Μια από τις εικονογραφήσεις από τη σειρά Pyrawebs του El Surtidor. Με άδεια Creative Commons.
Ακολουθεί προσαρμογή της σειράς infographics The Return of the Pyrawebs [1]του El Surtidor [2], η οποία αναλύει θέματα ψηφιακής ασφάλειας στην Παραγουάη.
Η άρνηση επανεγγραφής ενός φοιτητή σε ιδιωτικό καθολικό σχολείο στην πρωτεύουσα της Παραγουάης, Ασουνσιόν, υπογραμμίζει σαφώς τι συμβαίνει, όταν οι εταιρείες ανταλλάσσουν και επιχειρούν με προσωπικά δεδομένα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα [3], η οικογένεια είχε καταβάλει εγκαίρως τα σχολικά δίδακτρα, αλλά τους αρνήθηκαν την επανεγγραφή, επειδή ήταν σε μαύρη λίστα δανειστή ως εγγυητές για ένα δάνειο σε αδυναμία πληρωμής.
Τα δεδομένα ήταν αποθηκευμένα από την Informconf, μια ιδιωτική εταιρεία [4], της οποίας η βάση δεδομένων είναι γεμάτη με τις εμπορικές δραστηριότητες του ήμισυ του πληθυσμού της Παραγουάης, με μαύρους καταλόγους που δεν απαιτούν ελάχιστο χρέος για να εμφανιστεί κανείς σε αυτούς.
Οι γονείς του παιδιού ανέφεραν ότι υφίσταντο διακρίσεις και, παρόλο που το υπουργείο Παιδείας συμφώνησε, δεν αναλήφθηκαν περαιτέρω ενέργειες [5] κατά του σχολείου. Προφανώς, οι καθολικοί θεσμοί ρυθμίζονται από τον αρχιεπίσκοπο και, ως εκ τούτου, δεν δίνουν λόγο στο Κράτος, ακόμη και αν αυτά τα σχολεία φέρονται ως υπεύθυνα για διακρίσεις εις βάρος ανήλικου.
Σε αυτές οι οικονομικές πληροφορίες δεν έχουν πρόσβαση μόνο ιδιωτικά σχολεία ή πιστωτικοί οργανισμοί, αλλά και δυνητικοί εργοδότες. Κατά συνέπεια, και παρά την ύπαρξη νόμου που εγκρίθηκε για την αποφυγή ακριβώς αυτού του είδους των διακρίσεων, οι χρεωμένοι είναι πιο δύσκολο και να βρουν εργασία και να αποπληρώσουν τα δάνειά τους [6].
Éste es sólo uno de los modos en que las empresas usan datos diariamente para discriminar. Enterate más en https://t.co/mXALinw0Y7 [7] #Pyrawebs [8] pic.twitter.com/toYJwMqIFR [9]
— El Surtidor (@elsurti) July 11, 2017 [10]
Στην εικόνα: Διακρίσεις για όσους βρίσκονται [στη βάση δεδομένων του Informconf]. Η Informconf διαχειρίζεται δεδομένα από τις μισές εμπορικές δραστηριότητες της Παραγουάης. Δεν υπάρχει ελάχιστο ποσό για να μπεις στη λίστα οφειλετών. Με αυτά τα στοιχεία, οι εταιρείες λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με το αν θα χορηγήσουν δάνεια και αξιολογούν τους πιθανούς υπαλλήλους. Στο tweet: Αυτός είναι ένας μόνο από τους τρόπους με τους οποίους οι ιδιωτικές εταιρείες χρησιμοποιούν καθημερινά δεδομένα για να κάνουν διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων. Μάθετε περισσότερα [στον σύνδεσμο].
Ακόμα και τα υγειονομικά σας δεδομένα μπορεί να μην είναι ασφαλή
Το 2016, ένας νέος άνδρας δήλωσε ότι εκδιώχθηκε [11] από τη Στρατιωτική Ακαδημία, επειδή ήταν θετικός στον ιό HIV. Αφού αποτέλεσε θύμα κακομεταχείρισης και ταπείνωσης από τους προϊσταμένους του, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ακαδημία.
Παρά την απαγόρευσή του το 2009, μεταξύ του 2012 και του 2016, 27 εταιρείες κατηγορήθηκαν [12] ότι απαίτησαν τεστ για HIV από τους εργαζομένους τους. Μερικοί από αυτούς έκαναν τα τεστ αυτά μάλιστα χωρίς γνώση ή συγκατάθεση από τους υπαλλήλους τους κατά τις συνήθεις αναλύσεις.
Έχοντας αυτό υπόψη, μια μελέτη έγινε το 2016 [13] από την TEDIC, μια ΜΚΟ για τα ψηφιακά δικαιώματα στην Παραγουάη, μαζί με το Ίδρυμα για τα Ηλεκτρονικά Σύνορα. Η μελέτη έβγαλε ανησυχητικά αποτελέσματα [14]:
Entre varios problemas, uno de los principales que cita el informe es la carencia total de legislación que proteja los datos personales de la ciudadanía, lo que se considera una omisión grave en el cumplimiento de los estándares internacionales de derechos humanos. Además, los estándares locales para la intervención de las comunicaciones privadas no cumplen con los principios de necesidad y proporcionalidad ni con las garantías judiciales exigidas por la normativa internacional. Esta situación de vulnerabilidad se agrava ante una amplia concesión de ambiguas potestades a organismos como el Servicio Nacional de Inteligencia (SINAI), bajo el argumento de la “seguridad nacional”.
Μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αναφέρει η έκθεση είναι η πλήρης έλλειψη νομοθεσίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, η οποία θεωρείται σοβαρή παράλειψη όσον αφορά τη συμμόρφωση στα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιπλέον, τα τοπικά πρότυπα που αφορούν την παρακολούθηση ιδιωτικών επικοινωνιών δεν συμμορφώνονται ούτε με τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας ούτε με τις δικαστικές εγγυήσεις που απαιτούνται από διεθνείς κανόνες. Αυτή η κατάσταση ευπάθειας χειροτερεύει με τις ευρείες παραχωρήσεις που δίδονται σε οργανισμούς όπως η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών που χρησιμοποιούν το επιχείρημα της «εθνικής ασφάλειας».