[1]Στιγμιότυπο οθόνης από την σειρά τραγουδιών “You Gotta Believe” από την Nina Paley στο Vimeo.
Το Global Voices πήρε συνέντευξη από την Αμερικανίδα, ελεύθερη καλλιτέχνιδα, ακτιβίστρια και σκηνοθέτη Nina Paley σχετικά με την καινούρια της ταινία κινουμένων σχεδίων “Seder-Masochism [2]“. Βασίζεται στο Βιβλίο της Εξόδου από την Τορά/Βίβλο και εκθέτει την κεκαλυμμένη πατριαρχία στο θρησκευτικό κείμενο.
Οι άδειες Creative Commons [3] (CC) είναι ένα σύνολο αδειών που διευκολύνουν την ανταλλαγή δημιουργικών έργων. Η άδεια CC0 [4] είναι η πιο ανοιχτή από όλες τις άδειες και επιτρέπει στους χρήστες να χρησιμοποιούν, να μοιράζονται και να παράγουν παράγωγα, και να χρησιμοποιούν την αρχική / δευτερεύουσα έκδοση ακόμη και για εμπορικούς σκοπούς χωρίς καμία απόδοση. Από την άλλη πλευρά, η Creative Commons Non-Derivative Non-Commercial CC-BY-ND-NC [5] είναι η πιο περιοριστική από όλες τις άδειες CC και είναι κοντά στο “All Rights Reserved”.
Η Paley είναι η σκηνοθέτης της ταινίας κινουμένων σχεδίων “Sita Sings the Blues” [6] του 2008, την οποία δημοσίευσε το 2013. Η ταινία αφηγείται [7] το Ινδικό έπος Ραμαγιάνα χρησιμοποιώντας τραγούδια τζαζ της δεκαετίας του 1920, της Ανέτ Χάνσο [8]. Έκανε γνωστή την Paley σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω της φεμινιστικής ερμηνείας του έπους και της μεγάλης μάχης της ενάντια στις αξιώσεις πνευματικής ιδιοκτησίας που συνδέονται με τα τραγούδια της Ανέτ Χάνσο, που χρησιμοποιούνται στην ταινία. Η Paley έπρεπε να πληρώσει [9] ένα ποσό διαπραγμάτευσης ύψους τουλάχιστον 50.000 δολαρίων ΗΠΑ έχοντας δανειστεί [10] το ποσό. Αναδημοσίευσε τελικά την άδεια χρήσης της ταινίας από CC-BY-SA 3.0 [11] σε Creative Commons CC0 [4] (ισοδύναμο με δημόσια χρήση).
Σε μια συνέντευξη με τον εβραϊκό διαδικτυακό ραδιοσταθμό Judaism Unbound, η Paley είπε [12] ότι η ταινία “Seder-Masochism” είναι η δικής της εκδοχή της Εξόδου, που έμαθε πρώτη φορά κατά την διάρκεια του Σεντέρ του Πάσχα. Το Σεντέρ του Πάσχα είναι ένα εβραϊκό τελετουργικό, που περιλαμβάνει την επανεξιστόρηση [13] της απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από τη δουλεία στην αρχαία Αίγυπτο. Πρόσθεσε στη συνέντευξή της ότι “αναγνωρίζει τον εαυτό της ως αναγεννημένη άθεη” και εξηγεί τους τρόπους, με τους οποίους η πρόσφατη μελέτη της για το Βιβλίο της Εξόδου την έφερε σε άβολη θέση.
Αρκετά τραγούδια και σκηνές από την ταινία “Seder-Masochism” έχουν μεταφορτωθεί [14] από την Paley στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της σειράς τραγουδιών “You Gotta Believe”, [1] η οποία μετατρέπει πέτρινα ειδώλια της Μητέρας Θεάς σε flash animation. Παρουσιάζει τον Μωυσή και “τραγουδά” τις αρχαίες Θεές που βρέθηκαν νικημένες [15] από την πατριαρχία.
Το Global Voices προσέγγισε την Paley για να μάθει περισσότερα για τη δεύτερη ταινία της.
Subhashish Panigrahi (SP): Πρώτα απ’ όλα, συγχαρητήρια για το επόμενο έργο σας. Ποιοι είναι οι ρόλοι που παίζετε σε ολόκληρη την παραγωγή; Ποια είναι η ταινία;
Nina Paley (NP): Για άλλη μια φορά είμαι παραγωγός, σκηνοθέτις, συγγραφέας, κάνω τα κινούμενα σχέδια, τα πάντα όλα… Ελπίζω ότι ο σχεδιαστής ήχου για το “Sita Sings the Blues [16]“, ο Greg Sextro [17], να είναι σε θέση να κάνει τον περισσότερο σχεδιασμό του ήχου για το “Seder-Masochism [18]“. Η μουσική έχει “βρεθεί” όλη και χρησιμοποιείται χωρίς άδεια [αυτή τη στιγμή]. Πολλή ή ολόκληρη η χρήση μου είναι Fair use [19], αλλά τελικά αυτό μπορεί να καθοριστεί μόνο στο δικαστήριο.
Η ταινία “Seder-Masochism” είναι για το Βιβλίο της Εξόδου [20] από την Τορά/Βίβλο και έμμεσα το Κοράνι (ο Μωυσής είναι προφήτης του Ισλάμ). Η ερμηνεία μου για την Έξοδο είναι ότι είναι η καθιέρωση μιας πλήρους πατριαρχίας, η εξάλειψη οποιασδήποτε εναπομείνασας λατρείας της Θεάς από τους παλαιότερους χρόνους.
Κάποια από τα κλιπ από το τρέχον έργο βρίσκονται εδώ [14].
SP: Τι σε ενέπνευσε για να ξεκινήσεις αυτή την εργασία;
NP: Το “Sita Sings the Blues” καταγγέλθηκε από φονταμενταλιστές, οι οποίοι αποκάλεσαν τους συνεργάτες μου “αυτο-αμφισβητίες Ινδουιστές”. Ως Εβραία, ήμουν εξοικειωμένη μ’ αυτή τη ρητορική – οι Εβραίοι *εφηύραν* εκείνη την ανοησία περί “αυτοαμφισβήτησης”. Εφόσον δεν είμαι Σιωνίστρια, με έχουν αποκαλέσει κι εμένα “αυτο-αμφισβητία Εβραία”. Επίσης, οι Χίντουτβα με αποκάλεσαν “λευκή χριστιανή γυναίκα που μισεί τους Ινδουιστές” και έστειλαν μηνύματα μίσους λέγοντας “πώς θα σας φαινόταν, αν κάποιος έκανε μια ταινία για τη δική σας θρησκεία;!” - Η ταινία “Life of Brian [21]“, των Monty Python είναι το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ. Είχα (επίσης) συχνά κατηγορηθεί για “πολιτισμική οικειοποίηση [22]“, υπονοώντας ότι μόνο εκείνοι της ινδουιστικής/ασιατικής καταγωγής έχουν τα προσόντα να δουλεύουν με ινδουιστικές-ασιατικές ιστορίες. Φάνηκε λοιπόν ότι όλοι, δεξιοί και αριστεροί [23], ήθελαν να κάνω μια ταινία για τη «θρησκεία μου», τον Ιουδαϊσμό! Σκέφτηκα ότι αν τους ενόχλησε το “Sita Sings the Blues”, θα προσβληθούν στ’ ΑΛΗΘΕΙΑ από αυτή. Τύπωσα μία Εβραϊκή Κάρτα [24] για να μπορέσω να την “παίξω” για αυτό το έργο.
[25]Gif Αρχαίας Θεάς από την Nina Paley. Πηγή: Nina Paley/Wikimedia Commons
SP: Το τραγούδι είναι ξεκαρδιστικό! Πώς έδωσες ζωή σε πέτρινα ειδώλια χιλίων ετών;
NP: Υπάρχουν ήδη Θεές στα Flash τμήματα του “Seder-Masochism” που είχα σχεδιάσει ως κινούμενα σχέδια πριν από μερικά χρόνια. Χρειαζόταν να βάλω περισσότερη “Θεά” στην ταινία, και επανασχεδίασα τις Flash [26] Θεές στο Moho [27], το λογισμικό που χρησιμοποιώ τώρα. Μου συνέπεσε ότι αντί να τις αναδιαμορφώσω θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τις εικόνες από την αρχική πηγή στην οποία βασίζονταν, πέρασα λίγες μέρες βρίσκοντας τις εικόνες υψηλότερης ανάλυσης που μπορούσα, και μερικές ακόμη ημέρες αφαιρώντας χειροκίνητα το φόντο στο GIMP [28]. Το Moho μπορεί να κάνει πράγματα που δεν μπορεί να κάνει το Flash, όπως αυτός ο τύπος κινούμενων εικόνων με εικόνες raster. Τέλος πάντων, φαίνονταν καλό, γι’ αυτό τις χρησιμοποιώ στις υπόλοιπες σκηνές του “Seder-Masochism”.
Οι Θεές σε flash animation μπορούν να κατέβουν [29] στο Wikimedia Commons.
Καθώς η Paley παράγει την ταινία μόνη της, συνεργάζεται επίσης με άλλους ακτιβιστές της ελεύθερης κουλτούρας, όπως το Αμερικανικό μη κερδοσκοπικό σωματείο QuestionCopyright.org [30] για την άντληση κεφαλαίων, εκτός από την έναρξη μιας εκστρατείας στο Kickstarter [18]. Ανεβάζει [14] τμήματα της ταινίας δημοσίως στο Διαδίκτυο, καθώς αναπτύσσεται η ταινία.