[1]Μια θεατρική παράσταση αφιερωμένη στον ακτιβισμό ενάντια στη φυλετική βία στο Τατζικιστάν. Φωτογραφία του OSCE/Nozim Kalandarov (CC BY-ND 4.0)
Μια πρόσφατη αναφορά [2]της υπηρεσίας της γλώσσας του Τατζικιστάν του Radio Free Europe (RFE/RL) περιείχε μια σύντομη περίληψη μερικών από των πολλών κακοποιήσεων που αντιμετωπίζουν συνέχεια οι νέες γυναίκες στην χώρα του Τατζικιστάν της κεντρικής Ασίας όσο ζουν με τις οικογένειες των συζύγων τους. Την ίδια στιγμή, τα σχόλια για το άρθρο δείχνουν ότι παρά την αύξηση των καταγγελιών το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται αρκετά σοβαρά.
Υπάρχει ένας άγραφος νόμος στην κοινωνία του Τατζικιστάν: ό,τι συμβαίνει στο σπίτι, μένει στο σπίτι. Αυτό ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις και καλύπτει ακόμα και εκείνες της πιο εξωφρενικής ενδοοικογενειακής βίας. Η κακομεταχείριση που αντιμετωπίζουν συχνά οι νέες γυναίκες στις οικογένειες που ζουν μετά το γάμο τους και οι συνέπειες αυτής της κακομεταχείρισης έφτασαν πρόσφατα στα διεθνή νέα. [3]Σε έναν αριθμό των περιπτώσεων που καταγράφηκαν, η κακοποίηση είχε τραγικό τέλος [4].
Με μια ώθηση από τοπικές και διεθνείς οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, υιοθετήθηκε ένας νόμος για την πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας [5] από το κοινοβούλιο του Τατζικιστάν τον Δεκέμβριο του 2012.
Φαίνεται ότι το γεγονός αυτό έκανε τη διαφορά. Περίπου 300 νύφες παραπονέθηκαν για κακοποίηση από τις πεθερές τους στους πρώτους εννέα μήνες του 2017 μόνο από την περιοχή του νότιου Khatlon . Αυτές οι γυναίκες όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Αυτό το άρθρο εξηγούσε γιατί η ενδοοικογενειακή βία είναι τόσο διαδεδομένη στο Τατζικιστάν και έδωσε κυρίως βάση στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες, γεγονός που αναγκάζει τους άντρες να πάνε στη Ρωσία για να βγάλουν χρήματα. Με τους άντρες τους απόντες, οι γυναίκες αναγκάζονται να ζήσουν μόνες με τις πεθερές τους και αυτή η κατάσταση οδηγεί συχνά σε διαμάχες.
Όμως, πολλά σχόλια για το άρθρο ήταν επικριτικά και όχι υποστηρικτικά προς τις γυναίκες που τόλμησαν να καταγγείλουν κακοποίηση από τις πεθερές τους.
Ένας σχολιαστής με το όνομα Afsus ανέφερε:
ин духтарои хозира телефон баромаду вайрон шуданд боварим хай ки аз ин шикояткунандагон 95% аз пушти телефон чунки хозира духтархо як соат кори хона кунанд 2 соат тарики интернет ба кихо гап мезанад худо медунад.
Όλα αυτά τα σύγχρονα κορίτσια καταστρέφονται από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων. Και είμαι σίγουρος ότι παραπονιούνται μέσω του τηλεφώνου τους. Κάνουν οικιακές δουλειές μόνο για μια ώρα και μετά μιλάνε για δύο ώρες στο τηλέφωνο.
Ένας άλλος σχολιαστής αστειεύτηκε:
Тамоми чомеа хамин хел аст. Масалан декани мо яз ягон хушдоман мондани надорад.
Όλα τα μέλη της κοινωνίας μας συμπεριφέρονται έτσι. Για παράδειγμα, ένας κοσμήτορας του πανεπιστημίου μας δεν είναι καλύτερος από οποιαδήποτε πεθερά.
Ακόμα ένας άλλος σχολιαστής, ο/η Shohin, πρότεινε ειδικά μαθήματα εκπαίδευσης για να διδάξουν στις γυναίκες πώς να συμπεριφέρονται στον γάμο.
Кумитаи занон аз корхои бехуда дида, лоихахои махсус барои Ба шавхар баромадани духтархо тахия намояд. Чунки маблагхо бе маьни сарф нашаванд. Модарони бехунар бошад акалан Ба духтаронашон одоби муоширатро ёд диханд.
Η επιτροπή για τα θέματα των γυναικών (που εξετάζει μεταξύ άλλων τα παράπονα των γυναικών) ξοδεύει χρήματα τζάμπα. Θα έπρεπε να υπάρχουν εξειδικευμένα μαθήματα για να προετοιμάζουν τις νέες γυναίκες για το γάμο… Οι πεθερές τους θα έπρεπε να τους διδάσκουν πώς να συμπεριφέρονται σωστά.
Το κράτος του Τατζικιστάν πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να αποδείξει ότι η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση και ότι οι νόμοι που προστατεύουν τα θύματα έχουν πρακτική εφαρμογή πέρα από τη θεωρητική.