- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Πώς ο Πατέρας μου κατέγραψε 100 ημέρες απαγόρευσης της κυκλοφορίας στο Κασμίρ

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Ινδία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διαδηλώσεις, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Πολιτική, Φωτογραφία, Γέφυρα
Curfew in Kashmir. Image by the author. [1]

Απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κασμίρ. Φωτογραφία από τον αρθρογράφο.

To παρόν άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος [2] με τίτλο “Άνθρωποι του Κασμίρ εναντίον της Ινδικής Πολιτείας”.

Στις 8 Οκτωβρίου, προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο της Σριναγκάρ [3]. Τίποτα δεν είχε αλλάξει από τότε που έφυγα πριν από τρεις μήνες. Το Κασμίρ είναι ακόμα σε αναμμένα κάρβουνα. Η οργή των κατοίκων είναι ορατή. Η ένταση στον αέρα χτυπά το πρόσωπό σου μόλις φύγεις από την οχυρή περιοχή του διεθνούς αεροδρομίου. Τα καρούλια της κονσερτίνας λένε μια ιστορία για ένα πανέμορφο κλουβί όπου οι άνθρωποι περπατούν με τα πόδια τους περιορισμένα.

srinagar [4]

Καλώς ήρθατε στο σπίτι μου, όπου η ταυτότητά μου είναι πάντα υπό αμφισβήτηση από άντρες με παραλλαγή που έφτασαν με αεροπλάνο μέσα σε εκατοντάδες χιλιάδες. Μαζί με το συρματόπλεγμα που φυλάσσεται από ινδικές ένοπλες δυνάμεις καταλήγει σε συχνή αμφισβήτηση.

Από τότε που ο Burhan Muzaffar Wani πέθανε [5] κατά τη διάρκεια ενός σύντομου πυροβολισμού στο Νότιο Κασμίρ, οι υποβόσκουσες αντιστάσεις έχουν πιάσει τα βουνά και τις κοιλάδες της περιοχής των Ιμαλαΐων. Μιλάνε στους ανθρώπους και αυτοί δίνουν την πρόχειρη απάντηση : “Αυτή τη φορά, η διάθεση των ανθρώπων είναι διαφορετική σε σύγκριση με τις εξεγέρσεις του 2008 και 2010.”

Image by Ieshan Wani [6]

Φωτογραφία από τον αρθρογράφο.

Ο πατέρας μου αποσύρθηκε από την κυβέρνηση τρία χρόνια πριν. Κατά τη διάρκεια της δουλειάς του δεν τον είδα ποτέ να παίρνει αναρρωτική άδεια ή να μένει στο σπίτι για οποιονδήποτε λόγο. Αυτές τις μέρες είναι ανήσυχος, από τότε που ο Wani πέθανε και το Κασμίρ ξέσπασε στις αντι-Ινδικές διαδηλώσεις.

Picture of a local daily after the young rebel commander was killed in a gunbattle in South Kashmir. Photo: Dad. [7]

Εικόνα της τοπικής καθημερινότητας μετά την δολοφονία του νεαρού επαναστάτη κομάντο σε ανταλλαγή πυροβολισμών στο Νότιο Κασμίρ. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.

Ο πατέρας μου σπάνια κάθεται σε ένα μέρος και χαλαρώνει. Συνέχεια κινείται από το ένα δωμάτιο στο άλλο: μερικές φορές ακόμη και μια σύντομη βόλτα μέσα στην κύρια πύλη του σπιτιού μας δεν είναι εφικτή εξαιτίας του ότι ο αέρας γεμίζει με καπνό δακρυγόνων. Η μόνο ώρα που κάθεται χαλαρά είναι το πρωί, όταν διαβάζει τις τοπικές αγγλικές και ουρντού ημερήσιες εφημερίδες.

Μετά τη συνταξιοδότηση του πατέρα μου, ο δικός του παθιασμένος πατέρας τον κράτησε απασχολημένο. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου παρακολουθώντας τον. Ο παππούς μου πέθανε φέτος μετά από μια παρατεταμένη ασθένεια.

A neighbour crosses a wood log placed near an alley while others sit and discuss. Photo: Dad. [8]

Ένας γείτονας διασχίζει ένα κορμό ξύλου τοποθετημένος κοντά σε ένα δρομάκι ενώ άλλοι κάθονται και συζητάνε. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.

Για τις τελευταίες 100 μέρες η κοιλάδα παρέμεινε κλειστή. Αμέτρητοι έχουν τραυματιστεί; τουλάχιστον 100 έχουν χάσει μόνιμα την όρασή τους λόγω της χρήσης όπλων δράσης από τις ένοπλες δυνάμεις. Η κυβέρνηση επίσης έχει εξαπολύσει μια μαζική καταστολή. Άνθρωποι έχουν συλληφθεί από τις εκατοντάδες κάθε μέρα και κρατούνται κάτω από “παράνομους νόμους”.

Rocks used to block a road outside my home in the Old City. Photo: Dad. [9]

Πέτρες χρησιμοποιήθηκαν για να εμποδίσουν το δρόμο έξω από το σπίτι μου στην Παλιά Πόλη. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.

Την ημέρα που επέστρεψα σπίτι, ένας δωδεκάχρονος μαθητής ήταν το τελευταίο θύμα των πυροβόλων όπλων. Υπέκυψε στα τραύματά του, τα οποία προέκυψαν μια μέρα πριν όταν η τοπική αστυνομία “πυροβόλησε αυτόν από κοντινή απόσταση κοντά στο σπίτι του”.

Υπήρξε μια αυστηρή απαγόρευση της κυκλοφορίας σε εφαρμογή. Η κυβέρνηση όχι μόνο υπέβαλε απαγόρευση της κυκλοφορίας, αλλά οι άνθρωποι επιβεβαίωσαν ότι μια “πολιτική απαγόρευση κυκλοφορίας” τέθηκε σε εφαρμογή. Οι κάτοικοι δημιούργησαν οδοφράγματα για να σταματήσουν την αστυνομία να εισβάλει στις περιοχές τους. Τα επίσημα στοιχεία παρουσιάζουν έναν αριθμό 446 συλληφθέντων, αλλά ο τοπικός τύπος μιλάει για πολύ μεγαλύτερο αριθμό.

A market is completely shut after the boy's killing. Photo: Dad. [10]

Η αγορά είναι εντελώς κλειστή μετά τη δολοφονία του αγοριού. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.

Οι διαδηλωτές έχουν περιοριστεί στις προσωπικές τους τοποθεσίες λόγω της αυστηρής απαγόρευσης κυκλοφορίας.

Πίσω στο σπίτι μου, ο πατέρας μου προσπαθεί να ρουφήξει το στομάχι του, μετά από παρατήρησή μου. Κρατάει την αναπνοή του βαθιά, αλλά δεν μπορεί να το κρύψει.

Όταν έφυγα, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Κάθε φορά που μίλαγα με εκείνον στο σταθερό τηλέφωνο του έκανα την ίδια ερώτηση: “Τι έκανες σήμερα;” και η απάντησή του ήταν πάντα ίδια: “Έφαγα, κοιμήθηκα και ξανά”.

Και οι δυο μου γονείς έχουν πάρει βάρος. Αν και η μητέρα μου αρνείται να το δεχτεί, η αλήθεια είναι ότι κι αυτή έχει πάρει.

Elderly of the area sit on a shop porch. Photo: Dad. [11]

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάθονται στην βεράντα ενός καταστήματος. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.

Ο πατέρας μου ευτυχώς δεν είναι υπό ιατρική περίθαλψη, ούτε ήταν ποτέ. Απολαμβάνει μια υγιή ζωή. Με το πέρασμα του χρόνου, έχει γίνει πιο εξοικειωμένος με την τεχνολογία. Στην φωτογραφική του τηλεφώνου του, κατέγραψε τα πράγματα που είδε για πάνω από 100 μέρες, καθώς οι κινήσεις του είναι περιορισμένες στις γραμμές γύρω από το μαχαλά μας.

Dad taking his picture on a window pane on the 80th day at the home. [12]

O πατέρας μου βγάζει φωτογραφία μέσα από ένα τζάμι παραθύρου την 80ή του ημέρα στο σπίτι.

Από το σπίτι μας, μπορεί να κινηθεί 400 μέτρα βόρεια: στο Fateh Kadal, 300 μέτρα νότια στο Kani Kadal, 170 μέτρα δυτικά στη γέφυρα Syed Mansoor Sahab, 120 μέτρα ανατολικά μέχρι το σημείο όπου όλοι οι γείτονες μας κάθονται και περνάνε την ημέρα τους.

Interactive satellite map showing the area where he could move. Credit: Ieshan Wani [13]

Διαδραστικός δορυφορικός χάρτης που απεικονίζει την περιοχή στην οποία μπορούσε να κινηθεί. Εικόνα από τον Ieshan Wani

Σύμφωνα με τους χάρτες του Google, ο πατέρας μου έχει ελεύθερη κίνηση που περιορίζεται στα 990 μέτρα, 10 μέτρα λιγότερα από ένα χιλιόμετρο.

Τα θέματα που συζητιούνται περισσότερο στις βεράντες των μαγαζιών-ή “pyend” , όπως τα αποκαλούμε στο Κασμίρ-είναι η εξέγερση στο Κασμίρ, η καταπίεση, το κρίκετ και η πρόσφατη ληστεία χρυσών κοσμημάτων αξίας επτά ρουπίων Lakh (10.000 δολάρια) που ανήκαν σε νύφη της περιοχής.

Children sit outside their houses in the locality. Photo: Dad. [14]

Παιδιά κάθονται έξω από τα σπίτια τους στην τοποθεσία. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.

“Το αέριο των δακρυγόνων ήρθε ξαφνικά και έσκασε δίπλα στο φίλο μου, όλοι τότε τρέξαμε, η συζήτηση έμεινε στη μέση”, μου λέει ο πατέρας μου. Αυτός συνεχίζει να καταγράφει και να δείχνει την όμορφη φυλακή στην οποία είναι κλεισμένος σε κλουβί.

Cow of a local milkman crosses a roadblock in the locality. Picture: Dad. [15]

Αγελάδα ενός ντόπιου αγελαδάρη διασχίζει ένα οδόφραγμα στην τοποθεσία. Φωτογραφία από τον πατέρα του αρθρογράφου.