Κρατούμενοι αιτούντες άσυλο κερδίζουν ιστορική αποζημίωση στην Αυστραλία

Manus Island asylum seeker detention centre

Κέντρο κράτησης αιτούντων άσυλο στο Νησί Μάνους. Φωτογραφία με την ευγενική χορηγία του Behrouz Boochani. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Ένας εξωδικαστικός διακανονισμός τόνισε τη μεταχείριση από την Αυστραλία των αιτούντων άσυλο, που βρίσκονται υπό κράτηση στο κέντρο κράτησης στο Νησί Μάνους της Παπούα Νέας Γουινέας από το 2012.

Περίπου 1.905 άνδρες θα μοιραστούν 70 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (περίπου 52 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) ως αποζημίωση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις εταιρείες ασφάλειας Transfield και G4S. Η κατηγορητική ενέργεια ισχυρίστηκε ότι υπέστησαν “σωματική και ψυχολογική βλάβη” στα κέντρα κράτησης.

Οι δικηγόροι τους, Slater και Gordon, το έγραψαν:

Ο επικεφαλής ενάγων Majid Kamasaee σε δήλωσή του ανέφερε: «Ήρθα στην Αυστραλία αναζητώντας γαλήνη, αλλά με έστειλαν στο Μάνους, που ήταν κόλαση».

Οι περισσότεροι έφυγαν για να γλιτώσουν από θρησκευτικές διώξεις και βία και ήρθαν στην Αυστραλία ζητώντας προστασία και αντ’ αυτού τους αρνήθηκαν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι εναγόμενοι θα καταβάλουν επίσης 20 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) σε νομικά έξοδα. Μετά την ανακοίνωση, ο υπουργός Μετανάστευσης Peter Dutton αρνήθηκε οποιαδήποτε αναγνώριση ευθύνης από την κυβέρνηση.

Ο John Lord και ο Martin Appleby, γράφοντας στο blog του Αυστραλιανού Δικτύου Ανεξάρτητων ΜΜΕ, επέκριναν τον υπουργό:

Shame, my country, shame on you that you would allow such evil to take place.

[…] Rather than defend their actions, which for the duration of the court proceedings would have caused considerable embarrassment for the government they chose, for 100 million dollars, to hide their atrocities from public view.

Ντροπή, χώρα μου, ντροπή σας που επιτρέψατε να γίνει τέτοιο κακό.

[…] Αντί να υπερασπιστούν τις πράξεις τους, οι οποίες κατά τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας θα είχαν προκαλέσει σημαντική αμηχανία στην κυβέρνηση, επέλεξαν, για 100 εκατομμύρια δολάρια, να κρύψουν τις αγριότητές τους από την κοινή γνώμη.

Η καθηγήτρια Προσφυγικού Δικαίου Jane McAdam επίσης αμφισβήτησε τα κίνητρα του υπουργού:

Η αποφυγή του δικαστικού αγώνα των προσφύγων επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποτρέψει τη δημοσιοποίηση τεκμηρίων από περισσότερους από 70 μάρτυρες & 200.000 έγγραφα

Ο Ιρανός δημοσιογράφος και κρατούμενος Behrouz Boochani έχει καταγράψει τη ζωή στο Νησί Μάνους με βίντεο από κινητό τηλέφωνο. Το αποτέλεσμα είναι το “Chauka Please Tell Us The Time” [Chauka, πες μας σε παρακαλώ τι ώρα είναι], μια συνεργασία με τον Ιρανό-Ολλανδό σκηνοθέτη Arash Kamali Sarvestani.

Έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σίδνεϊ στις 11 Ιουνίου με ενθουσιώδη υποδοχή:

Μια θάλασσα από γροθιές στον αέρα για τον σκηνοθέτη @BehrouzBoochani – κρατούμενο του Νησιού Μάνους

Ο Behrouz δημοσίευσε τις σκέψεις του για τη συμφωνία αποζημίωσης στη σελίδα του στο Facebook:

The compensation that Australia wants to pay to the refugees in Manus is not enough. They want to pay an average of about $35000 to each person and this amount can never cover four years of the suffering we have experienced. The majority of the refugees have been seriously damaged physically and mentally and this money is not even enough to cover the medical expenses they will have to pay as a result.

Η αποζημίωση που θέλει να πληρώσει η Αυστραλία στους πρόσφυγες του Μάνους δεν αρκεί. Θέλουν να πληρώσουν κατά μέσο όρο περίπου 35.000 δολάρια σε κάθε άτομο και αυτό το ποσό δεν μπορεί επ’ ουδενί να καλύψει τέσσερα χρόνια βάσανα που έχουμε βιώσει. Η πλειοψηφία των προσφύγων έχει υποστεί σοβαρές σωματικές και ψυχικές βλάβες και τα χρήματα αυτά δεν επαρκούν ούτε για την κάλυψη των ιατρικών εξόδων που θα πρέπει να καταβάλουν ως αποτέλεσμα.

Τα περισσότερα σχόλια για τη δημοσίευσή του ήταν θετικά, αλλά υπήρξαν και κάποια αντίθετα σε αυτήν. Η Helen Yammine υποστήριξε: «Γιατί μπήκαν παράνομα στην Αυστραλία, δεν θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα για αποζημίωση».

Η Wendy Williams, δημοσιογράφος με την μη κερδοσκοπική εταιρεία Pro Bono Australia, ελπίζει να αλλάξει η τρέχουσα πολιτική σχετικά με τους αιτούντες άσυλο που έρχονται με βάρκες:

The announcement should be the “final nail in the coffin” for offshore detention, according to social sector leaders.

Η ανακοίνωση θα πρέπει να είναι το “τελευταίο καρφί στο φέρετρο” για την παράκτια κράτηση, σύμφωνα με τους ηγέτες του κοινωνικού τομέα.

Δεν ήταν όλοι στο Twitter ικανοποιημένοι με την πληρωμή:

Ο νόμος αυτός είναι ξεφτίλα. Οι Αυστραλοί βλάκες παραδίδουν 70 εκατομμύρια δολάρια αποζημίωση σε 1900 παράνομους μετανάστες στο νησί Μάνους. ΓΙΑΤΙ;

Υπάρχουν πολλά παρόμοια σχόλια (με μερικούς διαφωνούντες) στη δημοσίευση του συντηρητικού δημοσιογράφου Andrew Bolt, “ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ”.

Αντίθετα, κάποιοι στο Twitter επέστησαν την προσοχή στα μεγάλα χρηματικά ποσά που έχουν ήδη δαπανηθεί για το παράκτιο πρόγραμμα. Αυτά ανέρχονται προφανώς σε δεκάδες δισεκατομμύρια:

35.000 δολάρια ο καθένας αποζημίωση όταν κάθε φυλακισμένος του Μάνους κοστίζει 500.000 δολάρια ετησίως για να παραμένει σε παράνομη κράτηση. Οι ανήθικοι την έβγαλαν καθαρή πάμφθηνα.

Άλλοι σύγκριναν την αποζημίωση με το “αποτυχημένο” πρόγραμμα επανεγκατάστασης κρατουμένων στην Καμπότζη:

Περιέργως η αποζημίωση των 70 εκατομμυρίων δολαρίων που καταβάλλεται στα θύματα #Manus δημιουργεί περισσότερο ντόρο από τα 50 εκατομμύρια δολάρια που κόστισε η αποστολή 3 ατόμων στην Καμπότζη # auspol

Ο Tim Byrnes αιχμαλώτισε τα συναισθήματα πολλών διαδικτυακά που συμπονούν τη δεινή κατάσταση των κρατουμένων:

Έχω την αίσθηση ότι οι αιτούντες άσυλο του Μάνους θα προτιμούσαν να ζήσουν στην Αυστραλία από το να πάρουν αυτή την αποζημίωση

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.