Στην Ονδούρα, ένας προσφάτως εγκεκριμένος νόμος, που υπαγορεύει ότι οι διαδηλωτές δεν μπορούν πλέον να οργανώνουν διαδηλώσεις χωρίς την πιθανότητα να θεωρηθούν εγκληματίες, ακόμα και τρομοκράτες, έχει προστεθεί στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές στη χώρα.

Σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα, οι διοργανωτές των διαδηλώσεων μπορεί να αντιμετωπίσουν εικοσαετή ποινή φυλάκισης και οι τακτικοί διαδηλωτές 15 χρόνια, ανεξάρτητα από το λόγο της διαδήλωσης.

Ο νόμος είναι ένα νέο βάρος για τους πολίτες της χώρας της Κεντρικής Αμερικής, όπου οι διαδηλωτές αντιμετωπίζουν τακτική και μερικές φορές θανατηφόρα βία απλά και μόνο υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα και τα εδάφη τους. Σύμφωνα με τον ΜΚΟ Global Witness, περισσότεροι από 120 ακτιβιστές έχουν δολοφονηθεί από “κρατικές δυνάμεις, φύλακες ασφαλείας ή μισθωμένους δολοφόνους” τα τελευταία οκτώ χρόνια, ενώ αμέτρητοι άλλοι έχουν φυλακιστεί.

Ο ακτιβισμός έχει στιγματιστεί στην Ονδούρα από το 1963, όταν η χώρα πέρασε υπό εικοσαετή στρατιωτική διακυβέρνηση. Η συνταγματική κρίση του 2009 συνέβαλε απλά στην επιδείνωση της καταπίεσης.

A new law in #Honduras further threatens activists in what's already the deadliest country on Earth for defenders: https://t.co/ihvUDi74b1pic.twitter.com/AkDB0JJOma

— AIDA in English (@AIDAorg) October 2, 2017

Ένας νέος νόμος στην Ονδούρα απειλεί ακτιβιστές παραπάνω στην ήδη πιο θανατηφόρα χώρα στη Γη για υπέρμαχους δικαιωμάτων

Οι πλούσιοι εμπλέκονται με τους ισχυρούς

Τα δικαιώματα των ακτιβιστών της Ονδούρας και, κάποιες φορές, οι ζωές τους, συνθλίβονται από τη διασταύρωση ισχυρών πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, σύμφωνα με το Global Witness. Τα πιο καταφανή παραδείγματα κρατικής καταστολής στοχεύουν εκείνους που υπερασπίζονται τη γη τους και τους πολύτιμους φυσικούς πόρους της.

Οι διαδηλωτές υποστηρίζουν ότι οι φιλοεπιχειρηματικές κυβερνητικές πολιτικές έχουν οδηγήσει σε έργα, που προκαλούν περιβαλλοντική ζημιά στις κοινότητες που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Για το λόγο αυτό, οι κοινότητες παλεύουν.

Μεγάλες επενδύσεις, όπως τα υδροηλεκτρικά φράγματα και τα πολυτελή τουριστικά θέρετρα, αποτελούσαν ιδιαίτερη απειλή για τη διαβίωση των αυτοχθόνων λαών, από τους οποίους γενικά δε ζητείται διαβούλευση πριν από την έναρξη αυτών των έργων.

Μερικοί από τους ακτιβιστές που μίλησαν ανοιχτά αντίθετα σε τέτοια έργα έχουν πληρώσει το υπέρτατο τίμημα για αυτό. Ένα καταφανές παράδειγμα είναι η Berta Cáceres, η οποία δολοφονήθηκε μετά από χρόνια εκστρατείας κατά της κατασκευής υδροηλεκτρικού φράγματος στην επικράτειά της.

Η Cáceres υποστήριξε ότι το φράγμα αποτελεί απειλή για μια ζωτική και ιερή πηγή νερού.

Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι έχει σημειωθεί μικρή πρόοδος στην διαλεύκανση του θανάτου της Cáceres. Σύμφωνα με έρευνα του The Guardian, το όνομα της Cáceres βρέθηκε σε στρατιωτικό κατάλογο υποψήφιων στόχων μαζί με τα ονόματα αρκετών άλλων κορυφαίων περιβαλλοντικών ακτιβιστών. Παρακάτω, το tweet από την COPINH, την ένωση που ίδρυσε η Cáceres, δείχνει τις δημοφιλείς ετικέτες #19monthswithoutjustice, #justiceforberta και #desagetout. Το DESA είναι ακρωνύμιο για την ενεργειακή εταιρεία “Desarrollos Energéticos S.A.”.

#19mesessinjusticia #justiciaparaberta #fueradesa pic.twitter.com/Bxr5RZAUUh

— COPINH (@COPINHHONDURAS) October 2, 2017

#19monthswithoutjustice #justiceforberta #desagetout

Τουλάχιστον άλλοι επτά ακτιβιστές έχουν σκοτωθεί μετά τη δολοφονία της Cáceres και πολλοί άλλοι βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένων  κοινωνικών διαδηλωτών και φοιτητών. Οι διαμαρτυρίες των πανεπιστημίων, οι οποίες πρωτοεμφανίστηκαν ενάντια στην άνοδο των διδάκτρων πριν από ένα χρόνο, έχουν διασπαστεί από την αστυνομία με χρήση θωρακισμένων οχημάτων και δακρυγόνων τα τελευταία χρόνια.

Μέχρι στιγμής φέτος 30 φοιτητές έχουν φυλακιστεί για καταστροφή ιδιοκτησίας του Αυτόνομου Εθνικού Πανεπιστημίου της Ονδούρας (UNAH), ενώ άλλοι έχουν ξεκινήσει απεργίες πείνας.

Στις 23 Ιουνίου 2017, ο πατέρας ενός φοιτητή, που είχε φυλακιστεί, δολοφονήθηκε λίγο μετά την κριτική του ενάντια στην κρατική καταστολή. Λιγότερο από τρεις εβδομάδες αργότερα, δολοφονήθηκε ο Luis Joel Rivera Perdomo, ηγέτης του φοιτητικού κινήματος στο UNAH. Η οικογένεια του Perdomo έπρεπε να εγκαταλείψει το σπίτι τους λόγω συνεχιζόμενων απειλών.

Student detentions in #Honduras: Prosecution of social activists must
end! RT to expose cont. #HumanRights abuses https://t.co/md882S3lrSpic.twitter.com/ubvOGIP9oX

— Friends of the Earth (@FoEint) September 12, 2017

Κρατήσεις φοιτητών στην Ονδούρα: Πρέπει να μπει τέλος στις διώξεις κοινωνικών ακτιβιστών! RT για να εκθέσετε συνεχιζόμενες καταχρήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Από τη ρίζα όσο είναι νωρίς ακόμη

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2017, το Εθνικό Κογκρέσο της Ονδούρας ψήφισε υπέρ ενός περαιτέρω περιορισμού των δικαιωμάτων των διαδηλωτών, φαινομενικά στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας. Για πολλούς, ο νέος νόμος που εξισώνει με την ειρηνική διαμαρτυρία με έγκλημα είναι η προσπάθεια της πολιτικής τάξης να ξεριζώσει τον ακτιβισμό όσο είναι ακόμα νωρίς και να ακυρώσει το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.

Σε συνέντευξή του στο Upside Down World, ο Eugenio Sosa, συγγραφέας του βιβλίου «Η δυναμική της διαμαρτυρίας στην Ονδούρα», εξήγησε ότι οι πολίτες έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα μετά το πραξικόπημα του 2009 . Ο νέος νόμος αποτελεί μια κυνική προσπάθεια να συντρίψει κανείς την κοινωνία των πολιτών μία για πάντα:

This [law] seeks to anticipate – to suffocate at times and above all anticipate – possible popular overflows … in the face of a general public that is very jaded by impunity, corruption, and very severe social inequality.

Αυτός [ο νόμος] επιδιώκει την πρόληψη – κατάπνιξη ανά περιόδους και πάνω απ’ όλα την πρόβλεψη – πιθανών λαϊκών εξεγέρσεων…ενώπιον ενός ευρέος κοινού κουρασμένου από την ατιμωρησία, τη διαφθορά και την πολύ σοβαρή κοινωνική ανισότητα.

Από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος, οι πολίτες της Ονδούρας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντιπαραθέτουν τα σχετικά προνόμια που απολαμβάνει η διεφθαρμένη ελίτ με τους σοβαρούς κινδύνους που διατρέχουν οι διαδηλωτές:

La justicia en #Honduras
Roban el IHSS y otras instituciones 6-8 años de carcel
Protestas por el robo 20 años#NoMasCorrupción#Fuera JOH pic.twitter.com/VNidw1BItp

— Olimpisima (@olimpisima) September 22, 2017

Δικαιοσύνη στην Ονδούρα: Κλέβουν χρήματα από το IHSS [Ινστιτούτο Κοινωνικής Ασφάλισης Ονδούρας] και άλλα ιδρύματα: 6 έως 8 χρόνια φυλάκιση. Διαδηλώσεις ενάντια σε αυτή την κλοπή: 20 χρόνια.

Στην εικόνα: “Κλέβεις 7 δισεκατομμύρια από την Κοινωνική Ασφάλιση, καταλήγεις 6 έως 7 χρόνια στη φυλακή, αλλά αν διαδηλώσεις ενάντια αυτού, καταλήγεις με εικοσαετία”.

Το 2009, η Ονδούρα έζησε μια συνταγματική κρίση, που κατέληξε σε αυτό που πολλές κυβερνήσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πιστεύουν ότι ήταν ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο Στρατός της Ονδούρας είχε ακολουθήσει τις διαταγές του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας για να εκδιώξει τον Πρόεδρο Μανουέλ Ζελάγια, καθώς φιλοδοξούσε να συγκαλέσει συστατική συνέλευση για την ανασύνταξη του συντάγματος. Στη συνέχεια, η ντε φάκτο κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ρομπέρτο Μισελέτι εφάρμοσε απαγορεύσεις κυκλοφορίας και, σύμφωνα με το Reuters, ένα “μπλακ-άουτ” στα ΜΜΕ, καθώς πολλά από τα μέσα ενημέρωσης λογοκρίθηκαν. Η σημερινή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Χουάν Ορλάντο Χερνάντεζ, βρίσκεται συχνά στην πρώτη γραμμή σκανδάλων διαφθοράς και υπεξαίρεσης δημόσιων κονδυλίων.