- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Στη Βόρεια Σρι Λάνκα, τα περιστατικά στρατιωτικού εκφοβισμού απειλούν τη συμφιλίωση

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Σρι Λάνκα, Ανάπτυξη, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διακυβέρνηση, Μέσα των πολιτών, Νομικά, Πόλεμος - Συγκρούσεις
[1]

Διαδήλωση από χωρικούς στο Pilakudiyiruppu. Εύσημα εικόνας: Ruki Fernando και Marisa de Silva (μέσω Groundviews)

Αυτή η δημοσίευση από την Raisa Wickrematunge [2] εμφανίστηκε αρχικά στο Groundviews, μία βραβευμένη ιστοσελίδα δημοσιογραφίας πολιτών στη Σρι Λάνκα. Μια επεξεργασμένη έκδοση δημοσιεύεται παρακάτω ως μέρος μίας συμφωνίας διαμοιρασμού περιεχομένου με το Global Voices.

Έχουν αυξηθεί τα περιστατικά στρατιωτικού εκφοβισμού στα μέσα Μαρτίου στα βόρεια μέρη της Σρι Λάνκα, όπου κατοικεί Ταμίλ πληθυσμός, όπως το Pilakudiyirippu (κοντά στο Keppapulavu), το Paravipaanchan στο Kilinochchi και το Puthukkudiyruppu, είπε ο Ruki Fernando [3], ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλες αυτές οι περιοχές είναι πρώην στρατιωτικά εδάφη που επεστράφησαν στους μονίμους κατοίκους τους μετά από συνεχείς διαμαρτυρίες.

Η Αεροπορία της Σρι Λάνκα (SLAF) ανέκρινε [4] πρόσφατα τον Fernando κατά την επίσκεψή του στο Pilakudiyirippu στις 9 Μαρτίου, πρόσθεσε.

Η Αεροπορία με ανέκρινε χθες στο #Pilavukudirupu, #Kepapulavu. Εκδίκηση για το γεγονός ότι πρέπει να τερματίσουν την 8 χρόνων κατοχή του χωριού μετά τις διαμαρτυρίες των ανθρώπων;

Μιλούσα με μερικούς από τους κατοίκους όταν δύο άτομα με πολιτικά ήρθαν προς το μέρος μου. Με ρώτησαν ποιος ήμουν και γιατί ήρθα. Όταν με τη σειρά μου, τους ρώτησα ποιοι ήταν, με πληροφόρησαν ότι ήταν από το στρατόπεδο αεροπορίας δίπλα στο χωριό”, είπε ο Fernando. Πρόσθεσε ότι αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις και αποχώρησε. Το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας αποφάσισε να μην διεξάγει έρευνα.

Οι άνθρωποι του Pilakudiyririppu διαμαρτύρονται από τις 31 Ιανουαρίου έως την 1η Μαρτίου φέτος ζητώντας την επιστροφή των εδαφών τους, που κατέχει η SLAF (βλέπε άρθρο του Global Voices [9]). Το μεγαλύτερο μέρος της γης απελευθερώθηκε [10] την 1η Μαρτίου. Ωστόσο, οι κάτοικοι του Pilakudiyripu αντιμετωπίζουν την τρομακτική προοπτική να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους σε μια περιοχή που ήταν βασικό θέατρο σύγκρουσης κατά τον εμφύλιο πόλεμο που έληξε το 2009.

Ζουν σε σκηνές ή κάτω από δέντρα. Χρειάζονται στέγαση, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Οι περισσότεροι κάτοικοι κάνουν περιστασιακές δουλειές και τα παιδιά τους πηγαίνουν στο σχολείο, αλλά δεν υπάρχει υπηρεσία λεωφορείων”, δήλωσε ο Fernando για τις οικογένειες που επιστρέφουν.

Πρόσθεσε ότι ενώ ο Ερυθρός Σταυρός στο Mullaitivu είχε παράσχει προϊόντα πρώτης ανάγκης όπως κατσαρολικά, τηγάνια, στρώματα, ένα κρεβάτι και μία λάμπα σε κάθε οικογένεια, δεν υπήρχε “καμία απολύτως υποστήριξη” από την κυβέρνηση. “Η κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει και να φροντίσει γι’ αυτές τις οικογένειες. Δεν αρκεί να απελευθερώσουμε τη γη “, δήλωσε ο Fernando.

Εκτός από την ανάκριση, υπήρξαν κι άλλα περιστατικά εκφοβισμού, καθώς οι στρατιώτες αντιδρούσαν έντονα στην απελευθέρωση των εδαφών λόγω πίεσης, δήλωσε ο Fernando.

Το Keppapulavu βγήκε στις ειδήσεις όταν οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν νυχθημερόν για την επιστροφή της γης τους, αντιμετωπίζοντας στρατιωτικό εκφοβισμό. Μια κορυφαία φιγούρα στον αγώνα για την απελευθέρωση τόσο του Keppapulavu όσο και του Pilakudiyirippu ήταν η Chandra Leela, της οποίας το σπίτι είναι ακόμα υπό στρατιωτική κατοχή. Πρόσφατα, η Chandra Leela εμποδίστηκε από την πρόσβαση στην αγροτική γη της, δήλωσε ο Fernando.

“Η Πολεμική Αεροπορία λέει τώρα ότι η γη που χρησιμοποιεί για γεωργικούς σκοπούς είναι ιδιοκτησία του Τμήματος Δασών. Αλλά αυτή έχει νομική τεκμηρίωση”, δήλωσε ο Fernando. “Αυτό είναι σαφώς αντίποινα εξαιτίας της μερικής επιτυχίας των διαμαρτυριών”. Η κυβέρνηση απελευθέρωσε 40 στρέμματα γης, απαντώντας στις διαμαρτυρίεςάλλες οικογένειες εξακολουθούν να περιμένουν τη γη τους και έχουν ξεκινήσει ξανά τις διαμαρτυρίες τους μέχρι να τους επιστραφεί.

Οι θαρραλέες γυναίκες του #Keppapulavu οδήγησαν τον αγώνα για τη γη. Η Kowsalya – μια ειλικρινής κυρία χαιρετήθηκε από τους συναδέλφους της διαδηλωτές/χωρικούς σήμερα

Ο στρατός επίσης φωτογραφίζει τακτικά τους επισκέπτες. “Μόλις κατεβούμε από ένα όχημα, βλέπουμε ανθρώπους να έρχονται από το στρατόπεδο και να μας φωτογραφίζουν. Οι άνθρωποι που ακόμα διαμαρτύρονται το παρατήρησαν επίσης”, δήλωσε ο Fernando .

Pilavu 17η ημέρα: διαδηλωτές υπό επιτήρηση

Μία διαμαρτυρία αλληλεγγύης στη Jaffna [19] που απαιτούσε την απελευθέρωση των κατεχόμενων στρατιωτικών εδαφών είδε επίσης τον στρατό να εκφοβίζει ορισμένους από τους συμμετέχοντες. “Παρακολούθησα αυτή τη διαμαρτυρία, μαζί με ανθρώπους από το Trincomalee και το Mannar και πολλούς άλλους. Κάποιοι πράκτορες πληροφοριών είχαν πάει σε ένα στρατόπεδο IDP στην Jaffna την ημέρα πριν τη διαμαρτυρία και εκφόβιζαν τους ανθρώπους εκεί, πιέζοντάς τους να μην συμμετάσχουν στη διαδήλωση. Είχαν επισημάνει έναν ηγέτη του στρατοπέδου και τον κατηγόρησαν ότι προκάλεσε διαδηλώσεις.”

Παρουσία CID στο δρόμο μπροστά από την διαδήλωση

Στο Puthukkudiiruruppu, οι οικογένειες που επέστρεψαν στη γη τους μετά από ένα μήνα διαμαρτυριών, που έληξε στις 3 Μαρτίου, βρήκαν τα σπίτια τους γκρεμισμένα, πόρτες, παράθυρα και εξαρτήματα τουαλέτας και κουζίνας είχαν αφαιρεθεί, και μπουκάλια μπύρας υπήρχαν διάσπαρτα τριγύρω. Ένα μικρό μαγαζί είχε επίσης καταστραφεί. “Υπήρχε σαφώς θυμός από την πλευρά του στρατού για τους ανθρώπους που έπαιρναν τη γη τους πίσω. Η απελευθέρωση της στρατιωτικής κατοχής γης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συμφιλίωσης και αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έπρεπε να συμβεί”, δήλωσε ο Fernando.

Στο Keppapulavu, μία νέα πινακίδα δηλώνει ότι η γη τριγύρω είναι μία “στρατιωτική περιοχή”, πρόσθεσε. “Υπάρχει ένα στρατιωτικό μπλόκο που ήταν εκεί για περίπου πέντε ή έξι χρόνια. Αλλά αυτή η πινακίδα είναι καινούρια. Δεν την είδα όταν επισκέφτηκα την περιοχή περίπου δύο εβδομάδες πριν.”

Παράλληλα με τις διαμαρτυρίες σε κατεχόμενα από τον στρατό εδάφη, οι οικογένειες πλήττονται από εξαναγκαστικές εξαφανίσεις στο Vavuniya, στο Kilinochchi και, πιο πρόσφατα, στο Mullaitivu, έχουν επίσης ξεκινήσει διαμαρτυρίες.

“Αυτό που είναι σημαντικό για τις διαμαρτυρίες στο Vavuniya και στο Kilinochchi είναι ότι προσπαθούν πραγματικά να αποκτήσουν στήριξη από τον Σιναλέζικο πληθυσμό. Οι διαδηλωτές έβαλαν πανό και προετοίμασαν επιστολές και εφέσεις στα Σιναλέζικα”, δήλωσε ο Fernando για την εθνοτική ομάδα που κυριαρχεί στην πολιτική της χώρας. Η διαδήλωση στο Mullaitivu είναι μόλις δύο ημερών και είναι πολύ μικρότερη.

“Ωστόσο, συνεχίζεται για 24 ώρες, με τις οικογένειες να εργάζονται σε βάρδιες. Μερικοί από τους ανθρώπους πρέπει να εργαστούν, άλλοι αφήνουν τα παιδιά τους να έρχονται και να διαμαρτύρονται. Προσπαθούν, λοιπόν, να βρουν μία ισορροπία μεταξύ της μετάβασης στη δουλειά αλλά και της διαρκούς υποστήριξης για 24 ώρες”, δήλωσε ο Fernando.

Ο γιος σου θα επιστρέψει. Δεν ξέρουμε για την κόρη σου: CID”
Ευγενική αδελφική δημοσίευση Maatram

“Μου είπαν σε @όλους τους ναούς ότι ο γιος μου είναι ζωντανός, απλά ήθελα να τον δω πριν πεθάνω” Vadivel Puhsparaani στο Kilinochchi

Και στην περίπτωση αυτών των οικογενειών, υπήρξε περιορισμένη πρόοδος, εκτός από την περίπτωση στο  Vavuniya, όταν ο υπουργός Άμυνας Ruwan Wijewardene υποσχέθηκε να πραγματοποιήσει [31] με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Τάξης, με το Γενικό Εισαγγελέα, το IGP και τον Υπουργό Δικαιοσύνης.

Η υπόσχεση διέκοψε μία απεργία πείνας τεσσάρων ημερών που είχαν ξεκινήσει οι οικογένειες, ζητώντας απαντήσεις. “Μετά τη συνάντηση αυτή, το μόνο που συνέβη ήταν ότι ορισμένα μέλη της κυβέρνησης κατηγόρησαν τις οικογένειες ότι προσπάθησαν να δώσουν προτεραιότητα στις μεμονωμένες τους υποθέσεις. Οι οικογένειες ανέφεραν ότι στην πραγματικότητα ήταν η κυβέρνηση που είχε προσφερθεί να επιταχύνει τις υποθέσεις τους, το οποίες είχαν απορρίψει καθώς ήθελαν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη για όλες τις οικογένειες”, δήλωσε ο Fernando.

Οι οικογένειες του Vavuniya περίμεναν δύο εβδομάδες για να δουν αν θα περάσει κάτι από τη συνάντηση στις 9 Φεβρουαρίου και πρόσφατα άρχισαν να διαμαρτύρονται ξανά εξαιτίας της έλλειψης δράσης.

Στο πλαίσιο αυτό, μία αντιπροσωπεία της Σρι Λάνκα στα Ηνωμένα Έθνη ζήτησε περισσότερο χρόνο για την εφαρμογή του ψηφίσματος 30/1 του 2015 του ΟΗΕ [32], ακόμη και όταν ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο Zeid Ra’ad Al Hussein μίλησε για αργή πρόοδο [33] της Σρι Λάνκα σε τομείς όπως η ανάληψη ευθυνών και η συμφιλίωση. Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ζήτησε επίσης την επιστροφή [34] όλων των στρατιωτικών κατεχομένων γαιών σε πολίτες, καθώς και το τέλος της στρατιωτικής συμμετοχής σε πολιτικές και διοικητικές δραστηριότητες.

Ωστόσο, όπως είναι σαφές στο παρελθόν, εξακολουθούν να συμβαίνουν περιστατικά εκφοβισμού και οι οικογένειες επαναπατριζόμενων όπως εκείνες στο Pilakudiyripu πρέπει να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους χωρίς την υποστήριξη του κράτους.

Η ακόλουθη ιστορία σε εικόνες [1] από τους Ruki Fernando και Marisa de Silva, καταγράφει τις πολιτικές διαμαρτυρίες στο Keppapulavu και τον αγώνα των νεο-εγκατεστημένων