Αν και η αντιπολίτευση παραμένει, το Τρινιδάδ και Τομπάγκο κάνει ένα ιστορικό νομικό βήμα προς την ισότητα των ΛΟΑΤ
Στα σκαλιά του Δικαστικού Μεγάρου του Τρινιδάδ και Τομπάγκο στο Πορτ οφ Σπέιν, οι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ ξεπερνούν αριθμητικά εκείνους που διαμαρτύρονται για την απόφαση να αποποινικοποιήσουν τους νόμους περί πρωκτικής διείσδυσης του Τρινιδάδ και Τομπάγκο που βασίζονται σε θρησκευτικούς λόγους. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από την Maria Nunes στις 12 Απριλίου 2018 και χρησιμοποιείται με άδεια.
Στη μία πλευρά της αίθουσας του δικαστηρίου POS 09 κάθισε μια μικρή ομάδα ποιμένων που φορούσαν κοστούμια και εκφράσεις που ήταν εξίσου δύσκαμπτες. Από την άλλη υπήρχαν υποστηρικτές των δικαιωμάτων των μειονοτήτων σεξουαλικού προσανατολισμού, τουλάχιστον ένας από αυτούς φόραγε ένα μπλουζάκι που δήλωνε λεπτομέρειες σχετικά με την “ομοφυλοφιλική ατζέντα” στο Τρινιδάδ και Τομπάγκο: “1. Αγοράστε το Crix [δημοφιλές τοπικό σνακ] 2. Περάστε χρόνο με την οικογένεια 3. Πολεμήστε για ισότητα”.
Στις 12 Απριλίου 2018, ο Δικαστής Devindra Rampersad έφερε την κοινότητα των λεσβιών, ομοφυλοφίλων, αμφιφυλόφιλων και τρανσέξουαλ (ΛΟΑΤ) της διπλής νησιωτικής δημοκρατίας πολύ πιο κοντά στην επίτευξη του τρίτου στοιχείου, όταν εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση του Jason Jones εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα του Τρινιδάδ και Τομπάγκο, αποφασίζοντας ότι τα τμήματα 13 και 16 του νόμου για τα Σεξουαλικά αδικήματα της χώρας, κεφάλαιο 11:28, που ποινικοποιούν το πρωκτικό σεξ μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, είναι “αντισυνταγματικά“.
Στην εύστοχη περίληψη της απόφασης, ο δικαστής Rampersad εξήγησε:
Σε αυτό το σημείο, το δικαστήριο αισθάνεται υποχρεωμένο να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι ατυχές όταν η κοινωνία με οποιονδήποτε τρόπο εκτιμά ένα άτομο ή δίνει την ταυτότητα σε ένα άτομο με βάση τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, την ηλικία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Αυτή δεν είναι η ταυτότητά τους.
Δεν είναι η ψυχή τους.
Αυτό δεν είναι το άθροισμα της αξίας τους για την κοινωνία ή της αξίας τους για τον εαυτό τους.
Συγκρίνοντας τον νόμο με εκείνους που επέτρεψαν να υπάρξει το απαρτχάιντ και το Ολοκαύτωμα, πρόσθεσε:
Αυτό το συμπέρασμα δεν αποτελεί αξιολόγηση της άρνησης των θρησκευτικών πεποιθήσεων κανενός. Το δικαστήριο αυτό δεν είναι αρμόδιο να το πράξει. Ωστόσο, αυτό το συμπέρασμα είναι μια αναγνώριση ότι οι πεποιθήσεις ορισμένων, εξ ορισμού, δεν είναι η πίστη όλων, και στη Δημοκρατία του Τρινιδάδ και Τομπάγκο, όλοι προστατεύονται και δικαιούνται να προστατεύονται σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Λίγο μετά την απόφαση, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ασκήσει έφεση. Όπως ήταν αναμενόμενο, η αντίδραση του κοινού στην απόφασή του, έχει διαιρέσει την κοινωνία ακριβώς στη μέση, αντικατοπτρίζοντας τις φυσικές διαιρέσεις που υπήρχαν στο δικαστήριο.
Σε μία ενημέρωση σε δημοσίευση στο Facebook, η Rhoda Bharath αμφισβήτησε την αντίφαση:
Μία ενημέρωση σε δημοσίευση στο Facebook από την Rhoda Bharath στην οποία διαβάζουμε: “Κάτοικοι του Τρινιδάδ: θέλουμε αναμόρφωση του Συντάγματος.
Επίσης κάτοικοι του Τρινιδάδ: Αλλά όχι αναμόρφωση που να δίνει δικαιώματα σε ομοφυλόφιλους, γυναίκες και παιδιά! #DonkeyLogic”
Η χρήστης του Facebook Jill Lian Goddard επανέλαβε αυτή την προοπτική:
Είναι ιδιαίτερα λυπηρό όταν ένας ακτιβιστής δεν μπορεί να καταλάβει ότι ΟΛΗ η καταπίεση πρέπει να τελειώσει για να σταματήσει κι εκείνη για την οποία ενδιαφέρεστε ιδιαίτερα. Όταν ένας λευκός ομοφυλόφιλος άνδρας δεν αντιμετωπίζει τον ρατσισμό. Όταν ένα μαύρο ετεροφυλόφιλο αρσενικό προωθεί την ομοφοβία. Όταν ένα ενήλικο θηλυκό σκοτώνει παιδιά ή ασκεί εξουσία πάνω τους.
Δεν χρειάζεται να είστε υπέρμαχος άλλων αιτιών, αλλά δεν μπορείτε να είστε τόσο απληροφόρητοι που να μη βλέπετε τη σημασία της διαθεματικότητας.
Ακόμα, πολλοί μένουν κολλημένοι στους τομείς τους. Σε μια φιλοξενούμενη δημοσίευση στο Wired868, η Afryea Charles πρότεινε ότι η απόφαση έθεσε το Τρινιδάδ και το Τομπάγκο “σε μεγάλο κίνδυνο να χάσουμε τη θρησκευτική μας ελευθερία“:
Για μένα, αυτές είναι σαφείς ενδείξεις ότι ο Ιησούς επιστρέφει σύντομα. Οποιοσδήποτε μελετητής των ιστοριών και των προφητειών της Βίβλου—μετράω και τον εαυτό μου ανάμεσά τους—γνωρίζει ότι, μόλις αρχίσουμε να θεσπίζουμε νομοθεσία για να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙΑ [λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ, κουήρ, ίντερσεξ και συμμάχων], κάνουμε ένα βήμα προς την Ημέρα της Κρίσης και την ενδεχόμενη καταστροφή της γης. […]
Κατανοώ την ανησυχία και την άγχος για αυτή την πρόσφατη απόφαση. Δεν εκτιμώς καθόλου πώς η κατάργηση αυτού του νόμου μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στον τρόπο ζωής μας. Καταλαβαίνω τι μπορεί να σημαίνει για τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα, τα νοσοκομεία, τις επιχειρήσεις και τον γενικό τρόπο ζωής.
Προφανώς μιλώντας για τους θρησκευόμενους, το άρθρο γνώμης της συνέχισε για να δηλώσει ότι “η ΛΟΑΤΚΙΑ κοινότητα είναι η μικρότερη ανησυχία μας”. Ανησυχώντας, η Charles ονομάτισε την παιδεραστία, την σεξουαλική κακοποίηση, την κακοποίηση των ηλικιωμένων και την κλοπή — όλα αυτά τα οποία στερούνται συναίνεσης — ως ισότιμα με αυτά που θα νομιμοποιήσει τώρα ο νόμος:
Πρέπει να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη της αμαρτίας που ασκείται μέσα στις εκκλησίες μας και να την καθαρίσουμε πρώτοι. Η μοιχεία, η κακοποίηση των ηλικιωμένων, η πορνεία, η ομοφυλοφιλία, το ψέμα, η παιδεραστία, η σεξουαλική κακοποίηση, οι κλοπές, οι ύπουλες επιχειρηματικές συναλλαγές και όλα τα εγκλήματα είναι αχαλίνωτα και ασκούνται ατιμώρητα.
Οπότε, Τρινιντάντ και Τομπάγκο, ετοιμάσου! Δημόσια πρωκτική διείσδυση ή ιδιωτική, αυτό είναι το ερώτημα που απαντήθηκε σήμερα.
Αυτή η κρίσιμη ιδέα της συναίνεσης φάνηκε να είναι δύσκολη για πολλούς ανθρώπους να την κατανοήσουν. Πάρτε, για παράδειγμα μία δημοσίευση στο Facebook, η οποία κοινοποίησε ένα στιγμιότυπο οθόνης από ένα μέλος της κοινωνίας των πολιτών που επιχείρησε να υποστηρίξει ότι υπάρχει μονόδρομος ανάμεσα στην “αλλαγή των νόμων που ταιριάζουν στις συμπεριφορικές προτιμήσεις” και την τελική κατανομή του νόμου και της τάξης. Η Rhoda Bharath ρώτησε:
Πώς δεν καταλαβαίνουμε ότι η συναίνεση είναι κρίσιμη για τη σεξουαλική συμπεριφορά;
Πώς δεν αντιλαμβανόμαστε ότι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ιδιωτικότητα;[…]
Η γνώμη της λέει ότι το πρωκτικό σεξ θα οδηγήσει σε νόμιμα εγκλήματα;
Φαίνεται ότι δεν έχει ενημερωθεί και είναι πιθανό να προκαλέσει φόβο. Και ο φόβος πάντα οδηγεί στο μίσος. Πρέπει να είναι πιο υπεύθυνη.
Η Julie Mango εξήγησε:
Αγαπητοί ομοφοβικοί άνθρωποι του Τρινιδάδ και Τομπάγκο και του κόσμου,
Είμαι εξαντλημένη.
ΠΛΗΓΩΘΗΚΑ. Είμαι λυπημένη. Είμαι αγχωμένη. Και είμαι άνθρωπος.
Αξίζω να έχω δικαιώματα. Δεν θα έπρεπε να το εξηγήσω αυτό. Δεν θα έπρεπε να παρακολουθώ τους φίλους μου να υποφέρουν και να πεθαίνουν. Δεν θα έπρεπε να αγωνίζομαι για το δικαίωμά μου να υπάρχω.
Είμαι παράξενη και δεν είμαι “λιγότερη” από εσάς. Δεν είμαι “ανώμαλη” ούτε “αφύσικη”. Δεν είμαι απειλή για ‘σας.
Είμαι ένας άνθρωπος που αξίζει τα ίδια δικαιώματα όπως κάθε ετεροφυλόφιλος. Μπορεί να αγαπώ κάποιον του ίδιου φύλου, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για ‘σένα, ούτε για την πολιτική αυτής της χώρας.
Είμαστε όλοι άνθρωποι. Είμαστε όλοι ίδιοι.
Πότε θα συνειδητοποιήσετε ότι είστε στην κακή πλευρά της ιστορίας; Είστε στην πλευρά εκείνων που πολέμησαν εναντίον του διαφυλετικού γάμου. Είστε στην πλευρά εκείνων που ήταν υπέρ της δουλείας. Είστε στην πλευρά εκείνων που αγωνίζονται εναντίον των δικαιωμάτων των γυναικών.
Αφήστε με να εξηγήσω.
Τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ είναι ανθρώπινα δικαιώματα. […]
Θυμηθείτε, η ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή, αλλά η ομοφοβία είναι.
Απαντώντας στο επιχείρημα ότι η αποποινικοποίηση της κοινότητας των ΛΟΑΤ θα έχει ως αποτέλεσμα τη ζημία στο υπάρχον status quo, πολλοί χρήστες του Facebook άρχισαν να μοιράζονται ένα “ενημερωτικό δελτίο” για το νόμο περί πρωκτικής διείσδυσης, το οποίο αναπαριστούσε με ακρίβεια ποιες αλλαγές θα γίνουν και ποιες δεν θα γίνουν ως αποτέλεσμα της δικαστικής απόφασης:
Ένα ενημερωτικό δελτίο για το νόμο περί της πρωκτικής διείσδυσης που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το οποίο καθιστά σαφές ότι η απόφαση σημαίνει ότι οι συναινούντες ενήλικες μπορούν πλέον να ασχοληθούν με το πρωκτικό σεξ χωρίς να παραβιάσουν το νόμο. Χαριτολογώντας, καθησυχάζει επίσης τους ανθρώπους ότι, μεταξύ άλλων, «δεν θα πέσει φωτιά να τους κάψει, ούτε θα γίνουν άλλα γεγονότα της οργής του Θεού».
Υπήρξε όμως και άλλη άμεση επίπτωση με την εφημερίδα Newsday του Τρινιδάδ και Τομπάγκο, σύμφωνα με την οποία τρεις νέοι άντρες που συμμετείχαν στην πορεία έξω από το Δικαστικό Μέγαρο μετά την απόφαση ορόσημο του δικαστηρίου. εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. Αρκετοί χρήστες του Facebook λυπήθηκαν από αυτή τη σειρά γεγονότων και τους πρόσφεραν προσωρινά καταλύματα.
Η προσοχή στρέφεται επίσης σε μεγαλύτερες ανησυχίες. Όπως δήλωσε ο Jason Jones στους δημοσιογράφους στα σκαλιά του Δικαστικού Μεγάρου του Τρινιδάδ μετά την απόφαση, “Το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι μόνο τοπικό, αλλά είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα. Πάνω από 75 εκατομμύρια πολίτες της Κοινοπολιτείας κατηγορούνται λόγω χρήσης παρόμοιων νόμων — 37 έθνη της Κοινοπολιτείας — ποινικοποιούνται ομοίως με το Τρινιδάδ, αλλά μόλις έπεσε το ένα, τώρα είναι 36!“
Με τη συνάντηση των Αρχηγών Κυβερνήσεων της Κοινοπολιτείας να πραγματοποιείται στο Λονδίνο από τις 16 Απριλίου 2018, πολλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μάχονται για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα σε αυτό το επίπεδο. Ο Jones έγραψε ένα άρθρο γνώμης για την Αγγλική εφημερίδα Guardian στο οποίο σημείωσε, “Είναι επιτακτική ανάγκη η ΛΟΑΤ+ θεματολογία να βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη στο Λονδίνο. Η εκδήλωση προσφέρει τόσο έναν ασφαλή χώρο για αυτή τη συζήτηση όσο και μια ευκαιρία για την πρωτεύουσα της πρώην αυτοκρατορίας που μας κληροδότησε αυτούς τους εξευτελιστικούς νόμους να μας απαλλάξει από αυτούς.”
Προς το παρόν, όμως, η μάχη πραγματοποιείται σε τοπικό επίπεδο και ο Jones είναι αισιόδοξος ότι η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών (EOC) του Τρινιδάδ και Τομπάγκο θα συμβάλει στη θέσπιση νόμων κατά των διακρίσεων για την προστασία των ευάλωτων κοινοτήτων, λέγοντας: “Το επόμενο βήμα θα είναι να κινηθούμε για συμπερίληψη στον νόμο περί ίσων ευκαιριών.” Ευχαρίστησε την EOC για την υποστήριξή του στην υπόθεσή του και είπε τώρα ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην εκπόνηση κατάλληλης πολιτικής για να προχωρήσουμε.
Με τα λόγια του χρήστη του Facebook Dion Boucaud, ο οποίος ήταν στο Δικαστικό Μέγαρο όταν ανακοινώθηκε η απόφαση:
Σήμερα είδα αγάπη… Ένιωσα το μίσος. Είδα τη νίκη… και την ήττα. Είδα την ανοχή και την άγνοια. Είδα τον ακτιβισμό… είδα τη δημοκρατία.
Σήμερα είδα ειρηνικές διαμαρτυρίες.
Σήμερα είδα την ελπίδα.
Πολλά για να αναλύσουμε. Πολλά για συζήτηση. Ας συνεχίσει ο διάλογος. Ειρήνη και αγάπη.
