- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Οι υπέροχες ιστορίες του Ιερού Las Lajas, της “πιο όμορφης εκκλησίας στον κόσμο”

· Σύνταξη Gabriela García Calderón Orbe Μετάφραση  Gabriela García Calderón, Veroniki Bacharidi-Krikoni

Κατηγορίες: Λατινική Αμερική, Κολομβία, Θρησκεία, Μέσα των πολιτών, Ταξίδια
Santuario de Nuestra Señora del Rosario de las Lajas. Imagen en Flickr del usuario Jonathan Wood (CC BY-ND 2.0).

Το ιερό Las Lajas της Παρθένου του Ροσαρίου. Φωτογραφία: Flickr, χρήστης Jonathan Wood [1] (άδεια CC BY-ND 2.0).

Σε όλη τη Λατινική Αμερική, ιστορίες θαυμάτων και φανταστικών γεγονότων ταξιδεύουν στην περιοχή και πολλές φορές σταματάνε σε εκκλησίες. Στην Κολομβία, πολλές από τις ιστορίες αυτές τριγυρίζουν το Ιερό Las Lajas (πέτρα σαν σχιστόλιθος) της Παρθένου του Ροζαρίου. [2] Γνωστή ως η “ομορφότερη εκκλησία στη Γη”, το Ιερό βρίσκεται περίπου 800 χιλιόμετρα νότια της Μπογκοτά και 10 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Εκουαδόρ, στην κολομβιανή πόλη Ιπιάλες [3] στην επαρχία Nαρίνιο [4]. Το Ιερό Las Lajas αναγνωρίστηκε επίσημα από το Βατικανό το 1951 [5] και το Ιερό ανακηρύχθηκε βασιλική το 1954.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες και πηγές που περιβάλλει, ωστόσο, που χρονολογούνται τουλάχιστον από τον 18ο αιώνα [6]. Μια από τις γνωστότερες αφηγείται την ιστορία της Maria Mueses de Quiñones και τα θαύματα που χάρισε η Παρθένος στην κόρη της:

[Las] protagonistas [de esta historia] son la india María Mueses de Quiñones, descendiente de antiguos caciques [jefes de tribu] y su pequeña hija Rosa, sordomuda de nacimiento. El lugar de los hechos se sitúa en los andes ecuatoriales a 2.600 metros de altitud, a media cuesta de una profunda quebrada sobre el río Guáitara, en el municipio de Ipiales, en el extremo sur de la actual Colombia, a diez kilómetros de la frontera con Ecuador. […] Al llegar a la cueva del Pastarán, [María] se detiene para descansar. La niña [su hija Rosa] entonces se desliza suavemente de la madre y empieza a trepar por las lajas. De pronto María escucha que su hija le habla: “Mamita, vea a esta mestiza que se ha despeñado con un mesticito en los brazos y dos mestizos a los lados”. Desconcertada, [María] no atina sino a coger a la niña y huir del lugar.

Κύριοι χαρακτήρες [σε αυτή την ιστορία] είναι η Μαρία Mueses, ιθαγενής από την Quiñones, η οποία καταγόταν από τους παλιές κασίκε [ ηγέτες της φυλής], και η μικρή κόρη της, Ρόζα, κουφή και μουγκή εκ γενετής. Ο τόπος όπου έλαβαν χώρα τα γεγονότα βρίσκεται στις Άνδεις του Ισημερινού, 2.600 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στη μέση μιας βαθιάς χαράδρας πάνω από τον ποταμό Guaitara, στο δήμο Ιπιάλες, στο νότιο άκρο της σύγχρονης Κολομβίας, δέκα χιλιόμετρα από τα σύνορα με τον Ισημερινό. […] Κατά την άφιξη στο σπήλαιο Πασταράν, [η Μαρία] σταματάει να ξεκουραστεί. Στη συνέχεια, η κόρη της, Ρόζα, γλιστρά από τη μητέρα της και αρχίζει να ανεβαίνει τους σχιστόλιθους. Σύντομα η Μαρία ακούει την κόρη της να λέει: «Η μαμά, κοίτα αυτή τη mestiza [μιγάδα] που έχει έρθει κάτω κρατώντας ένα μωρό με δύο άλλες μιγάδες στο πλευρό της». Σαστισμένη, [η Μαρία] μπορεί μονάχα να αρπάξει το κορίτσι και να τρέξει μακριά από το μέρος.

Κι η ιστορία συνεχίζεται με ένα ακόμα πιο εκπληκτικό γεγονός, όχι μόνο επειδή η Ρόζα μπορεί και μιλά:

Rosa cayó gravemente enferma y murió. La desconsolada madre, concibió entonces la idea de llevar el cuerpecito sin vida de su entrañable hija a los pies de la Señora del Pastarán, para recordarle las flores y velas con que la niña solía obsequiarla y pedirle encarecidamente que le restituyera la vida. Ante los ruegos insistentes y las copiosas lágrimas, ante la fe que no se doblega, la Virgen no resistió y obtuvo de su Divino Hijo la gracia de la resurrección de la pequeña Rosa.

Η Ρόζα αρρώστησε βαριά και πέθανε. Η δυστυχισμένη μάνα είχε την ιδέα τότε να πάει το νεκρό κορμάκι της αγαπημένης της κόρης και να το αφήσει στα πόδια της Παναγίας της Πασταράν: θα θυμόταν τα λουλούδια και τα κεριά που το κοριτσάκι της άφηνε και θα ικέτευε η ίδια να έρθει ξανά το κοριτσάκι της στη ζωή. Ακούγοντας τις ατέλειωτες προσευχές, βλέποντας τα άπλετα δάκρυα και την ακλόνητη πίστη, η Παρθένος Μαρία δεν μπορούσε να αντισταθεί και έλαβε χάρη από το γιο Της να αναστηθεί η Ρόζα.

Το Δεκέμβριο του 2015, η βρετανική εφημερίδα The Telegraph [7] χαρακτήρισε το Ιερό Las Lajas ως την ομορφότερη εκκλησία του κόσμου [8]:

El santuario de las Lajas, considerado “el milagro de Dios sobre el abismo”, es visitado cada año por 750.000 feligreses, principalmente colombianos y ecuatorianos.
Para ‘The Telegraph’ resulta impactante su estilo gótico y que se haya levantado sobre un cañón, a una altura de 100 metros sobre el río Guáitara, en la frontera con el Ecuador.

Το Ιερό Las Lajas, χαρακτηρισμένο ως “το θαύμα του Θεού πάνω από την άβυσσο”, δέχεται περίπου ετησίως 750.000 προσκυνητές κυρίως από Κολομβία και Εκουαδόρ.
Για την Telegraph, το γοτθικό της στυλ είναι εντυπωσιακό, καθώς και το γεγονός ότι έχει οικοδομηθεί πάνω από ένα φαράγγι, πάνω από 100 μέτρα πάνω από τον ποταμό Guáitara, στα σύνορα με τον Ισημερινό.

Το όνομα του ιερού είναι εμπνευσμένο από το υλικό [9] που χρησιμοποιήθηκε για την οικοδόμησή του:

Το όνομα Laja προέρχεται από έναν τύπο επίπεδου προσχωσιγενούς πετρώματος, παρόμοιο με τμήματα που βρέθηκαν στις Άνδεις.

Περισσότερες φωτογραφίες υπάρχουν χάρη σε χρήστες του Twitter:

Το εντυπωσιακό γοτθικού στυλ Ιερό Las Lajas στην Κολομβία χτίστηκε μεταξύ 1916-1949. Δε σταματά να εντυπωσιάζει!

Ιερό Las Lajas, Κολομβία.

Λεπτομέρεια από τον ρόδακα της Βασιλικής Las Lajas στο Ναρίνιο της Κολομβίας. Συναρπαστικό.