- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Με ποιον τρόπο σηματοδοτήθηκαν από τους Παλαιστίνιους 50 χρόνια Ισραηλινής κατοχής

· Σύνταξη Marwa Fatafta Μετάφραση Ariana Manafi

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Παλαιστίνη, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διαδηλώσεις, Ιστορία, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις

Στιγμιότυπο οθόνης με την μαρτυρία της Fadwa Khalil. Πηγή: Institute for Middle East Understanding (IMEU) (Ινστιτούτο για την κατανόηση της Μέσης Ανατολής).

Δύο είναι οι ημερομηνίες που έχουν ριζωθεί βαθιά στη μνήμη των Παλαιστίνιων.

Η πρώτη είναι η 15η Μαΐου, η ημερομηνία που σηματοδοτεί την εκδίωξη [1] περισσότερων από 700.000 Παλαιστίνιων και την καταστροφή των πόλεων και των χωριών τους από στρατεύματα Εβραίων σιωνιστών. Μια μέρα πριν, ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και τα όρια της ιστορικής Παλαιστίνης άλλαξαν με βίαιο τρόπο.

Η δεύτερη ημερομηνία είναι η 5η Ιουνίου 1967, τη στιγμή που το Ισραήλ κατέλαβε τις υπόλοιπες από τις περιοχές της Παλαιστίνης, την αιγυπτιακή χερσόνησο του Σινά και τα υψώματα του Γκολάν έχοντας επικρατήσει στον πόλεμο των έξι ημερών κατά των γειτονικών αραβικών κρατών.

Πέρασαν 50 χρόνια από τη στιγμή που οι Παλαιστίνιοι υποτάχθηκαν στην πιο μακροχρόνια [2] στρατιωτική κατοχή της σύγχρονης ιστορίας.

Η 5η Ιουνίου 2017 σηματοδοτεί 50 χρόνια ισραηλινής κατοχής αλλά η ιστορία της ισραηλιτικής αποικιοκρατίας είναι πολύ μεγαλύτερη.  #datasketch [3] @ https://t.co/MXd9Gx6KOx [4] pic.twitter.com/y7WFNgiHkE [5]

— VisualizingPalestine (@visualizingpal) 5 Ιουνίου, 2017 [6]

#50YearsofOccupation

Πώς είναι όμως μισός αιώνας υπό στρατιωτική κατοχή;

Για τη σηματοδότηση των 50 χρόνων κατοχής, οι Παλαιστίνιοι και άλλοι υποστηριχτές των ανθρώπινων δικαιωμάτων μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας τις ετικέτες #occupationis και #50YearsofOccupation σχετικά με τα καθημερινά βάσανα, την καταπίεση, τις θεσμικές διακρίσεις και την κατάχρηση των βασικών δικαιωμάτων των Παλαιστίνιων από το Ισραήλ.

#50yearsofviolations [10] , καταπίεση, ρατσισμός , απαρτχάιντ , διακρίσεις , εθνοκάθαρση , αδικία , ανισότητα

#50YearsofOccupation [7], είμαι αντιμέτωπος με 18 στρατιωτικές κατηγορίες επειδή είμαι υπερασπιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων. #Occupationis [8]

— Issa Amro عيسى عمرو (@Issaamro) 6 Ιουνίου, 2017 [9]

#OccupationIs [11] το ότι υπέστην διάκριση με βάση τα φυλετικά μου χαρακτηριστικά από έναν Ισραηλινό στρατιώτη σε ένα σημείο ελέγχου στο δρόμο για τη δουλειά #50YearsofOccupation [7]#50Years [12]

— Shatha Abdulsamad (@ShathaOqab) 6 Ιουνίου, 2017 [13]

#occupationis [14] μια ορατή και αόρατη δύναμη που ανακατεύεται στις πιο σημαντικές και στις πιο απλές αποφάσεις της ζωής σου                                                                                         — Majed (@majedbamya) 4 Ιουνίου, 2017 [15]

#Occupationis [8] το να μην μπορείς να επισκεφτείς τους συγγενείς σου που ζουν σε απόσταση δέκα λεπτών και μιας ώρας χωρίς να πάρεις την άδεια των κατακτητών σου

— Mays (@The_Marmy) 4 Ιουνίου, 2017 [16]

Μια μητέρα που έχει ξεμείνει από απαντήσεις εξηγώντας την τρομακτική σκηνή από στρατιώτες να σημαδεύουν με όπλα παιδιά στο δρόμο για να επισκεφτούν τις γιαγιάδες τους.  #Occupationis [8]

— Dalal IRIQAT, Ph.D (@DalalIRIQAT) June 4, 2017 [17]

#occupationis [14] χωρίζει τις πόλεις της Παλαιστίνης, τις ελπίδες και τα όνειρα με το τείχος του απαρτχάιντ και παρακάμπτει δρόμους και οικισμούς.

— Fadi Arouri (@farouri) 4 Ιουνίου, 2017 [18]

Δεν μπορώ να χτίσω σπίτι στη γη μου επειδή βρίσκεται πολύ κοντά σε έναν οικισμό!!!!!!! Η γη μου ήταν εκεί πολύ πριν από τους οικισμούς  #occupationis [14]

— Maher Saleh (@msaleh332) 4 Ιουνίου, 2017 [19]

#occupationis [14] η κράτηση ανθρώπων στη φυλακή χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, καμία δίκη για διοικητικές κρατήσεις

— mp (@blablimy) June 4, 2017 [20]

Η εκστρατεία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης #Occupationis [21] ξεκίνησε από την ομάδα εργασίας της Παλαιστίνης για τη δημόσια διπλωματία κατά την 50ή επέτειο της κατοχής.

Και άλλες οργανώσεις προέβαλλαν τις φωνές των Παλαιστίνιων οι οποίοι μοιράστηκαν τις ιστορίες τους ζώντας υπό κατοχή.

Η Fadwa Khalil ήταν εννέα ετών, όταν το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη και έδιωξε την οικογένειά της για δεύτερη φορά το  1967.

Η πρώτη φορά ήταν το 1948. Τώρα μένει στον καταυλισμό προσφύγων Jalazoun κοντά στην πόλη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης και ακόμα ονειρεύεται την ελευθερία του να επισκεφτεί την πόλη καταγωγής της στο σύγχρονο Ισραήλ.

Οι Παλαιστίνιοι που ζουν στην υπό κατοχή Δυτική Όχθη και στη Γάζα δεν επιτρέπεται να μπουν στο Ισραήλ και αν αυτό τους επιτραπεί πρέπει να έχουν μια ειδική άδεια από τις στρατιωτικές αρχές του Ισραήλ.

“Δεν έχουμε καμία απολύτως ελευθερία. Δε θα έπρεπε να μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε υποδεέστεροι από τους άλλους. Θα έπρεπε να είμαστε ίσοι”.

Η Fadwa Khalil ήταν 9 ετών όταν το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη διώχνοντας την οικογένειά της από το σπίτι τους. Ήταν η δεύτερη φορά που η οικογένειά της μετατοπίστηκε έπειτα από τη στιγμή που το Ισραήλ τους ανάγκασε να φύγουν ως μέρος της εθνοκάθαρσης του 1948. Τώρα ζει στον καταυλισμό προσφύγων του Jalazone κοντά στην πόλη Ραμάλα στην υπό κατάληψη Δυτική Όχθη. #Marking50 [22]

Για να περιοριστεί η μετακίνηση Παλαιστίνιων όπως η Fadwa, το Ισραήλ έχει εγκαταστήσει δεκάδες στρατιωτικά σημεία ελέγχου [23] κατά μήκος της Δυτικής Όχθης και της λεγόμενης Πράσινης γραμμής [24] του 1967.

Αυτά τα σημεία ελέγχου είναι επανδρωμένα από ισραηλινούς στρατιώτες οι οποίοι ελέγχουν κάθε περαστικό αναγκάζοντάς τους να περιμένουν πάρα πολλές ώρες σε απάνθρωπες συνθήκες, βροχή ή ήλιο. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια προσθήκη στην πληθώρα τσιμεντένιων λίθων και αναχωμάτων που χρησιμοποιούνται από τους ισραηλινούς στρατιώτες για να αποκλείσουν προσωρινά τους δρόμους που οδηγούν σε χωριά της Παλαιστίνης.

Στην πραγματικότητα, οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης απαγορεύεται να χρησιμοποιούν τους 41 δρόμους οι οποίοι έχουν περισσότερα από 700 χιλιόμετρα συνολικό μήκος ενώ οι Ισραηλινοί μπορούν να τους χρησιμοποιούν ελεύθερα.

Οι μετακινήσεις για τους Παλαιστίνιους που ζουν στη λωρίδα της Γάζας είναι ακόμα πιο δύσκολες ενώ ζουν σε απόλυτο στρατιωτικό και οικονομικό αποκλεισμό από το 2007. Το ταξίδι εντός και εκτός της Γάζας η οποία χαρακτηρίζεται συχνά ως ανοιχτή φυλακή απαιτεί ένα μικρό θαύμα.

Η συνεχόμενη κατοχή, η πενιχρή οικονομία και οι τρεις διαδοχικοί πόλεμοι που έπληξαν τη Γάζα ανάγκασαν τα Ηνωμένα Έθνη να δηλώσουν [25] ότι η λωρίδα της Γάζας θα είναι ακατάλληλη για την κατοικία ανθρώπων μέχρι το 2020 αν παραμείνει έτσι η κατάσταση.

Οι περιορισμοί στην ελευθερία κίνησης εντούτοις αποτελούν μόνο ένα μέρος του προβλήματος.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνοψίζει σε ένα βίντεο τέσσερις εξόφθαλμες παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων [26] από το Ισραήλ περιλαμβανομένων παράνομων ανθρωποκτονιών και άλλων εγκλημάτων πολέμου που έχουν μείνει ατιμώρητα, αναγκαστικό εκτοπισμό, καταχρηστική κράτηση και την ανάπτυξη οικισμών που συνοδεύεται από διακρίσεις απέναντι στους Παλαιστίνιους.

Παλαιστίνη:
5 δεκαετίες ισραηλινής κατοχής,
5 παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων #50YearsofViolations [27]https://t.co/lWUb58zpZ7 [28]pic.twitter.com/hUbDrrB90i [29]

— Human Rights Watch (@hrw) 4 Ιουνίου, 2017 [30]

Τοξικοί οικισμοί

Υπάρχουν περίπου 300.000 ισραηλινοί αποικιστές που ζουν στην ανατολική Ιερουσαλήμ και ακόμα 350.000 [31] ζουν σε οικισμούς που δημιουργήθηκαν στη Δυτική Όχθη.

Αυτοί οι οικισμοί είναι παράνομοι με βάση τη διεθνή νομοθεσία [32]και έχουν καταδικαστεί επανειλημμένα από τη διεθνή κοινότητα. Παρά τις σκανδαλώδεις καταπατήσεις της διεθνής νομοθεσίας, το Ισραήλ συνεχίζει να δημιουργεί νέους οικισμούς. Μόλις μια εβδομάδα πριν το γραφείο του πρωθυπουργού του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να εγκρίνει  2.100 νέες οικιστικές μονάδες [33] στη Δυτική Όχθη.

Υποκινούμενοι περισσότερο από εξτρεμιστική ιδεολογία παρά από οικονομικά κίνητρα, οι ισραηλινοί αποικιστές φτάνουν βαριά οπλισμένοι και συχνά με βίαιες προθέσεις.

Τον Δεκέμβριο του 2009, μια ομάδα ισραηλινών αποικιστών συνοδευόμενη από ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ κατέλαβαν μέρος της οικίας της Rifka Al Kurd [34], μιας Παλαιστίνιας 87 ετών που έχασε το σπίτι της το 1948 και τώρα ζει στην αραβική γειτονιά της ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Οι αποικιστές έχουν ήδη καταλάβει το σπίτι του γιου της και προχώρησαν αφαιρώντας τα υπάρχοντά της και πετώντας τα έπιπλά της στο δρόμο.

“Πολύ συχνά μας επιτίθενται σωματικά. Έστειλαν την κόρη μου που είναι 50 ετών στο νοσοκομείο τέσσερις φορές. Γνωρίζουν ότι έχει καρδιολογικά προβλήματα και πάντα τη χτυπάνε κοντά στην περιοχή της καρδιάς” αναφέρει η Al Kurd.

Το καταστροφικό κράτος

Κατεδαφίσεις παλαιστινιακών οικιών (καθώς και δομών που σχετίζονται με τη γεωργία) αποτελούν επίσης επακόλουθα της κατοχής.

Από το 1967, το Ισραήλ έχει κατεδαφίσει 48.000 παλαιστινιακά σπίτια [35] με την πρόφαση ότι δεν έχουν άδειες δόμησης οι οποίες δε χορηγούνται σχεδόν ποτέ στους Παλαιστίνιους από τις ισραηλινές αρχές.

Για παράδειγμα στις 6 Απριλίου 2016 οι αρχές του Ισραήλ κατεδάφισαν έξι σπίτια [36]στην παλαιστινιακή κοινότητα Umm Al Khair [37], ένα μικρό χωριό κοντά στη Δυτική Όχθη στο νότιο Hebron Hills που αποτελούσε τόπο κατοικίας για περίπου 70 παλαιστίνιους βεδουίνους.

Εκείνη την ημέρα 34 Παλαιστίνιοι έγιναν άστεγοι μαζί με τον πεντάχρονο Salem [38].

Για να καταλάβει κανείς καλύτερα πώς είναι να ζει κανείς την καθημερινότητά του υπό κατοχή, η οργάνωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων B’Tselem δημιούργησε ένα νέο διαδραστικό ντοκιμαντέρ με τίτλο “The Invisible Walls of Occupation [39]” (Τα αόρατα τείχη της κατοχής), το οποίο παρέχει μια εικονική περιήγηση στο παλαιστινιακό χωριό Burqah, κοντά στη Ραμάλα.

Στιγμιότυπο οθόνης από την εβραϊκή εκδοχή του ντοκιμαντέρ ‘The Invisible Walls of Occuation’. Πηγή: B'Tselem [40]

Ο διαδραστικός ιστότοπος περιγράφει την Burqa ως ένα “εντελώς συνηθισμένο χωριό της Δυτικής Όχθης”.

Its very ordinariness illustrates what life is like for Palestinians living under Israeli occupation.

Αυτός ο συνηθισμένος χαρακτήρας του χωριού παρουσιάζει πώς είναι η ζωή για τους Παλαιστίνιους που ζουν υπό ισραηλινή κατοχή.

Η περιήγηση παρουσιάζει κάποιες φωνές ανθρώπων της Παλαιστίνης όπως ένας ηλικιωμένος παλαιστίνιος και ένα κορίτσι σε εφηβική ηλικία που συζητούν για τις προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους.

Μια κατοχή χωρίς τέλος;

Μέχρι σήμερα όλες οι διπλωματικές προσπάθειες από τις Η.Π.Α. και τη διεθνή κοινότητα για τη σύναψη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη έχουν αποτύχει.
Οι αρχηγοί του Ισραήλ έχουν αποδείξει με εξόφθαλμο τρόπο ότι δεν έχουν πρόθεση να δώσουν τέλος στην στρατιωτική κατοχή 4,8 εκατομμυρίων ανθρώπων που κατοικούν στη δυτική όχθη, στην ανατολική Ιερουσαλήμ και στη Γάζα.

Οι αρχηγοί του Ισραήλ ξεκαθάρισαν ότι δεν έχουν πρόθεση να δώσουν τέλος στην κατοχή της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και της ανατολικής Ιερουσαλήμ  #Marking50 [41]pic.twitter.com/Cwyip6aVqy [42]

— IMEU (@theIMEU) 5 Ιουνίου, 2017 [43]