15 ταινίες για τη σύνθετη σχέση Ταϊβάν και Ιαπωνίας

Στιγμιότυπο από την ταινία του 2014 “Riding the Breeze.”

Κατά τον ρουν της ιστορίας, η Ταϊβάν έχει αποτελέσει αποικία της Ολλανδίας (1624-1662), της Ισπανίας (1626-1642), της δυναστείας Τσινγκ της Κίνας (1683-1895) και της Ιαπωνίας (1895-1945).

Όπως και όλοι οι αποικιοκράτες, η Ιαπωνία αντλούσε πόρους από την Ταϊβάν. Ωστόσο, η ιαπωνική αποικιοκρατία επιτάχυνε επίσης και τον εκσυγχρονισμό του νησιού, με την ανάπτυξη υποδομών και την εφαρμογή συστημάτων εκπαίδευσης και διοίκησης.

Έτσι, όταν η κυβέρνηση Κουομιντάγκ (KMT) της Δημοκρατίας της Κίνας κατέφυγε στην Ταϊβάν το 1949, αφού έχασε από τις κομμουνιστικές δυνάμεις τον Κινέζικο Εμφύλιο Πόλεμο και εγκαθίδρυσε βίαια την εξουσία εκεί με στρατιωτικό νόμο (1949-1987), μια αίσθηση νοσταλγίας ριζώθηκε για την ιαπωνική αποικιοκρατία, παρόλο που η στρατιωτική κυβέρνηση υπό την KMT δήλωσε στην Ταϊβάν ότι πρέπει να μισούν την Ιαπωνία εξαιτίας του αποικισμού της Ταϊβάν και της εισβολής της στην Κίνα.

Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας στις αρχές της δεκαετίας του '50, οι δύο χώρες συνεργάστηκαν για την προμήθεια του αμερικανικού στρατού. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε, μέχρις ότου η Ιαπωνία καθιέρωσε επίσημες διπλωματικές σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και διέκοψε τους επίσημους δεσμούς με τη Δημοκρατία της Κίνας στην Ταϊβάν το 1972 (λόγω της πολιτικής της Ενιαίας Κίνας).

Από το τέλος του στρατιωτικού νόμου στην Ταϊβάν το 1987 και του θανάτου του αυτοκράτορα Showa της Ιαπωνίας το 1989, υπήρξαν όλο και περισσότερες πολιτιστικές και πολιτικές ανταλλαγές μεταξύ της Ταϊβάν και της Ιαπωνίας για τις προπολεμικές και πολεμικές αναμνήσεις τους και η περίπλοκη αυτή σχέση έχει γίνει θέμα διαφόρων αντιμετωπίσεων, μυθοπλαστικών ή μη. Οι ακόλουθες ταινίες, από Ταϊβανέζους και Ιάπωνες σκηνοθέτες, που απαριθμούνται με χρονολογική σειρά, δεν αφορούν μόνο τα ευαίσθητα, πολύπλοκα και συχνά καταπιεσμένα αισθήματα για την ιαπωνική αποικιοκρατία στην Ταϊβάν, αλλά επαναπροσδιορίζουν τους δεσμούς μεταξύ του ταϊβανέζικου και του ιαπωνικού παρελθόντος και παρόντος.

1. ‘Strawman’ (1987)

2. ‘Hill of No Return’ (1992)

Και οι δύο ταινίες σκηνοθετήθηκαν από τον Ταϊβανέζο σκηνοθέτη Toon Wang.

Το «Strawman» είναι μια σάτιρα για ορισμένους φτωχούς αγρότες της Ταϊβάν τις τελευταίες μέρες της ιαπωνικής κυριαρχίας, οι οποίοι βρήκαν μια βόμβα που δεν είχε εκραγεί και έπεσε από αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη.

Το “Hill of No Return” είναι μια τραγική ιστορία αγάπης, με φόντο τη δεκαετία του '20, όταν η Ταϊβάν ήταν ακόμα αποικία της Ιαπωνίας. Επικεντρώνεται σε φτωχούς Ταϊβανούς ανθρακωρύχους, που πέθαναν σε χρυσωρυχείο στη βόρεια Ταϊβάν.

3. ‘Shonenko’ (2006)

Αυτό το ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία του Ταϊβανέζου σκηνοθέτη Liang-Ying Guo, καταγράφει την ιστορία των παιδιών εργατών της Ταϊβάν, αποκαλούμενα shonenko στα ιαπωνικά, τα οποία βοήθησαν στην κατασκευή μαχητικών αεροπλάνων στα ναυτικά οπλοστάσια της Ιαπωνίας στην Koza Kanagawa.

Έχει εμπνεύσει πολλές συζητήσεις και οδήγησε ακόμη και μερικούς νέους της Ταϊβάν να ανακαλύψουν ότι οι παππούδες τους ήταν shonenko, όταν μίλησαν για την ταινία μαζί τους.

4. Τριλογία: ‘Taiwan Jinsei’ (2009), ‘Taiwan Identity’ (2013) και ‘Taiwan Banzai’ (αναμένεται το 2017)

Εμπνευσμένη από τις ταινίες του Ming-Liang Tsai, η Atsuko Sakai, η οποία είναι επίσης Γιαπωνέζα δημοσιογράφος, επισκέφθηκε την Ταϊβάν το 1998. Εξεπλάγη, όταν ανακάλυψε Ταϊβανούς ηλικιωμένους, που μιλούσαν ιαπωνικά, και άρχισε να μελετά την ιστορία του αποικισμού της Ταϊβάν από την Ιαπωνία. Τα πρώτα δύο τμήματα της τριλογίας καταγράφουν τις ζωές της γενιάς που ζούσαν υπό την ιαπωνική αποικιοκρατία.

5. ‘Cape No. 7’ (2008)

Αυτή η κινηματογραφική επιτυχία του Ταϊβανού σκηνοθέτη Te-Sheng Wei αφορά έναν Ιάπωνα δάσκαλο, που ερωτεύτηκε μια γυναίκα από την Ταϊβάν, αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ιαπωνία από την Ταϊβάν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Της έγραψε επτά ερωτικά γράμματα, αλλά δεν στάλθηκαν ποτέ. Αφού πέθανε 60 χρόνια αργότερα, η κόρη του βρήκε τα γράμματα και αποφάσισε να τα στείλει στην Ταϊβάν στην παλιά διεύθυνση της γυναίκας, Cape Νο. 7.

Αυτή η ταινία πυροδότησε έντονη συζήτηση στην Ταϊβάν, επειδή μερικοί άνθρωποι ισχυρίστηκαν ότι έδειξε υπερβολική προσκόλληση στην Ιαπωνία. Λογοκρίθηκε τελικά στην ηπειρωτική Κίνα, ενώ ένας διάσημος Ιάπωνας συγγραφέας, ο Shuichi Yoshida, εμπνεύστηκε από την ταινία και έγραψε το μυθιστόρημα «Ru», σχετικά με την κατασκευή του σιδηροδρομικού συστήματος μεγάλης ταχύτητας στην Ταϊβάν με τη βοήθεια ιαπωνικής εταιρείας. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2012.

6. ‘Seediq Bale I and II’ (2011 and 2012)

Σε αντίθεση με την πρώτη ταινία του σκηνοθέτη Wei, οι δύο ταινίες αυτής της σειράς αφορούν την ανταρσία Musha - το 1930, η ιθαγενής ομάδα Seediq στην περιοχή Musha επιτέθηκε στην ιαπωνική εξουσία ως απάντηση στην καταπίεση των ιαπωνικών Αρχών. Αν και ο Ιαπωνικός Στρατός ανέκτησε τον έλεγχο αυτών των περιοχών μετά από σκληρές μάχες, συμπεριλαμβανομένης της πτώσης βόμβας αερίου μουστάρδας, το περιστατικό τους αναγκάστηκε να αλλάξουν τις πολιτικές τους έναντι των αυτόχθονων πληθυσμών της Ταϊβάν.

7. ‘Kano’ (2014)

Αυτή η ταινία, από τον Ταϊβανό σκηνοθέτη Umin Boya, βασίζεται στην αληθινή ιστορία μιας λυκειακής ομάδας μπέιζμπολ, η οποία κέρδισε τη δεύτερη θέση στο Λυκειακό Πρωτάθλημα Μπέιζμπολ της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας στην Ταϊβάν από την Ιαπωνία. Η ομάδα ήταν μοναδική για εκείνο το διάστημα, επειδή είχε Χαν Ταϊβανέζους, ιθαγενείς Ταϊβανέζους και Ιάπωνες φοιτητές και παρείχε ανακούφιση στις υποκείμενες εθνοτικές συγκρούσεις σε μια ευαίσθητη πολιτική περίοδο.

8. ‘Riding the Breeze’ (2014)

Αυτή η ταινία, σκηνοθεσίας Koji Hagiuda, είναι μια ταινία δρόμου για μια μεσήλικη Γιαπωνέζα και ένα νεαρό κορίτσι της Ταϊβάν, που κυκλοφορούν μαζί με ποδήλατο στην Ταϊβάν.

Το “Riding the Breeze” αντανακλά τον τουρισμό ανάμεσα στις χώρες αυτές, η οποία αναπτύχθηκε γρήγορα τα τελευταία χρόνια: το 2016, περίπου 1,9 εκατομμύρια Ιάπωνες τουρίστες πήγαν στην Ταϊβάν και περίπου 4,3 εκατομμύρια Ταϊβανοί τουρίστες πήγαν στην Ιαπωνία.

9. ‘Mom Thinks I Am Crazy to Marry a Japanese Guy’ (2017)

Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η ταινία σκηνοθεσίας Akihisa Yachida αφορά μια γυναίκα από την Ταϊβάν και έναν Ιάπωνα, που συναντιούνται στο διαδίκτυο και τελικά παντρεύονται. Αντικατοπτρίζει μια αυξανόμενη τάση αλληλεπιδράσεων μεταξύ αυτών των δύο χωρών, που συμβαίνουν σε ατομικό επίπεδο.

10. ‘Wansei Painter – Tetsuomi Tateishi’ (2016)

Το “Wansei” αναφέρεται σε Ιάπωνες που γεννήθηκαν στην Ταϊβάν υπό ιαπωνική αποικιακή κυριαρχία. Η ταινία ντοκιμαντέρ, από τον Ταϊβανέζο σκηνοθέτη Liang-Yin Kuo και τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Shuhei Fujita, είναι για έναν διάσημο ζωγράφο Wansei, τον Tetsumi Tateishi.

11. ‘After Spring, the Tamaki Family’ (2016)

Το ντοκιμαντέρ του Ταϊβανού σκηνοθέτη Yin-Yu Huang, από την άλλη πλευρά, αναφέρει τις ιστορίες των Ταϊβανών που ενθαρρύνθηκαν να μετακομίσουν στην Οκινάουα κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής αποικιοκρατίας, αλλά δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στην Ταϊβάν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν απάτριδες για δεκαετίες.

12. ‘Le Moulin’ (2016)

Αυτή η ταινία του Ταϊβανέζου σκηνοθέτη Ya-Li Huang είναι για μια κοινωνία ποίησης που εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1930 και χρησιμοποίησε ποιητικές εκφράσεις για να ανατρέψει την αποικιακή πολιτισμική κυριαρχία και να μεταμορφώσει τη λογοτεχνία στην Ταϊβάν.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.