- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Τα ΜΜΕ της Μαλαισίας θεωρούν ότι το “Despacito” είναι υπερβολικά ρατσιστικό

· Σύνταξη Mong Palatino Μετάφραση Alexandra Paspaladelli

Κατηγορίες: Ανατολική Ασία, Μαλαισία, Διακυβέρνηση, Λογοκρισία, Μέσα των πολιτών, Μουσική, Πολιτική
[1]

Ένα νυχτερινό κέντρο στην Kουάλα Λουμπούρ, πρωτεύουσα της Μαλαισίας. Φωτογραφία Flickr από την Loren Infeld (CC BY-NC-SA 2.0)

Το ποπ τραγούδι “Despacito” δεν βρίσκεται πλέον στη λίστα αναπαραγωγής των κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών και των τηλεοπτικών καναλιών της Μαλαισίας, μετά από αξιολόγηση του Υπουργείου Επικοινωνιών και Πολυμέσων, που θεώρησε ότι οι ξεκάθαρα σεξουαλικού χαρακτήρα στίχοι του ήταν ακατάλληλοι για αναμετάδοση.

Το “Despacito” [2], το πιο παιγμένο τραγούδι [3] όλων των εποχών, είναι του Πορτορικανού τραγουδιστή Luis Fonsi και του ράπερ Daddy Yankee, με μια διασκευή στην οποία συμμετέχει το αστέρι της ποπ Τζ'άστιν Μπίμπερ. Η ισπανική λέξη “despacito” μεταφράζεται ως “αργά” στα ελληνικά και το τραγούδι μιλάει για μια ρομαντική σχέση.

Η γυναικεία πτέρυγα του κόμματος της αντιπολίτευσης, Parti Amanah Negara, που είναι γνωστή ως πιο προοδευτική σε σύγκριση με κάποιους σκληροπυρηνικούς ισλαμικούς του κυβερνώντος συνασπισμού, έκανε κάλεσμα για απαγόρευση του τραγουδιού. Η πρόεδρος της επιτροπής του κόμματος για την τέχνη και τον πολιτισμό, Atriza Umar, εξήγησε [4] τη θέση τους:

We respect the right to be entertained but there should be clearer guidelines so that the entertainment does not spoil people but makes them better.

Σεβόμαστε το δικαίωμα στη διασκέδαση, αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν σαφέστερες οδηγίες, έτσι ώστε η διασκέδαση να μην αλλοιώνει τους ανθρώπους αλλά να τους κάνει καλύτερους.

Παρ’ όλα αυτά, το κόμμα δεν ανέφερε ποιο κομμάτι του τραγουδιού τους προσέβαλε.

Μετά την ανακοίνωση του Υπουργού Επικοινωνιών και Πολυμέσων, Datuk Seri Salleh Said Keruak, ότι το Radio Televisyen Malaysia (RTM) δεν θα συμπεριλαμβάνει πλέον το “Despacito” στα προγράμματά του, το κόμμα της Atriza Umar επικρότησε [5] την απόφαση ως θετικά νέα για τις γυναίκες και τις μητέρες της Μαλαισίας:

…the people in this country are not anti-entertainment by doing so (calling for the ban), but we do not want unhealthy elements to fester and become a norm for the younger generation today.

…οι άνθρωποι αυτής της χώρας δεν είναι κατά της διασκέδασης με αυτή την πράξη (το κάλεσμα για απαγόρευση) αλλά δεν θέλουμε νοσηρά στοιχεία να μολύνουν και να γίνουν το πρότυπο για τη νεολαία του σήμερα.

Στα τελευταία χρόνια, οι συντηρητικές φωνές του κυβερνώντος συνασπισμού σε μια χώρα όπου πλειοψηφούν οι Μουσουλμάνοι, πιέζουν με πιο επιθετικό τρόπο την αυστηρή εφαρμογή των Ισλαμιστικών αντιλήψεων στην κυβέρνηση. Αυτές οι συντηρητικές φωνές πέτυχαν επίσης στο να πιέσουν το κράτος να λογοκρίνει ταινίες [6], τραγούδια και βιβλία που πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν “κακό” στην κοινωνία. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ένα βιβλίο [7] που προωθούσε μια πιο μετριοπαθή εκδοχή του Ισλάμ, απαγορεύτηκε από λογοκριτές.

Άλλα πολιτικά κόμματα υποστήριξαν την γυναικεία πτέρυγα του Parti Amanah Negara. Η Zuraida Kamarudin, του κόμματος Δικαιοσύνη των Πολιτών (People Justice Party – PKR), μελετά την ιδέα να φιλτράρονται [8] τα τραγούδια για να προστατεύονται τα παιδιά από “ακατάλληλα μηνύματα”:

Songs should be screened just like movies. This will ensure all songs aired do not carry improper meanings. If it's aired in a private sphere, that's fine. What I'm talking about is when the song is aired publicly. Children will then be listening to these types of songs.

Τα τραγούδια πρέπει να φιλτράρονται όπως οι ταινίες. Αυτό θα εξασφαλίσει ότι όλα τα τραγούδια που εκπέμπονται δεν θα έχουν ακατάλληλα μηνύματα. Εάν εκπέμπεται σε ιδιωτική σφαίρα είναι εντάξει. Αναφέρομαι στο όταν εκπέμπεται ένα τραγούδι δημόσια. Τα παιδιά θα ακούνε τότε αυτό το είδος τραγουδιών.

Πολλοί καλλιτέχνες και χρήστες του διαδικτύου επέκριναν την απόφαση να απαγορευτεί το “Despacito” από τα κρατικά μέσα. Ο John O, τραγουδιστής του γκρουπ Paperplane Pursuit [9], αμφισβήτησε [10] τη λογική να αφαιρεθεί ένα τραγούδι το οποίο “κανένας δεν καταλαβαίνει”.

When due process is ignored in favour of knee-jerk reactions to people playing up public sentiments whenever it suits them, every single industry stands to lose.

Όταν αγνοείται η δέουσα διαδικασία υπέρ σπασμωδικών αντιδράσεων ανθρώπων που εκμεταλλεύονται τα δημόσια συναισθήματα όποτε τους βολεύει, οποιαδήποτε βιομηχανία πρόκειται να βγει χαμένη.

Ο χρήστης του Twitter, @00Nuza, αμφισβήτησε επίσης τη λογική της απαγόρευσης του τραγουδιού:

Η στιγμή που οι κάτοικοι της Μαλαισίας απολάμβαναν το Despacito χωρίς να το καταλαβαίνουν επειδή είναι ένα πολύ καλό τραγούδι μέχρι που η RTM τους εξήγησε ότι είναι “βρώμικο”.

Ο Philip Golingai, αρθρογράφος για την εφημερίδα The Star, έγραψε [12] για το πως η γενιά του άκουγε τραγούδια του 1980 και του 1990 που περιείχαν στίχους που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως χυδαίοι όμως αυτό δεν τους έκανε κανένα κακό.

Κάποιοι τόνισαν την υποκρισία [13] του να απαγορεύεις ένα τραγούδι ενώ τόσα άλλα με παρόμοια μηνύματα επιτρέπεται να μεταδοθούν:

20 τραγούδια που θα πρέπει να σταματήσουν να παίζονται στο ραδιόφωνο επειδή αναφέρονται στο σεξ.

Και να μην ξεχάσουμε το Animal των Maroon 5.

“Μωρό μου, είσαι το θήραμά μου απόψε, θα σε κυνηγήσω και θα σε φάω ζωντανή”

Τα κόμματα που παραπονέθηκαν για το “Despacito” ανήκουν στην αντιπολίτευση και πολλοί θέτουν το ερώτημα εάν προσπαθούν να κερδίσουν την υποστήριξη των συντηρητικών ή όχι. Ο αναλυτής των μέσων ενημέρωσης Niki Cheong, λυπάται για τη θέση που παίρνουν αυτές οι ομάδες της αντιπολίτευσης:

Απάντηση: μηνύματα στο Twitter χθες για την απαγόρευση του Despacito από το RTM, λυπάμαι που το Amanah παίζει αυτά τα πολιτικά παιχνίδια. Που είναι η αντιπολίτευση που τόσο ζητά η Μαλαισία;

Υπενθυμίζω ότι το τραγούδι δεν μου αρέσει καθόλου. Αλλά η λογοκρισία δεν βοηθάει καθόλου στο να προοδεύσει η χώρα…

Το “Despacito” ακούγεται ακόμα σε ιδιωτικά δίκτυα μαζικής ενημέρωσης που επικρατούν στα ραδιοκύματα της Μαλαισίας.