- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Το πρόγραμμα Pedicab δίνει μια σύγχρονη όψη στα παραδοσιακά ρίκσο του Νεπάλ

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Νεπάλ, Ανάπτυξη, Καλά Νέα, Μέσα των πολιτών, Περιβάλλον, Ταξίδια, Τεχνολογία

Η ομάδα του Προγράμματος Pedicab με αναβάτες “ποδηλαταξί”. Φωτογραφία: Michael Linke, σελίδα στο Facebook. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Μές στα αμέτρητα παραδοσιακά ρίκσο στους δρόμους του Λουμπίνι [1], γενέτειρας στο νότιο Νεπάλ του Σιντάρτα Γκαουτάμα Βούδα [2], η σύγχρονη έκδοση του Προγράμματος Pedicab [Ποδηλαταξί] [3] του επιβατηγού κάρου είναι βέβαιο ότι θα προσελκύσει το βλέμμα σας.

Κομψά, φουτουριστικά και καθόλου κακόφημα, αυτά τα pedicab έχουν κατασκευαστεί από την Catapult Design [4] του Ντένβερ των, ΗΠΑ και η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης (ADB) έχει διαθέσει [5] 350.000 δολάρια για το σχεδιασμό και την παραγωγή 60 πρωτοτύπων.

Ξεκίνησαν τον Απρίλιο και αυτή τη στιγμή 28 ποδηλαταξί κυκλοφορούν υπό δοκιμή [6] στο Λουμπίνι και άλλα 28 στο Κατμαντού. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της πιλοτικής φάσης, ο σχεδιασμός για μαζική παραγωγή θα οριστικοποιηθεί με βάση τα σχόλια τόσο από πελάτες όσο και από οδηγούς.

Το pedicab επιτέλους στους δρόμους του Κατμαντού και του Λουμπίνι! Συγχαρητήρια στους #ADB, @NoelGaelWilson και στην τοπική ομάδα σχεδιασμού!

Ο συντάκτης του Global Voices Νεπάλ Sanjib Chaudhary μίλησε με τον Bradley Schroeder, διευθυντή έργου για το Πρόγραμμα Pedicab σχετικά με αυτά τα εκσυγχρονισμένα ρίκσο και πώς θα μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν τα ρίκσο στο Νεπάλ. Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξης.

Global Voices (GV): Ποια ήταν η έμπνευση για το πρόγραμμα αυτό;

Bradley Schroeder (BS): Pedicabs (also known as cycle rickshaws) provide an essential mobility service for much of South Asia. The industry to produce and manage cycle rickshaws likewise is also a major employment and income source for the poorest of the poor. The zero-emission and zero-noise vehicles provide numerous benefits, especially when offsetting motorized trips.

Τα Pedicab (επίσης γνωστά ως ρίκσο ποδήλατα) παρέχουν μια βασική υπηρεσία κινητικότητας για μεγάλο μέρος της Νότιας Ασίας. Η βιομηχανία παραγωγής και διαχείρισης των ρίκσο είναι επίσης σημαντική πηγή απασχόλησης και εισοδήματος για τους φτωχότερους από τους φτωχούς. Τα οχήματα με μηδενικές εκπομπές αερίων και μηδενικό θόρυβο προσφέρουν πολλά οφέλη, ιδίως όταν σχεδιάζονται μηχανοκίνητα ταξίδια.

GV: Μπορείτε να μας πείτε πώς λειτουργούν τα pedicab; Ποια η διαφορά από τα κανονικά ρίκσο;

BS: The pedicabs are a modernized version of the traditional cycle rickshaw. The traditional cycle rickshaws are antiquated and not utilizing the best technology available; mostly in terms of the appearance, material (weight) and gearing. The project focused on a more modern design with better quality components.

Τα pedicab είναι μια εκσυγχρονισμένη έκδοση του παραδοσιακού ποδηλάτου ρίκσο. Τα παραδοσιακά ρίκσο ποδήλατα είναι απαρχαιωμένα και δεν χρησιμοποιούν την καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία, κυρίως όσον αφορά την εμφάνιση, το υλικό (βάρος) και τη μηχανική. Το εγχείρημα επικεντρώθηκε σε ένα πιο σύγχρονο σχεδιασμό με καλύτερα ποιοτικά εξαρτήματα.

GV: Έχετε ξεκινήσει την πρώτη παρτίδα ποδηλαταξί στο Λουμπίνι. Ποια είναι η αρχική εντύπωση από τους επιβάτες και τους τουρίστες;

BS: Initial feedback is good. The electrical assist version is definitely more popular than the pedal only. Both the operators (wallahs) and the tourist prefer it. There are some minor things Catapult will suggest changing in future pedicabs. It's important to note that these were prototypes so there are some teething problems but all in all, it's a solid vehicle. I think the best phrase is, “the wheels didn't fall off”.

Η αρχική εντύπωση είναι καλή. Η ηλεκτρικά βοηθούμενη έκδοση είναι σίγουρα πιο δημοφιλής από του απλού πηδαλίου. Τόσο οι χειριστές (wallah) όσο και οι τουρίστες το προτιμούν. Υπάρχουν μερικά δευτερεύοντα πράγματα, για τα οποία η Catapult θα προτείνει αλλαγές στα μελλοντικά ποδηλαταξί. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά ήταν πρωτότυπα, έτσι υπάρχουν κάποια προβλήματα, αλλά γενικά, πρόκειται για συμπαγή οχήματα. Νομίζω ότι η καλύτερη φράση είναι “οι ρόδες δεν έπεσαν”.

GV: Πώς λειτουργεί αυτό; Παρέχετε δωρεάν τα ποδηλαταξί; Πώς επιλέξατε τους οδηγούς που πήραν τα ποδηλαταξί;

BS: Again these were prototype vehicles so they were given to the operators (wallahs). It would not be ethical to charge for a ‘yet unproven vehicle’. Future pedicab distribution will most likely be through a more sustainable model such as recapitalization or financing.

Και πάλι αυτά ήταν πρωτότυπα οχήματα και έτσι δόθηκαν στους χειριστές (wallah). Δεν θα ήταν ηθικό να χρεώνουμε για ένα «μη τελικό όχημα». Η μελλοντική διανομή pedicab θα είναι πιθανότατα μέσω ενός πιο βιώσιμου μοντέλου, όπως η ανακεφαλαιοποίηση ή η χρηματοδότηση.

GV: Δεν είναι υπερβολικά ακριβό αυτό το έργο; Έχετε λάβει 350.000 δολάρια για να σχεδιάσετε 60 ποδηλαταξί, ενώ λαμβάνετε παρόμοια ρίκσο με μπαταρίες σε ονομαστική τιμή στην αγορά. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας την ανάλυση κόστους-οφέλους του έργου;

BS: Catapult Design has done extensive research on what is available in the current market and none suited the needs of the South Asia market. When you speak about the cost of the vehicle you cannot just divide $ 350,000 by 60; you need to account for the design, evaluation, manufacturing at a low number of units, etc. The current price of the pedicab, if in full production, would be competitive to the cost of a current rickshaw, although a bit higher (est. at 10% depending on the country).

Η Catapult Design έχει πραγματοποιήσει εκτενείς έρευνες για το τι είναι διαθέσιμο στην τρέχουσα αγορά και τίποτα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς της Νότιας Ασίας. Όταν μιλάς για το κόστος του οχήματος δεν μπορείς απλά να διαιρέσεις 350.000 δολάρια διά 60. Θα πρέπει να υπολογίσετε το σχεδιασμό, την αξιολόγηση, την κατασκευή σε μικρό αριθμό μονάδων κ.λπ. Η τρέχουσα τιμή του ποδηλαταξί, σε πλήρη παραγωγή, θα ήταν ανταγωνιστική με το κόστος ενός τρέχοντος ρίκσο, αν και λίγο υψηλότερη (περίπου 10% ανάλογα με τη χώρα).

Ο Michael Linke ποζάρει με ένα ποδηλαταξί. Φωτογραφία από τη σελίδα του Michael Linke στο Facebook. Χρησιμοποιείται με άδεια.

GV: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Πού αλλού θέλετε να στείλετε αυτά τα ποδηλαταξί;

BS: The final stage of the project is the evaluation. Suggestions will then be made and the design modified if necessary. The design of the pedicab is open-source (as per a requirement by ADB) so any manufacturer can then use it. The Southeast Asian market is huge so if the design proves itself it should be replicated and market forces will drive it from there.

Το τελικό στάδιο του έργου είναι η αξιολόγηση. Στη συνέχεια, θα υποβληθούν προτάσεις και θα τροποποιηθεί ο σχεδιασμός εάν είναι απαραίτητο. Ο σχεδιασμός του pedicab είναι ανοιχτού κώδικα (σύμφωνα με μια απαίτηση από την ADB), οπότε κάθε κατασκευαστής μπορεί να το χρησιμοποιήσει στη συνέχεια. Η αγορά της Νοτιοανατολικής Ασίας είναι τεράστια, οπότε αν το σχέδιο πετύχει, θα αναπαραχθεί και οι δυνάμεις της αγοράς θα το οδηγήσουν παραπέρα από εκεί.

Εάν το πρόγραμμα επιτύχει, ίσως δούμε εκατοντάδες νέα, σύγχρονα ποδηλαταξί να κυκλοφορούν σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές και οι Φιλιππίνες στο εγγύς μέλλον.