[1]Στιγμιότυπο οθόνης από το Al Jazeera: “Οι διαγωνιζόμενες Μις Περού μετατρέπουν τα καλλιστεία σε διαμαρτυρία για τη φυλετική βία”. Διαθέσιμο στο YouTube
Τη στιγμή που οι διαγωνιζόμενες στα φετινά καλλιστεία Μις Περού εκθέτουν τα ανησυχητικά νούμερα που σχετίζονται με τη βία απέναντι στις γυναίκες, τα διεθνή ΜΜΕ [1] χειροκροτούν, αλλά στο Περού δε συμβαίνει το ίδιο.
Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, προβλήθηκαν εικόνες σχετικές με την εκστρατεία #niunamenos (Ούτε Μία Λιγότερη), καθώς και εικόνες από συγκεκριμένες περιπτώσεις από τον Τύπο, τη στιγμή που οι διαγωνιζόμενες εμφανίστηκαν στη σκηνή. Η Jessica Newton, διοργανώτρια των καλλιστείων και της πρωτοβουλίας, ανέφερε ότι της ήρθε η ιδέα [2], αφού έμαθε ότι πολλές από τις 30 φιναλίστ είχαν υποστεί κακοποίηση ή παρενόχληση. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Περού γέμισαν με σχόλια υπέρ και κατά της διαμαρτυρίας.
Ο καταιγισμός των απόψεων για τα καλλιστεία έφερε και πάλι στο προσκήνιο την αμφιλεγόμενη ετικέτα #PeruPaisdeVioladores (Περού, χώρα των βιαστών), που υπήρξε η αιτία για ένθερμες διαμάχες στο διαδίκτυο. Η ετικέτα ήρθε ως απάντηση στην υπόθεση μιας υπαλλήλου σε εταιρία απογραφής, που έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης [3], ενώ συνέλεγε δεδομένα για την απογραφή του 2017.
Για πολλούς, η ετικέτα αποτελεί μια καταχραστική γενίκευση και κατ’ επέκταση έναν άδικο τρόπο για να εκπροσωπηθεί η χώρα, ενώ για άλλους τα στατιστικά στοιχεία [4]ήταν πολύ τρομακτικά και δεν ξεκαθάριζαν ότι δεν έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης στο Περού κάθε γυναίκα:
15mil violaciones en 8 meses. Pero crees que no somos un país de violadores porque tú y tu papá no lo son.#PeruPaisDeVioladores [5] https://t.co/cMwpxDHwka [6]
— Giselle (@GiselleOstojic) October 26, 2017 [7]
15.000 βιασμοί σε 8 μήνες. Αλλά νομίζεις ότι δεν είμαστε χώρα βιαστών, επειδή εσύ και ο πατέρας σου δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
Η συζήτηση επεκτάθηκε στο νόημα και την αντίφαση πίσω από την ιδέα του να συμμετάσχει ένας διαγωνισμός ομορφιάς σε εκστρατεία κατά του σεξισμού και της βίας κατά των γυναικών. Οι επικριτές κατηγόρησαν την πρωτοβουλία ως κόλπο για μεγαλύτερη τηλεθέαση και προσέλκυση προσοχής στον ίδιο το διαγωνισμό. Παρά την ωμότητα των διαγωνιζομένων σχετικά με τη σοβαρότητα της κατάστασης, δεν μπόρεσαν να επεκταθούν περισσότερο σχετικά με το θέμα κατά τη διάρκεια των ερωταπαντήσεων στον διαγωνισμό.
¿De qué sirve un #MissPerú [8] ‘feminista’ si es que las candidatas no saben qué responder cuando les preguntan sobre violencia contra la mujer?
— Franco Mori Petrovic (@francomorip) October 30, 2017 [9]
Τι καλό έχει μια “φεμινίστρια” Μις Περού, εάν οι διαγωνιζόμενες δεν ξέρουν τι να απαντήσουν, όταν ρωτούνται για τη βία κατά των γυναικών;
Η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, ενώ οι κοπέλες περπατούσαν στη σκηνή με μπικίνι, φάνηκε δύσκολη προς κατανόηση σε όσους επικρίνουν τη διαμαρτυρία του διαγωνισμού, η οποία αμφισβήτησε τις ίδιες τις δομές, που αντικειμενοποιούν τις γυναίκες και συμβάλλουν σε ένα κλίμα βίας κατά των γυναικών.
Matan a las mujeres xq las consideran un objeto de su propiedad. Para cambiar esa mentalidad, vamos a hacerlas desfilar en bikini #MissPeru [10]
— Ojos de Uva (@ojosdeuva) October 30, 2017 [11]
Σκοτώνουν τις γυναίκες, επειδή τις θεωρούν αντικείμενο της περιουσίας τους. Για να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία, ας τις κάνουμε να περπατήσουν στη σκηνή με μπικίνι.
“Αξίζουμε περισσότερα”
Η φεμινίστρια συγγραφέας και διαδικτυακή ακτιβίστρια Pamela επεκτάθηκε σε αυτές τις αντιφάσεις στο κείμενό της στο Medium με τίτλο “Μις Περού: Ας απαιτήσουμε περισσότερα, αξίζουμε περισσότερα [12]“. Εξηγεί γιατί δεν επευφημούν όλοι στο Περού την προσέγγιση των διοργανωτών για να διαμαρτυρηθούν για τη βία κατά των γυναικών:
Primero, hay que reconocer el contexto de la situación. Miss Perú 2017. Un concurso que elige a su ganadora en base a su apariencia física y capacidad de responder preguntas en tiempo record. Donde todas las mujeres son casi idénticas: altas, delgadas […] Lima, Perú. La 5ta ciudad más peligrosa para las mujeres en el mundo […] Estas dos cosas están relacionadas, ambas son producto de una sociedad machista. La cosificación de la mujer es una forma de violencia que nace de una sociedad que solo nos valora por nuestros cuerpos y que piensa que pueden hacer lo que les da la gana con ello.
Πρώτον, πρέπει να αναγνωρίσουμε το πλαίσιο. Μις Περού 2017. Ένας διαγωνισμός ομορφιάς, που επιλέγει την νικήτρια με βάση την εξωτερική της εμφάνιση και την ικανότητα να απαντά σε ερωτήσεις σε χρόνο ρεκόρ. Ένας διαγωνισμός, στον οποίο όλες οι γυναίκες είναι σχεδόν όμοιες: ψηλές, λεπτές […] Περού. Η πέμπτη πιο επικίνδυνη περιοχή για τις γυναίκες στον κόσμο [13]. […] Αυτά τα δύο πράγματα σχετίζονται. Είναι και τα δύο προϊόν μιας σεξιστικής κοινωνίας. Η αντικειμενοποίηση των γυναικών είναι ένας τρόπος βίας, που προκύπτει από μια κοινωνία, που μας εκτιμά μόνο λόγω του σώματός μας, και πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ό, τι θέλει με αυτό.
Συνεχίζει:
Si Latina.pe y Miss Perú en verdad les importara el bienestar de las mujeres peruanas y realizar un cambio potente en nuestra sociedad machista y violenta, hubieran utilizado ese tiempo que dedicó para emitir el certamen para algo más productivo que nombrar a otra reina de “belleza” (física, específica, occidental y que no representa la apariencia de la mayoría de peruanas). Yo no le voy a tirar flores a un certamen porque por fin se dio cuenta que las mujeres peruanas estamos sufriendo en una situación crítica. Nosotras no decimos “nos están matando” o “#PerúPaísDeVioladores” porque nos gusta. Nos duele. Mucho. Nos deprime. Nos parte el alma pero lo gritamos porque es la verdad y no podemos ignorar lo que estamos viviendo.
Αν το Latina.pe [η τηλεοπτική αλυσίδα που μεταδίδει το διαγωνισμό] και ο διαγωνισμός Μις Περού νοιάζονταν πραγματικά για την ευημερία των Περουβιανών γυναικών και ήθελαν να κάνουν μια ισχυρή αλλαγή στη σεξιστική και βίαιη κοινωνία μας, θα χρησιμοποιούσαν αυτόν τον τηλεοπτικό χρόνο σε κάτι πιο παραγωγικό από το να βγάλουν μια ακόμη βασίλισσα “ομορφιάς” (βασίλισσα πολύ συγκεκριμένης φυσικής ομορφιάς: Δυτικής, όχι αντιπροσωπευτικής των Περουβιανών γυναικών). Δεν επευφημώ τον διαγωνισμό, που τελικά συνειδητοποίησε ότι οι γυναίκες του Περού υποφέρουν από μια σοβαρή κατάσταση. Δεν λέμε “μας σκοτώνουν” ή #ΠερούΧώραΒιαστών, γιατί μας αρέσει. Πονάει. Πολύ. Είναι καταθλιπτικό. Θρυμματίζει τις ψυχές μας, αλλά το φωνάζουμε δυνατά, γιατί είναι η αλήθεια και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τι ζούμε.