- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Μουσουλμάνος κάηκε ζωντανός και δολοφονήθηκε εν μέσω αυξανόμενων δολοφονιών που τροφοδότησαν την ισλαμοφοβία στην Ινδία

· Σύνταξη Vishal Yashoda Manve, Ieshan Wani Μετάφραση Maria Soulis

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Ινδία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διαδηλώσεις, Θρησκεία, Μέσα των πολιτών, Πολιτική
[1]

Ο φερόμενος ως δράστης έχει αναγνωριστεί ως ο Shambunath Raigar (38 ετών), η ομιλία του οποίου είναι γεμάτη με ινδουιστικό φανατισμό σε πολλά βίντεο στο YouTube. Στιγμιότυπο οθόνης από ένα βίντεο που ανέβηκε από τον Vir Bhoomi.

Οι αυξανόμενες περιπτώσεις επιθέσεων εναντίον των μειονοτήτων από φανατικούς Ινδουιστές αυξήθηκαν σε ανησυχητικό βαθμό [2] την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου, όταν ένας μετανάστης μουσουλμάνος εργάτης χτυπήθηκε και στη συνέχεια κάηκε ζωντανός στην πόλη Rajsamand του Ρατζαστάν από έναν Ινδουιστή, γνωστό για τις φανατισμένες ομιλίες του στο διαδίκτυο και το μίσος του ενάντια στους Μουσουλμάνους.

Το θύμα, ο 50χρονος Mohammed Afrajul, με καταγωγή από τη Δυτική Βεγγάλη, ένα κρατίδιο στην ανατολική Ινδία, εργαζόταν ως εργάτης από πολύ μικρή ηλικία για να στηρίξει την οικογένειά του [3], συμπεριλαμβανομένων τριών παιδιών, πρόσθεσαν πολλά ρεπορτάζ.

Η Κυβερνήτης του κρατιδίου της Δυτικής Βεγγάλης, Mamata Banerjee τουΐταρε:

Καταδικάζουμε έντονα τη στυγερή δολοφονία ενός εργάτη από τη Βεγγάλη στο Ρατζαστάν. Πώς μπορούν οι άνθρωποι να είναι τόσο απάνθρωποι; Λυπηρό.

Το αποτρόπαιο περιστατικό υποτίθεται ότι ενορχηστρώθηκε από τον 38χρονο Shambhu Lal Raigar, έναν έμπορο μαρμάρου που πίστευε ότι η δολοφονία του Afrajul θα εμπόδιζε μία περίπτωση “Love Jihad [5]“, ένας όρος που περιγράφει Μουσουλμάνους αγόρια και άντρες που ξεμυαλίζουν μη μουσουλμάνες κοπέλες να ασπαστούν το Ισλάμ, παριστάνοντας τους ερωτευμένους μαζί τους.

Παρόλο που ο όρος έχει ευρέως απομυθοποιηθεί [6], εξακολουθεί να χρησιμοποιείται συχνά από τους πολιτικούς ηγέτες για τη μόχλευση των ψήφων και τη διάσπαση της κοινότητας Ινδουιστών-Μουσουλμάνων με αποτέλεσμα αιρετικές συγκρούσεις.

Ο Ινδός μπλόγκερ, Agnivo Niyogi, τουΐταρε:

Ας μην ξεχνάμε, όπως και ο Afrajul Khan, ακόμη και ο Rizwanur σκοτώθηκε πριν από μια δεκαετία επειδή τόλμησε να αγαπήσει. Ο “φόνος για λόγους τιμής” είναι ριζωμένος στη ψυχή του Βορειο-Ινδού. Ακόμη και η αστυνομική διοίκηση του Buddhadeb ήταν συνεργάτης στην κάλυψη!

Σε ένα φρικτό διαδικτυακό βίντεο, ο 14χρονος ανιψιός του Raigar καταγράφει ολόκληρο το περιστατικό ύστερα από εντολή του, ενώ ο δράστης πετσοκόβει τον Afrajul και ρίχνει κηροζίνη στο σώμα του προτού φύγει ψύχραιμος. Το Global Voices προτείνουν προσοχή και ενεργοποίηση των προειδοποιήσεων πριν την προβολή αυτών των βίντεο [8].

Στα βίντεο, ο Afrajul ακούγεται να ουρλιάζει, καθώς ο άνθρωπος συνεχίζει να τον μαχαιρώνει με ένα γεωργικό εργαλείο χωρίς τύψεις. Ο Afrajul είχε μεταφερθεί σε ένα χωράφι από τον κατηγορούμενο, με την προϋπόθεση της εξασφάλισης εργασίας.

Οι αρχές δήλωσαν ότι έλαβαν πληροφορίες σχετικά με ένα ημι-καμένο σώμα, αλλά δεν ήταν σε θέση να εντοπίσουν το θύμα μέχρι  να εμφανιστούν τα βίντεο στο διαδίκτυο, και να διαδωθούν ευρέως. Η αστυνομία της πολιτείας έχει συγκρίνει το βίντεο με άλλα παρόμοια, του Ισλαμικού κράτους, γνωστό για την κυκλοφορία βίντεο με βίαιες εκτελέσεις [9].

Ο κατηγορούμενος φανατικός ακούγεται να προειδοποιεί τους Μουσουλμάνους στην Ινδία: “Αυτό θα συμβεί και σε σας εάν εφαρμόζετε το «love jihad» στη χώρα μας”.

Η ιδέα του Love Jihad απομυθοποιήθηκε και αμφισβητήθηκε

Η πρόσφατη περίπτωση [10]της Hadiya, μιας 24χρονης γυναίκας από το νότιο κρατίδιο της Κεράλα, έφερε στο επίκεντρο της προσοχής, το υποτιθέμενο φαινόμενο του “Love Jihad”, όρου που αναφέρεται συνεχώς στα τοπικά μέσα.

Ο γάμος και η μεταστροφή της Hadiya στο Ισλάμ έφθασε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας επειδή η οικογένειά της είπε ότι η κόρη τους αναγκάστηκε να ασπαστεί το Ισλάμ. Η Hadiya [11] αμφισβήτησε έντονα αυτούς τους ισχυρισμούς και είπε ότι επέλεξε το Ισλάμ εθελοντικά μαζί με το γάμο της.

Εν τω μεταξύ, η αστυνομία του Ραζαστάν αντέκρουσε [12] τον ισχυρισμό του Raigar ότι ο Afrajul διέπραξε “Love Jihad” ή οποιαδήποτε άλλη παράνομη δραστηριότητα. Σε άρθρο του, στην εφημερίδα The Indian Express, [13] ο δημοσιογράφος Syed Hameed φοβάται ότι αυτή η τραγωδία θα εξασθενίσει γρήγορα από τη δημόσια μνήμη καθώς η εμπρηστική ρητορική έχει νομιμοποιηθεί.

Ο Harsh Mander, ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ο οποίος πήγε σε μια αποστολή έρευνας στο Rajasmand, εξέφρασε την έκπληξή του:

Μόλις επέστρεψα από την εξεύρεση στοιχείων για την δολοφονία μίσους Afrazul. Ταρακουνήθηκα μέχρι το μεδούλι.
Τόσος μίσος έβαλε κάτω έναν ευγενικό άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στη σκληρή εργασία σε μακρινές χώρες για να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή για την οικογένειά του.
Ο Shambhu σκότωσε έναν εντελώς άγνωστο σε μια φρενίτιδα μίσους τροφοδοτούμενη από ποιον;

Ο εκπαιδευτής και ποιητής Seshan Ranganathan έγραψε στο Twitter:

Νομίζω ότι κάθε Ινδουιστής πρέπει να υψώσει τη φωνή του ενάντια στην κοινοτική διαίρεση, την υποψία και το μίσος. Ο μη κατευνασμός, ακόμα και η αυτοδικία, η οποία αποτελεί νόμιμη απαίτηση, διαστρεβλώνεται ξεκάθαρα για να καλύψει τον αποκλεισμό, την παραμέληση και την ανήθικη σιωπή. Ας έρθουμε κοντά όλοι οι Ινδοί.

Ο Sanjay Jha, από το Ινδικό κόμμα του Κονγκρέσου, τουΐταρε:

Η βάρβαρη δολοφονία του Mohammed Afrazul στο Ρατζαστάν θα πρέπει να μας ντροπιάζει όλους. Αν το άρρωστο μίσος πίσω από αυτήν δεν διαταράξει τη συνείδησή μας, τίποτα δεν θα το κάνει. Για μια στιγμή, ας ξεχάσουμε τις πολιτικές μας διαφορές κι ας σκεφτούμε μόνο την ανθρωπότητα. Πού κατευθυνόμαστε;

Η ακτιβίτρια Saba Dewan έγραψε στο Facebook [17]:

Η Ινδία αιμορραγεί. Ο χρόνος που παραμέναμε σιωπηλοί έχει τελειώσει. Η βίαιη δολοφονία στο Rajsamand, του Ρατζαστάν, του Afrazul Islam, ενός μετανάστη εργάτη από τη Δυτική Βεγγάλη, έφερε στην επιφάνεια την ευάλωτη θέση των μειονοτήτων, ιδιαίτερα των μουσουλμάνων, με τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον τους στην Ινδία του σήμερα. Ο δολοφόνος Shambhu Lal Regar, μπορεί να ακουστεί στο βίντεο που έκανε με τη δολοφονία να δικαιολογεί το έγκλημά του στο όνομα του αποκαλούμενου ‘Love Jihad’, ενός μπαμπούλα που ξορκίζει τους υποστηρικτές του μίσους να δαιμονοποιούν και να στοχεύουν τους μουσουλμάνους άνδρες που συνάπτουν συναινετική σχέση αγάπης με Ινδουίστριες γυναίκες.

Εν τω μεταξύ, το Facebook αποκλείει επιλεκτικά εκείνους που καταδικάζουν την επίθεση. Ο Qazi Zaid, συντάκτης με έδρα το Κασμίρ, μπλοκαρίστηκε από το Facebook για την δημοσίευσή του που καταγγέλλει τη δολοφονία.

Ο Vatsala Singh δημοσίευσε [18]στο Facebook:

Ο Qazi Zaid, ο συντάκτης του Free Press Kashmir, έχει αποκλειστεί από το να μπορεί να δημοσιεύει στο Facebook επειδή εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του ενάντια στο λυντσάρισμα και τη δίωξη των μειονοτήτων στην Ινδία.

Αυτό δεν είναι καινούριο. Το Facebook εμποδίζει τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται για την αχαλίνωτη συρρίκνωση ή οποιαδήποτε μορφή αδικίας. Αυτή η τάση μπλοκαρίσματος και σιωπής των κριτικών φωνών δείχνει τη νομιμότητα που δίνουν αυτά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στον όχλο. Οι κρατικοί θεσμοί ήδη παρέχουν επαρκή νομιμότητα στις ενέργειες αυτές. Η πέμπτη εξουσία είναι επίσης μέρος του συστήματος, καθώς δεν είναι παρά κερδοσκοπικοί οργανισμοί.

Όσο περισσότερο μας εμποδίζουν, τόσο πιο δυνατά θα φωνάξουμε.

Το λυντσάρισμα Μουσουλμάνων στην Ινδία είναι μια πραγματικότητα. Ζούμε σε περιόδους τρομοκρατίας και το κράτος στην Ινδία το χορηγεί. Δεν μπορείτε να μας μπλοκάρετε και να κρύψετε την αλήθεια.

Πολλοί ακτιβιστές και ομάδες διαμαρτύρονται για τη βίαιη δολοφονία του Afrajul και χιλιάδες [19] παρακολούθησαν την κηδεία του. Στην πρωτεύουσα Νέο Δελχί, ξέσπασαν διάφορες διαμαρτυρίες, με το hashtag #MuslimLivesMatter (Η Ζωή των Μουσουλμάνων έχει Αξία), αντίγραφο του αντίστοιχου #BlackLivesMatter (Η Ζωή των Μαύρων έχει Αξία) από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυξανόμενη μισαλλοδοξία

Μετά την άνοδο της κυβέρνησης του κόμματος Bharatiya Janata Party (BJP [20]) στην Ινδία το 2014, σημειώθηκε άνοδος στις υποθέσεις αυτοδικίας, που στοχεύουν κυρίως σε μειονότητες μουσουλμάνων. Το Ρατζαστάν [21] έχει ιστορικά στοιχεία για περιπτώσεις αυτοδικίας.

Ο δημοσιογράφος Mahim Pratap Singh τουΐταρε:

Το #Ρατζαστάν ντροπιάζει ξανά τη χώρα.

4 μουσουλμάνοι λυντσαρίστηκαν σε 9 μήνες.

Ο Pehlu Khan, την 1η Απριλίου, στο Alwar.

Ο Zafar Κhan, στις 16 Ιουνίου, στο Pratapgarh.

Ο Ummar, στις 10 Νοεμβρίου, στο Govindgarh, του Alwar.

Ο Mohammed Afrazul, στις 6 Δεκεμβρίου, στο Rajsamand.

Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, ο Pehlu Khan [25], ένας αγρότης γαλακτοπαραγωγός που κατηγορήθηκε για λαθρεμπόριο βοοειδών, σκοτώθηκε από τον όχλο στον εθνικό αυτοκινητόδρομο στην περιοχή Alwar του Ρατζαστάν. Το Νοέμβριο [26], η σωρός του γαλακτοπαραγωγού Ummar Khan βρέθηκε στις σιδηροδρομικές γραμμές αφότου νομίμως είχε αγοράσει και μετέφερε αγελάδες σε ένα φορτηγό στο χωριό του.

Εν τω μεταξύ, εκατοντάδες μουσουλμάνοι μετανάστες εργαζόμενοι, έφυγαν [27]από το Rajsamand, φοβούμενοι για τη ζωή τους, όπως αναφέρθηκε από το scroll.in [28]. Οι πολιτικοί ηγέτες παραμένουν σιωπηλοί σχετικά με τον αυξανόμενο κίνδυνο των περιστατικών λιντσαρίσματος σε ολόκληρη την Ινδία.