Χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτύρονται παγκοσμίως για το εργοστάσιο άνθρακα κοντά στο μαγκρόβιο δάσος Sundarbans

Αυτό το άρθρο βασίζεται σε εκείνο ^[1] που γράφτηκε από την Jenny Zapata López για το 350.org, έναν οργανισμό οικοδόμησης ενός παγκόσμιου κινήματος για το κλίμα, και αναδημοσιεύεται στο Global Voices ως μέρος συμφωνίας διαμοιρασμού περιεχομένου.

Μία πρόσφατη παγκόσμια ημέρα διαμαρτυρίας ένωσε φωνές από όλο τον κόσμο που καλούσαν για τη διατήρηση των Sundarbans, μίας περιοχής που εκτείνεται στα νότια του Μπανγκλαντές και στην Ινδία και είναι η κατοικία του μεγαλύτερου ενιαίου μαγκρόβιου δάσους στον κόσμο, καθώς και απειλούμενων ειδών όπως η Βασιλική τίγρη της Βεγγάλης και το δελφίνι Irrawaddy.

Οι διοργανωτές εκτιμούν ότι περίπου 4000 άνθρωποι ^[2] έδειξαν την αλληλεγγύη τους μαζί με το πενταετούς διάρκειας δημοφιλές κίνημα αντίστασης, που αντιτίθεται στην κατασκευή της μονάδας παραγωγής ενέργειας Rampal στο Μπανγκλαντές.

Τα Sundarbans αναφέρονται ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς ^[3] από την UNESCO λόγω της εξαιρετικής βιοποικιλότητάς τους, και έχουν οριστεί υγρότοπος Ramsar ^[4] λόγω της παγκόσμιας σημασίας των υδάτινων οικοσυστημάτων τους. Σε κοντινή απόσταση, σχεδιάζεται από την Εθνική Εταιρεία Θερμικής Ενέργειας της Ινδικής κυβέρνησης και της Επιτροπής Ανάπτυξης του Μπαγκλαντές, μία μονάδα παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα 1320 MW, μέσω μίας επιχείρησης που ονομάζεται Φιλική Εταιρεία του Μπαγκλαντές και της Ινδίας για την Ηλεκτροδότηση Ε.Π.Ε (BIFPCL)υγρότοπος Ramsar.

Σύμφωνα με μία οργάνωση του Μπανγκλαντές, την Εθνική Επιτροπή για την Προστασία του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, των ορυκτών πόρων, της ενέργειας και των λιμένων ^[5], το εργοστάσιο όχι μόνο θα βάλει τους τουλάχιστον 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στην περιοχή, σε κίνδυνο, αλλά και θα κάνει περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους των παράκτιων περιοχών ευάλωτους στις φυσικές καταστροφές καθώς τα Sundarbans αποτελούν φυσική προστασία ενάντια στους συχνούς κυκλώνες, τις καταιγίδες και άλλες φυσικές καταστροφές στη χώρα.

Οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους στη Ντάκα, στη Χάγη, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Γκουανζού, στο Χόρνταλαντ, στο Τούρκου, στην Καλκούτα, στη Νέα Υόρκη, στη Μελβούρνη και αλλού ως απάντηση στην έκκληση που απευθύνθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, κατά τη διάρκεια μίας μεγάλης διαδήλωσης που έλαβε χώρα στην Ντάκα, όπου 15.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα μετά από πολλές ημέρες πορείας ^[6] από διάφορα μέρη της χώρας.

Η προτεινόμενη μονάδα Rampal θα βρίσκεται 14 χιλιόμετρα μακριά από το έσχατο όριο των Sundarbans και 70 χιλιόμετρα μακριά από το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η λειτουργία του θα κάψει περίπου 4.750.000 τόνους άνθρακα ^[7]ετησίως, και θα απελευθερώνει με τη σειρά του, κατ’ εκτίμηση 7,9 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο. Θα εξαρτάται από τον εισαγόμενο άνθρακα, που μεταφέρεται με βάρκα μέσω στενών θαλασσίων οδών, προσθέτοντας τον κίνδυνο διαρροών πετρελαίου και άνθρακα, καθώς και της ηχορύπανσης στο ποτάμι Poshur. Για να ψύξει τις τουρμπίνες του, το εργοστάσιο θα αποσπά 9.150 κυβικά μέτρα νερού ανά ώρα από τον ποταμό και θα απελευθερώνει 5.150 κυβικά μέτρα νερού, τα οποία οι επικριτές του λένε ότι θα ρυπαίνουν και θα αλλοιώνουν την ισορροπία του νερού από την οποία εξαρτώνται τα μαγκρόβια.

Παρά την αντίθεση στο εργοστάσιο Rampal, μία πρόσφατη σύσταση ^[8] από την UNESCO να καταργηθεί και να  μεταφερθεί το έργο, και εκφράστηκε διαφωνία ακόμη και από αξιωματούχους της κυβέρνησης του Μπανγκλαντές, έδωσε πρόσβαση και εμπορική υποδομή ^[9] για να αναπτυχθεί το εργοστάσιο Rampal.

Η πρωθυπουργός του Μπανγκλαντές, από την πλευρά της, υποστηρίζει ^[10] ότι η κυβέρνηση δεν θα είχε δώσει το πράσινο φως στο έργο, αν “υπήρχε η πιθανότητα οποιασδήποτε ζημιάς” για το περιβάλλον. Και ο κορυφαίος οικολόγος του Μπανγκλαντές, ο Δρ. Ansarul Karim, υποστήριξε ^[11] ότι τα Sundarbans αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερη απειλή από τη βιομηχανική ανάπτυξη στο Λιμάνι Mongla, το οποίο είναι φυσικά πιο κοντά στις δασικές περιοχές και, επίσης, συνδέεται μ’ αυτά μέσω πλωτών οδών, από ό,τι από το προτεινόμενο εργοστάσιο.

Εν τω μεταξύ, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών εξακολουθούν να ζητούν από την κυβέρνηση του Μπανγκλαντές να ακυρώσει το εργοστάσιο ενέργειας του άνθρακα Rampal και να συνεχίσει την ανάπτυξη της πρωτοπορίας της χώρας στην παραγωγή ηλιακής ενέργειας. Ενώ το Μπανγκλαντές αντιμετωπίζει ένα δύσκολο σενάριο ενεργειακού εφοδιασμού, με επί του παρόντος μόνο το 74% του πληθυσμού της χώρας να συνδέεται με το εθνικό δίκτυο, η χώρα κατέχει επίσης το ταχύτερα αναπτυσσόμενο σύστημα ηλιακού σπιτιού στον κόσμο ^[12], με 60.000 μονάδες να έχουν εγκατασταθεί ανά μήνα.

Ένα σύντομο βίντεο ^[13] από την διαδήλωση στην Ντάκα είναι διαθέσιμο στο Facebook. Περισσότερες εικόνες από την παγκόσμια ημέρα διαμαρτυρίας είναι διαθέσιμες σ’ αυτή τη συλλογή. ^[14]