Παρενόχληση στους δρόμους: Νίκη για τις γυναίκες στη Γαλλία;

Φωτογραφία από τον Magnus Franklin, δημοσιευμένη στο Flickr με άδεια CC BY-NC 2.0.

Την Τετάρτη 1η Αυγούστου 2018, η Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας υιοθέτησε ομόφωνα το σχέδιο νόμου που εντείνει τον αγώνα ενάντια στη σεξουαλική και σεξιστική βία.

Ένα από τα εμβληματικά μέτρα του νόμου, το οποίο έφερε η Υφυπουργός για την ισότητα των φύλων, Marlène Schiappa, είναι η παρενόχληση στο δρόμο, ή αλλιώς η “σεξιστική προσβολή”, να αποτελεί παράβαση, η οποία ορίζεται ως εξής:

Imposer à une personne tout propos ou comportements à connotation sexuelle ou sexiste qui soit porte atteinte à sa dignité en raison de son caractère dégradant ou humiliant, soit créé à son encontre une situation intimidante, hostile ou offensante(Art. 621-1.-I.)

Επιβολή σε άτομο οποιωνδήποτε εκφράσεων ή συμπεριφορών σεξουαλικής ή σεξιστικής χροιάς, οι οποίες είτε προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του εξαιτίας του εξευτελιστικού ή ταπεινωτικού χαρακτήρα τους είτε δημιουργούν μια εκφοβιστική, εχθρική ή προσβλητική κατάσταση εναντίον του (Άρθρο 621-1-Ι).

Οι “σεξιστικές προσβολές” στο εξής τιμωρούνται με πρόστιμο 4ης κατηγορίας, από 90 ευρώ σε περίπτωση άμεσης πληρωμής ως και 750 ευρώ, ή ακόμα και 5ης κατηγορίας (έως 3.000 ευρώ) σε περιπτώσεις υποτροπής ή επιβαρυντικών περιστάσεων. Αυτά τα γεγονότα πρέπει να διαχωρίζονται από τη σεξουαλική παρενόχληση, η οποία στη Γαλλία τιμωρείται με δυο έτη φυλάκιση και 30.000 ευρώ πρόστιμο.

Στο εξωτερικό, η ψήφιση του νόμου στη Γαλλία επικροτήθηκε ευρέως

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ομάδα WomenForJustice καλούν σε ψήφιση ενός παρόμοιου νόμου:

Χρειαζόμαστε έναν νόμο σαν και αυτόν!

Το αγγλόφωνο AJ+, παράρτημα του Al Jazeera, δηλώνει τη στήριξή του στο νόμο μέσω μιας εικόνας gif που τα λέει όλα:

Ένας νέος νόμος στη Γαλλία τιμωρεί το καμάκι και τη σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο με άμεσο πρόστιμο 870$. pic.twitter.com/qiHQnGndbe

[μια γυναίκα αναφωνεί “Ναιιιιιι” χτυπώντας τα δάχτυλα]

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η δημοσιογράφος και απεσταλμένη του Guardian στη Σκωτία, Libby Brooks, πανηγυρίζει για την ψήφιση του νόμου και λυπάται για τη στάση της Βρετανικής Αστυνομίας απέναντι στη σεξουαλική και σεξιστική βία:

Ο νέος γαλλικός νόμος που καθιστά παράνομη την παρενόχληση στον δρόμο ανεβάζει ψηλά τον πήχη. Κρίμα που η αστυνομία (@PoliceChiefs) επέλεξε να μην καταγράψει τα εγκλήματα μίσους κατά των γυναικών στη βρετανική επικράτεια νωρίτερα αυτόν τον μήνα, αλλά μήπως ήρθε η ώρα για το Παλάτι να αντιδράσει;

Η Πακιστανή δημοσιογράφος και ιδρύτρια της φεμινιστικής πρωτοβουλίας Laraka Larki, Manal Faheem Khan, ζητά τη δημιουργία ενός παρόμοιου νόμου στο Πακιστάν:

Η Γαλλία μόλις πέρασε έναν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο όσοι κάνουν καμάκι μπορούν να έρθουν αντιμέτωποι με άμεσα πρόστιμα έως 870 δολάρια! Μπορούμε, παρακαλώ, να έχουμε κάτι ανάλογο και στο Πακιστάν; Γιατί το καμάκι δεν αποτελεί αδίκημα εδώ;

Η ίδια άποψη και στο ανεξάρτητο διαδικτυακό μέσο της Χιλής El Desconcierto :

Και στη Χιλή πότε; Η Γαλλία υιοθετεί έναν νόμο κατά της παρενόχλησης στο δρόμο την ώρα που το βίντεο μιας επίθεσης εναντίον μιας ακαδημαϊκού κάνει τον γύρο του διαδικτύου

Στο Μεξικό, το μέσο ενημέρωσης Nación321 ζηλεύει αυτήν την καινούρια νομοθεσία στη Γαλλία:

Ο νόμος κατά της παρενόχλησης που πρέπει να αντιγράψουμε από τη Γαλλία

Στη Γαλλία, ένας νόμος τίθεται υπό αμφισβήτηση από όλες τις πλευρές

Παρόλα αυτά, στη Γαλλία έχουν αυξηθεί οι φωνές μετά την παρουσίαση του σχεδίου νόμου, οι οποίες μιλούν για παραβάσεις και καταγγέλλουν τις συνέπειες της ανακοίνωσης από πλευράς της κυβέρνησης του Εμανουέλ Μακρόν.

Στη ραδιοφωνική εκπομπή Vrai-Faux d’Europe1, η δημοσιογράφος Géraldine Woessner θίγει την αναποτελεσματικότητα παρόμοιων νόμων που ψηφίστηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες:

Plusieurs pays ont mis en place des lois contre le harcèlement de rue, et les bilans ne sont pas glorieux. Au Portugal, où la loi est en place depuis 2015, les signalements sont nombreux, mais il n’y a eu à ce jour, selon la presse portugaise, aucune condamnation. On recense 31 amendes infligées dans l’année en Finlande, sur 550 affaires, et en Belgique, 3 seulement depuis que la loi est en place (2014). […] selon les policiers belges que nous avons contactés, la loi est dure à appliquer : il n’y a jamais de flagrant délit (les gens se retiennent quand la police est là), et le temps que la victime trouve une patrouille, que cette patrouille arrive : soit les auteurs sont partis, soit ils nient.

Πολλές χώρες έθεσαν σε εφαρμογή νόμους κατά της παρενόχλησης στον δρόμο, αλλά ο απολογισμός δεν είναι ενθαρρυντικός. Στην Πορτογαλία, όπου ο νόμος είναι σε ισχύ από το 2015, οι καταγγελίες είναι πολλές, αλλά σύμφωνα με τον πορτογαλικό τύπο έως και σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία καταδίκη. Έχουν καταγραφεί 31 πρόστιμα κατά τη διάρκεια της χρονιάς στη Φιλανδία σε σύνολο 550 υποθέσεων και στο Βέλγιο μόνο 3 από τότε που ο νόμος είναι σε ισχύ (2014). […] σύμφωνα με τους Βέλγους αστυνομικούς με τους οποίους επικοινωνήσαμε, ο νόμος είναι δύσκολο να εφαρμοστεί: δεν υπάρχει ποτέ επ’ αυτοφώρω σύλληψη  (ο κόσμος είναι συγκρατημένος όταν η αστυνομία είναι παρούσα) και τη στιγμή που το θύμα βρίσκει έναν αστυνομικό που περιπολεί και αυτός ο αστυνομικός φτάνει, τότε οι δράστες είτε έχουν φύγει είτε αρνούνται τα πάντα.

Από την πλευρά της αστυνομίας, η εφαρμοσιμότητα ενός τέτοιου νόμου αμφισβητείται. Σε συνέντευξή της στη Le Figaro - μέσο που πρόσκειται κυρίως στη δεξιά – η αστυνομικός και συνδικαλίστρια Linda Kebbab παρουσιάζει την άποψη των αστυνομικών τις παραμονές της υιοθέτησης του νόμου:

En matière d'outrage sexiste, il est peu probable que les policiers déjà submergés – allons-nous devoir rallonger leurs journées? – puissent rester planqués au coin d'une rue ou patrouiller à pied dans l'attente de constater, et ce dans le plus grand des hasards, un outrage sexiste en flagrant délit. Croire qu'on pourra mettre en place une police du flagrant délit pour ce genre de contraventions est totalement utopique.

Στο θέμα των σεξιστικών προσβολών, είναι λιγάκι απίθανο οι αστυνομικοί που ήδη είναι πνιγμένοι στη δουλειά- θα πρέπει να παρατείνουμε το ωράριο τους;- να μπορούν να παραμείνουν κρυμμένοι σε μια άκρη του δρόμου ή να περιπολούν πεζοί περιμένοντας να εντοπίσουν, κι αυτό τελείως τυχαία, επ’ αυτοφώρω μια σεξιστική προσβολή.  Το να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να οργανωθεί μια αστυνομία γι’ αυτού του είδους τις επ’ αυτοφώρω παραβάσεις είναι τελείως ουτοπικό.

Το φεμινιστικό διαδικτυακό περιοδικό Madmoizelle.com υπογραμμίζει από την πλευρά του ότι κάποιες φορές οι αστυνομικοί είναι μέρος του προβλήματος, όπως δείχνουν πολυάριθμες μαρτυρίες στο Tumblr Paye Ta Police.

Screenshot από ανώνυμη μαρτυρία που δημοσιεύτηκε στο Tumblr Paye ta police. 

Καταγγελίες για παραβάσεις του νομοσχεδίου από την έναρξη των συζητήσεων

Κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου τον Σεπτέμβριο 2017, ένα άρθρο του περιοδικού L'Obs έκανε αναφορά στις ανησυχίες της Anaïs Bourdet, ιδρύτριας της σελίδας Paye Ta Shnek (σελίδας στο Facebook που καταγράφει μαρτυρίες γυναικών που έχουν υποστεί παρενόχληση):

  • Το πρόβλημα της απόδειξης:

Η ακτιβίστρια σημειώνει ότι σήμερα οι γυναίκες οι οποίες κάνουν καταγγελία στην αστυνομία έρχονται αντιμέτωπες με αυτήν την ερώτηση. Πώς αποδεικνύεις ότι αυτές έπεσαν θύματα παρενόχλησης;

  • Αντιπαράσταση θύματος/ θύτη

Οι ακτιβιστές φοβούνται ότι με την αντιπαράσταση των θυμάτων με τους θύτες τους, προτού αφεθούν όλοι ελεύθεροι, τα θύματα εκτίθενται με αυτόν τον τρόπο σε μια πιθανή εκδίκηση.

  • Κρίση και κατηγοριοποίηση με βάση την εμφάνιση και το παρουσιαστικό ενός ατόμου

“Υπάρχει ο κίνδυνος να είναι είναι πάντοτε οι μη λευκοί άνδρες εκείνοι που θα στιγματίζονται”.

  • Οργάνωση αστυνομικών δυνάμεων

Δεκαπέντε ερευνήτριες και ερευνητές τέθηκαν εξίσου κατά της ποινικοποίησης της παρενόχλησης στο δρόμο σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στη Libération :

[…] en France, les insultes, le harcèlement et les atteintes physiques et sexuelles sont déjà considérés comme des infractions. Pourquoi alors créer une infraction spécifique quand il suffirait de former les acteurs de terrain pour les amener à changer leurs pratiques ? Alors que la chaîne pénale a déjà du mal à prendre en compte les crimes de viol et d’agressions sexuelles, mieux vaudrait développer la formation des personnels de police, des juges et des avocats pour expliquer les rouages des violences sexuelles et le continuum existant entre toutes ces formes de violence, dans tous les espaces sociaux.

On peut donc légitimement se poser la question de la volonté de pénaliser, alors même que les coupes budgétaires drastiques de ce gouvernement affecteront les associations féministes de promotion des droits des femmes, et notamment celles qui se trouvent au cœur des dispositifs de lutte contre les violences de genre.

[…] στη Γαλλία, οι προσβολές, η παρενόχληση και σωματικές και σεξουαλικές επιθέσεις ήδη θεωρούνται παραβάσεις. Γιατί, λοιπόν, να δημιουργήσουμε μια συγκεκριμένη παράβαση τη στιγμή που θα αρκούσε να εκπαιδεύσουμε τους εμπλεκόμενους, ώστε εκείνοι να αλλάξουν τις πρακτικές τους; Και ενώ το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης ήδη δυσκολεύεται να αποφανθεί για τα εγκλήματα του βιασμού και των σεξουαλικών επιθέσεων, θα ήταν καλύτερα να αναπτύξουμε την εκπαίδευση των αστυνομικών, των δικαστών και των δικηγόρων προκειμένου να επεξηγηθούν οι μηχανισμοί της σεξουαλικής βίας και η συνέχεια που υπάρχει μεταξύ όλων αυτών των μορφών βίας σε όλα τα κοινωνικά πεδία.

Μπορούμε, λοιπόν, θεμιτά να θέσουμε το ζήτημα της βούλησης για τιμωρία, παρόλο που οι δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού αυτής της κυβέρνησης θα επηρεάσουν τις φεμινιστικές οργανώσεις για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και κυρίως εκείνες που βρίσκονται στο επίκεντρο των μηχανισμών καταπολέμησης της βίας λόγω φύλου.

Κατόπιν της υιοθέτησης του κειμένου στις αρχές Αυγούστου, η οργάνωση Stop harcèlement de rue εκφράζει τη λύπη της μέσα από μια δήλωση για τη χαμένη ευκαιρία να υποχωρήσει ουσιαστικά η παρενόχληση στο δρόμο:

En ce qui concerne le harcèlement de rue, nous avions dénoncé depuis la présentation de ce projet le faux-semblant et l’inopérance de la verbalisation, et appelé à une politique de prévention, d’éducation et de formation visant à rendre l’espace public aux femmes. Nous étions sur ce point aligné.e.s avec l’ensemble des associations et autres experts du sujet, mais la Secrétaire d’État, appuyée par sa majorité parlementaire, n’en a tenu quasiment aucun compte, et est même revenue en arrière sur des améliorations amenées par le Sénat, notamment la requalification de l’outrage sexiste en délit, qui aurait au moins permis le dépôt de plainte a posteriori pour ce fait.

Όσον αφορά την παρενόχληση στο δρόμο, είχαμε καταγγείλει μετά την παρουσίαση αυτού του σχεδίου την ψευτο-πρόφαση και τη μη λειτουργικότητα των προστίμων και είχαμε κάνει έκκληση για μια πολιτική πρόληψης, εκπαίδευσης και επιμόρφωσης που στόχο θα είχε να δώσει δημόσιο βήμα στις γυναίκες. Σε αυτό το σημείο ήμασταν εναρμονισμένοι με το σύνολο των οργανώσεων και των άλλων ειδικών επί του θέματος, αλλά η Υφυπουργός, με τη στήριξη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δεν έλαβε το γεγονός σχεδόν καθόλου υπόψη της και μάλιστα επέστρεψε τις βελτιώσεις που προτάθηκαν από τη Γερουσία, κυρίως την αναθεώρηση του αδικήματος της σεξιστικής προσβολής που θα επέτρεπε τουλάχιστον την εκ των υστέρων υποβολή μήνυσης για το θέμα αυτό.

Φόβοι ότι αυτός ο νόμος στοχοποιεί κυρίως άτομα άλλης φυλής

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Slate, η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Christina Cauterucci προειδοποίησε σχετικά με τους κινδύνους των κρίσεων και των κατηγοριοποιήσεων που γίνονται με βάση την εμφάνιση και το παρουσιαστικό κάποιου ατόμου (π.χ.το πρόσωπο, το χρώμα του, τον τρόπο ντυσίματος τους, τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κ.α.):

In France, as in the U.S., police forces have brutalized and killed black men with impunity, making communities of color wary of giving officers of the law more reasons to make arrests. In all likelihood, police officers and prosecutors will disproportionately enforce any street-harassment law against men of color, as they do with every other civil and criminal offense. And they could easily use such a law as pretext for stepping up surveillance and policing of already-marginalized communities.

Στη Γαλλία, όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι δυνάμεις της αστυνομίας έχουν κακοποιήσει και σκοτώσει μαύρους σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας, κάνοντας έτσι τις έγχρωμες κοινότητες διστακτικές στο να δώσουν στους εκπροσώπους του νόμου περισσότερους λόγους, ώστε να γίνουν συλλήψεις. Κατά πάσα πιθανότητα, οι αστυνομικοί και οι εισαγγελείς θα εφαρμόσουν οποιονδήποτε νόμο για την παρενόχληση στο δρόμο δυσαναλογικά εναντίον έγχρωμων ατόμων, όπως ήδη συμβαίνει με κάθε άλλο αδίκημα ή έγκλημα. Και θα μπορούσαν εύκολα να χρησιμοποιήσουν έναν τέτοιο νόμο ως πρόφαση προκειμένου να αυξήσουν την επιτήρηση και τους ελέγχους ήδη περιθωριοποιημένων κοινοτήτων.

Αυτή η συλλογιστική απηχεί τη θέση της φεμινιστικής οργάνωσης Lallab, ο στόχος της οποίας είναι να ακουστούν οι φωνές των μουσουλμάνων γυναικών στη Γαλλία που αποτελούν στόχο διπλής καταπίεσης, και ρατσιστικής και σεξιστικής. Τον Οκτώβριο 2017, ενώ ο νόμος της Marlène Schiappa, συζητιόταν, η Lallab εξέδιδε ένα άρθρο με τίτλο “8 λόγοι για να αντιτεθούμε στην ποινικοποίηση της παρενόχλησης στο δρόμο“, στο οποίο η οργάνωση επικαλείται μεταξύ άλλων την απουσία κατάρτισης των αστυνομικών, τη δυσκολία απόδειξης των γεγονότων της παρενόχλησης και τον κίνδυνο να ενισχυθούν οι κρίσεις με βάση την εμφάνιση και το παρουσιαστικό κάποιου:

Le harcèlement de rue, bien qu’étant le fait d’hommes de toutes catégories sociales et de toutes origines, est largement et abusivement associé à une population d’hommes de classe populaire et/ou racisés – or, ceux-ci sont déjà fortement criminalisés, surveillés et brutalisés par la police. Nous imaginons aisément que le déploiement de 10 000 agent·e·s supplémentaires ne se fera pas dans le 16ème arrondissement de Paris, mais dans les quartiers populaires, pour ainsi renforcer la surveillance policière sur les populations qui y habitent. […] Refusons que le féminisme soit instrumentalisé pour renforcer les dérives racistes et sécuritaires de l’État français.

Η παρενόχληση στο δρόμο, παρόλο που αφορά άνδρες όλων των κοινωνικών κατηγοριών και με κάθε καταγωγή, συνδέεται ευρέως και καταχρηστικά με άνδρες που προέρχονται από τη λαϊκή τάξη και/ή ανήκουν σε άλλη φυλή- οι οποίοι έχουν ήδη κατηγορηθεί, παρακολουθηθεί και κακοποιηθεί έντονα από την αστυνομία. Μπορούμε εύκολα να φανταστούμε ότι η ανάπτυξη 10.000 πρόσθετων πρακτόρων δεν θα πραγματοποιηθεί στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού, αλλά στις λαϊκές συνοικίες, έτσι ώστε να ενισχυθεί η αστυνομική επιτήρηση των πληθυσμών που κατοικούν εκεί. […] Αρνούμαστε να χρησιμοποιηθεί ο φεμινισμός για να ενισχυθούν οι ρατσιστικές παρεκκλίσεις και οι παρεκκλίσεις των μέτρων ασφαλείας του γαλλικού κράτους.

Η ομάδα προβληματισμού Queer & Trans Révolutionnaires (QTR) και η αφροφεμινιστική ομάδα Mwasi ομοίως αντιτέθηκαν στην ιδέα ενός νόμου που τιμωρεί τη σεξιστική παρενόχληση στο δρόμο μέσω ενός ανακοινωθέντος που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Mediapart :

Les témoignages de femmes dont la police refuse ou décourage les plaintes pour viol sont nombreux, et dans l’expression de sa brutalité, envers les femmes comme les hommes, la police manifeste, en plus de son caractère éminemment raciste, sa dimension profondément sexiste, homophobe et transphobe. C’est donc cette police qui sera en charge de pénaliser le harcèlement de rue ? Quelles catégories sociales de femmesverront alors leurs plaintes entendues ? Contre quellescatégories sociales d’hommes ? Il n’est pas sûr qu’une femme noire migrante puisse faire appel à la police pour que soit pénalisé le harcèlement d’un homme français, blanc, de classe supérieure dans l’espace public.

Πολυάριθμες είναι οι μαρτυρίες των γυναικών, στις οποίες η αστυνομία είτε αρνείται είτε αποθαρρύνει τις μηνύσεις για βιασμό, και στην έκφραση της σκληρότητας της τόσο απέναντι στις γυναίκες όσο και στους άνδρες, η αστυνομία επιδεικνύει, πέρα από τον εξαιρετικά ρατσιστικό χαρακτήρα της, το μέγεθος του σεξισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας της. Αυτή, λοιπόν, θα είναι η αστυνομία που θα ηγείται της τιμωρίας της παρενόχλησης στον δρόμο; Ποιες κοινωνικές κατηγορίες γυναικών θα δουν τις καταγγελίες τους να εισακούονται; εναντίον ποιων κοινωνικών κατηγοριών ανδρών; Δεν είναι σίγουρο ότι μια μαύρη γυναίκα μετανάστης θα μπορεί να κάνει αίτημα προς την αστυνομία προκειμένου να τιμωρηθεί η παρενόχληση από έναν Γάλλο, λευκό, ανώτερης τάξης σε δημόσιο χώρο.

Πέρα από την παρενόχληση, ένας προβληματικός νόμος από πολλές απόψεις

Εάν το τμήμα που αφορά την τιμωρία της παρενόχλησης στο δρόμο έλαβε τη μεγαλύτερη προσοχή, ο νόμος περιλαμβάνει και άλλα μέτρα, κυρίως για σεξουαλικές παραβάσεις σε βάρος ανηλίκων ή για τις προθεσμίες παραγραφής των εγκλημάτων βιασμού, μακριά από την επίτευξη αποδοχής από πλευράς των φεμινιστικών ομάδων.

Στο Twitter, η Ομάδα F (Groupe F), η οποία αγωνίζεται ενάντια στη σεξιστική και σεξουαλική βία, καταγράφει τους μεγάλους απόντες του νόμου:

Σήμερα υιοθετήθηκε από την Εθνοσυνέλευση το σχέδιο νόμου κατά της σεξουαλικής βίας. Απολογισμός. #PJLVSS pic.twitter.com/X9LPoLk1fX

Σε δήλωση δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα τους, με τίτλο “Απογοήτευση”, η Groupe F μοιράζεται τη δική τους αμετάκλητη ετυμηγορία:

Nous attendions beaucoup de ce texte qui sera sans doute la seule loi du quinquennat d’Emmanuel Macron sur ce sujet. […] Raté. Le texte de loi, accompagné d’un grand renfort de communication, se révèle bien pauvre. Son impact sur nos vies sera minime, voire nul.

Περιμέναμε πολλά από αυτό το κείμενο το οποίο θα ήταν χωρίς αμφιβολία ο μόνος νόμος της πενταετούς θητείας του Μακρόν πάνω σε αυτό το θέμα. Αποτυχία. Το κείμενο του νόμου, συνοδευόμενο από έντονη επικοινωνιακή ενίσχυση, αποδείχτηκε λίγος. Η επίδραση του στις ζωές μας θα είναι ελάχιστη, ή και μηδενική.

Το Ίδρυμα Γυναικών πάει ένα βήμα παραπέρα:

[δελτίο τύπου]

“Νόμος σχετικά με τη σεξιστική και σεξουαλική βία: ένα κείμενο τελικά απογοητευτικό”#PJLVSS pic.twitter.com/DGPUBsyybp

Περιμένοντας να δούμε εάν οι ανησυχίες που εκφράστηκαν ταυτόχρονα από φεμινιστικές και διαθεματικές ενώσεις, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους και ακτιβιστές επιβεβαιωθούν, το κίνημα #NousToutes οργανώνεται  στα κοινωνικά δίκτυα και σχεδιάζει να οργανώσει έναν “φεμινιστικό χείμαρρο” στις 24 Νοεμβρίου 2018, την παραμονή της παγκόσμιας μέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.