βασίλειο τελικά εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Γερμανία, στην Ελλάδα και στην Ισπανία.

22. Balaknama, μια εφημερίδα που γράφεται και κυκλοφορεί από τα παιδιά του δρόμου στο Δελχί

Για πάνω από μια δεκαετία, η Balaknama, που σημαίνει στα χίντι “Φωνή των Παιδιών”, παρέχει στα παιδιά του δρόμου μια πλατφόρμα ^[33]για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους. Πολλά από τα παιδιά δεν μπορούν να διαβάσουν ή να γράψουν τα ίδια, οπότε φίλοι και συνεργάτες γράφουν τα άρθρα εκ μέρους τους. Στο Δελχί ζουν περίπου 100.000 παιδιά του δρόμου.

23. Το θέατρο βοηθά στην επούλωση πληγών έπειτα από τον καταστροφικό σεισμό στο Εκουαδόρ

Εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν, όταν ένας ισχυρός σεισμός έπληξε το Εκουαδόρ τον Απρίλιο. Στη μικρή πόλη Loja, στην αντίθετη πλευρά της χώρας από την πληγείσα περιοχή, μια ομάδα 10 θεατρικών συλλόγων οργάνωσε μια παράσταση όχι μόνο για να συγκεντρώσει χρήματα για τα θύματα, ^[34] αλλά και για να κάνει το κοινό να γελάσει και να ξεχάσει την πραγματικότητα για λίγες ώρες.

24. Πακιστανές αντιμάχονται ταμπού για τα δυο φύλα

Ένα κίνημα στα social media ονόματι “Κοπέλες σε ντάμπα” ^[35] προσπαθεί να επαναδιεκδικήσει δημόσιους χώρους, παρουσιάζοντας φωτογραφίες γυναικών να επισκέπτονται υπαίθριους πάγκους φαγητού και τσαγιού ονόματι “ντάμπα”, χώρους που απευθύνονται παραδοσιακά σε άνδρες. Η δικηγόρος και ακτιβίστρια Zainab Chughtai μάχεται το body shaming ^[36] οργανώνοντας συνεδρίες με φοιτήτριες και κοινοποιώντας ιστορίες νεαρών γυναικών, που το αντιμετωπίζουν. Και φοιτητές σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο γέμισαν  ^[37]τους τοίχους της πανεπιστημιούπολης με σερβιέτες για να αντικρούσουν την ντροπή, που επιβάλλεται να νιώθουν οι γυναίκες, όταν έχουν περίοδο.

25. Ταϊλανδοί και Φιλιππινέζοι γίνονται δημιουργικοί εις το όνομα του αθλητισμού

Ένας Ταϊλανδός κτηματομεσίτης δημιούργησε ένα μη-ορθογώνιο γήπεδο ποδοσφαίρου ^[38] ως λύση στην έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων σε μια πυκνοκατοικημένη κοινότητα στην πρωτεύουσα Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης. Και στις Φιλιππίνες, ο Richard Daniels καταγράφει ^[39] τους ιδιοφυείς τρόπους, με τους οποίους οι Φιλιππινέζοι στις αγροτικές περιοχές στήνουν μπασκέτες σε περιοχές όπως εγκαταλελειμμένες ιδιοκτησίες και δρόμους.

26. Ιθαγενείς του Μεξικού αποκτούν τις δικές τους εταιρείες τηλεπικοινωνιών

Οι μεξικανικές Αρχές για πρώτη φορά έδωσαν δυο άδειες λειτουργίας δικτύων τηλεπικοινωνίας για χρήση από ιθαγενείς. Αυτό σημαίνει ότι μέλη των φυλών Μίχε, Μιχτέκων και Ζαποτέκων θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε οικονομικές υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας και Διαδικτύου ^[40] μέσω δικών τους δικτύων. Ορισμένες κοινότητες προηγουμένως έπρεπε να βασίζονται σε υψηλού κόστους σταθερούς τηλεφωνικούς θαλάμους, καθώς οι μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών της χώρας επανειλημμένα τους αρνούνταν παροχή υπηρεσιών.

27. Γυναίκες ανά τον κόσμο σπάνε τη σιωπή τους για τη σεξουαλική βία

Στο ουκρανικό Facebook, οι ιστορίες δημοσιεύονταν υπό την ετικέτα ‪#‎ЯНеБоюсьСказати‬ (#ΔεΦοβάμαιΝαΤοΠω ^[41]). Στη Λατινική Αμερική, ήταν το #MiPrimerAcoso (#ΗπρώτηΜουΠαρενόχληση ^[42]). Και στην Καραϊβική, το #lifeinleggings ^[43]. Κάθε viral ετικέτα πυροδότησε μια αναγκαία δημόσια συζήτηση για τη σεξουαλική παρενόχληση, τη σεξουαλική βία και την ενδοοικογενειακή βία.

28. Οι Λευκορώσοι γδύνονται και πάνε στη δουλειά κατ’ εντολή του Προέδρου

Ο Πρόεδρος Alyaksandr Lukashenka διακήρυξε σε ομιλία του ^[44] προς πολίτες που αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή ότι “Πρέπει να γδυθούμε και να πάμε στη δουλειά”. Οι Λευκορώσοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακολούθησαν τις οδηγίες του ισχυρού άνδρα της χώρας, δημοσιεύοντας διασκεδαστικές φωτογραφίες ολόγυμνοι στο χώρο εργασίας τους, έχοντας καλυφθεί όμως με αντικείμενα στρατηγικά τοποθετημένα.

29. Τα “Λευκά Κράνη”, εθελοντές στη Συρία, υποψήφιοι για Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης

Οι Μονάδες της Συριακής Πολιτικής Άμυνας, γνωστοί ως Λευκά Κράνη, ριψοκινδυνεύουν τις ζωές τους για να βγάλουν θύματα κάτω από ερείπια βομβαρδισμένων κτιρίων. Στους εθελοντές αυτούς έχει αποδοθεί η διάσωση δεκάδων χιλιάδων ζωών. Οι απίστευτες προσπάθειές τους τιμήθηκαν με υποψηφιότητα ^[45] για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, αν και το έχασαν στο τέλος από τον Πρόεδρο της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος.

30. Λεξικό προσπαθεί να διασώσει την υπό εξαφάνιση γλώσσα Άινου στην Ιαπωνία

Από τις οκτώ γλώσσες της Ιαπωνίας που κινδυνεύουν άμεσα, η γλώσσα Άινου βρίσκεται στο χειρότερο επίπεδο. Υπολογίζεται ότι μόλις 25.000 Άινου παραμένουν στην Ιαπωνία, με λιγότερους από 10 ιθαγενείς ομιλητές της γλώσσας. Το ομιλών λεξικό Άινου ^[46] προσπαθεί να διασώσει και να περάσει τη γλώσσα στην επόμενη γενιά από το 2009.

31. Ραδιοφωνικός σταθμός από και για ανθρώπους με προβλήματα όρασης στην Αρμενία

Το Radio MENQ (“εμείς” στα αρμένικα) είναι ένας νέος διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός στην Αρμενία ^[47] από τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης, ο οποίος εκπέμπει κυρίως για ακροατές της ίδιας και άλλων κοινοτήτων. Το περιεχόμενό του περιλαμβάνει συζητήσεις για τον παραολυμπιακό αθλητισμό, τις ζωές του Στίβι Γουόντερ και του Λουί Μπράιγ και στρατηγικές στη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς ή αντιμετώπισης του στρες και της κατάθλιψης ως άτομο με ειδικές ανάγκες.

32. Χρήστες του Twitter στην ΠΓΔΜ γδύνονται για πρόληψη του HIV/AIDS

To φιλανθρωπικό γυμνό ημερολόγιο ^[48] φιλοξένησε εθελοντές μοντέλα–οχτώ γυναίκες και δυο άνδρες–οι οποίοι πόζαραν για τους φωτογράφους Zvonko Plavevski και Dimitar Petrovski. Η κυκλοφορία του σηματοδότησε την επιστροφή του ημερολογίου μετά από απουσία ενός χρόνου. Προηγούμενες εκδόσεις είχαν κυκλοφορήσει περί ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού και τη σεξουαλική εκπαίδευση.

33. Ένας 5χρονος Αφγανός συναντά το ποδοσφαιρικό του είδωλο, τον Λιονέλ Μέσι

Μια φωτογραφία του Murtaza Ahmadi ^[49]να παίζει ποδόσφαιρο φορώντας μια πλαστική σακούλα με το όνομα και τον αριθμό της φανέλας του Λιονέλ Μέσι έκανε τον κύκλο του Διαδικτύου στις αρχές του 2016. Η οικογένεια του Murtaza δεν μπορούσε να του αγοράσει μια αυθεντική φανέλα του Μέσι, οπότε αυτός κι ο μεγαλύτερος αδερφός του έφτιαξαν μια αυτοσχέδια. Ο Ahmadi κι η οικογένειά του αναγκάστηκαν τελικά να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν, αφότου έλαβαν απειλές περί απαγωγής. Το Δεκέμβριο, ο Μurtaza τελικά συνάντησε  ^[50]τον ποδοσφαιρικό αστέρα.

34. Η νεότερη συγγραφέας της Νότιας Αφρικής θέλει να εμπνεύσει τον υπόλοιπο κόσμο

Η Michelle Nkamankeng έγινε λογοτεχνικό φαινόμενο ^[51], αφότου δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα, με θέμα το πώς ξεπέρασε τον φόβο της για τα κύματα του ωκεανού, σε ηλικία 7 μόλις ετών. Ελπίζει ότι μπορεί να “εμπνεύσει νεαρά παιδιά να ακολουθήσουν τα όνειρά τους”.

35. Για έναν άνδρα από το Μπανγκλαντές, η παροχή οικονομικών γευμάτων σε παιδιά αποτελεί προσωπική υπόθεση

Μια οργάνωση ονόματι Bidyanondo διανέμει ^[52] φαγητό σε μη προνομιούχα παιδιά στη Ντάκα και άλλες περιοχές μόνο με ένα τάκα (0,013 δολάρια). Πίσω από την προσπάθεια βρίσκεται ο Kishor Kumar Das. “Υπήρξε μια εποχή που περίμενα στις μεγάλες ουρές μπροστά από το ναό για λίγο φαγητό”, θυμάται.

36. Στην Κολομβία η κηπουρική και η hip-hop συνδυάζονται με σκοπό την αναβίωση της κοινότητας

Οι “Σπόροι του Μέλλοντος” συγκεντρώνουν 60 νέους από ^[53] την Κοινότητα 13 της πόλης Μεντεγίν, που μαθαίνουν να καλλιεργούν κήπους ως ένα τρόπο να πάρουν την ιδιοκτησία φυσικών χώρων, που έχουν στιγματιστεί από τη βία. Ταυτόχρονα, γράφουν και τραγουδούν τις δικές τους μουσικές δημιουργίες χιπ-χοπ, καταγράφοντας γεγονότα και συναισθήματα της ζωής τους.

37. Ένα κίνημα πολιτών στη Μιανμάρ μάχεται ενάντια στη διαδικτυακή ρητορική μίσους

Το πρόγραμμα “Όχι στη ρητορική μίσους” εντοπίζει δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ^[54], που περιέχουν στοιχεία ρητορικής μίσους και έπειτα ντροπιάζουν τις δηλώσεις μίσους με γεγονότα και εναλλακτικές οπτικές γωνίες. Η Μιανμάρ έχει μια ανησυχητική αύξηση στη ρητορική μίσους, ειδικά κατευθυνόμενη ενάντια στη μουσουλμανική μειονότητα της χώρας.

38. Οι Κινέζοι αψηφούν τους διαδικτυακούς λογοκριτές και “λατρεύουν” τους βατράχους

Τον Αύγουστο, τα κινέζικα social media πλημμύρισαν με memes για βατράχους ^[55] για τον εορτασμό των 90ών γενεθλίων του πρώην ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας Ζιανγκ Ζεμίν, για τον οποίο πολλοί πιστεύουν ότι μοιάζει στο αμφίβιο. Οι διαδικτυακοί λογοκριτές της χώρας διέγραψαν αυτά τα memes περί βατραχο-λατρείας, αλλά οι χρήστες ωστόσο πήραν το ρίσκο είτε για να διασκεδάσουν είτε για να ενθυμηθούν μια εποχή, όπου δεν ήταν τόσο στενός ο πολιτικός έλεγχος.

39. Ένα εγχείρημα αιχμαλωτίζει την άγνωστη ομορφιά του ρωσικού Καύκασου

Πολιτικά σκάνδαλα συνήθως κυριαρχούν στους τίτλους των εφημερίδων για τον Καύκασο, κάτι που σημαίνει ότι ο φυσικός και πολιτισμικός πλούτος της περιοχής συχνά αγνοείται. Ένας από τους κορυφαίους φωτογράφους της Ρωσίας, ο Anton Lange, προσπαθεί να το αλλάξει αυτό με το εγχείρημα “The Range. The Caucasus from Sea to Sea ^[56]” , το οποίο περιλαμβάνει εκθέσεις φωτογραφίας, ταινιών και διαδικτυακού περιεχομένου.

40. Η φανταστική τρανς αδερφή του Ούγο Τσάβες υπερπηδά τα “τείχη” στη Βενεζουέλα

Η Chavela Frías είναι δημοφιλής χαρακτήρας των social media ^[57], προερχόμενη από μια παιδική κούκλα του αποθανόντος προέδρου της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες Φρίας. Ο ανώνυμος καλλιτέχνης πίσω από τους λογαριασμούς της δημοσιεύει φωτογραφίες της Chavela σε διαφορετικές καταστάσεις και ρούχα, προκαλώντας την ειδωλοποίηση του Τσάβες, καθώς και τις αρνητικές συμπεριφορές ενάντια στην κοινότητα ΛΟΑΤ.

41. Αιμοδότες στην Ινδία έσωσαν έναν άνθρωπο στο Μπανγκλαντές με σπάνια ομάδα αίματος

Ένας 25χρονος άνδρας από την Ντάκα ονόματι Kamruzzaman χρειαζόταν μετάγγιση αίματος για επείγουσα επέμβαση μετά από ατύχημα. Έπειτα από μια φρενήρη αναζήτηση στο Μπανγκλαντές, το Ίδρυμα Think κατάφερε να συλλέξει αίμα ^[58] από τέσσερις δωρητές στη Βομβάη, σώζοντας τη ζωή του. Αντιδρώντας στην είδηση, ένας διαδικτυακός χρήστης σχολίασε:

Αποδείχθηκε και πάλι ότι οι άνθρωποι είναι για τους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν προσπαθήσετε να τους χωρίσετε με αγκαθωτό σύρμα στα σύνορα ή να τους αποξενώσετε με πρωτόκολλα, οι άνθρωποι είναι πάνω απ’ όλα.