Άμαχοι Κατσίν έχιυν στήσει καταυλισμό στα σύνορα Κίνας-Μιανμάρ για να γλιτώσουν από τις εχθροπραξίες, που αναβίωσαν, μεταξύ του Στρατού Ανεξαρτησίας των Κατσίν και του στρατού της Μιανμάρ. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Το άρθρο αυτό των Μyo Min Soe και Nan Lwin Hnin Pwint προέρχεται από το The Irrawaddy, μια ανεξάρτητη ειδησεογραφική ιστοσελίδα στη Μιανμάρ, και αναδημοσιεύεται από το Global Voices βάσει συμφωνίας ανταλλαγής περιεχομένου.

Το κείμενο αναφέρεται στον τοπικό πόλεμο, ο οποίος εξελίσσεται μεταξύ του στρατού της κυβέρνησης της Μιανμάρ και του Στρατού Ανεξαρτησίας των Κατσίν. Παρά την υπάρχουσα ειρηνευτική διαδικασία από την κυβέρνηση, η οποία ανέβηκε στην εξουσία πέρυσι, ποικίλες ένοπλες εθνοτικές ομάδες βρίσκονται ακόμα σε ένοπλη διαμάχη με το στρατό της εθνικής κυβέρνησης. Οι πόλεμοι αυτοί έχουν προκαλέσει προσφυγική κρίση. Το παρακάτω άρθρο απεικονίζει τον αντίκτυπο του πολέμου στον άμαχο πληθυσμό.

Περίπου 2.000 εσωτερικά εκτοπισθέντες έφτασαν στο χωριό Shait Yang στην Επαρχία Laiza, περιοχή που ελέγχεται από τον Στρατό Ανεξαρτησίας των Κατσίν (KIA), στις 21 Ιανουαρίου 2017. Οι εκτοπισθέντες αυτοί προήλθαν από τους καταυλισμούς Zai Awng και Hkau Shau στο Δήμο Waingmaw.

Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους καταυλισμούς μες στο σκοτάδι στις 19 Ιανουαρίου, όταν βλήματα από βομβαρδιστικές επιθέσεις άρχισαν να πέφτουν τριγύρω από τις σκηνές τους, σε μια μάχη μεταξύ Στρατού της Μιανμάρ και ΚΙΑ. Οι άμαχοι αυτοί κατέφυγαν στο χωριό Shait Yang, το οποίο βρίσκεται στα σύνορα Μιανμάρ-Κίνας. Προσδοκούσαν ότι το χωριό Shait Yang θα ήταν ασφαλές, επειδή δεν υπήρχαν στρατιώτες εκεί και γιατί Κινέζοι και ΚΙΑ είχαν συμφωνήσει να μην επιχειρούν στρατιώτες τόσο κοντά στα σύνορα. Μια επιτροπή αρωγής εκτοπισθέντων και προσφύγων πάλεψε για να βοηθήσει τους νεοαφιχθέντες.

Ο καιρός δεν ήταν καλός σύμμαχος: η περιοχή είναι μια από τις λίγες στη Μιανμάρ με χιονόπτωση. Τη νύχτα, οι θερμοκρασίες έπεφταν στους -4 βαθμούς Κελσίου. Στις 25 Ιανουαρίου, όταν επισκέφθηκε το μέρος το The Irrawaddy, ορισμένοι κάτοικοι του καταυλισμού δεν είχαν αρκετά ζεστά ρούχα για να προστατευτούν από το κρύο. Κάποιοι άναψαν φωτιές για να ζεσταθούν.

“Τα πόδια μου με πεθαίνουν. Έχουν μουδιάσει από το κρύο”, είπε ο 60χρονος Laphai Zau Ra, που φορούσε μονάχα ένα ξεφτισμένο μπλε πουλόβερ. Είπε πως δεν είχε χρόνο να αρπάξει περισσότερα ρούχα, όταν έτρεχε για να γλιτώσει από τα βλήματα στο Zai Awng.

Μια άλλη εκτοπισμένη, η Kawt Mai, είπε ότι φοβόταν το βράδυ, επειδή οι θερμοκρασίες έφταναν σε ακραία επίπεδα.

“Ποτέ δεν έχω ξαναβιώσει τέτοιο κρύο στη ζωή μου”, είπε. “Μου φαίνεται περνάει ένας αιώνας μέχρι να ξημερώσει”.

Ο προσφυγικός καταυλισμός βρίσκεται σε ένα από τα λιγοστά μέρη στη Μιανμάρ με χιονόπτωση. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Πρόσφυγας Κατσίν προσπαθεί να ζεσταθεί στον καταυλισμό. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Άμαχοι Κατσίν μαζεύουν ξύλα για τη φωτιά για να επιβιώσουν στις κρύες θερμοκρασίες. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Παιδιά βοηθούν τις οικογένειές τους να μαζέψουν ξύλα για τη φωτιά κοντά στον καταυλισμό. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Περίπου 2.000 άτομα εγκατέλειψαν τα χωριά τους έπειτα από πρόσφατες συρράξεις μεταξύ του στρατού της Μιανμάρ και του Στρατού Ανεξαρτησίας των Κατσίν. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Παιδιά Κατσίν παίζουν στον καταυλισμό. Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy

Άμαχοι Κατσίν που έφυγαν να γλιτώσουν από βομβαρδισμούς πλέον παλεύουν ενάντια στην παγωνιά σε καταυλισμό εκτοπισθέντων στο Shait Yang στην επαρχία Laiza. Φωτογραφία Myo Min Soe / The Irrawaddy

Φωτογραφία: Myo Min Soe / The Irrawaddy