[1]Αστυνομικές διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κονγκ το 1977 και το 2017. Φωτογραφία: Stand News. Επιτρέπεται μη εμπορική χρήση.
Ένα πλήθος περισσότερων από 30.000 ανθρώπων συγκεντρώθηκαν στο Χονγκ Κονγκ αυτή την εβδομάδα για να διαμαρτυρηθούν για μια καταδίκη σε φυλάκιση [2] επτά αστυνομικών για επίθεση στον Ken Tsang, διαδηλωτή στο φιλοδημοκρατικό κίνημα Occupy του 2015. Αστυνομικοί και υποστηρικτές της αστυνομίας εξέφρασαν την οργή τους για την ετυμηγορία, καλώντας την κυβέρνηση να απαγορεύσει τις προσβολές κατά του σώματος επιβολής του νόμου. Η μεγάλη προσέλευση υπενθύμισε παρόμοιες μαζικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ από την αστυνομία τη δεκαετία του '70, όταν οι διαδηλωτές απαίτησαν αμνηστία για αξιωματικούς που κατηγορήθηκαν για διαφθορά.
Με την υποστήριξη νομοθετών υπέρ του Πεκίνου, τέσσερα μεγάλα αστυνομικά σωματεία απαιτούν νέα νομοθεσία για να απαγορεύσουν τις προσβολές κατά του σώματος επιβολής του νόμου, οι οποίες λένε ότι είναι απαραίτητες για τους αξιωματικούς για να «ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους».
Σε μια ομιλία κατά τη διάρκεια του αγώνα, ένας αστυνομικός συνέκρινε τις προσβολές που δέχονται οι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου στο Χονγκ Κονγκ με τους διωγμούς που υπέστησαν οι Εβραίοι στη Ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Πώς θα το περιέγραφα: είναι σαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είμαστε Εβραίοι και διωκόμαστε. Είμαστε σαν τους Εβραίους που διώκονταν από το στρατό των Ναζί. Δεν έχω δίκιο;
Αυτή η σύγκριση [3] κέρδισε πραγματικά το χειροκρότημα πολλών στο πλήθος και χιλιάδες συνάδελφοί του απάντησαν φωνάζοντας «Ναι!» όλοι μαζί. Άλλοι όμως σοκαρίστηκαν από αυτό και ένιωσαν ότι ήταν μια θεαματική παραμόρφωση της ιστορίας.
Τόσο το Γενικό Προξενείο του Ισραήλ όσο και η Γερμανία έχουν εκδώσει δηλώσεις Τύπου που εκφράζουν “λύπη” για την αναφορά στο Ολοκαύτωμα. Η δήλωση της Γερμανίας ανέφερε:
Η φερόμενη αναφορά στο Ολοκαύτωμα δείχνει μια δυστυχώς ανεπαρκή γνώση ιστορικών γεγονότων. Ο εβραϊκός πληθυσμός στη Γερμανία διώχθηκε από το κράτος και όλα τα όργανά του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των Ναζί και εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους. Επομένως, η σύγκριση μεταξύ των Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος και των αστυνομικών που καταδικάστηκαν για κατάχρηση εξουσίας είναι εντελώς ακατάλληλη.
Αργότερα στο συλλαλητήριο, ένας άλλος αστυνομικός ανακοίνωσε ότι είχε βαρεθεί με τα όρια του επαγγελματισμού και στη συνέχεια φώναξε στο πλήθος “Γ**ώ τη μάνα σας!”, εξηγώντας ότι ήθελε να δώσει στο κοινό μια γεύση από το τι αντιμετωπίζουν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του σε καθημερινή βάση. Χιλιάδες άλλοι αξιωματικοί προσχώρησαν σύντομα, φωνάζοντας τη βρισιά ξανά και ξανά.
Η μαζική συγκέντρωση έμοιαζε [4] με μια άλλη διαδήλωση από την αστυνομία πριν από 40 χρόνια, όταν η αστυνομία διαμαρτυρήθηκε για μια εκστρατεία κατά της διαφθοράς. Το συλλαλητήριο το 1977 έγινε βίαιο, με επιθέσεις σε πέντε αξιωματικούς από την Ανεξάρτητη Επιτροπή κατά της Διαφθοράς (ICAC). Τελικά, τότε ο κυβερνήτης MacLehose υποχώρησε στην αστυνομία και έδωσε αμνηστία σε όλους τους αξιωματικούς που δεν είχαν ερευνηθεί μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1977. Εκείνη τη στιγμή η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ άρχισε επίσης την αναδιάρθρωση της αστυνομίας της ως δημόσια υπηρεσία με νέα πρότυπα επαγγελματικής πρακτικής.
Καθώς οι αστυνομικοί και οι υποστηρικτές τους βγήκαν στους δρόμους, οι χρήστες του Διαδικτύου μοιράστηκαν φωτογραφίες συγκρίνοντας τα γεγονότα του 1977 και του 2017, εκφράζοντας συχνά φόβους ότι η αστυνομία θα θυσιάσει τον επαγγελματισμό τους για ατιμωρησία από το νόμο. Ο blogger Kursk Edward έγραψε [1]:
77年的警察集會，姑且可以理解為要求重新開始的機會。最後，政府說服了社會接受警隊重新做人，往後的日子，政府大幅度改革警隊－－提升待遇、改善管理及訓練、嚴厲打擊貪污，還有一系列形象工程。[…]
四十年過去，2017年2月22日，過千警察集會。這次他們要求什麼呢？
是支持「七警」。[…]警察支持同袍，看似十分正常，可是再想深一層，這場集會其實反映了一個很令人不安的想法－－就是他們認為七警這樣濫用私刑是情有可原的。
他們認為濫用私刑入罪這件事可以當著全香港人面前，自覺理直氣地集會聲援。本來法庭判濫用私刑的警察罪成，正常的警隊要得到市民尊重，最應該做的就是表現出承擔和反省。[…]那些警察為什麼覺得自己這麼理直氣壯？從警隊管理層的言論到兩個警察工會的組織動員手法，不難感覺到這是一場政權把警隊改造成鎮壓機器的大龍鳳。
和應這場大龍鳳的，還有一堆面目猙獰的愛港力中老年藍絲，以及全港也認識的向氏家族，這可謂對於警隊的最大諷刺。
Η αστυνομική συγκέντρωση το 1977 μπορεί να γίνει αντιληπτή ως υπόσχεση για μια νέα αρχή. Τελικά η κυβέρνηση έπεισε το κοινό να δώσει στην αστυνομία την ευκαιρία να αυτο-μεταρρυθμιστεί. Αργότερα, η κυβέρνηση εισήγαγε μεταρρυθμίσεις – βελτίωσε το εισόδημα, τη διαχείριση και την κατάρτιση, αγωνίστηκε ενάντια στη διαφθορά και βελτίωσε την εικόνα της αστυνομίας […]
Έχουν περάσει 40 χρόνια. Στις 22 Φεβρουαρίου 2017, χιλιάδες αστυνομικοί διαμαρτυρήθηκαν. Ποια είναι τα αιτήματά τους; Να υποστηρίξουν τους επτά καταδικασθέντες συναδέλφους.
Είναι φυσιολογικό να υποστηρίξουμε τον συνάδελφό μας, αλλά η συγκέντρωση έδωσε ένα ανησυχητικό μήνυμα: η αστυνομία πιστεύει ότι μπορεί να χαιρετιστεί η καταχρηστική χρήση της εξουσίας των επτά συναδέλφων τους.
Πιστεύουν ότι μπορούν να διαδηλώνουν μπροστά στο κοινό για να υπερασπιστούν την καταχρηστική χρήση της εξουσίας από τους επτά αστυνομικούς. Εάν θέλουν να κερδίσουν σεβασμό από το λαό, θα έπρεπε να έχουν αποδεχθεί την απόφαση του δικαστηρίου και να αναλογιστούν την πρακτική τους. […] Από πού προέρχεται η αίσθηση της δικαιοσύνης; Κρίνοντας από την κινητοποίηση των συνδικάτων και την δημόσια ομιλία που δόθηκε από τη διεύθυνση της αστυνομίας, είναι μάλλον μια παράσταση για να μετατραπεί η αστυνομική ομάδα [δημοσίων υπαλλήλων] σε κρατική συσκευή για πολιτική καταστολή
Η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι ότι, σε αυτή την παράσταση, βλέπουμε επίσης τις πολιτικές ομάδες υπέρ του Πεκίνου και μέλη της Tριάδας να υποστηρίζουν την αστυνομία.
Άλλοι επεσήμαναν ότι ο προτεινόμενος νόμος που απαγορεύει τις «προσβολές εναντίον αστυνομικών» είναι μια κίνηση για να οξύνει τα δόντια της αστυνομίας και να ενισχύσει το προνόμιό τους. Ένας υπάλληλος ΜΜΕ έγραψε [5] στην ανεξάρτητη πλατφόρμα ειδήσεων News Stand:
令人嗤之以鼻的是，竟說自己工作辛苦，經常被市民辱罵。那我想問，雨傘運動時的新聞工作者被你們、藍絲團體辱罵時，他們也能像你們利用權力去胡作非為嗎？辛勞工作、經常被問候父母的行業，數之不盡，但他們沒你們那麼well paid，亦沒有政府的「細心呵護」。到了現在，因七警受到法律的制裁，就開著所謂集會在訴說自己的工作有多麼的辛苦，多麼的痛苦。但一個問題已能打破你們的荒謬言詞：辛苦、有壓力時就可以胡亂打人了嗎？
Το πιο γελοίο πράγμα είναι ότι εξακολουθούν να διαμαρτύρονται για τις σκληρές συνθήκες εργασίας τους – δηλαδή τις προσβολές που μερικές φορές ακούνε. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των διαδήλωσης του Κινήματος της Ομπρέλας, τόσοι πολλοί εργάτες των ΜΜΕ προσβλήθηκαν από φιλοκυβερνητικούς διαδηλωτές και ανταπέδωσαν ποτέ την επίθεση; Τόσα επαγγέλματα στην κοινωνία μας πρέπει να ασχοληθούν με τις λέξεις F, δεν είναι τόσο καλοπληρωμένα όσο η αστυνομία και δεν είναι «ευαίσθητα προστατευμένα» από την κυβέρνηση. Αλλά μόλις επτά αστυνομικοί τιμωρούνται από το νόμο, η αστυνομία κάνει συγκέντρωση για να διαμαρτυρηθεί για τη σκληρή δουλειά και την ταλαιπωρία τους. Ωστόσο, δεν μπορείτε να απαντήσετε ούτε καν σε μια απλή ερώτηση: μπορείτε να χτυπάτε τυχαία ανθρώπους όταν η δουλειά σας είναι δύσκολη και είστε υπό πίεση;
Ο δικηγόρος Thomas Tse προσέγγισε το ζήτημα από νομική άποψη, υποστηρίζοντας [6] ότι η αστυνομία του Χονγκ Κονγκ διαθέτει περισσότερες από αρκετές νομικές προστασίες:
「阻差」、「拒捕」和「襲警」這類只有警員充當唯一証人罪行，一直被警察在無罪可告下，被警方用來對付態度傲慢「得罪阿Sir」的當事人，已是臭名遠播的罪行。
因此訂立「辱警」罪，市民將會永無寧日，每次遇上警察，只能立即按著手機進行拍攝，以防被屈，但這樣做往往會引起更大的敵對情緒，一發不可收拾，因此，「辱警」罪是一項進一步破壞警民關係的最佳罪行 […]
«Παρεμπόδιση του καθήκοντος αστυνομικού», «αντίσταση στη σύλληψη» και «επίθεση κατά της αστυνομίας» – όλες αυτές οι κατηγορίες βασίζονται σε μαρτυρίες αστυνομικών. Συνήθως, όταν η αστυνομία δεν μπορεί να βρει άλλο νόμο για να κατηγορήσει έναν αλαζονικό δράστη, θα χρησιμοποιήσει τον παραπάνω νόμο.
Έτσι, εάν περάσει το “προσβολή αστυνομικού”, οι απλοί πολίτες δεν θα βρουν ησυχία. Κάθε φορά που τους πλησίαζε αστυνομία, θα μπορούσαν μόνο να ενεργοποιήσουν την κάμερα του κινητού τους για να αποτρέψουν μια μονόπλευρη ιστορία. Αλλά μια τέτοια συμπεριφορά θα επιδείνωνε τον ανταγωνισμό μεταξύ των δύο. Αυτός είναι ο λόγος [που ο νόμος για] “προσβολή των αστυνομικών” θα καταστρέψει περαιτέρω τη σχέση της αστυνομίας με τους πολίτες.
Σε απάντηση του μαζικού συλλαλητηρίου από την αστυνομία, τα Μέτωπα Πολιτών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ένας συνασπισμός τοπικών ΜΚΟ, διαμαρτυρήθηκαν [7] μπροστά από τα κεντρικά της αστυνομίας, απαιτώντας από τον Επίτροπο να σεβαστεί την ετυμηγορία και την ποινή του δικαστηρίου και ακόμη και να ζητήσει συγνώμη από το κοινό για την παράνομη συμπεριφορά των αξιωματικών προς τον ακτιβιστή Ken Tsang.