Εικόνα του Αστυνομικού Mohammad Musa. Κοινοποιήθηκε ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Από τις δεκάδες χιλιάδες Αφγανών στρατιωτών, που πέθαναν κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο θανατηφόρες εξεγέρσεις του σύγχρονου κόσμου, πολύ λίγοι έχουν γίνει θρύλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Mohammad Musa, ένας 47χρονος Αφγανός αστυνομικός, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε από τους Ταλιμπάν, ενώ υπερασπιζόταν τη γενέτειρά του, Φαράχ, στο δυτικό Αφγανιστάν, αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.
Ο Musa βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των Εθνικών Δυνάμεων Ασφαλείας του Αφγανιστάν (ANSF), όταν η γενέτειρά του, Φαράχ, βρέθηκε πολιορκημένη από τους Ταλιμπάν νωρίτερα αυτό το μήνα.
Η λιποταξία είναι συνήθης στις υπηρεσίες ασφαλείας, όπου οι αξιωματικοί κερδίζουν ταπεινούς μισθούς παρά τον εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο εργασίας. Ο Musa υπερασπίστηκε την περιοχή του και αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πόλη του στο έλεος των ανταρτών.
Οι Ταλιμπάν δημοσίευσαν πλάνα της αιχμαλωσίας του και η οικογένειά του αργότερα έμαθε ότι εκτελέστηκε.
Αλλά αν η ομάδα θεωρούσε ότι το βίντεο θα προκαλούσε πτώση του ηθικού, έκαναν λάθος. Η τελική, προκλητική ματιά του Musa προς την κάμερα, καθώς τον έσπρωχναν σ’ ένα όχημα των Ταλιμπάν, αποδείχθηκε άμεση επιτυχία με την τάξη της χώρας του Facebook, που τον συνέκριναν με τον Τσε Γκεβάρα.
Ένας χρήστης του Facebook έγραψε [1]:
آخرین نگاه آزاد مردان گمنام!
محمد موسی فرزند تاج محمد ساکن ولسوالي اناردره ولایت فراه که بعد از اسارت به مدت ۵ ساعت، شکنجه طالبان را به خاطر مردم خود برجان می خرد و سرانجام هم جان خود را فدای سرزمین و مردم ستمدیده اش می نماید.به راستی، نگاه او تاریخ را می شکافد و بعد از سال ها از قلب آسیا کسی، “چه گوارا” را به چلنج می کشد: “آخرین نگاه آزادمردان گمنام این گونه باید باشد”. یادت زنده و نگاهت فراموش نشدنی است: “موسی دیار ما”!
مردم ات اشتباه نگیرد که “موسی” آن ها به خاطر فرعونیان زمانه، “نام و نگاه” خود را جاودانه نکرده است، بل او برای وطن و مردم خود تاریخ آفریده است.
Το τελευταίο βλέμμα του ελεύθερου ανθρώπου! Ο Mohammad Musa, γιος του Taj Mohammad, ο οποίος ήταν από την περιοχή Anar Darra της επαρχίας Φαράχ, υπέστη βασανιστήρια για πέντε ώρες σε αιχμαλωσία πριν θυσιάσει τη ζωή του για τους καταπιεσμένους ανθρώπους και τη γη του… Ένας άντρας όπως ο Τσε Γκεβάρα, αλλά από την καρδιά της Ασίας. Η μνήμη σου ζει.
Όταν επικοινώνησαν τηλεφωνικά από το Global Voices, ο 22χρονος γιος του Mohammad Musa, Dawood, δήλωσε ότι ο Musa ήταν στην υπηρεσία τα τελευταία εννέα χρόνια.
Από το θάνατο του Musa και ύστερα, η οικογένεια έχει μετακομίσει από το Φαράχ στην επαρχία Χεράτ όπου υπάρχουν περισσότερες θέσεις εργασίας. Ο Dawood έγινε ο νέος επικεφαλής της οικογένειας, τρέφοντας εννέα άλλα μέλη της οικογένειάς του και πληρώνοντας ενοίκιο στο νέο σπίτι.
“Δεν έχουμε τίποτα εδώ”, είπε κατά τη σύντομη τηλεφωνική συνομιλία.
Γκράφιτι και μία εκστρατεία διαδικτυακής χρηματοδότησης
Η εικόνα του Mohammed Musa βρίσκεται ήδη σε όλο το Facebook και έχει υιοθετηθεί ως φωτογραφία προφίλ από πολλούς Αφγανούς χρήστες. Αλλά την περασμένη εβδομάδα κέρδισε ένα νέο φόρο τιμής.
Ζωγραφίστηκε σε έναν τοίχο στην πρωτεύουσα Καμπούλ. Η ιδιωτική τηλεόραση TOLO αφιέρωσε ένα ρεπορτάζ (από το 11:00 σε αυτό το βίντεο [2]) στη νέα τοιχογραφία στις βραδινές ειδήσεις στις 24 Μαΐου.
Στιγμιότυπο οθόνης από την νυχτερινή αναμετάδοση [2] ειδήσεων του TOLO News, στις 24 Μαΐου 2018.
Επιπλέον, ο Dawood δήλωσε στο Global Voices ότι η οικογένεια είχε λάβει περίπου 3.000 δολάρια, αφότου οι Αφγανοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ξεκίνησαν μία εκστρατεία χρηματοδότησης. Οι περισσότεροι στρατιώτες της πρώτης γραμμής και αστυνομικοί στο Αφγανιστάν δεν κερδίζουν περισσότερα από 140 δολάρια το μήνα.
Η χρήστης του Facebook Aziza Karimi εξήγησε [3]τη σημασία της δωρεάς της στην εκστρατεία σε μια χώρα, όπου η κυβέρνηση δεν έχει χρήματα για να αποζημιώσει τις οικογένειες των δολοφονηθέντων στρατιωτών.
بهترین و موثرترین نوعِ قدردانی از سربازان و هم‌دردی با بازماندگان آنان، حمایت‌های مالی از خانواده‌های آنان است.
ابراز احساسات چند روزه‌ی مجازی ما هیچ دردی از آنها را درمان نمی‌تواند. خانواده سربازان را تنها نگذاریم.
Ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος για να δείξουμε εκτίμηση για τις θυσίες των στρατιωτών είναι η οικονομική στήριξη. Με την έκφραση συναισθημάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μόνο δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε τον πόνο τους. Οι οικογένειες που αφήνουν πίσω δεν πρέπει να ξεχαστούν.
Οι Ταλιμπάν λένε όχι σε συνομιλίες
Ο Musa ήταν ένας από τους 25 υπαλλήλους ασφαλείας που έχασαν τη ζωή τους [4] στην επίθεση στην επαρχία Φαράχ, η οποία διεξήχθη από την ομάδα των Ταλιμπάν. Η ομάδα σύντομα κατέκτησε [5] την επώνυμη πρωτεύουσα της επαρχίας στις 15 Μαΐου, αλλά η απώθηση [6] από την ANSF και τις Αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις ανάγκασαν τους μαχητές να επιστρέψουν στη γύρω περιοχή.
Οι αντάρτες των Ταλιμπάν παραδίνονται στις Αφγανικές αρχές το 2010. Φωτογραφία του ISAF CC 2.0
Εκατοντάδες στρατιώτες και αστυνομικοί σκοτώθηκαν [7] σε όλη τη χώρα το μήνα Μάιο. Στα τέλη Απριλίου, οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν ότι δεν είχε κανένα ενδιαφέρον η προσφορά της κυβέρνησης για συνομιλίες. Από τότε έχει εντατικοποιήσει την παραδοσιακή “ανοιξιάτικη επίθεση” [8].
Η πιο αιματηρή επίθεση τον Μάιο είδε 70 Αφγανούς στρατιώτες να σκοτώνονται [7] σε μάχες με τις δυνάμεις των Ταλιμπάν στη νότια επαρχία Ζάμπουλ. Στη βορειοανατολική επαρχία Μπαγκλάν, 44 στρατιώτες σκοτώθηκαν καθώς η ομάδα κατέλαβε κυβερνητικό κτιριακό συγκρότημα.
Καθώς οι εξεγέρσεις προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερη βία, οι χαμένοι στρατιώτες μειώνονται σε αριθμούς, οι μεμονωμένες ιστορίες τους χάνονται σε ένα κοινό που διατηρείται σε μια συνεχή κατάσταση θλίψης. Ενώ είναι μικρή παρηγοριά για την οικογένειά του, ο Mohammed Musa της Φαράχ απέφυγε αυτή τη μοίρα.