Η Ινδία είναι ένας ενδιαφέρων προορισμός και εδώ είναι μερικές δηλώσεις (μία εξ’ αυτών από τους γείτονές μας, το Νεπάλ επίσης) που μιλάνε γι’ αυτό χωρίς περιττά λόγια.
Ο Anil στο Windy Skies ενώ ταξιδεύει διασχίζοντας την Γκόα (στην Ινδία) βρίσκει ένα απίθανο μπαρ σε ένα μικρό χωριό: το White House. [1]
Θεωρώ ότι η ατμόσφαιρα είναι σουρεαλιστική, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τα μπαρ της Γκόα να είναι εξοπλισμένα με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτούς τους αχνούς κίτρινους βολβούς, γιατί απλά θα σκοτώσουν τον χαρακτήρα τους. Ακόμα καλύτερα αν λειτουργούσαν σε κτίρια χτισμένα από τούβλα με τοίχους από λάσπη που να έχουν βαφτεί κόκκινοι ή μπλε ή να έχουν παραμείνει στο φυσικό τους χρώμα όπως κάποιες κωμοπόλεις στο χωριό, με τα κόκκινα τούβλα λατερίτη να εκτίθενται στα στοιχεία της φύσης. “Το White House είναι ένα απίθανο όνομα για μπαρ”, λέω φωναχτά, καθώς ο Raju περπατάει μέχρι το πάγκο για να ζητήσει λίγο αλκοόλ από φυστίκια μαζί με σόδα.
Δεν είναι πλέον το καλύτερα διατηρημένο μυστικό της Κεράλα (Ινδία), αλλά ακόμα κι έτσι η πόλη Munnar εξακολουθεί να είναι πολύ όμορφη. Ο Abhi στο Blue Marbel μας οδηγεί στην Munnar [2]
Φωλιασμένη ανάμεσα στην οροσειρά Δυτικά Γκατ και τις πιο πράσινες φυτείες τσαγιού, αυτός ο μικρός γραφικός οικισμός ήταν το καλύτερο μυστικό της Κεράλα μέχρι τα τελευταία χρόνια. Η Munnar πήρε το όνομά της από το “mun-ar”, που σημαίνει “τρία ποτάμια” στα Μαλαγιάλαμ. Βρίσκεται σε υψόμετρο 5.250 πόδια πάνω από την μέση στάθμη της θάλασσας, κι αυτό την κάνει μια ιδανική επαρχία για το τσάι. Σήμερα ανέρχεται και ανέρχεται γρήγορα ως ένας κεντρικός σταθμός επάνω στον λόφο, γεμάτος νεονύμφους, δοκιμαστές τσαγιού και τουρίστες με σακίδια!
Από τα Δυτικά Γκατ μετακινούμαστε προς το Auli [3](Ιμαλάϊα του κρατιδίου Ουταρανχάλ, Ινδία) με τον Arun από το India Travel Blog
Παρατήρησα μερικούς ανθρώπους που παίζουν κρίκετ λίγο κάτω από τη γραμμή του χιονιού, εκμεταλλευόμενοι τον ζεστό καιρό. Και κάποιος είχε ήδη εγκαταστήσει μία τσαγιέρα εκεί! Αν ανεβείτε λίγο ψηλότερα, το έδαφος του κρίκετ θα δώσει τη θέση του στην πλαγιά του σκι!
Ο VJ από το VJ's Travelogue κάνει ένα ταξίδι στο McLeod Ganj [4] και φέρνει πίσω μερικές υπέροχες εικόνες και έναν απολογισμό του ταξιδιού του.
Το McLeod Ganj (‘Ganj’ σημαίνει αγορά και ο McLeod, ήταν ένας Σκωτσέζος τύπος.) είναι πραγματικά μία ιδιαίτερη πόλη. Ένα αυτοσχέδιο ταξίδι πάλι. Μέχρι να επιβιβαστώ σε ένα λεωφορείο προς τη Νταραμσάλα, δεν ήμουν σίγουρος αν θα το έκανα ή όχι. Αλλά ήξερα ότι αυτό θα γινόταν, τελικά.
Ο Kiran στο Beautiful Earth αναφέρει την εμπειρία του με τους αχθοφόρους που γνώρισε κατά την πεζοπορία στο Jomsom (Νεπάλ). [5]
Οι αχθοφόροι ήταν πολύ εργατικοί
Κουβαλούσαν όλη μέρα εξοπλισμό πεζοπορίας, ίσο με τριάντα κιλά ενός ανθρώπου, ενώ οι άνθρωποι που τους είχαν προσλάβει κρατούσαν φανταχτερά μπαστούνια πεζοπορίας και φωτογραφικό εξοπλισμό.
Λίγο νωρίς το βράδυ όλοι οι αχθοφόροι συγκεντρώθηκαν γύρω από μία φωτιά και άρχισαν να μαγειρεύουν.
Λίγο αργότερα το βράδυ το δείπνο σερβιρίστηκε ανάμεσά τους.
Συγκεντρώθηκαν όλοι γύρω από ένα τραπέζι όπου υπήρχε άφθονο κρέας για φαγητό και arrack (αλκοολούχο ποτό από χυμό καρύδας) για να πιουν.
Προσκάλεσαν ακόμα και κάποιους από την ομάδα των πεζοπόρων που τους είχαν προσλάβει, για μία νύχτα χαράς.