- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

10.000 Βέλγοι σε πορεία για τα δικαιώματα των μεταναστών στις Βρυξέλλες

Κατηγορίες: Δυτική Ευρώπη, Βέλγιο, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ανθρωπιστική ανταπόκριση, Διαδηλώσεις, Διακυβέρνηση, Καλά Νέα, Μέσα των πολιτών, Μετανάστευση, Πολιτική, Πρόσφυγες

Διαδηλωτής στις Βρυξέλλες κρατά πινακίδα με σύνθημα “ευπρόσδεκτοι οι πρόσφυγες” στις 25 Φεβρουαρίου 2018. Φωτογραφία: Melissa Vida.

Στις 25 Φεβρουαρίου του 2018, 10.000 διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους των Βρυξελλών για να δείξουν αλληλεγγύη στους μετανάστες χωρίς έγγραφα και να απαιτήσουν μια πιο ανθρώπινη νομοθεσία για τη μετανάστευση. Διαμαρτυρήθηκαν, ειδικότερα, εναντίον ενός προτεινόμενου νόμου, που επιτρέπει στην αστυνομία να εισβάλλει σε σπίτια κατά την αναζήτησή τους για άτομα χωρίς έγγραφα:

Τεράστιο κύμα αλληλεγγύης στς Βρυξέλλες σήμερα για μια μεταναστευτική πολιτική που να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Πολλοί από τους μετανάστες χωρίς έγγραφα του Βελγίου είναι αιτούντες άσυλο, των οποίων έχουν απορριφθεί οι αιτήσεις ή πρώην κάτοικοι της ζούγκλας του Καλαί, που προσπαθούν να περάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο είτε μέσω του λιμένα του Καλαί είτε μέσω της Σήραγγας της Μάγχης.

Προτεινόμενη νομοθεσία για έρευνες κατ’ οίκον

Ο επίδοξος νόμος εξουσιοδοτεί εισαγγελέα να διατάζει κατ’ οίκον έρευνες και να συλλαμβάνει μετανάστες χωρίς έγγραφα. Οι επιδρομές της αστυνομίας, οι οποίες στοχεύουν ανθρώπους, που έλαβαν εντολή να εγκαταλείψουν τη χώρα, θα μπορούσαν επίσης να συμβούν σε κατοικία τρίτων. Αυτό ανησυχεί τους 40.000 Βέλγους που βοηθούν και στεγάζουν μετανάστες για ανθρωπιστικούς λόγους.

Δεδομένου ότι οι μετανάστες χωρίς έγγραφα δε λαμβάνουν καμία κυβερνητική βοήθεια, κοιμούνται στους δρόμους των Βρυξελλών συχνά υπό θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Για να τους σώσει από αυτή τη μοίρα, μια ομάδα Βέλγων έρχονται και τους παραλαμβάνουν κάθε βράδυ και οργανώνουν διανυκτερεύσεις σε σπίτια εθελοντών. Κάθε πρωί, οι οικοδεσπότες αφήνουν τους μετανάστες έξω, προτού πάνε στη δουλειά, και έτσι ο κύκλος συνεχίζεται:

Καθώς η εισροή των μεταναστών στο Βέλγιο αυξήθηκε, οι πολίτες του παρέχουν καταφύγιο σε πρόσφυγες. Το βελγικό δίκαιο επιτρέπει στους πολίτες του να φιλοξενούν πρόσφυγες. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει σε λίγο καιρό.

Αυτή η ομάδα αποτελεί μέρος μιας «πλατφόρμας πολιτών για τη στέγαση των μεταναστών», η οποία κέρδισε το Βραβείο των Βρυξελλών 2018 για το Πρόσωπο της Χρονιάς:

“Μοιραζόμαστε αυτό το βραβείο στις Βρυξέλλες με το σύνολο του Βελγίου και των 40.000 ανθρώπων που κάνουν πραγματικότητα διάφορα. Théo, αν το βλέπεις αυτό…” Mehdi Kassou, από την Πλατφόρμα Πολιτών #brusselspersonofthe year2018

Η πλατφόρμα των πολιτών, μαζί με άλλες ομάδες και ενώσεις, αποδοκιμάζει την αδράνεια της κυβέρνησης όσον αφορά τους άστεγους και επικρίνει το θεωρούμενο ως αναδυόμενο αστυνομικό κράτος και την ποινικοποίηση των μεταναστών. Στόχος τους είναι, συγκεκριμένα, ο Theo Francken, ο υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου.

Οι Βέλγοι διαμαρτυρήθηκαν για τις επιδρομές, τα κέντρα κράτησης που βρίσκονται ήδη εν εξελίξει και τους πόρους που έχουν τεθεί στη διαδικασία απέλασης. Ο Alexis Deswaef, πρόεδρος της Ένωσης Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξήγησε ότι η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία, ένα ακροδεξιό εθνικό κόμμα στην κυβέρνηση, ηγείται της καταστολής των μεταναστών. Εκφράζει την απογοήτευσή του στο ραδιόφωνο Europe1 [21]:

Si un deuxième Calais ne s'est pas créé à Bruxelles, c'est uniquement grâce aux citoyens et non à ce gouvernement. Ce gouvernement se laisse emporter par un parti identitaire et nationaliste, mais l'opposition se renforce.

Εάν ένα δεύτερο Καλαί δεν έγινε στις Βρυξέλλες, επετεύχθη μόνο χάρη στους πολίτες και όχι στην κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση αφήνει τον εαυτό της να παρασυρθεί από ένα κόμμα με ταυτότητα και εθνικισμό, αλλά η αντιπολίτευση γίνεται ισχυρότερη.

Άλλα κυβερνητικά μέτρα

Η χώρα κατασκευάζει τρία νέα κέντρα κράτησης για μετανάστες χωρίς έγγραφα, μέχρι να απελαθούν. Σε ένα από αυτά τα κέντρα θα πάνε οικογένειες με παιδιά, το οποίο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για πολλούς ακτιβιστές. Το 2008, το Βέλγιο καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων [22] για την απάνθρωπη μεταχείριση τεσσάρων κρατουμένων παιδιών. Το Βέλγιο αναγκάστηκε να κλείσει το κέντρο.

Μερικές φορές, σκάνδαλα συμβαίνουν ακόμη και μετά την απέλαση. Τον Δεκέμβριο του 2017, Σουδανοί αιτούντες άσυλο στάλθηκαν πίσω στο Νότιο Σουδάν. Μόλις επέστρεψαν στο Χαρτούμ, ανέφεραν ότι είχαν βασανιστεί. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί η ακρίβεια των δηλώσεών τους, το Βελγικό Γραφείο του Γενικού Επιτρόπου για Πρόσφυγες και Απάτριδες παραδέχθηκε ότι το Βέλγιο δεν ακολούθησε τη δέουσα διαδικασία [23] πριν από την απέλασή τους.

Οι Βέλγοι ανησυχούν επίσης ότι οι αστυνομικές επιδρομές ενάντια σε μετανάστες χωρίς έγγραφα γίνονται τακτικές. Στις 9 Φεβρουαρίου 2018, 25 αστυνομικοί μπήκαν στο Globe Aroma [24], μη κερδοσκοπικό κέντρο τέχνης μεταναστών, και οδήγησαν σε κράτηση επτά μετανάστες χωρίς έγγραφα.

Ο διευθυντής του κέντρου, Koen Verbert, ήταν εξοργισμένος. Εξήγησε την άποψή του στα τοπικά μέσα ενημέρωσης: [25]

Αν αυτή ήταν μια τακτική επιθεώρηση της διαχείρισης ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού, τότε ζούμε σε ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος. Οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύουμε είχαν ξυλοκοπηθεί και ήταν δεμένοι με χειροπέδες χωρίς λόγο. Αυτό δεν μπορεί να επιτραπεί.

Συλλήψεις στο Globe Aroma: 29 ενώσεις συντάσσουν ένα πανό για την υποστήριξη των μεταναστών χωρίς έγγραφα

Κατά τη διάρκεια της πορείας, οι διαδηλωτές απαίτησαν την απελευθέρωση ορισμένων βασικών προσώπων, που συνελήφθησαν στο κέντρο τέχνης:

Σήμερα, όπως κάθε μέρα, οι νέοι διαδηλώνουν στις Βρυξέλλες για να δείξουν αλληλεγγύη με τους μετανάστες χωρίς έγγραφα και ζητούν την απελευθέρωση του συνδικαλιστή #MounirTahri και του καλλιτέχνη Jiyed, που συνελήφθησαν στο κέντρο #GlobeAroma και είναι ακόμα υπό κράτηση.

Αυτή η πορεία είναι η τρίτη το 2018. Στις 13 Ιανουαρίου, 8.000 Βέλγοι διαδήλωσαν για την παραίτηση του Theo Francken και για τα δικαιώματα  Σουδανέζων μεταναστών. Στις 21 Ιανουαρίου, περισσότεροι από 2.000 σχημάτισαν ανθρώπινη αλυσίδα [35] για να αποτρέψουν επιδρομή της αστυνομίας. Καθώς η κυβέρνηση του Βελγίου εξακολουθεί να καθορίζει τις μεταναστευτικές της πολιτικές, οι Βέλγοι εκφράζουν τη γνώμη τους μαζικά.