Οι άστεγες οικογένειες των Φιλιππίνων καταλαμβάνουν 6.000 κενές δημόσιες μονάδες στέγασης

#OccupyBulacan. Φωτογραφία από Paula Sabrine Janer. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Χιλιάδες οικογένειες αστέγων κατέλαβαν πάνω από 6.000 εγκαταλελειμμένες και άδειες κατοικίες σε έξι δημόσιες κατοικίες στην επαρχία Bulacan βόρεια της μητρόπολης Μανίλα από τις 8 Μαρτίου 2017, Διεθνή Ημέρα της Γυναικείας Εργασίας.

Με ηγέτη το Kalipunan ng Damayang Mahihirap (Kadamay), μία αστική οργάνωση για τους φτωχούς και υποστηριζόμενοι από διάφορες ομάδες ακτιβιστών, όσοι συμμετείχαν στην κατάληψη είχαν βάλει οδοφράγματα και είχαν κρατήσει το έδαφός τους για σχεδόν ένα μήνα ήδη, αντιμετωπίζοντας παρενοχλήσεις και απειλές έξωσης από τις αρχές στέγασης και τις αστυνομικές δυνάμεις.

Νωρίτερα, ο Πρόεδρος Ροντρίγκο Ντουτέρτε κατηγόρησε το κίνημα ότι σπέρνει “αναρχία” και ορκίστηκε να χρησιμοποιήσει βία για να τους εκδιώξει από τις μαζικές οικιστικές μονάδες. “Αν θέλετε να αγνοήσετε το νόμο, δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό. Θα εξαναγκάσω το ζήτημα σε έξωση”, είπε.

“Καταστήστε τον Ντουτέρτε υπεύθυνο για τα εγκλήματά του ενάντια στους φτωχούς!” Φωτογραφία από Paula Sabrine Janer. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Επιμένοντας ότι τα κατεχόμενα νοικοκυριά είναι κενά και αφήνονται να σαπίσουν για χρόνια, ενώ χιλιάδες παραμένουν άστεγοι, το Kadamay δεν παραιτήθηκε από την υποστήριξή του στο δικαίωμα των φτωχών να κάνουν χρήση δωρεάν δημόσιων κατοικιών.

Μετά από διάλογο των αξιωματούχων στέγασης με το Kadamay, η κυβέρνηση Ντουτέρτε στήριξε την προγραμματισμένη εξαναγκαστική έξωση των οικογενειών, η οποία είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την περασμένη 27η Μαρτίου. Το Kadamay το χαρακτήρισε σημαντική νίκη του συλλογικού αγώνα των φτωχών.

Παρακάτω υπάρχουν μερικές μαρτυρίες των συμμετεχόντων στο #OccupyBulacan με τα δικά τους λόγια όπως τεκμηριώθηκαν από την ομάδα ακτιβιστών της νεολαίας Anakbayan:

“Renter ako ng 20 yrs. Dahil hindi ako makabayad, nagkautang ako P2500. Pinagtatadyakan ako nung may ari. May pasa pa ako. Anong ebidensya pa ang kailangan nila para makita na mahirap kami?”

Ήμουν ενοικιαστής για 20 χρόνια. Επειδή δεν μπορώ να πληρώσω, συγκέντρωσα χρέος ύψους 2.500 Php (50 δολάρια ΗΠΑ). Ο ιδιοκτήτης με πέταξε έξω. Έχω ακόμα μώλωπες. Πόσα περισσότερα στοιχεία χρειάζονται για να αποδείξουν ότι είμαστε φτωχοί;

“Yung mga bahay ayan o, tiwangwang. Ang mga talahib ang tataas, ang bahay kinakain na ng lupa. Bakit di nila patirhan sa walang bahay? Anong proseso pa ang gusto nila?”

Κοιτάξτε αυτά τα σπίτια, είναι αχρησιμοποίητα. Τα αγριόχορτα μεγάλωσαν, το χώμα εισβάλλει μέσα στα σπίτια. Γιατί δεν αφήνουν τους άστεγους να ζήσουν εκεί; Τι διαδικασία θέλουν;

“Dala dala ko itong anak ko (babae, nasa 5 yo) sa lahat ng laban. Nung may nagpaputok (ng baril) doon sa Muzon takot na takot po ako. Pero para lang may mauwian siya, kasi kung hindi sa kalsada talaga kami.”

Πάντα φέρνω το παιδί μου (κορίτσι, 5 ετών) σε κάθε διαμαρτυρία. Όταν μας πυροβόλησαν στο Muzon φοβήθηκα στ’ αλήθεια. Αλλά το κάνουμε αυτό έτσι ώστε αυτή να έχει κάπου ένα σπιτι να πάει, γιατί αλλιώς θα βρισκόμαστε στους δρόμους.

“Dapat sama-sama tayo, wag panghihinaan ng loob sa mga paninira. Ang bahay ng isa ipagtatanggol ng lahat. Hindi tayo aatras. Yung mga wala pang bahay titiyakin natin na makakuha din. Ang kaayusan at kalusugan dapat tiyakin din.”

Πρέπει να μείνουμε μαζί, μην χάσετε το θάρρος μας μέσα στη μαύρη προπαγάνδα. Το σπίτι του ενός, το υπερασπίζονται όλοι. Δεν θα υποχωρήσουμε. Όσοι ακόμα δεν έχουν σπίτι, θα διασφαλίσουμε ότι θα μπορούν να έχουν και αυτοί. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε την τάξη και την υγεία.

“Bakit tayo sasabihan na kriminal, magnanakaw? Hindi ba ang krimen ay ang pagkaitan at nakawan ng karapatan ang maralita?”

Γιατί μας ονομάζουν εγκληματίες, κλέφτες; Αυτό που είναι εγκληματικό, είναι να στερείς και να κλέβεις τα δικαιώματα των φτωχών, έτσι δεν είναι;

Άλλοι τομείς εκφράζουν αλληλεγγύη στο κίνημα #OccupyBulacan. Φωτογραφία από Paula Sabrine Janer. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Ο ερευνητής ακτιβιστής Arnold Padilla αμφισβήτησε την περιγραφή της κατοχής ως αναρχία που έκανε ο Ντουτέρτε, αναφέροντας ότι αυτό που είναι “αναρχικό” είναι το γεγονός ότι 52.341 δημόσιες κατοικίες παραμένουν ακατοίκητες σε εθνικό επίπεδο, ενώ χιλιάδες συνεχίζουν να στερούνται αξιοπρεπών κατοικιών:

Αυτές οι οικιστικές μονάδες δεν έχουν χρησιμοποιηθεί λόγω έλλειψης ζήτησης. Σύμφωνα με το Συμβούλιο Συντονισμού Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης (HUDCC), το ανεκτέλεστο υπόλοιπο στέγασης από τον Δεκέμβριο του 2016 είναι συνδεδεμένο με 2,02 εκατομμύρια μονάδες. Από αυτές τις καθυστερήσεις, οι συνολικές ανάγκες στέγασης αναμένεται να διογκωθούν σε σχεδόν 6.80 εκατομμύρια μονάδες έως το 2022, αυξάνοντας ετησίως κατά περισσότερο από 796.000. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν περισσότερες από 1,5 εκατομμύρια ανεπίσημες οικογένειες μεταναστών (ISF) σε εθνικό επίπεδο, εκ των οποίων το 39% συγκεντρώνεται στην Μέτρο Μανίλα, με βάση τα τελευταία στοιχεία της κυβέρνησης.

Η ανεξάρτητη ερευνητική ομάδα Ibon δήλωσε ότι η κρίση στέγασης στη χώρα έχει δημιουργηθεί από μία προσέγγιση προσανατολισμένη στα κέρδη η οποία σήμαινε την ανάθεση “κοινωνικοποιημένων” κατοικιών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και όχι την παροχή τους δωρεάν στους άστεγους:

Παρά τις αξιώσεις του κυβερνητικού και του ιδιωτικού τομέα, αυτές οι “κοινωνικοποιημένες” οικιστικές μονάδες παραμένουν απλησίαστες και άπιαστες για πολλούς ανεπίσημους μετανάστες, ανέφερε η ομάδα. Μια μονάδα Bistekville, για παράδειγμα, δεν απαιτεί προκαταβολή, αλλά εξακολουθεί να έχει μία απόσβεση 2,273.84Php (49 δολάρια ΗΠΑ) ανά μήνα για περίοδο 30 ετών. Πολλοί ανεπίσημοι μετανάστες αγωνίζονται να καλύψουν τις καθημερινές βασικές ανάγκες των οικογενειών τους και δεν είναι επίσης επιλέξιμοι για στεγαστικά δάνεια από το Ταμείο Αμοιβαίας Αναπτύξεως για το Σπίτι (HMDF) και την Pag-IBIG.

Εκτός από την διαρκή έλλειψη στέγης, τη φτώχεια και την πείνα, οι φτωχοί αστοί της χώρας υποφέρουν επίσης από το κύμα του πολέμου κατά των ναρκωτικών του Ντουτέρτε, που έχει θυματοποιήσει και σκοτώσει αδίκως χωρίς δίκη περισσότερους από 7.000 μικρούς χρήστες ναρκωτικών και εμπόρους στις παραγκουπόλεις της χώρας.

Το Kadamay έχει υποσχεθεί να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια σε ένα άδικο σύστημα που επέτρεψε χιλιάδες δημόσιες κατοικίες να είναι κενές, ακόμη και όταν χιλιάδες φτωχές οικογένειες εξακολουθούν να παραμένουν άστεγες.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.