- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Ινδοί μιλούν για την κατάθλιψη για να απομακρύνουν το κοινωνικό στίγμα γύρω από αυτήν

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Ινδία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μέσα των πολιτών, Υγεία, Φύλο & ισότητα, Φυσικές Καταστροφές, Ψηφιακός ακτιβισμός
[1]

Εικόνα από το Flickr από τον χρήστη Mary Lock. CC BY-NC-ND 2.0

Η πρόσφατη έκθεση [2] του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την κατάθλιψη αναφέρει ότι σχεδόν το 7,5% των Ινδών υποφέρουν από σοβαρές ή ήσσονος σημασίας ψυχικές διαταραχές που απαιτούν παρέμβαση εμπειρογνωμόνων. Ωστόσο, στην Ινδία η κατάθλιψη παραμένει με πολλούς τρόπους ταμπού, [3] θέμα κουτσομπολιού ή στόχος γελοιοποίησης.

Σε απάντηση, κάποιοι από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν προσπαθήσει τα τελευταία χρόνια να ενθαρρύνουν πιο ανοικτή συζήτηση για την κατάθλιψη.

Ο υπάλληλος πληροφορικής Kalyan Biswas Rath [4] είναι ένας από αυτούς. Μοιράστηκε αυτή την ιστορία στην σελίδα του στο Facebook [5] για το πώς μπόρεσε να καταπολεμήσει την κατάθλιψη με τη βοήθεια της οικογένειας και των φίλων του:

Ήμουν ένας φρικτός σχεδιαστής γραφικών, ένας φρικτός σχεδιαστής ιστοσελίδων, ένας φρικτός προγραμματιστής, ένας φρικτός συγγραφέας και ένας κακός κωμικός για αρκετό καιρό. Ντρόπιασα αρκετά τον εαυτό μου και ήμουν κακός σε πολλούς τομείς. Αλλά με την υποστήριξη από τους στενούς μου φίλους, συνέχισα να εργάζομαι σ’ αυτό.

Ξαφνικά μία μέρα, τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο και οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι με έβλεπαν ως αποτυχημένο άρχισαν να μου μιλούν λέγοντας ότι ήταν περήφανοι για μένα. Οι άνθρωποι άρχισαν να εκτιμούν το έργο μου.

Σήμερα, δεν αισθάνομαι αποτυχία παρά τον όποιο αισθάνεται όπως επιθυμεί και είμαι ευχαριστημένος με τη ζωή μου. Και αυτό είναι μία μεγάλη υπόθεση.

[…] Μην ντρέπεστε να ζητάτε βοήθεια. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με την κατάθλιψη. Πρόκειται για ένα πολύ φυσικό αποτέλεσμα του είδους της κοινωνίας στην οποία ζούμε.

Ο Kalyan είναι τώρα stand-up κωμικός και ένας επιτυχημένος YouTuber.

Η διασημότητα του Μπόλυγουντ Shaheen Bhatt [6] είναι άλλο ένα παράδειγμα [7]:

Έχω ζήσει με την κατάθλιψη από τότε που ήμουν περίπου 13 ετών.
Αυτό δεν είναι αποκάλυψη ή ομολογία.
Αυτοί που με γνωρίζουν το ξέρουν αυτό για ‘μένα.
Δεν είναι κάτι που με πονάει να το κρύψω, δεν ντρέπομαι γι’ αυτό ούτε ενοχλούμαι ιδιαίτερα απ’ αυτό. Είναι μόνο μέρος του ποια είμαι.
Έχω μέρες όπου αισθάνομαι καλά και έχω μέρες που δεν αισθάνομαι.
Ένα λεπτό όλα είναι καλά και στο επόμενο είναι σαν κάποιος να σβήνει το φως στο κεφάλι μου.
Απομονώνομαι και είναι δύσκολο να σηκωθώ από το κρεβάτι.
Όπως πάντα, ο κόσμος γύρω μου χάνει την εστίασή μου και αγωνίζομαι να τον κατανοήσω.
Μερικές φορές αυτές οι περίοδοι διαρκούν μια ώρα – μερικές φορές διαρκούν μέρες.
Σήμερα, είμαι στην 4η ημέρα.
Λέω ότι ζω με την κατάθλιψη και όχι με το να παλεύω με αυτήν, γιατί για ‘μένα (και μιλώ μόνο για τον εαυτό μου εδώ) δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είναι ένας αγώνας.

Η κατάθλιψη [8] είναι μία διανοητική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επίμονη καταθλιπτική διάθεση ή απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες, προκαλώντας σημαντική βλάβη στην καθημερινή ζωή. Οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη μπορούν να ζητήσουν τη βοήθεια ψυχολόγων ή ψυχιάτρων για να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία.

Τα πρώτα βήματα της αναγνώρισης της κατάθλιψης και της προσέγγισης για βοήθεια είναι κρίσιμα, αλλά το κοινωνικό στίγμα που περιβάλλει τη διαταραχή μπορεί να το δυσχεράνει. Η Anshika Kumar [3] στον διαδικτυακό τόπο Indian Youth εξήγησε ότι στην Ινδία οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται πολλά για την γνώμη των άλλων ανθρώπων:

Εμείς οι Ινδοί ανησυχούμε πολύ γι’ αυτό που πιστεύουν οι άλλοι. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να σεβόμαστε τις απόψεις και τα θέματα του άλλου. Πολλοί από εμάς δεν καταλαβαίνουμε ούτε αναγνωρίζουμε συμπτώματα των ψυχικών ασθενειών. Ακόμα κι αν το κάνουμε, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε ή πώς να το κάνουμε. Οι ανθυγιεινές σχέσεις με τους γονείς σημαίνουν ότι οι νέοι καταλήγουν να κρύβουν την ψυχική τους κατάσταση απ’ αυτούς, επιδή φοβούνται μη τους κρίνουν ή τους κοροιδέψουν. Όσοι βρίσκονται έξω από το πρόβλημα δεν είναι σε θέση να καταλάβουν και να δεχθούν, και οι ασθενείς φοβούνται και μπερδεύονται να μιλήσουν ανοιχτά. Γίνεται ένας φαύλος κύκλος.

Η πρόσφατη Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (WHO), η οποία γιορτάστηκε στις 7 Απριλίου 2017 από τoν ΠΟΥ, είχε ακριβώς το θέμαΚατάθλιψη, ας μιλήσουμε [9]γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Το κίνημα για τη θεραπεία του θέματος της κατάθλιψης με συμπόνια και διαφάνεια, ωστόσο, είναι πολύ διάσημο στην Ινδία εδώ και αρκετά χρόνια.

Η Deepa Padmanabhan [10], μία ανεξάρτητη δημοσιογράφος έχει γράψει στο ιστολόγιό της για τον αγώνα της με την κατάθλιψη. Το 2015 εξήγησε ότι χρωστάει την ανάκαμψή της στη βοήθεια που έλαβε από τη στενή της οικογένεια. Αναφέρει επίσης:

Γιατί επέλεξα να μοιραστώ την ιστορία μου σήμερα, μετά από τόσα χρόνια που ήμουν σιωπηλή; Στην καρδιά μου, πιστεύω ότι είναι καιρός τώρα ο κόσμος να ασχοληθεί με την κατάθλιψη με έναν ευγενέστερο τρόπο. Ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα είναι πιο ανεκτικοί σε εκείνους που πάσχουν από ψυχική ασθένεια από ό,τι πριν από μία δεκαετία.

Την ίδια χρονιά, η Ινδή ηθοποιός του Μπόλυγουντ Ντιπίκα Παντούκον [11] πήγε στο εθνικό ειδησεογραφικό κανάλι NDTV [12] για να μιλήσει για την κατάθλιψη και πώς την ξεπέρασε. Αργότερα ξεκίνησε το δικό της ίδρυμα [13] που υποστηρίζει και βοηθά τους ανθρώπους να αναζητήσουν βοήθεια.

Υπάρχουν πολλές πλατφόρμες όπως το AASRA [14]και το YourDost  [15]που χρησιμοποιούν διαφορετικά μέσα επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για να κάνουν τους ανθρώπους να μιλήσουν γι’ αυτό.

Ένας άλλος συντελεστής αυτής της αλλαγής είναι η Ινδική κυβέρνηση, καθώς εισήγαγε ένα ανανεωμένο νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία [16] που αποποινικοποιεί την αυτοκτονία και προστατεύει και αποκαθιστά τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των ψυχικά ασθενών. Πριν από την έκδοση [17] αυτού του νομοσχεδίου, η απόπειρα αυτοκτονίας θεωρούνταν έγκλημα στην Ινδία, και μπορούσε να οδηγήσει σε φυλάκιση ενός έτους, σύμφωνα με το Άρθρο 309 του Ινδικού Ποινικού Κώδικα [18].

Τα κυριότερα σημεία του νέου νομοσχεδίου για την ψυχική υγεία που ψηφίστηκε σήμερα στο Κοινοβούλιο.

Η νούμερο ένα αιτία για την αυτοκτονία είναι η κατάθλιψη χωρίς θεραπεία. Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί και η αυτοκτονία μπορεί να αποφευχθεί. Μπορείτε να λάβετε βοήθεια από τις γραμμές εμπιστευτικής υποστήριξης για τις αυτοκτονικές και τις συναισθηματικές κρίσεις. Επισκεφθείτε το Befrienders.org [24] για να βρείτε μία γραμμή βοήθειας για την πρόληψη της αυτοκτονίας στη χώρα σας.