Στο Αφγανιστάν, η εκπαίδευση ξεκινά στο σπίτι.

Αυτό είναι το μήνυμα του Saber Hussaini, 35χρονου συγγραφέα και αφηγητή, ο οποίος ταξιδεύει με το ποδήλατό του πάνω από ένα μήνα, μοιράζοντας παιδικά βιβλία σε χωριά, όπου υπάρχει ζήτηση για αναγνωστικό υλικό και πρόγραμμα μάθησης που δεν μπορεί να ικανοποιήσει η τοπική αυτοδιοίκηση.

Μην περιμένετε ωστόσο να διαβάσετε την ιστορία του Saber στο CNN ούτε να τη δείτε στα παραδοσιακά ΜΜΕ στο Αφγανιστάν.

Οι θετικές ειδήσεις για τη χώρα των 30 εκατομμυρίων κατοίκων δεν πουλάνε, αφήνοντας αξιόλογες ιστορίες αδίκως αγνοημένες και μια χώρα εσφαλμένα προβεβλημένη. Κι όμως, υπάρχουν ακόμα άτομα και οργανισμοί, οι οποίοι, παρά τη βία και τον πόλεμο, έχουν αφιερωθεί σε ένα σκληρό αγώνα για ένα λαμπρότερο και ειρηνικότερο μέλλον.

Στα τέλη Οκτωβρίου του 2015, ο Saber Hussaini, ένας 35χρονος συγγραφέας και αφηγητής, ξεκίνησε μια κινητή βιβλιοθήκη, καλύπτοντας πέντε χωριά την ημέρα στο κεντρικό Μπαμιγιάν, μια επαρχία κυρίως κατοίκων Χαζάρων στο κεντρικό Αφγανιστάν, όπου οι λιγοστές και φτωχές βιβλιοθήκες δεν έχουν ούτε ένα παιδικό βιβλίο.

Ο Saber Hussaini αποφάσισε να μοιράσει τους 200 τόμους παιδικών βιβλίων που διέθετε σε μαθητές σχολείου κατά τον ελεύθερο χρόνο του, με σκοπό να ανταποκριθεί συμβολικά στην ανεξάντλητη δίψα για ανάγνωση στο αποκομμένο Μπαμιγιάν.

Η κινητή βιβλιοθήκη του Saber, η οποία χωρά δεκαπέντε βιβλία, γρήγορα προσέλκυσε πολλά παιδιά. Σύντομα, τα παραμύθια και τα εικονογραφημένα βιβλία που κουβαλούσε στο πίσω μέρος του ποδηλάτου του υποκατέστησαν τα πλαστικά πιστόλια και άλλα παιχνίδια, που σπαταλούν χρόνο.

Ο Saber σχεδιάζει να επεκτείνει τον αριθμό υπηρεσιών που παρέχει και να θεμελιώσει ένα ίδρυμα για παιδιά στο Μπαμιγιάν.

#MyAfghanHero is Saber Hussaini, man who runs his own children's mobile library for 5 #Bamiyan villages pic.twitter.com/Vp5V7soZbt

— Ahmad Shuja احمدشجاع (@AhmadShuja) October 22, 2015

Ο Αφγανός μου ήρωας είναι ο Saber Hussaini, ένας άνδρας που διαχειρίζεται τη δική του κινητή παιδική βιβλιοθήκη για 5 χωριά στην επαρχία Μπαμιγιάν

Ο Saber εκπροσωπεί μια γενιά φθαρμένη από τον πόλεμο, που πεινά και διψά για μόρφωση και βρίσκει τα ιδανικά του στα βιβλία και στην πένα.

Άνθρωποι της ηλικίας του είναι πολύ νέοι για να έχουν βιώσει στιγμές, όπου δεν κυριαρχούσαν η βία και οι διαμάχες, αλλά δεν είναι και πολύ μεγάλοι για να πιστεύουν ότι το μέλλον του Αφγανιστάν είναι κάτι διαφορετικό.

Ο χρήστης του Facebook Saeid Madadi εκθείασε τον Saber, αναφέροντας τους στίχους ενός γνωστού ποιήματος:

Το πρωί, ξύπνησα με αυτά τα νέα. Χαμογέλασα. “Το Μπαμιγιάν είναι ένας κόσμος θαυμάτων”.

Η ιστορία της Zainab Karimi

Ο Saber Hussaini, φυσικά, δεν είναι ο μόνος ήρωας, ο οποίος αυξάνει την πρόσβαση στην εκπαίδευση στο Αφγανιστάν. Η Zainab Karimi, μια 50χρονη γυναίκα κι αυτή από την επαρχία Μπαμιγιάν έμαθε σε 500 γυναίκες να διαβάζουν και να γράφουν τα τελευταία πέντε χρόνια, με δικά της έξοδα.

Ως ενήλικας, η Zainab παρακολούθησε μαθήματα, που της έδωσαν τη δυνατότητα να συνεχίσει την εκπαίδευσή της μέχρι τη 12η τάξη. Έπειτα έγινε δασκάλα, αποφασισμένη να διδάξει στα χωριά της περιοχής της, ωσότου εξαλειφθεί ο αναλφαβητισμός.

Η εφηβεία της Zainab συνέπεσε με ασταμάτητο πόλεμο στο Αφγανιστάν. Διδάσκοντας εκατοντάδες γυναίκες της ηλικίας της, αποδεικνύει έμπρακτα ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να συντρίψει την ανθρώπινη επιθυμία για μάθηση.

Bamiyan province has the highest rate of girls education in the country. Of its 135,000 students, nearly half are girls. CBS

— Esmatullah Kohsar (@EKohsar) January 12, 2013

Η επαρχία Μπαμιγιάν έχει το υψηλότερο ποσοστό μορφωμένων κοριτσιών στη χώρα. Από τους 135.000 μαθητές, οι μισοί είναι κορίτσια.

Πίστη στο Μπαμιγιάν

Κρυμμένο ανάμεσα σε μεγαλοπρεπή βουνά σε μια ήδη περίκλειστη χώρα, το Μπαμιγιάν είναι μια από τις πιο στερημένες επαρχίες του Αφγανιστάν. Όλα τα πανεπιστήμια στη χώρα δυστυχώς λαμβάνουν λιγότερη χρηματοδότηση απ’ ό,τι θα έπρεπε: το καθένα διαθέτει μονάχα 1000 δολάρια για αγορά βιβλίων.

Το Πανεπιστήμιο του Μπαμιγιάν φαίνεται να υποφέρει διπλά κατά κάποιο τρόπο. Κι όμως, παρά τη φτώχεια της, η επαρχία είναι στην κορυφή της παροχής πρόσβασης στην εκπαίδευση για αγόρια και κορίτσια.

Of all provinces in #Afghanistan #Bamiyan rocks when it comes to focus on education&gender equality despite poverty. pic.twitter.com/OPBkgE9CjM

— shafi شفيع شريفى (@ShafiSharifi) April 1, 2014

Από όλες τις επαρχίες του Αφγανιστάν, το Μπαμιγιάν τα σπάει, όσον αφορά την εκπαίδευση και την ισότητα των φύλων, παρά τη φτώχεια.

Οι μαθητές στο Μπαμιγιάν είναι πολύ ενεργοί. Φοιτητές στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Μπαμιγιάν μιλούν ανοιχτά συχνά για τις φτωχές συνθήκες εκεί.

Το 2013, πραγματοποίησαν διαδήλωση για να τραβήξουν την προσοχή σχετικά με την υποβαθμισμένη κατάσταση των φοιτητικών κοιτώνων. Στις αρχές Απριλίου του 2015, έκαναν απεργία, διαμαρτυρόμενοι για την άδικη διαχείριση του προϋπολογισμού για την ανώτατη εκπαίδευση, για την οποία υποστήριξαν ότι αδικεί το Μπαμιγιάν.

Και στις δυο περιπτώσεις, η κυβέρνηση τους αγνόησε. Το έχουν συνηθίσει όμως. Στο Αφγανιστάν, το δικαίωμα στην εκπαίδευση δεν αποτελεί δικαίωμα που αποκτάς εκ γεννησιμιού. Είναι ένα δικαίωμα για το οποίο αγωνίζεσαι και μάχεσαι σκληρά.