Η Λατινική Αμερική είναι η πιο θανατηφόρα περιοχή παγκοσμίως και αυτή η σειρά στο YouTube θέλει να μάθει γιατί

Στιγμιότυπο από το πρώτο επεισόδιο της σειράς, διαθέσιμο στο YouTube.

Με μόλις το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού, η Λατινική Αμερική ευθύνεται για το 33% των ανθρωποκτονιών παγκοσμίως, αποτελώντας την πιο θανατηφόρα ήπειρο του πλανήτη. Περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί στην περιοχή από την αρχή τούτου του αιώνα, περισσότεροι θάνατοι από όλους τους πολέμους παγκοσμίως την ίδια περίοδο.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, σημειώνεται περισσότερη έρευνα για το φαινόμενο παρά προσπάθειες να μαθευτούν τα αποτελέσματα των ερευνών σε ευρύτερο κοινό. Το κολομβιανό κανάλι στο YouTube La Pulla κάνει μια απόπειρα με τη σειρά εφτά επεισοδίων “Φόνος: Η τραγωδία της Λατινικής Αμερικής” (“Matar, la desgracia de América Latina”).

Υπό τον συντονισμό νέων δημοσιογράφων της κολομβιανής εφημερίδας El Espectador, που κυκλοφορεί εδώ και 130 χρόνια, το κανάλι La Pulla ερευνά σύνθετα θέματα, συνδυάζοντας ξερή ανάλυση με ωμή αίσθηση του χιούμορ. Ενώ σχεδιάστηκε πρωτίστως με στόχο τους νέους Κολομβιανούς, το κανάλι βρήκε απήχηση σε όλες τις ηλικίες, εντός και εκτός της νοτιοαμερικάνικης χώρας.

Η σειρά “Φόνος”, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2017, αποδείχθηκε ότι ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς του καναλιού. Μερικά από τα επεισόδια διαθέτουν αγγλικούς υπότιτλους.

Στο πρώτο επεισόδιο, ιδιαίτεροι γκεστ σταρ καταπιάνονται με την υπόθεση του Μεξικού. Ο πολιτικός σχολιαστής Jorge Roberto Avilés Vázquez, γνωστός διαδικτυακά ως Callodehacha, εξηγεί πώς το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα καρτέλ ναρκωτικών:

Un dato para el presidente Trump: casi la mitad de los vendedores de armas [estadounidenses] dependen de nosotros como clientes. En México, hay armas suficientes para repartir a uno de cada tres hombres […]. Y en la frontera, cada kilómetro hay dos tiendas de armas […] Si tú mezclas una cultura violenta, desigualdad económica y el narcotráfico, esto es lo que nos queda: una montaña de muertos.

Ένα σημαντικό γεγονός για τον πρόεδρο Τραμπ: σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί έμποροι όπλων εξαρτώνται από εμάς ως πελάτες. Στο Μεξικό υπάρχουν αρκετά όπλα για να διανεμηθούν σε έναν στους τρεις ενήλικες άνδρες. Στα σύνορα, υπάρχουν δύο καταστήματα όπλων σε κάθε χιλιόμετρο. Εάν συνδυάσετε μια κουλτούρα βίας, οικονομικής ανισότητας και διακίνησης ναρκωτικών, ιδού το αποτέλεσμα: ένα βουνό νεκρών.

Ορισμένα επεισόδια εξετάζουν συγκεκριμένες πτυχές του φαινομένου, όπως είναι τα υψηλά ποσοστά δολοφονιών των τρανς (το προσδόκιμο ζωής αυτού του πληθυσμού στην περιοχή είναι κάτω των 40 ετών) ή οι επιζήμιες απεικονίσεις της διακίνησης και κατανάλωσης ναρκωτικών από τα ΜΜΕ και τη βιομηχανία ψυχαγωγίας.

Σε ένα άλλο επεισόδιο, η σειρά εξετάζει προσεκτικότερα την Μεντεγίν, την κολομβιανή πόλη γνωστή για το καρτέλ ναρκωτικών της, αλλά και για τη μετέπειτα ανάκαμψή της, που μεταφράζεται σε δραματική πτώση του ποσοστού ανθρωποκτονιών από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Οι αιτίες είναι σύνθετες και δεν συνδέονται όλες με πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ή του λαού. Όπως εξηγεί το βίντεο, ένας αστερισμός παραγόντων συνέβαλε στον μετασχηματισμό της πόλης, συμπεριλαμβανομένων δημόσιων επενδύσεων, συμμετοχής της κοινότητας και συμφωνιών μεταξύ των καρτέλ ναρκωτικών.

Σε αυτό το επεισόδιο, οι καλλιτέχνες και οι ηγέτες της κοινότητας περιγράφουν, με εμπειρία από πρώτο χέρι, τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις καλλιτεχνικών και εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών στις γειτονιές τους.

Η Daniela Arbeláez, από το κοινοτικό κέντρο Casa de las estrategias (Οίκος Στρατηγικής στα ισπανικά), το βλέπει με αυτόν τον τρόπο:

… Nos hemos hecho muy muy duros frente a el tema de la violencia. [Llegamos a hacernos sentir] que no está pasando nada […Nos decimos] “eso es de esta cuadra para allá, no preguntemos, yo a esa cuadra no voy”. “No, se están matando entre ellos, pero yo no soy ellos”. Y los toques de queda, que es encerrar a la gente. Eso lo hacen las bandas ilegales, pero también en muchos momentos los ha hecho el Estado. Eso a mi me parece falta de creatividad, porque el Estado se está equiparando con [los métodos del crimen] y no con los procesos de base comunitaria […], que responden a otras cosas, a pasiones de las personas […a la necesidad de tener] lugares para enamorarse, maneras fáciles de salir del barrio, entrar… y recorrer toda la ciudad…

Έχουμε σκληρύνει όταν μιλάμε για βία. [Έχουμε κάνει τον εαυτό μας να αισθάνεται] σαν να μην συμβαίνει τίποτα. [Λέμε από μέσα μας] “αυτό γίνεται σε εκείνο το τετράγωνο, όχι σ’ αυτό. Μην κάνεις ερωτήσεις, δεν θα πάω σε αυτό το τετράγωνο”. “Σκοτώνονται μεταξύ τους απλά, δεν είμαι ένας από αυτούς”. Και υπάρχει κι η απαγόρευση κυκλοφορίας, ένας τρόπος να παγιδευτούν οι άνθρωποι στα σπίτια τους. Οι συμμορίες τις επιβάλλουν, αλλά πολλές φορές το κάνει και το κράτος. Τέτοια έλλειψη δημιουργικότητας, το κράτος να πέφτει σε τέτοιο επίπεδο χρησιμοποιώντας μεθόδους εγκληματικών συμμοριών και όχι διαδικασίες που βασίζονται στην κοινότητα [που] ανταποκρίνονται στα θέλω των ανθρώπων, στην [ανάγκη να έχουν] μέρη να ερωτευτούν ή να μπαινοβγαίνουν από την περιοχή ή να τριγυρίζουν στην πόλη …

Άλλα βίντεο διερευνούν την περίπτωση της Βενεζουέλας, η οποία είναι τώρα μπλεγμένη σε μια πολιτική και οικονομική κρίση, την Κεντρική Αμερική με το σύνθετο πρόβλημα των συμμοριών της ή το ρόλο του σωφρονιστικού συστήματος στην αστική βία και το έγκλημα.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.