Gholamreza Takhti (στη μέση) σε μια φωτογραφία χωρίς χρονολογία στο Ιράν. (Πηγή Wikimedia Commons)

Η 7η Ιανουαρίου σηματοδοτεί την επέτειο του θανάτου ενός εκ των πιο ηρωικών αθλητών του Ιράν, του Gholamreza Takhti. Η κληρονομιά του Takhti είναι σημαντική όχι μόνο για τα αθλητικά του κατορθώματα ως χρυσός ολυμπιονίκης στην πάλη σε διεθνές επίπεδο, αλλά και για την ταπεινότητά του και τις πολιτικές του αξίες και για τον αγώνα του για ελευθερία ενάντια στη δικτατορία του Σάχη. Η ζωή κι ο θάνατός του συμβολίζουν τον αγώνα του ιρανικού λαού, πολλοί εκ των οποίων θυσίασαν μια ζωή άνεσης και προνομίων για να μην προδώσουν τα ιδανικά τους.

Γεννημένος το 1930 από φτωχή οικογένεια της Τεχεράνης, ο Takhti βρήκε διέξοδο στην πάλη και σύντομα έγινε ένας από τους πιο ταλαντούχους αθλητές του Ιράν. Μέχρι το 1950, είχε κερδίσει το πρώτο του ιρανικό πρωτάθλημα και μέχρι το 1956 κατάφερε να κερδίσει χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Του δόθηκε το παρατσούκλι “Pahlevan” (πρωταθλητής) για τα ηρωικά του κατορθώματα, την αξιοπρέπεια και την τιμή του. Ο Takhti ήταν γνωστός για την ιπποτική του συμπεριφορά εντός και εκτός αγώνα. Με την τάση του για δίκαιο αγώνα και δικαιοσύνη κέρδισε το σεβασμό των αντιπάλων του και την αγάπη του πλήθους. Για παράδειγμα, αρνιόταν να εκμεταλλευτεί τραυματισμούς αντιπάλων του και συμπεριφερόταν με μεγάλο σεβασμό σε αυτούς και τις οικογένειές τους.

Αν και η ικανότητα του Takhti ως παλαιστή ήταν ακαταμάχητη, η πολιτική του δραστηριότητα ήταν το γεγονός που τον κατέστησε μυθική φυσιογνωμία στο Ιράν.

Ο Takhti ήταν υποστηρικτής του Δρ. Mohammad Mossadegh και των προσπαθειών του να εθνικοποιήσει το πετρέλαιο του Ιράν και να κερδίσει ανεξαρτησία. Αυτή η υποστήριξη συχνά τον έθεσε αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Σάχη. Έπειτα από ένα σεισμό στην περιοχή Qazvin το 1962, ο Takhti προσωπικά ανέλαβε μια προσπάθεια συγκέντρωσης βοήθειας για τους κατοίκους και ξεπέρασε παρόμοιες προσπάθειες του Σάχη. Αυτές οι πράξεις αψηφισιάς ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς απέδωσαν στον Takhti τη φήμη ενός “Ρομπέν των Δασών” μεταξύ του λαού του Ιράν.

Κατά τραγικό τρόπο, η αντίθεση του Takhti προς το καθεστώς θα αποτελούσε και την καταστροφή του. Στις 7 Ιανουαρίου 1968, το άψυχο πτώμα του βρέθηκε σε δωμάτιο ξενοδοχείου. Οι Αρχές ισχυρίστηκαν ότι επρόκειτο για αυτοκτονία, ωστόσο η πολιτική του δραστηριότητα οδήγησε πολλούς στην πεποίθηση ότι είχε στοχοποιηθεί και δολοφονήθηκε από την Σαβάκ, την μυστική αστυνομία του Σάχη.

Η τελετή για την επέτειο 45 χρόνων από το θάνατο του Gholam-Reza Takhti το 2013 πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο Ibn-e Babouyeh στη νότια Τεχεράνη, όπου είχε θαφτεί. Φωτογραφία: Mehr News.

Η ανολοκλήρωτη προοπτική του Takhti και η ακραιφνής του πίστη στις αξίες του αποτελεί σύμβολο για το παρελθόν και παρόν του Ιράν. Οι Ιρανοί θυσίασαν πολλά στον αγώνα τους ενάντια στο Σάχη και ως αποτέλεσμα είδαν τον Χομεϊνί απλά να οικειοποιείται την δική τους επανάσταση. Κι όμως, θρύλοι όπως ο Takhti συνεχίζουν να εμπνέουν τις μελλοντικές γενιές να ορθώσουν το ανάστημά τους και να παλέψουν για τις πεποιθήσεις τους και να αψηφήσουν μια ζωή ανέσεων, αλλά και ανισότητας και αδικίας.

Ο Gholamreza Takhti πρέπει να μνημονεύεται όχι μόνο σαν απίστευτος αθλητής, αλλά και ως ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον, που χρησιμοποίησε τα ταλέντα και την καλή του τύχη για να βοηθήσει τους λιγότερο τυχερούς και για να αντιμετωπίσει την αδικία και την καταπίεση. Ο Takhti ήταν ένας ήρωας, ο οποίος θυσιάστηκε στο μακρύ και συνεχές μονοπάτι του Ιράν προς την ελευθερία και δημοκρατία.