Ένα μονοπάτι προς την ανεξαρτησία σπαρμένο μαριχουάνα

Εικόνα της σημαίας του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, χωρίς πνευματικά δικαιώματα. Φύλλο κάνναβης, Oren neu dag (άδεια CC BY-SA 3.0), Wikimedia Commons. Μοντάζ εικόνων: Georgia Popplewell

Της Nazma Muller

Η απαγόρευση της κάνναβης ή της μαριχουάνας, όπως είναι ευρέως γνωστή η ξηρά μορφή του φυτού, εισήχθη στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο και στην υπόλοιπη αγγλόφωνη Καραϊβική κατά τη διάρκεια της αποικιακής εποχής από την αποικιοκρατική κυβέρνηση του Στέμματος. Ενισχύθηκε από την υπογραφή της Ενιαίας Σύμβασης για τα Ναρκωτικά του 1961, μιας διεθνούς συνθήκης για την απαγόρευση της παραγωγής και προμήθειας ορισμένων (ονομαστικά ναρκωτικών) φαρμάκων και φαρμάκων με παρεμφερή αποτελέσματα, εκτός από άδεια για ειδικούς σκοπούς, όπως ιατρική θεραπεία και έρευνα.

Σήμερα, καθώς το Τρινιντάντ και Τομπάγκο γιορτάζει την 56η επέτειο ανεξαρτησίας, η σύμβαση αυτή και όλα τα παράγωγά της, συμπεριλαμβανομένης της ταξινόμησης της κάνναβης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως φαρμάκου Προγράμματος Ι, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως εμπόδια σε κάθε είδους νομική μεταρρύθμιση της φαρμακευτικής νομοθεσίας μας. Αυτό, ακόμη και όταν το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών φέρνει όλεθρο στη χώρα, στοιχίζοντας εκατοντάδες ζωές και διαφθείροντας Αστυνομία, Ακτοφυλακή, Ένοπλες Δυνάμεις και τελωνειακούς αξιωματούχους με παχυλές δωροδοκίες και λογαριασμούς. Ακόμη και όταν εκατοντάδες πεθαίνουν από μια κρίση καρκίνου με ρίζες στον βιομηχανικό/καταναλωτικό τρόπο ζωής μας, χιλιάδες συλλαμβάνονται και φυλακίζονται για κατοχή κάνναβης, ενώ καταρρέει ένα διεφθαρμένο, υπερφορτωμένο σύστημα δικαιοσύνης.

Για το Τρινιντάντ και το Τομπάγκο, που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή το ξαφνικό κλείσιμο ενός μεγάλου διυλιστηρίου πετρελαίου στο Petrotrin, πρόκειται για θλιβερή στιγμή, αλλά μακράν συζητούμενη. Και δεν υπάρχει καιρός για άλλα δάκρυα. Οι πολίτες της χώρας είναι συνηθισμένοι να μεμψιμοιρούν, αλλά δεν έχουν απομείνει και πολλά στο Δημόσιο Ταμείο και θα πρέπει να σκεφτούμε γρήγορα, καθώς γινόμαστε αναγκαστικά “ανεξάρτητοι” από τη “χρυσή σανίδα” πετρελαίου και φυσικού αερίου, με την οποία επιπλέουμε τα τελευταία 100 περίπου χρόνια.

Για δεκαετίες, οι οικονομολόγοι παροτρύνουν την κυβέρνηση να διαφοροποιήσει την οικονομία. Τώρα όμως δεν έχουν άλλη επιλογή. Και μια προφανής επιλογή θα ήταν η κάνναβη. Θέλω να πω, αν ο Καναδάς αισθάνεται ότι πρέπει να νομιμοποιήσουν την ψυχαγωγική κάνναβη, ποιοι είμαστε εμείς, ένα μικρό τροπικό νησί, που θα γυρίσουμε τις πλάτες μας στον πράσινο χρυσό;

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εθνικών εκλογών το 2015, τόσο ο σημερινός πρωθυπουργός του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, Δρ. Keith Rowley, όσο και η προκάτοχός του, Kamla Persad-Bissessar, απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την αποποινικοποίηση της κάνναβης λέγοντας ότι θα άφηναν το θέμα στον περιφερειακό οργανισμό CARICOM, ο οποίος ίδρυσε την Περιφερειακή Επιτροπή για τη μαριχουάνα το 2014.

Τα μέλη της επιτροπής, με επικεφαλής την καθηγήτρια Rose-Marie Belle Antoine, κοσμήτορα της Νομικής Σχολής του Τρινιντάντ του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών, είναι από τους πιο διακεκριμένους επαγγελματίες στους αντίστοιχους τομείς. Ο αναπληρωτής πρόεδρος είναι ο καθηγητής Wendell Abel, σύμβουλος ψυχίατρος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο των Δυτικών Ινδιών και επικεφαλής της Ψυχιατρικής στη Σχολή Ιατρικών Επιστημών της Τζαμάικα του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών. Ο καθηγητής Abel εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια στον τομέα της ψυχικής υγείας στην Τζαμάικα και στην Καραϊβική και κατέχει μεταπτυχιακό στη Δημόσια Υγεία από το πανεπιστήμιο Johns Hopkins. Ο καθηγητής Abel δημοσίευσε αρκετά επιστημονικά κεφάλαια βιβλίων, τεχνικές εργασίες και άρθρα περιοδικών με επίκεντρο θέματα ψυχικής υγείας και πολιτικών υγείας, όπως η αυτοκτονία, η κατάθλιψη και οι κοινωνικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Έχει βρεθεί στο προσκήνιο κορυφαίας εμπειρικής έρευνας στην Καραϊβική σχετικά με τις επιπτώσεις της κάνναβης στην ψυχική υγεία. Άλλο μέλος της επιτροπής είναι η Esther Best, διευθύντρια του Εθνικού Συμβουλίου Φαρμάκων του Τρινιντάντ και της κυρίαρχης πολιτικής και στρατηγικής της χώρας για τα ναρκωτικά. Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα και την περιοχή σε πολλά σημαντικά διεθνή φόρα για τη μεταρρύθμιση και πολιτικές περί ναρκωτικών.

Η Περιφερειακή Επιτροπή δημοσίευσε την τελική έκθεσή της στο κοινό στις 3 Αυγούστου. “Η Επιτροπή, αφού αξιολόγησε τα επιστημονικά στοιχεία και τις μαρτυρίες από το κοινό, θεωρεί ότι τα αποδεδειγμένα ιατρικά οφέλη της κάνναβης/μαριχουάνας σε πολλούς τομείς υπερτερούν των κινδύνων”, αναφέρει η έκθεση. Σύμφωνα με την έκθεση, η οποία τιτλοφορείται «Περιμένοντας την εκπνοή-Προστατεύοντας το μέλλον μας μέσω υπεύθυνης κοινωνικονομικής πολιτικής για τη μαριχουάνα»:

This finding is consistent with those of numerous other national bodies/ Commissions in the region and globally and that of international bodies, the most influential of which have labelled the current legal regime ‘redundant’ and ‘obstructionist’. . . . The scientific data supports law reform to permit the use of marijuana, but in a controlled regulatory environment. A public health, rights-based, non-prohibitionist approach focused on high‐risk users and practices – similar to the approach favoured with alcohol and tobacco – allows for more control over the risk factors associated with cannabis‐related harms than the current, ineffective prohibition, which heightens health risks and induces social harms.

Η διαπίστωση αυτή είναι σύμφωνη με εκείνη πολυάριθμων άλλων εθνικών φορέων/Επιτροπών στην περιοχή και παγκοσμίως, καθώς και διεθνών οργανισμών, οι πιο σημαντικοί από τους οποίους έχουν επισημάνει το σημερινό νομικό καθεστώς «περιττό» και «εμπόδιο». . . . Τα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν τη μεταρρύθμιση του νόμου ώστε να επιτρέπεται η χρήση της μαριχουάνας, αλλά σε ελεγχόμενο ρυθμιστικό περιβάλλον. Μια προσέγγιση περί δημόσιας υγείας, βασισμένη στα δικαιώματα, μη απαγορευτική, επικεντρώνεται σε χρήστες και πρακτικές υψηλού κινδύνου – παρόμοια με την προσέγγιση περί αλκοόλ και καπνού – επιτρέπει τον μεγαλύτερο έλεγχο των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με βλάβες σχετικές με κάνναβη σε σχέση με την τρέχουσα, αναποτελεσματική απαγόρευση, η οποία αυξάνει τους κινδύνους για την υγεία και προκαλεί κοινωνικές βλάβες.

Η έκθεση συνιστά τρεις πιθανές επιλογές που θα μπορούσαν να λάβουν οι μεμονωμένες κυβερνήσεις για την εφαρμογή των διαπιστώσεών της: αποποινικοποίηση, νομιμοποίηση με κρατική παραγωγή ή νομιμοποίηση με παραγωγή του ιδιωτικού τομέα και κρατική εποπτεία.

Η κυβέρνηση του Τρινιντάντ και Τομπάγκο βρίσκεται σε καλή θέση για να αξιοποιήσει την τεράστια τεχνική ικανότητα και την υποδομή αυτού του έθνους που παράγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο για να γίνει ηγέτης και βασικός κινητήρας σε μια βιομηχανία κάνναβης και κλωστικής κάνναβης σε όλη την έκταση της CARICOM. Έχουμε στην CARICOM όλες τις προϋποθέσεις και την τεχνογνωσία που απαιτούνται για την τεχνική συνεργασία και την καλλιέργεια επαρκών όγκων κάνναβης και κλωστικής κάνναβης. Και μοναδικό σε αυτήν την περιοχή είναι ένα σχεδόν αιωνόβιο θρησκευτικό και κοινωνικό κίνημα, οι Ρασταφάρι, όπου η χρήση μαριχουάνας διαδραματίζει κεντρικό ρόλο, μια δραστηριότητα για την οποία οι υποστηρικτές της έχουν πληρώσει αδικαιολόγητα το τίμημα. Μια ανεπτυγμένη βιομηχανία κάνναβης θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις ιατρικές ανάγκες του λαού μας, να δημιουργήσει προϊόντα προστιθέμενης αξίας που μπορούν να πωληθούν ενδοπεριφερειακά (διατροφοφάρμακα, χαρτί από κάνναβη κ.λπ.), να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να αυξήσει το βιοτικό επίπεδο για τους εργαζόμενους και τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους της περιοχής. Αυτό θα ήταν πραγματικά ανεξάρτητη κίνηση.

Η Nazma Muller είναι μέλος του ρασταφαριανού κινήματος, γεννημένη στο Τρινιντάντ. Είναι ηγέτιδα της Συλλογικότητας για τη Δικαιοσύνη της Καραϊβικής, η οποία υποστηρίζει την περιβαλλοντική και κοινωνική δικαιοσύνη για όλη την περιοχή.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.