[1]Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2018, η ΜΚΟ EDUS (“Εκπαίδευση για όλους”) διοργάνωσε ένα θερινό σχολείο για παιδιά με γνωστικές αναπηρίες. Φωτογραφία από EDUS, δημοσιευμένη με άδεια.
Μετά από ένα ολόκληρο έτος εκστρατείας για την εκπαίδευση παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, Βόσνιοι γονείς έμειναν απογοητευμένοι, αφού οι Αρχές στο Σεράγεβο αρνήθηκαν τη χρηματοδότηση δημοτικού σχολείου για το επόμενο έτος.
Ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 2017, η εκστρατεία #ΠούΕίναιΤοΣχολείοΜου [2] (#GdjeJeMojaSkola στα βοσνιακά) απαίτησε από τις Αρχές να συμπεριλάβουν στο εκπαιδευτικό σύστημα ένα πρόγραμμα, που αναπτύχθηκε από τον EDUS [3], έναν τοπικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό, που προσφέρει υποστήριξη για εκπαιδευτικούς παιδιών με ειδικές ανάγκες.
Καθώς η εκστρατεία έγινε δημοφιλής, η συνέλευση του καντονιού του Σεράγεβο ενέκρινε [4] ψήφισμα, που θα υποχρέωνε το υπουργείο Παιδείας να παρέχει τόσο χώρο όσο και ανθρώπινους πόρους για τη φροντίδα τέτοιων παιδιών. Αξιωματούχοι του υπουργείου υποσχέθηκαν [4] να συνεργαστούν με ένα τοπικό σχολείο στο Σεράγεβο και τον EDUS για την εκτέλεση της απόφασης της συνέλευσης.
Ωστόσο, στις 29 Αυγούστου, μόλις τέσσερις ημέρες πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, ο EDUS προειδοποίησε [5] ότι οι εκπαιδευτικοί τους δεν είχαν λάβει ακόμη πληρωμή από το Υπουργείο.
Ο υπουργός Παιδείας Elvir Kazazović [6] απέρριψε τον ισχυρισμό του EDUS την επόμενη μέρα, αλλά σύμφωνα με το Truth-O-Meter, μια βοσνιακή πρωτοβουλία ελέγχου γεγονότων, η οργάνωση είπε την αλήθεια:
Za djecu koja pohađaju nastavu po EDUS-ovom progamu danas je kapija škole Isa Beg Ishaković ostala zaključana, jer za njih nije obezbjeđen nastavni kadar, a sudeći prema obavijesti EDUS-a tako će ostati do daljnjeg. Ministar Kazazović, za svoju izjavu u kojoj tvrdi da su riješeni kadrovski problemi sa edukatorima i da su obezbjeđeni uslovi za rad EDUS-a dobija ocjenu neistina.
Σήμερα η πύλη του δημοτικού σχολείου Isa Beg Ishaković παρέμεινε κλειστή για τα παιδιά που φοιτούν στην εκπαίδευση σύμφωνα με το πρόγραμμα EDUS, επειδή δεν υπήρχαν δάσκαλοι, που θα μπορούσαν να τα καλωσορίσουν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του EDUS, αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί. Ως εκ τούτου, εκτιμούμε ως αναληθή τη δήλωση του υπουργού Kazazović, στην οποία ισχυρίζεται ότι επιλύονται όλα τα ζητήματα ανθρώπινου δυναμικού με τους εκπαιδευτικούς και ότι παρέχονται όλες οι κατάλληλες συνθήκες εργασίας σύμφωνα με το πρόγραμμα EDUS.
Το Truth-O-Meter πρόσθεσε ότι περίπου 150 παιδιά από το καντόνι του Σεράγεβο είναι πλέον εκτός σχολείου.
Οι εκστρατευόμενοι γονείς ήταν συντετριμμένοι. Η Aida Hrnjić, γονέας ενός παιδιού με αυτισμό, έγραψε μια περίλυπη επιστολή για τον σημαίνοντα ιστότοπο Index.ba: [7]
Ministar obrazovanja se jučer na jednoj TV hvalio kako je zadovoljan mandatom, kako će u Kantonu Sarajevo na besplatno skijanje itd, a ja ga slušajući u malo fras ne dobih i zagrcnuh se od pomisli kako će djeca da se raduju i skijaju. Neka, ne naša, ne djeca sa poteškoćama odnosno autizmom. Za njih nema ni osnovno.
Ljudi, zamislite svoje dijete da sjedi i čeka milostinju nesposobnih da se dogovore dok mu vrijeme neumoljivo curi i dijete nazaduje. Ne pričamo mi ovdje o nekom običnom vrtiću i čuvanju djeteta dok roditelj radi, mi pričamo o borbi za to dijete, bjesomučnoj borbi da se tu djecu nauči da budu samostalni koliko je to god moguće i da znaju razmišljati. Uče kako naučiti da uče.
Όταν χθες ο υπουργός Παιδείας στην τηλεόραση καυχιόταν για το πόσο ικανοποιημένος είναι με τη δουλειά του, πώς τα παιδιά του καντονιού του Σεράγεβο θα πάνε δωρεάν σκι κλπ. Έπαθα σχεδόν εγκεφαλικό, σκεπτόμενη πώς τα παιδιά θα χαρούν το σκι. Μερικά άλλα παιδιά, αλλά όχι τα παιδιά μας, που έχουν αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού. Δεν έχουν πρόσβαση ακόμη και στο βασικό δημοτικό σχολείο.
Κόσμε, φαντάσου πώς αισθάνεσαι, εάν το παιδί σου αναγκάζεται να κάθεται να περιμένει φιλανθρωπία από ανίκανους πολιτικούς, που δεν μπορούν καν να κάνουν μια απλή συμφωνία, ενώ ο χρόνος τους τελειώνει και υποχωρούν. Εδώ το ζήτημα δεν είναι ένα απλό νηπιαγωγείο ή φύλαξη παιδιών, ενώ ο γονέας εργάζεται, εδώ το ζήτημα είναι ο αγώνας για τη ζωή αυτού του παιδιού, για να διδαχτεί να γίνει όσο το δυνατόν πιο αυτάρκες, να διδαχτεί να σκέφτεται. Πώς να μαθαίνει.
Η Hrnjić ζήτησε από τους γονείς των νευροτυπικών παιδιών να δείξουν αλληλεγγύη μέσω μποϊκοτάζ της πρώτης σχολικής ημέρας. Η Aida Ajanović, άλλο ένα μέλος της εκστρατείας, μοιράστηκε [8] επίσης τις σκέψεις της στο προφίλ της στο Facebook
Neću vas ja zvati da bojkotujete, nemate vi sluha za te stvari. Kao što nadležni sluha nemaju za moje dijete već godinama. I ako vas vrijeđa ovo što govorim, šta ću vam ja. Jer zamislite moju frustraciju, i frustraciju mog djeteta. Uvijek zadnji na spisku, uvijek problem, uvijek nepodoban za vaše planove, vaše vizije društva i sistema, uvijek zaboravljen.
I dok vi budete ispraćali djecu u školu u ponedjeljak, njih 150 će ponovo ostati u svojim kućama. Tegoba jednom, tegoba zauvijek.
Δεν θα σας καλέσω σε μποϊκοτάζ, γιατί απλά δεν σας ενδιαφέρουν τέτοια καλέσματα. Ακριβώς όπως οι Αρχές δεν ενδιαφέρονται εδώ και χρόνια για τις ανάγκες του παιδιού μου. Και αν προσβάλλεστε από αυτό, γιατί δεν κόβετε εντελώς και την επαφή μαζί μου; Φανταστείτε την απογοήτευσή μου και την απογοήτευση του παιδιού μου. Πάντα στο τέλος της ουράς, πάντα ένα πρόβλημα, πάντα ακατάλληλοι για τα σχέδιά σας, τα οράματά σας για την κοινωνία και το σύστημα, πάντα ξεχασμένοι.
Και ενώ θα στέλνετε τα παιδιά σας στο σχολείο τη Δευτέρα, τα 150 παιδιά με αναπηρίες θα πρέπει να μείνουν ξανά στα σπίτια τους. Μόλις ξεκινήσει η ταλαιπωρία, δεν υπάρχει τέλος στα βάσανα.