- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Ταϊβάν: Η βιολογική γεωργία παίρνει τα πάνω της και το διαδίκτυο βάζει ένα χεράκι

Κατηγορίες: Ανατολική Ασία, Ταϊβάν (ROC), Διατροφή, Μέσα των πολιτών, Περιβάλλον

Στην Ταϊβάν ολοένα και περισσότεροι αγρότες επιλέγουν την βιολογική γεωργία [1] για την καλλιέργεια ρυζιού, φρούτων, λαχανικών αλλά ακόμα και τριαντάφυλλων, τσάι και καφέ, οι οποίοι στρέφονται στα blog για να βρουν αλληλοϋποστήριξη και να πουλήσουν τα προϊόντα τους.

Το “βιολογικό” δεν είναι όμως τόσο απλό. Ιδού η μαρτυρία ενός καλλιεργητή [2] [cn] για το κτήμα του με τριαντάφυλλα:

首先,土地必需休耕三年以上,栽種時不使用任何農藥及化學肥料,並以天然有機質及有機堆肥滋養土壤…必須定時調配辣椒水,適時驅趕這些「客人」;為了不使用除草劑,只好拿起鐮刀,一株一株地割除,用勞力及時間換取玫瑰生長的空間。

Πρώτα απ’ όλα, το έδαφος μένει σε αγρανάπαυση για πάνω από τρία χρόνια. Για τη σπορά, δεν απαιτούνται ούτε ζιζανιοκτόνα ούτε χημικά λιπάσματα, αλλά μόνο φυσικά λιπάσματα… Για την εξάλειψη κακών “επισκεπτών” (αράχνες και κάμπιες) ετοιμάζεται ένα έγχυμα τσίλι… Μιας και δεν χρησιμοποιούμε ζιζανιοκτόνα, ξεριζώνουμε τα ζιζάνια ένα ένα με το δρεπάνι. Για να δημιουργήσουμε τον απαραίτητο χώρο για να αναπτυχθούν τα τριαντάφυλλα απαιτείται χρόνος και κόπος.

Χωρίς αυτά τα πολύτιμα τεχνάσματα,

成群結隊的蚜蟲、毛毛蟲、蜘蛛等,攀附在玫瑰花上愉悅地享受大餐;宛若流寇的雜草大軍,淹沒了寶貴的玫瑰花田;讓人無力抵擋的白粉病及黑點病,一點一點占據玫瑰葉片…。

ορδές εντόμων, αράχνες και κάμπιες θα την έκαναν ταράτσα με τα τριαντάφυλλα, ενώ ορδές από ζιζάνια εισβάλλουν σε ολόκληρη, την πολύτιμη φυτεία. Αναπόφευκτα τα φύλλα θα δεχτούν την επίθεση της μούχλας και των μυκήτων.
Coltivazione di riso

Η φωτογραφία χρησιμοποιείται κατόπιν ευγενικής παραχώρησης από το justeating

Υπάρχουν πολλές άλλες μορφές βιολογικής γεωργίας, όπως για παράδειγμα η καλλιέργεια ρυζιού με τη χρήση χηνών. Ιδού η αφήγηση [3] [cn] ενός αγρότη που έχει υιοθετήσει αυτή τη μέθοδο:

鴨子的工作量有限。平均來說,通常一分地大小的稻田需要放養二十隻鴨子,才能夠有效的去除雜草與害蟲…插秧七天後,就要自宜蘭買回剛孵出的鴨子,養十天再放入 田中適應環境,然後依著作息讓鴨子工作,白晝放養,昏夜圈養。插秧約八十天後,稻子開始抽穗時,趕緊將鴨子趕回水塘圈養,強制鴨子退休,不能再下田啦!

H παραγωγική ικανότητα μιας χήνας είναι πολύ περιορισμένη, κι έτσι σε έναν ορυζώνα περίπου 0,1 εκταρίου χρειάζονται 20 για να εξαλείψουν όλα τα ζιζάνια και τα παράσιτα… Μετά από μία εβδομάδα από τη φύτευση του ρυζιού, αγοράζουμε τις νεογέννητες χήνες από την κομητεία Yilan, και μετά από δέκα μέρες, τις φέρνουμε στον ορυζώνα για να εξοικειωθούν με το περιβάλλον. Όταν αρχίζουν να “δουλεύουν”, οι χήνες ακολουθούν ένα πρόγραμμα που βασίζεται στις συνήθειές τους: το πρωί ξύνονται και τρώνε στον ορυζώνα, τη νύχτα επιστρέφουν. Μετά από περίπου 80 μέρες από τη φύτευση του ρυζιού, μόλις φυτρώσουν οι ακρούλες, οι χήνες ξαναμπαίνουν στη λίμνη για δουλειά. Περιορισμένες σε αναγκαστική ανάπαυση, δεν θα ξαναδουλέψουν πια στον ορυζώνα.

Αν και τα κέρδη δεν ανταμείβουν πάντα τους κόπους τους, οι αγρότες προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το ηθικό. Η Green-Mom [4] [cin] περιγράφει την παρουσία σαλιγκαριών στα χωράφια τους:

越乾淨的土地 , 就有越多的蝸牛 ~說到蝸牛 ~ 真的讓人恨的牙癢癢 , 前一天才種下的菜苗 , 隔天早上通通不見蹤影 …媽媽拿著手電筒道菜園查看 ~終於找到兇手 ~ 就是他 …..蝸牛

記得 ~ 以前只要下雨天 , 姐弟就會拿著籃子撿蝸牛去 ~ 回來一陣敲敲打打 ~ 再用木頭灰燼又搓又洗 ~ 晚餐就有炒蝸牛可吃。現在要吃炒野生蝸牛少之又少 , 如果有也貴的嚇人。乾脆通通抓起來 , 養他一陣子就有炒蝸牛可以吃。嗯 ! 這主意好像還不錯 ~

Όσο πιο γόνιμη είναι μια έκταση, τόσο πιο πολύ πέφτει θύμα εισβολής από αθεόφοβα σαλιγκάρια! Τα λαχανικά που φυτρώνουν σήμερα την επομένη εξαφανίζονται… Ένα βράδυ η μαμά έλεγχε το κτήμα με τον φακό, και να σου ο ένοχος – σαλιγκάρια.
Θυμάμαι ότι, χρόνια πριν, με τον αδελφό μου πηγαίναμε στο κτήμα για να μαζέψουμε σαλιγκάρια με ένα καλάθι, τις βροχερές μέρες. Τα ξεθάβαμε και τα καθαρίζαμε από τις σκόνες, και μετά τα τρώγαμε τηγανητά για δείπνο. Σήμερα είναι δύσκολο να βρεις σαλιγκάρια “του αγρού” τηγανητά, και όταν τα βρεις είναι καταπληκτικά. Προτείνω να μαζέψουμε μεριά και να τα μεγαλώσουμε για κάποιες μέρες, και μετά να τα τηγανίσουμε. Μμμμμ, τι ωραία ιδέα.

Ένας άλλος καλλιεργητής [5] [cn] μιλάει εύθυμα για τους αρουραίους στο κτήμα του με γλυκοπατάτες:

就怕田鼠囂張,不待我們挖起便啃得蕃薯體無完膚。待可以讓好友們來蕃薯田玩時,還請大家與我們一起來參加「打地鼠」的遊戲,把這些肥滋滋的田鼠扭送法辦吧。

Φοβάμαι ότι αυτά τα θηρία είναι τόσο θρασεία που θα φάνε όλες τις γλυκοπατάτες πριν τη συγκομιδή. Όταν καλούμε τους φίλους εδώ στη φυτεία, συμμετέχουν στο “κυνήγι του αρουραίου” για να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί οι τεράστιοι ποντικοί θα πάθουν αυτό που τους αξίζει.

Σε κάθε βιολογικό αγρόκτημα υπάρχει πάντα κάποια ιστορία. Το 1999 στην Ταϊβάν έγινε ένας σεισμός μεγέθους 7,3 της κλίμακας Ρίχτερ. Οι κάτοικοι του ChungLiao, μία από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από τον σεισμό, ενώθηκαν για να αναγεννήσουν την κοινότητα. Το 2003 ίδρυσαν την εταιρεία “Befarmer” [6] [cn] για την παραγωγή βιολογικών φρούτων.

Ακολούθως του σεισμού γεννήθηκε η συνεργασία ανάμεσα στην FriendshipCITW [7] [in] και τους Αβορίγινες του Taichung, της περιοχής του ποταμού Daan (L'Iiung-Penux στην γλώσσα Atayal), που μετά οδήγησε σε μια κολλεκτίβα [8] [cn] που ασχολείται με την προώθηση στην εστίαση και το εμπόριο βιολογικών προϊόντων.

Για πολλούς βιολογικούς αγρότες της Ταϊβάν δεν είναι εύκολο να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Αρκετοί από αυτούς έχουν ένα μαγαζί όπου τα πουλούν συλλογικά, και κάνουν μαθήματα ειδικής κατάρτισης για τους ίδιους. Η Hopemarket [9] [cn] είναι μία από τις οργανώσεις που διευκολύνει τις σχέσεις ανάμεσα στους παραγωγούς και τους καταναλωτές. Εδώ είναι η μαρτυρία του Yungsing [10] [cin]:

在合樸市集所結識的消費者,也常會來電鼓勵打氣…希望消費者與我們不單只是買與賣的商業行為,也可以吃到我們用心的產品,進而可以分享我們製作的過程和品嘗後的意見。這是我們最期待的。

Oι πελάτες του Hopemarket μας καλούν συχνά για να μας ευχαριστήσουν… Θα ήθελα η συνδιαλλαγή ανάμεσα σε εμάς και τους καταναλωτές να μην περιορίζεται στην πώληση και την αγορά, και τα τρόφιμα που προετοιμάζουμε με όλη μας την αγάπη να καταναλώνονται με την ίδια αυτή αγάπη. Θα ήθελα επίσης να μπορούσαμε να μοιραστούμε ολόκληρη τη διαδικασία της προετοιμασίας των τροφίμων με τον πελάτη, και να μπορούν να μας πουν τι πιστεύουν για τα τρόφιμα που ήδη κατανάλωσαν. Αυτό είναι που μας ενδιαφέρει περισσότερο.

Με την επιλογή βιολογικών μεθόδων, αρκετοί αγρότες στοχεύουν στην εξασφάλιση και την εκμετάλλευση των ντόπιων καλλιεργειών – όπως για παράδειγμα της guaiava [11], πολύ νόστιμης αλλά μικρών διαστάσεων και όχι επαρκώς γλυκιάς για τον σημερινό καταναλωτή. Αν και κάπως ασυνήθιστη στην αγορά, με λίγη φαντασία έχει γίνει βασικό συστατικό για γκουρμέ επιδόρπια.

Dolce alla guaiava

Η φωτογραφία χρησιμοποιείται κατόπιν ευγενικής παραχώρησης από το justeating

Μερικές φορές η καλλιέργεια των ντόπιων αυτών ειδών δεν απαιτεί μόνο φαντασία αλλά και εμπειρία. Σύμφωνα με την μαρτυρία ενός αγρότη, το να βρεις βλαστούς χειμωνιάτικου μπαμπού πάνω στα βουνά είναι τόσο δύσκολο όσο το να βρεις τρούφες στη Γαλλία. Με τη διαφορά να είναι ότι αν και οι Γάλλοι χρησιμοποιούν γουρούνια στην αναζήτηση της τρούφας, στην Ταϊβάν οι αγρότες στην αναζήτηση των βλαστών του χειμωνιάτικου μπαμπού βασίζονται μόνο στην εμπειρία τους. Ένας έμπειρος αγρότης [12] [cn] αναφέρει:

沒經驗的人想找到冬筍可不容易。…產冬筍的孟宗竹不會聚在一起,每根竹子間的距離較大,生長竹筍的地下莖走向沒有一定規則,有時筍子會出現在距離母竹很遠的地方;如果當季缺水,就算翻遍山頭也找不到一根筍子。

Για εκείνους που δεν καταλαβαίνουν ότι είναι δύσκολο να βρεις βλαστούς μπαμπού τον χειμώνα… Τα μπαμπού moso δεν φύονται μαζί, αλλά με μεγάλα διαστήματα ανάμεσά τους. Κάτω από τη γη τα στελέχη μεγαλώνουν ανώμαλα, και μπορεί οι βλαστοί να φυτρώσουν μακριά από το μητρικό φυτό. Αν αυτή την εποχή έχουμε βροχή, στο βουνό δεν θα υπάρχουν βλαστοί.

 

 

bamboo

Η φωτογραφία χρησιμοποιείται κατόπιν ευγενικής παραχώρησης από το justeating

Στο τέλος της ημέρας, για έναν αγρότη που επιλέγει την βιολογική καλλιέργεια δεν αλλάζει μόνο ο τρόπος που δουλεύει αλλά και το πώς αντιλαμβάνεται τη δουλειά του. Ο Sioong [13] [cin] λέει:

曾經以為,農夫的工作就是種稻,現在才慢慢體會,農夫在不知不覺中種下的,是自己的心。…我們是最瞭解她的人,因為我們的心跟這片土地的距離,最近。

Κάποτε πίστευα ότι η δουλειά ενός αγρότη ήταν να καλλιεργεί ρύζι. Τώρα γνωρίζω ότι, χωρίς να το συνειδητοποιεί, ο αγρότης φυτεύει στην πραγματικότητα την ίδια του την καρδιά… Κανείς δεν γνωρίζει τη γη καλύτερα από εμάς, κι αυτό γιατί ανάμεσα στη γη και την καρδιά μας η απόσταση είναι πολύ μικρή.