Φωτογραφία με ντούριαν από σελίδα Flickr του YimHafiz χρήση με άδεια CC 2.0 Generic

Το ντούριαν είναι ένα εξωτικό φρούτο, που βρίσκεται σε πολλά έθνη της Νοτιοανατολικής Ασίας. Είναι γνωστό για την έντονη μυρωδιά και τη γεύση του, την οποία αγαπούν και απεχθάνονται ταυτόχρονα πολλοί άνθρωποι. Υπάρχουν περισσότερες από 20 ποικιλίες ντούριαν στην περιοχή.

Παρά τη δυσάρεστη οσμή του, το ντούριαν είναι ένα κορυφαίο διατροφικό προϊόν με χαρακτηριστική γεύση. Παραδείγματα προϊόντων είναι οι ντούριαν κρέπες και τα μακαρόν στην Κουάλα Λουμπούρ, ντούριαν καραμέλα και παγωτό  στο Nταβάο στις Φιλιππίνες, ντούριαν μους κέικ, σφολιάτα με κρέμα στο Μπρουνέι, και ψημένα ντούριαν σε ζύμη ολικής άλεσης στην Ινδονησία. Yπάρχει ακόμα και γεύση ντούριαν σε προφυλακτικό στο Βιετνάμ.

Στον jerrenn από τη Μαλαισία δεν αρέσει η μυρωδιά του ντούριαν αλλά παραδέχεται ότι είναι αδιαμφισβήτητα ο “βασιλιάς των φρούτων”.

Φυσικά, αυτό είναι για τους ανθρώπους που τους αρέσει-για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει, δύσκολα το χαρακτηρίζουμε ως βασιλιά των φρούτων, αν και ο τίτλος “εθνικό φρούτο” ακούγεται σε μένα καλύτερα.

Αλλά το ντούριαν είναι ένα μοναδικό φρούτο, έτσι δεν είναι; Υπάρχουν κάποιοι που το αγαπούν, και εκείνοι που το απεχθάνονται. Εμένα ποτέ δε μου άρεσε. Η μυρωδιά είναι πάντα έντονη. Για εκείνους από εσάς που τους αρέσει, μην πείτε λέξη, αλλά από εκείνους που δεν τους αρέσει, καταλαβαίνετε τι εννοώ όταν λέω ότι έχει μια απαίσια μπόχα.

Ο GV αρθρογράφος Senor Pablo, σε ένα απαντητικό email, γράφει για τη δημοτικότητα του ντούριαν στο Μπρουνέι.

Είναι ένα πολύ δημοφιλές φρούτο στο Μπρουνέι…και έχουμε ιδιαίτερες ποικιλίες που δεν υπάρχουν σε άλλα μέρη της Νοτιoανατολικής Ασίας…όπως πορτοκαλί έως κόκκινα ντούριαν. Έχω φίλους από την Κίνα που μένουν στο Μπρουνέι που θα ήθελαν να ταξιδεύσουν γύρω από το Βόρνεο για να δοκιμάσουν τις διαφορετικές ποικιλίες…

Το ντούριαν θεωρείται ο βασιλιάς των φρούτων και για κάποιους είναι ένα αφροδισιακό!!

Μιλώντας για κόκκινα ντούριαν, η κουζίνα της Foodiva κοινοποιεί τη συνταγή με τα γρήγορα κόκκινα ρολά από ντούριαν.

Τα ντούριαν έχουν μια γεύση που προκαλεί ανοσία για τους ανθρώπους που δεν κάνουν εμετό τρώγοντας αυτό το γλυκό φρούτο με την έντονη μυρωδιά. Αλλά μετά, εγώ τα τρώω και ας μυρίζουν έντονα σαν μπλε τυρί χωρίς κανένα πρόβλημα και χωρίς να κάνω εμετό ! Πιστεύω ότι το κλειδί εδώ είναι να έχεις ένα ανοιχτό μυαλό και να μην πιστεύεις οτιδήποτε έχεις ακούσει ή διαβάσει μέχρι τη στιγμή που θα το δοκιμάσεις

Τα κόκκινα ντούριαν κυριαρχούν στο Βόρνεο και έχουν μια πλούσια, γλυκιά γεύση που δεν μπορώ να σας περιγράψω επαρκώς εδώ. Εάν μπορούσε να γράψει η γλώσσα μου, θα την άφηνα να πει πώς είναι η γεύση αυτού του φρούτου. Lol!

Το ντούριαν είναι απαγορευμένο σε πολλά δημόσια μέρη κυρίως σε ξενοδοχεία και αεροπλάνα. O Still Life in Moving Vehicles από τη Μπανγκόκ ανέβασε μια φωτογραφία από μια ταμπέλα που απαγορεύει το ντούριαν:

Το ντούριαν, το τρομερό τροπικό φρούτο που προέρχεται από τη Νοτιοανατολική Ασία, δεν είναι ευπρόσδεκτο σε συγκεκριμένους δημόσιους χώρους. Ξενοδοχεία, αεροπλάνα, και ακόμα και τα ταξί έχουν μερικές φορές σήματα ή αυτοκόλλητα στα παράθυρά τους που ενημερώνουν τους πελάτες να αφήνουν τα φρούτα τους στην πόρτα επειδή αυτό έχει μια δυνατή μη ευχάριστη οσμή. Υπάρχει ένας αστικός μύθος που ισχυρίζεται ότι μερικοί άνθρωποι που καταναλώνουν ντούριαν σε συνδυασμό με αλκοόλ πεθαίνουν από μια παράξενη χημική αντίδραση. Επομένως είναι ιδιαίτερα καλό πράγμα το αυτοκόλλητο δίπλα του που απαγορεύει τους πελάτες να πίνουν στo ταξί.

Ο Multibrand συγκρίνει την πόλη Τζακάρτα της Ινδονησίας με το ντούριαν. Εάν η Νέα Υόρκη είναι ένα Μεγάλο Μήλο, ο blogger περιγράφει την Τζακάρτα σαν το Μεγάλο Ντούριαν.

Ένιωσα ότι η Τζακάρτα είναι σαν το αγαπημένο μου φρούτο δηλαδή το ντούριαν που έχει αιχμηρά αγκάθια, χοντρό δέρμα, και μυρίζει εντάξει αν και σε κάποιους δεν αρέσει, αλλά ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΦΡΟΥΤΟ, επομένως δε θα το αντάλλαζα με κανένα άλλο φρούτο.

Ο What's That Noise από τις Φιλιππίνες δεν ενοχλείται από τη μυρωδιά του ντούριαν

Η μυρωδιά δεν με ενοχλεί. To φρούτο είναι σαν κρέμα κάσταρντ αλλά στρογγυλό με ένα σπόρο στη μέση κάθε τμήματος. H γεύση μου θυμίζει ελαφρώς γλυκά κρεμμύδια. Οι άνθρωποι είτε το αγαπούν είτε το απεχθάνονται.  Εφόσον πήραμε μερικά κομμάτια, δώσαμε το υπόλοιπο σε ένα φίλο επειδή μύριζε το σπίτι και κανένας άλλος δεν ήθελε να το φάει.

O Kokot, επίσης από τις Φιλιππίνες, πιστεύει ότι όταν τρώς ντούριαν είναι σαν να “τρως το αγαπημένο σου παγωτό σε δημόσια τουαλέτα”

Η οικογένεια του πατέρα μου έχει δέντρα ντούριαν και έτσι οι περισσότεροι από την οικογένεια τρώνε το φρούτο. Θυμάμαι ήταν κατά τη διάρκεια της εποχής των ντούριαν και οι ιδιοκτήτες του σπιτιού άνοιγαν τα καλάθια με τα ντούριαν στην πίσω αυλή και τα ξαδέλφια μου στέκονταν μπροστά από αυτά με τα μάτια τους στα ντούριαν. Παρακολουθώντας όλους όσους έτρωγαν ντούριαν μου άνοιγε την όρεξη. Η γιαγιά μου, μου πρόσφερε ένα αλλά για να είμαι ειλικρινής , δεν μου άρεσε καθόλου αλλά μου πέρασε αυτό και τώρα το αγαπώ! Δεν μπορούσα να το φάω στην αρχή εξαιτίας της μυρωδιάς τους. Συνήθιζα να λέω στη γιαγιά μου ότι όταν το έτρωγα ήταν σαν να έτρωγα το αγαπημένο μου παγωτό σε δημόσια τουαλέτα. Αυτή συνήθιζε να το παγώνει και όταν έβγαινε από το ψυγείο παγωμένο είχε καλύτερη γεύση, πολύ καλύτερη.

Η Bucaio από το Νταβάο στις Φιλιππίνες λέει πως (το ντούριαν φυτεύεται στην περιοχή Νταβάο στις Φιλιππίνες) δεν έμοιαζε με ντούριαν την πρώτη φορά που το έφαγε

Ήταν να να τρως βούτυρο με ωμό σκόρδο. Μου αρέσει το βούτυρο, και λατρεύω το σκόρδο, και μου αρέσουν αυτά μαζί, έχουν ενδιαφέρουσα γεύση. Αλλά για να βρεις το συνδυασμό σε ένα φρούτο δεν είναι τίποτε λιγότερο από αλλόκοτο.

Αλλά από τότε έχει αλλάξει γνώμη

Είχα δοκιμάσει τρεις ποικιλίες (Cob, Yellow Cob, Arancillo) και ήταν όλες, εύγευστες, γλυκές.

Πιο γλυκές από το langka (τζάκφρουτ), αλλά με την πικάντικη γεύση, αν και η σάρκα του ντούριαν είναι πιο μαλακιά σαν υγρό βαμβάκι, οι ίνες είναι λεπτές και απαλές.

Ίσως ένας καλός δείκτης της δημοτικότητας του ντούριαν στην περιοχή είναι η αναφερθείσα ιστορία του ‘βασιλιά τζόγου’ του Μακάο Stanley Ho που έστειλε το προσωπικό του τζετ  στη Σιγκαπούρη για να αγοράσει μόλις 98 κομμάτια ντούριαν.