Η εν εξελίξει κρίση του νερού στην περιοχή Αχβάζ του Ιράν προχωράει προς τον όλεθρο

Αυτή η εικόνα δείχνει τρεις νεροβούβαλους, των οποίων το δέρμα λιώνει λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, της υψηλής αλατότητας του νερού και της λειψυδρίας στα βαλτώδη εδάφη της περιοχής Αχβάζ στο παρασκήνιο. Μια Αχβάζ αγρότισσα προβάλλει τα χέρια της αναστατωμένη σε ένα άγονο αγρόκτημα. Φωτογραφία από το Mehr News Agency, δημοσιεύθηκε με σκοπό την αναδιανομή.

Παρά τις μακροχρόνιες προσπάθειες του ιρανικού οργανισμού να μπλοκάρει την ενημέρωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η ανησυχία για τη φρικτή και ταχέως επιδεινούμενη κρίση των υδάτων στην παραδοσιακά αραβική περιοχή Αχβάζ στο νότιο και νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας αυξάνεται σταθερά. Για τους παρατηρητές χωρίς γνώση της κατάστασης, μπορεί να φαίνεται ότι αυτή η κλιμακωτή καταστροφή είναι μια φυσική καταστροφή που οφείλεται στην αλλαγή του κλίματος.

Ωστόσο, όσοι είναι εξοικειωμένοι με αυτές τις πολιτικές γνωρίζουν ότι οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν θεσπίσει ένα τεράστιο πρόγραμμα κατασκευής φράγματος και εκτροπής ποταμών στην περιοχή για να ανακατευθύνει το νερό από τους κάποτε πλούσιους ποταμούς του σε άλλες, μη αραβικές περιοχές του Ιράν. Αυτές οι πολιτικές είχαν αναπόφευκτα αποτελέσματα: απερήμωση και μαζική μετανάστευση των Αχβάζ σε άλλες περιοχές του Ιράν ή σε άλλα έθνη απλά για να επιβιώσουν.

Ο λαός των Αχβάζ βλέπει αυτό το πρόγραμμα φράγματος και ποταμών όχι ως αποτέλεσμα της ανικανότητας αλλά ως μέρος μιας εσκεμμένης, μακροπρόθεσμης υπολογισμένης πολιτικής εθνοκάθαρσης, που αποσκοπεί στην αλλαγή της δημογραφικής ισορροπίας στην περιοχή, η οποία φιλοξενεί πάνω από το 95% των πόρων πετρελαίου και φυσικού αερίου που διεκδικεί το Ιράν. Ο στόχος, κατά την άποψη αυτή, είναι να εξαναγκάσει τους περισσότερους από τους Άραβες και να τερματίσει την αξίωσή τους στην κυριαρχία ή στην ιδιοκτησία των πόρων τους. Στη διαδικασία, τα φυσικά ενδιαιτήματα, η άγρια πανίδα, οι καλλιέργειες και τα ζώα αγροκτήματος υποφέρουν τρομερά, ενώ οι περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν για οικολογική καταστροφή, εάν δεν αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά.

Η καταστροφή του ποταμού Karoon είναι χαρακτηριστική των τεράστιων ζημιών που προκλήθηκαν από αυτό το πρόγραμμα. Μια μεγάλη πλωτή οδός που τροφοδοτούσε τους φημισμένους βάλτους και τις εκβολές του Κόλπου, η οποία ήταν γεμάτη με ωκεανογραφικά σκάφη και αλιευτικά σκάφη και παρείχε νερό για γεωργία και καλλιέργεια, τώρα έχει μειωθεί σε ένα ρυάκι σε μερικά μέρη, με την κάποτε άφθονα πλούσια θαλάσσια ζωή σχεδόν εντελώς εξαφανισμένη. Η κατασκευή από το καθεστώς του φράγματος Gotvand, του οποίου το υπόστρωμα είναι χτισμένο σε επίπεδο αλατιού, θεωρείται ευρέως ως ο κύριος παράγοντας αυτής της καταστροφής. Το φράγμα που καταδικάστηκε ευρέως και ποικίλα ως «εργοστάσιο αλατότητας», «έκθεση περιβαλλοντικών μαθημάτων», «περιβαλλοντική καταστροφή» και «μεγάλο εθνικό λάθος», αύξησε το επίπεδο αλατότητας του ποταμού κατά 25%, καθιστώντας το νερό τοξικό στη θαλάσσια ζωή και μη πόσιμο για άλλα είδη, καθώς επίσης άχρηστο για άρδευση καλλιεργειών.

Ο Hamza Kaabi, ένας Άραβας αγρότης από την αγροτική περιοχή του Howeyzeh, δήλωσε απελπισμένα στο Global Voices σε μια συνομιλία στο WhatsApp:

We’ve been abandoned here. We had six million palm trees in this region – now five million have died due to the high salinity levels of the water. Our environment’s polluted, our animals such as water buffalos are dying. Is this the justice that the Islamic Republic promised for us? So many locals here have been poisoned by drinking the contaminated water, with many, including children and elderly people, having severe dysentery. We don’t even have an emergency health clinic to go to for treatment – we have to travel hundreds of kilometers to get to the hospitals in Ahwaz.

Έχουμε εγκαταλειφθεί εδώ. Είχαμε έξι εκατομμύρια φοινικόδεντρα στην περιοχή αυτή, τώρα έχουν πεθάνει πέντε εκατομμύρια λόγω των υψηλών επιπέδων αλατότητας του νερού. Το περιβάλλον μας είναι μολυσμένο, τα ζώα μας όπως οι νεροβούβαλοι πεθαίνουν. Είναι αυτή η δικαιοσύνη που υποσχέθηκε η Ισλαμική Δημοκρατία για μας; Τόσοι πολλοί ντόπιοι εδώ έχουν δηλητηριαστεί πίνοντας το μολυσμένο νερό, με πολλούς, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των ηλικιωμένων, που έχουν σοβαρή δυσεντερία. Δεν έχουμε ούτε καν κλινική έκτακτης ανάγκης για να πάμε για θεραπεία -πρέπει να ταξιδέψουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα για να φτάσουμε στα νοσοκομεία του Αχβάζ.

Ο Kaabi συνέχισε:

Our ‘unforgivable sin’ is that we were born Arab, which is why we’re subjected to all this misery and suffering. When we look around at our conditions, our burnt lands and our devastated environment we can imagine Hell. We see and breath only dust here. The regime massacred and buried all of us, human and animals alike. Where are those humanitarians and environmental activists who fight for the environment to help stop our slow death?

Η «ασυγχώρητη αμαρτία» μας είναι ότι γεννηθήκαμε Άραβες, γι'αυτό και είμαστε υποταγμένοι σε όλη αυτή τη μιζέρια και δυστυχία. Όταν κοιτάζουμε τις συνθήκες μας, τα καμμένα εδάφη μας και το κατεστραμμένο μας περιβάλλον μπορούμε να φανταστούμε την Κόλαση. Βλέπουμε και αναπνέουμε μόνο σκόνη εδώ. Το καθεστώς μάς σφαγίασε και μας έθαψε όλους μας, τόσο τον άνθρωπο όσο και τα ζώα. Πού είναι αυτοί οι ανθρωπιστικοί και περιβαλλοντικοί ακτιβιστές που αγωνίζονται για το περιβάλλον για να βοηθήσουν να σταματήσουμε τον αργό θάνατό μας;

Σύμφωνα με ιρανικά πρακτορεία ειδήσεων, η υποβάθμιση της ποιότητας του υφάλμυρου, δύσοσμου πόσιμου νερού που παρέχεται στους Αχβάζ έχει οδηγήσει σε δηλητηρίαση δεκάδων κατοίκων στις πόλεις Rofaye και Howeyzeh και Ramez. Εν τω μεταξύ, η έλλειψη νερού για γεωργική χρήση έχει ως αποτέλεσμα οι αγρότες να οδηγηθούν στο χείλος της φτώχειας, ενώ οι καλλιέργειες μαραζώνουν λόγω της αλατότητας και της τοξικότητας της εναπομείνασας ρυπανθείσας ύδρευσης, η οποία είναι βαριά μολυσμένη όχι μόνο από την απόρριψη ακατάλληλων λυμάτων απευθείας σε θαλάσσιες οδούς αλλά από τα διυλιστήρια πετρελαίου και αερίου που απελευθερώνουν τοξικές χημικές ουσίες σε αυτή. Αυτό μεγεθύνεται περαιτέρω από την κυβέρνηση που μετατρέπει μεγάλο μέρος της περιοχής σε ένα υπερβολικά ακριβό πρόγραμμα καλλιέργειας ζαχαροκάλαμου, το οποίο κοστίζει πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που αποφέρει, με διυλιστήρια που χτίζονται στις όχθες του ποταμού χρησιμοποιώντας τα εναπομείναντα νερά των ποταμών στην εντατική διαδικασία διύλισης του νερού πριν την απόρριψη του υπολείμματος που έχει μολυνθεί με χημικά που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία διύλισης πίσω στο νερό. Η κάποτε γνωστή θαλάσσια ζωή της περιοχής εξαλείφθηκε σε μεγάλο βαθμό, με τα ψάρια και τα πουλιά που συνέρρεαν στα ποτάμια και τους υγροτόπους στις εκβολές του Κόλπου είτε να εξαφανίστηκαν εξ ολοκλήρου είτε γρήγορα να χάνονται.

Οι αγρότες στo Αχβάζ φοβούνται ότι οι φυτείες φοινίκων, των οποίων τα γλυκά προϊόντα ήταν φημισμένα σε όλη την περιοχή αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο εξαφάνισης, αφού η κυβέρνηση έφραξε και εξέτρεψε τους κάποτε πλούσιους ποταμούς που χρησιμοποιήθηκαν για γενιές για την άρδευση των εδαφών τους, με τα νερά που κράτησαν τα δέντρα τώρα να στέλνονται σε άλλες, εθνολογικά περσικές περιοχές του Ιράν, αυτοί οι φοίνικες μαραίνονται και πεθαίνουν.

Οι εκκλήσεις των αγροτών για την παροχή εναλλακτικών πηγών ύδατος έπεσαν στο κενό, με την ερημοποίηση να επιταχύνεται καθώς οι ποταμοί μειώνονται σε ένα αλμυρό ρυάκι, αφήνοντας τους αγρότες χωρίς νερό για τη γη τους ή ακόμα και για τη δική τους επιβίωση και για το ζωικό τους κεφάλαιο.

Παρόλο που οι φοίνικες είναι σε θέση να επιβιώσουν σε έντονο καύσωνα στην έρημο, χρειάζονται νερό και η έλλειψη γλυκού νερού και η αλατότητα του εναπομείναντος αποθέματος νερού σημαίνει ότι εκείνοι στο Αχβάζ πεθαίνουν. Σε έγγραφο σχετικά με την τρέχουσα κρίση, ο Αναπληρωτής Αγροτικός Συνεταιριστικός Οργανισμός Ahwaz εξήγησε ότι «ο όγκος εισροής του νερού του ποταμού Karoon έχει μειωθεί σημαντικά. Ως αποτέλεσμα της χαμηλής στάθμης του νερού στο ποτάμι, παρατηρήσαμε ένα κύμα αλμυρού νερού από τον Κόλπο στον ποταμό Karoon, το οποίο αύξησε το επίπεδο αλατότητας του νερού αυτού του ποταμού.

Ο αγρότης Khalaf Ghezi, από τις αγροτικές περιοχές του Αχβάζ, παρέκκλινε μεταξύ απελπισίας και οργής στη ζοφερή κατάσταση και την άρνηση του καθεστώτος να παρέμβει ή να βοηθήσει τον λαό:

Why don’t the authorities listen to our voices? Our Buffaloes are dying because of the river drying up. We don’t have jobs. Our only source of income is our livestock. If these animals are starved, we will starve too. While the massive profits from the oil and gas resources from the Ahwaz region goes straight to the Iranian regime’s coffers, with the Ahwazi people attaining no benefit from their natural resources; it’s common to hear Ahwazis lament the discovery of oil and gas since both are widely seen as having brought nothing but oppression, poverty and suffering, along with the pollution from their extraction.

Γιατί οι αρχές δεν ακούν τις φωνές μας; Οι βούβαλοί μας πεθαίνουν εξαιτίας της ξηρασίας του ποταμού. Δεν έχουμε δουλειές. Η μόνη πηγή εισοδήματός μας είναι το ζωικό μας κεφάλαιο. Εάν αυτά τα ζώα λιμοκτονούν, θα λιμοκτονήσουμε κι εμείς. Ενώ τα τεράστια κέρδη από τους πόρους πετρελαίου και φυσικού αερίου από την περιοχή Αχβάζ πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία του ιρανικού καθεστώτος, με τους κατοίκους του Αχβάζ να μην επωφελούνται από τους φυσικούς τους πόρους· είναι κοινό να ακούς τους κατοίκους του Αχβάζ να θρηνούν για την ανακάλυψη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, καθώς και τα δύο θεωρούνται ευρέως ότι δεν έφεραν τίποτα άλλο παρά καταπίεση, φτώχεια και πόνο μαζί με τη ρύπανση από την εξόρυξη τους.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.