Βραζιλιάνοι γκραφιτάδες και νεαροί Σύριοι ζωγραφίζουν μαζί τους τοίχους προσφυγικών καταυλισμών

Ένα ζωγραφισμένο σχολείο σε ένα καταυλισμό Συρίων προσφύγων στην Κοιλάδα Μπεκάα στο Λίβανο. Φωτογραφία: Rimon Guimarães, Facebook.

Ο καταυλισμός Συρίων προσφύγων στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, ο οποίος φιλοξενεί σχεδόν 1 εκατομμύριο πρόσφυγες, έχει τώρα μια χρωματιστή πινελιά χάρη σε ένα εγχείρημα, στο οποίο παιδιά της Συρίας βοηθήθηκαν από ένα βραζιλιάνικο ντουέτο καλλιτεχνών γκράφιτι ονόματι Cosmic Boys και γέμισαν ένα σχολείο χρώματα και σχέδια.

Η προσπάθεια ήταν μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας ονόματι Κοσμικό Μέλλον και θέλει να χρησιμοποιήσει την τέχνη ως θεραπευτικό εργαλείο για τους νεαρούς Σύριους. Συμμετέχουν το Conexus Project, μια νομαδική καλλιτεχνική συλλογικότητα, το Al Caravan, που οργανώνει εκπαιδευτικά, ψυχαγωγικά και πολιτισμικά εργαστήρια για εκτοπισμένους Σύριους ενήλικες και παιδιά, οι Cosmic Boys, που σχηματίστηκαν από τους Rimon Guimarães και Zéh Palito, η επιμελήτρια Sheila Zago, η Γαλλίδα ντοκιμαντερίστας Agathe Champsaur και ο Σύριος καλλιτέχνης Anas Albraehe.

Στόχος τους είναι να συγκεντρώσουν 9,999 δολάρια μέσω μιας εκστρατείας συγκέντρωσης χρημάτων και μοιράζονται ενημερώσεις σε Facebook και Instagram σχετικά με την πρόοδο των εργασιών τους.

Tα κίνητρά τους περιγράφονται παρακάτω:

In a moment of strong flux of immigration due international conflicts, people look for chances to survive, places to live – to wait or to start a brand new life. Many end living in non ideal conditions between refugee camps and settlements, where education is not easily accessed and children and teenagers often quit studying.

[…]

We believe that art can bring them some relief, perspective and skills to make their waiting less painful – as well as to give them a voice to express what they are experiencing, along with international visibility. Therefore, we aim to engage with children and teenager refugees living in these spaces, trying to turn their low life expectations into hope for a bright Cosmic Future!

Σε μια στιγμή έντονης ροής μετανάστευσης που οφείλεται σε διεθνείς συγκρούσεις, οι άνθρωποι αναζητούν ευκαιρίες επιβίωσης, μέρη για να ζήσουν – να αναμένουν ή να ξεκινήσουν μια ολοκαίνουργια ζωή. Πολλοί καταλήγουν να ζουν σε μη ιδανικές συνθήκες μεταξύ στρατοπέδων προσφύγων και οικισμών, όπου η εκπαίδευση δεν είναι εύκολα προσβάσιμη και τα παιδιά και οι έφηβοι συχνά παραιτούνται από τη μελέτη.

[…]

Πιστεύουμε ότι η τέχνη μπορεί να τους φέρει κάποια ανακούφιση, προοπτική και δεξιότητες για να κάνουν την αναμονή τους λιγότερο οδυνηρή – καθώς και να τους δώσει μια φωνή για να εκφράσουν αυτό που βιώνουν, καθώς και να τους δοθεί διεθνής προβολή. Ως εκ τούτου, στοχεύουμε να συνεργαστούμε με παιδιά και έφηβους πρόσφυγες που ζουν σε αυτούς τους χώρους, προσπαθώντας να μετατρέψουμε τις χαμηλές προσδοκίες τους για τη ζωή σε ελπίδα για ένα λαμπρό Κοσμικό Μέλλον!

Zeh Palito (μπροστά), Rimon Guimarães (κέντρο) και Khaldoun Al Batal (πίσω). Από τη σελίδα Conexus Project στο Facebook

Al Caravan

Το Caravan φέρνει τέχνη και άλλες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες στους εκτοπισμένους Σύριους από το 2013. Η ιδέα για την οργάνωση ήρθε στο φως ένα χρόνο νωρίτερα, όταν αεροπορικές δυνάμεις του συριακού καθεστώτος έριξαν βόμβες στην επαρχία Iντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία κατά τη διάρκεια της ημέρας, αναγκάζοντας τους κατοίκους να φύγουν, αφήνοντας προσωρινά τα σπίτια τους.

Ο Khaldoun Al Batal, συνιδρυτής του Al Caravan, αφηγήθηκε στο Global Voices ολόκληρη την ιστορία:

We were two friends who sensed the potential of a mobile location to restore the people goods while they are away from homes, ideally caravans which were quite distributed in that area for agriculture mini-projects. They ask one manufacturer to fabricate a special “Magic Caravan” for the kids activities. Our joint was broken when my friend killed in a Syrian forces raid, but I insisted to continue the project.

In May 2013, Al Caravan dedicated itself to roam the remote areas for displaced families’ children basic learning, education, and entertainment activities. It's not a replacement for the school, but a kind of reinforcement of the civil society. The team grown to 15 activists serving around 1,500 boys and girls in three Syrian provinces countrysides, Idlib, Aleppo and Latakia. Nowadays, Al Caravan is acting in several areas in Syria and some refugees camps in Turkey, Jordan, Lebanon and even Germany.

Ήμαστε δύο φίλοι που αισθάνθηκαν τη δυνατότητα μιας κινητής τοποθεσίας για να αποκαταστήσουν τα αγαθά των ανθρώπων ενώ βρίσκονται μακριά από τα σπίτια τους, ιδανικά καραβάνια που ήταν αρκετά διανεμημένα σε αυτή την περιοχή για μικρά έργα γεωργίας. Ζήτησαν από έναν κατασκευαστή να σχεδιάσει ένα ειδικό “Mαγικό Καραβάνι” για τις δραστηριότητες των παιδιών. Η ένωσή μας διασπάστηκε όταν ο φίλος μου σκοτώθηκε σε επιδρομή συριακών δυνάμεων, αλλά εγώ επέμεινα να συνεχίσω το έργο.

Τον Μάιο του 2013, το Al Caravan αφιερώθηκε στο να περιπλανηθεί στις απομακρυσμένες περιοχές για τις βασικές δραστηριότητες μάθησης, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας των παιδιών εκτοπισμένων οικογενειών. Δεν αποτελεί αντικατάσταση του σχολείου, αλλά ένα είδος ενίσχυσης της κοινωνίας των πολιτών. Η ομάδα μεγάλωσε με 15 ακτιβιστές που εξυπηρετούσαν περίπου 1.500 αγόρια και κορίτσια σε τρεις συριακές επαρχίες: Ιντλίμπ, Χαλέπι και Λατάκια. Σήμερα, το Al Caravan δρα σε αρκετές περιοχές στη Συρία και σε κάποιους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Τουρκία, την Ιορδανία, τον Λίβανο και ακόμη και τη Γερμανία.

Παρά το γεγονός ότι έχουν περιορισμένη χρηματοδότηση, το Al Caravan συγκέντρωσε μια ομάδα περίπου 100 εθελοντών εντός και εκτός Συρίας σε συνδυασμό με ακτιβιστές από τον εκπαιδευτικό τομέα για να προσφέρουν την εμπειρία και την εργασία τους στα παιδιά της Συρίας και να χρησιμοποιήσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο.

Στόχοι του εγχειρήματος είναι η δημιουργία μιας γενιάς που απολαμβάνει τις τέχνες ως ένα ουσιαστικό μέρος της οικοδόμησης της προσωπικότητας των παιδιών μακριά από τη βία καθώς και ως ψυχολογική στήριξη.

Το έργο περίπου 3.000 παιδιών που συμμετείχαν σε αυτούς τους πίνακες εκτέθηκε στο Παρίσι και στο Μόντρεαλ, με σχέδια να εκπαιδεύσουν 25 αγόρια και κορίτσια για να παρουσιάσουν μια παράσταση για τα δικαιώματα των παιδιών του ΟΗΕ με λαϊκά τραγούδια.

Σε πρόσφατη δημοσίευση στο Facebook, ο Zeh ανακοίνωσε την επίσκεψή τους στη Δαμασκό για να ζωγραφίσουν περισσότερους τοίχους ελπίδας:

Síria Dia 4 | Em meio à guerra começamos a pintar nosso mural no centro da capital do país. Um dia muito importante na minha vida pela importância que este mural carrega e por toda a situação que este país enfrenta. Sem querer ser pretensioso mas talvez também seja um dia muito importante para este momento em que vive o país. O estopim que deu início à guerra no país em 2011 foi um graffiti feito por adolescentes. Hoje 2017 estamos aqui pintando um mural com o objetivo de espalhar amor e esperança através da arte.
Se conseguirmos cumprir nossa missão de pintar esse mural sem nenhum problema esse mural será o maior mural de pintura do país. Algo que nos incentiva muito e nos dá energia para continuar pintando em meio a todos os riscos que corremos e toda a dificuldade que enfrentamos para estar aqui. Detalhe chegamos no país de carro blindado e pintamos com segurança armada.

Os sírios no geral são pessoas bem receptivas, muito amigáveis, sempre nos tratando da melhor maneira possível. Nas ruas muitos militares armados, revistas de carros e pessoas em todas avenidas e vários pontos estratégicos da cidade. Barulhos de bomba, aviões, tiros durante o dia que se intensificam à noite. Acho que agora conseguimos “abstrair” os barulhos da guerra que acontece a 6 km da onde estamos. A tensão está em todos lugares mas a alegria também. Algo difícil de explicar.
A cidade velha é magnífica cheia de histórias, o mercado, a arquitetura, a comida tudo muito único. O povo lindo e amoroso apesar de todos os pesares.
Hoje o secretário da cultura do país fez um discurso público lindo dizendo que nós carregamos “armas”…nossos pincéis trazendo esperança.
#cosmicboys #conexusproject #peace
❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Τέταρτη μέρα στη Συρία: Εν μέσω πολέμου αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε την τοιχογραφία μας στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας. Μια πολύ σημαντική μέρα στη ζωή μου για τη σημασία που φέρει αυτή η τοιχογραφία και για όλη την κατάσταση που αντιμετωπίζει αυτή η χώρα. Η σπίθα που ξεκίνησε τον πόλεμο στη χώρα το 2011 ήταν ένα γκράφιτι από εφήβους. Σήμερα, το 2017, είμαστε εδώ και ζωγραφίζουμε μια τοιχογραφία με στόχο την εξάπλωση της αγάπης και της ελπίδας μέσα από την τέχνη.

Αν μπορέσουμε να εκπληρώσουμε την αποστολή μας να ζωγραφίσουμε αυτή την τοιχογραφία χωρίς κανένα πρόβλημα, αυτή η τοιχογραφία θα είναι η μεγαλύτερη τοιχογραφία στη χώρα. Κάτι που μας ενθαρρύνει πολλά και μας δίνει την ενέργεια να συνεχίσουμε να ζωγραφίζουμε εν μέσω όλων των κινδύνων που διατρέχουμε και όλων των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε, επειδή είμαστε εδώ. Μικρή λεπτομέρεια: φτάσαμε στη χώρα με θωρακισμένο αυτοκίνητο και ζωγραφίζουμε συνοδεία ενόπλων ανδρών.

Οι Σύριοι είναι γενικά πολύ δεκτικοί, πολύ φιλικοί, πάντα μας συμπεριφέρονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στους δρόμους πολλοί ένοπλοι στρατιώτες, περιοδικά αυτοκινήτων και ανθρώπων σε όλες τις λεωφόρους και πολλά στρατηγικά σημεία της πόλης. Ήχος βομβών, αεροσκαφών, πυροβολισμών κατά τη διάρκεια της ημέρας, που εντείνονται τη νύχτα. Νομίζω ότι τώρα μπορούμε να “αφαιρέσουμε” τους θορύβους του πολέμου, που λαμβάνει χώρα έξι χιλιόμετρα από εκεί που είμαστε. Η ένταση είναι παντού, αλλά και η χαρά. Κάτι δύσκολο να εξηγηθεί.
Η παλιά πόλη είναι μαγευτική και γεμάτη ιστορίες. Η αγορά, η αρχιτεκτονική, το φαγητό είναι όλα πολύ μοναδικά. Οι άνθρωποι είναι όμορφοι και αξιαγάπητοι, παρά όλα τα βάσανα.

Σήμερα ο Υπουργός Πολιτισμού της χώρας έκανε μια όμορφη δημόσια ομιλία λέγοντας ότι φέρουμε “όπλα” … τα πινέλα μας φέρνουν την ελπίδα.

Σχολείο με ζωγραφιές στην Κοιλάδα Μπεκάα. Από τη σελίδα Conexus Project στο Facebook

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.