- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Ρουάντα: Δυο γυναίκες που τόλμησαν να αντιταχθούν στον Πρόεδρο Πολ Καγκάμε

Κατηγορίες: Ρουάντα, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ελευθερία του Λόγου, Μέσα των πολιτών, Πολιτική, Φύλο & ισότητα

Η υποψήφια της αντιπολίτευσης Victoire Ingabire περιμένει τον δικαστή στο Ανώτατο Δικαστήριο του Κιγκάλι. Από το kigaliwire.com μέσω Flickr, χρησιμοποιείται με άδεια CC BY-NC 2.0

Το 2015, ο Πρόεδρος της Ρουάντα Πολ Καγκάμε θέσπισε συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, [1] οι οποίες του επέτρεψαν να βάλει υποψηφιότητα για τρίτη θητεία [2], διασφαλίζοντας αποτελεσματικά τον ρόλο του ως πρόεδρος ως το 2034. Υπό την ηγεσία του Καγκάμε, η Ρουάντα έχει μεταμορφωθεί από ένα έθνος βυθισμένο στον εφιάλτη της γενοκτονίας του παρελθόντος σε ένα σύγχρονο έθνος ανάπτυξης.

Ωστόσο, η αξιοσημείωτη μεταμόρφωση της Ρουάντα έχει υψηλό τίμημα: τη διαρκή καταστολή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας έκφρασης. Μια έκθεση του 2017 από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Ρουάντα [3] αποκαλύπτει ένα αβυσσαλέο μοτίβο αποδυνάμωσης της ελευθερίας του λόγου και του πολιτικού πλουραλισμού μαζί με εξωδικαστικές εκτελέσεις, αυθαίρετη κράτηση, κακομεταχείριση και βασανιστήρια των πολιτών.

Δύο γυναίκες που αμφισβήτησαν αμφότερες τον Καγκάμε ως υποψήφιες της αντιπολίτευσης στις προεδρικές εκλογές, η Victoire Ingabire και η Diane Rwigara, βρίσκονται τώρα στη φυλακή με “στημένες” κατά πολλούς κατηγορίες, σε μια προσπάθεια φίμωσης των φωνών της αντιπολίτευσης:

2010, η Victoria Ingabure (1η φωτογραφία) ήθελε να βάλει υποψηφιότητα για την Προεδρία της Ρουάντα ως μοναδική υποψήφια της αντιπολίτευσης απέναντι στο ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ Πολ Καγκάμε, συνελήφθη, ποινή φυλάκισης 15 ετών.

Το 2017, η Diane Rwigara (2η) ήθελε να βάλει υποψηφιότητα για την Προεδρία, συνελήφθη, τώρα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης 20 ετών. Ξεσηκωθείτε ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Victoire Ingabire

Victoire Ingabire. Η φωτογραφία χρησιμοποιείται με άδεια από τους Φίλους της Victoire.

Η Victoire Ingabire επέστρεψε στη Ρουάντα από την Ολλανδία (όπου κατοικούσε επί 16 χρόνια) τον Ιανουάριο του 2010 για να συμμετέχει ως υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2010.

Την ίδια χρονιά, η Ingabire διετέλεσε Πρόεδρος των Ηνωμένων Δημοκρατικών Δυνάμεων (FDU-Inkingi) στη Ρουάντα.

Το έγκλημά της, σύμφωνα με τους Φίλους της Victoire [8], ξεκίνησε με την ομιλία της στο Κέντρο Μνήμης του Κιγκάλι για τη Γενοκτονία:

Στις 16 Ιανουαρίου 2010, την πρώτη της ημέρα στη χώρα μετά από 16 χρόνια στο εξωτερικό, έδωσε μια ομιλία στο Κέντρο Μνήμης για τη Γενοκτονία στην πρωτεύουσα Κιγκάλι και κατέθεσε στεφάνι. Η ομιλία της, η οποία αναφέρεται σε προβλήματα συμφιλίωσης και εθνοτικής βίας, ασχολήθηκε με θέματα που σπάνια συζητούνται ανοιχτά στη Ρουάντα. Η Victoire Ingabire συνελήφθη τον Απρίλιο του 2010. Αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση, αλλά υπό κατ’ οίκον περιορισμό και της εμπόδισαν την έξοδο από το Κιγκάλι. Στη συνέχεια συνελήφθη ξανά στις 14 Οκτωβρίου 2010 και προφυλακίστηκε αναμένοντας δίκη.

Μεταξύ 1994-1995, η Ρουάντα βίωσε γενοκτονία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι εθνότητες Χούτου και Τούτσι ενεπλάκησαν σε μαζικές σφαγές, υποκινούμενες από εθνικιστές Χούτου. Σχεδόν 800.000 άνθρωποι, κυρίως Τούτσι, [9] σφαγιάστηκαν εντός ενός έτους. Ο λαός Τσουά [10], μια κοινότητα ιθαγενών, έχασαν επίσης το ένα τρίτο περίπου του πληθυσμού τους.

Ως αποτέλεσμα της γενοκτονίας, σχεδόν δύο εκατομμύρια κάτοικοι της Ρουάντα, κυρίως εθνότητας Χούτου, κατέφυγαν [11] στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (DRC) αναζητώντας καταφύγιο από τη βία. Η εισβολή [12] του Καγκάμε στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό με τις Δυνάμεις Άμυνας της Ρουάντα, όπου ηγούνταν οι Τούτσι, οδήγησε σε βιαιότητες που στόχευαν κυρίως χιλιάδες εθνοτικούς Χούτου.

Η Ρουάντα έχει θεσπίσει σειρά νόμων που απαγορεύουν [13] την «ιδεολογία γενοκτονίας», την «ελαχιστοποίηση των γενοκτονιών» και τον «αρνητισμό», αλλά η Διεθνής Αμνηστία ισχυρίζεται ότι πρόκειται για «αόριστους νόμους που θέτουν περιττούς περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης των ανθρώπων».

Όταν η Ingabire, εθνότητας Χούτου, ρώτησε γιατί δεν υπήρχε μνημείο για τους μετριοπαθείς Χούτου που επίσης σκοτώθηκαν στη γενοκτονία, αναφέροντας ότι “ο αδελφός της ήταν ένας από αυτούς [14]“, θεωρήθηκε ως “αρνήτρια της γενοκτονίας” και κατά συνέπεια της απαγορεύτηκε να θέσει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές του 2010. Το 2013, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρουάντα την καταδίκασε σε δεκαπενταετή φυλάκιση για:

…απειλή προς την κρατική ασφάλεια και «υποβάθμιση» της γενοκτονίας του 1994. Το Ανώτατο Δικαστήριο την έκρινε επίσης ένοχη [15] για διάδοση φημών, που αποσκοπούσαν στην υποκίνηση του κόσμου για επανάσταση – κατηγορίες για τις οποίες είχε προηγουμένως απαλλαχθεί.

Στις 24 Νοεμβρίου 2017, το Αφρικανικό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (AfCHPR) έκρινε [16] ότι η Ρουάντα παραβίασε το δικαίωμα της Victoire Ingabire στην ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης, καθώς και το δικαίωμά της για επαρκή υπεράσπιση. Το δικαστήριο υποστήριξε ότι το κράτος παραβίασε [17] διάφορες πτυχές των δικαιωμάτων της:

Το δικαίωμα της Ingabire σε διάφορες πτυχές της υπεράσπισής της και να εκφράσει ελεύθερα τις απόψεις της εντός του νόμου. Οι δικαστές διαπίστωσαν ότι η Ingabire δεν είχε υποβαθμίσει τη γενοκτονία εναντίον των Τούτσι και δεν είχε διαδώσει ψευδείς φήμες για την κυβέρνηση, κατηγορίες βασικές για την καταδίκη της από τα δικαστήρια της Ρουάντα.

Diane Rwigara

Η επιχειρηματίας από τη Ρουάντα Diane Shima Rwigara κατέβηκε ως ανεξάρτητη υποψήφια στις προεδρικές εκλογές της Ρουάντα το 2017. Ο πατέρας της, Assinapol Rwigara, ήταν μεγάλος χρηματοδότης του Πατριωτικού Μετώπου της Ρουάντα του Καγκάμε κατά τη δεκαετία του '90 και το 2015 δολοφονήθηκε, σύμφωνα με ό,τι πιστεύει [18] η κόρη του. Η αστυνομία ισχυρίζεται ότι έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα.

Η απόφαση της Rwigara να κατέβει υποψήφια εναντίον του Καγκάμε επαινέθηκε ως “κατάρριψη των στερεοτύπων” [19]. Ωστόσο, σύντομα δυσφημίστηκε με τη δημοσίευση γυμνών φωτογραφιών, [20] οι οποίες κοινοποιήθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η Rwigara δήλωσε ότι οι φωτογραφίες αυτές επινοήθηκαν για την φιμώσουν [21].

Η Εκλογική Επιτροπή της Ρουάντα κατάφερε το τελειωτικό χτύπημα ενάντια στο φιλόδοξο στόχο της με έγγραφα αποκλεισμού, κατηγορώντας την [22] Rwigara ότι “πείραξε” τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών για να κατέβει στις εκλογές εναντίον του Καγκάμε. Κατηγορήθηκε επιπλέον ότι υπέβαλε ονόματα αποβιωσάντων, κάτι που η ίδια αρνήθηκε.

Σε κείμενο γνώμης που δημοσιεύτηκε στην Washington Post [23], η Rwigara δηλώνει:

Στιγμιότυπο της Diane Shima Rwigara, υποψήφιας της αντιπολίτευσης στη Ρουάντα, της οποίας η σύλληψη πυροδότησε την ετικέτα #FreeDianeRwigara

It’s no longer news that I have been disqualified as a candidate in Rwanda’s presidential election. Unfortunately, Rwandans will not see my name on their polling cards when they go to vote on Aug. 4. President Paul Kagame will eventually be crowned as an undisputed king of Rwanda and will continue to rule the country in a climate of fear and lack of fundamental freedoms. By extending his 23 years in power, Kagame is denying Rwandans an opportunity to experience the first-ever peaceful transition of power in their country.

Δεν αποτελεί πλέον είδηση ότι απορρίφθηκα ως υποψήφια στις προεδρικές εκλογές της Ρουάντα. Δυστυχώς, οι πολίτες της Ρουάντα δεν θα δουν το όνομά μου στα ψηφοδέλτια, όταν θα ψηφίσουν στις 4 Αυγούστου. Ο Πρόεδρος Πολ Καγκάμε τελικά θα στεφθεί ως αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της Ρουάντα και θα συνεχίσει να κυβερνά τη χώρα σε ένα κλίμα φόβου και έλλειψης θεμελιωδών ελευθεριών. Με την επέκταση των 23 ετών στην εξουσία, ο Καγκάμε αρνείται στους πολίτες της Ρουάντα την ευκαιρία να βιώσουν την πρώτη ειρηνική μετάβαση της εξουσίας στη χώρα τους.

Η Rwigara συνελήφθη πέρυσι με την κατηγορία «υποκίνησης και απάτης [24]» και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση, ενώ τα περιουσιακά της στοιχεία κατασχέθηκαν βίαια και δημοπρατήθηκαν [25] από τον Καγκάμε. Συγγενείς της επίσης κλείστηκαν φυλακή για φοροδιαφυγή [26] και αρκετοί υποστηρικτές της ανέφεραν παρενόχληση [27] :

Σήμερα κλείνει ένας χρόνος από τότε που η πολιτική ακτιβίστρια και προεδρική υποψήφια Diane Shima #Rwigara και η μητέρα της Adeline συνελήφθησαν παρανόμως από τις αρχές της Ρουάντα με κατασκευασμένες κατηγορίες.

Οι πολίτες της Ρουάντα έχουν βιώσει βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη περίπου 8% μεταξύ 2001-2014, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ [32]. Το ποσοστό των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έχει μειωθεί από 57% το 2005 σε 45% το 2010. Και ο Καγκάμε έχει τοποθετήσει τη Ρουάντα ως ηγέτη παγκοσμίως [33] όσον αφορά τον υψηλότερο αριθμό γυναικών στο κοινοβούλιο.

Ωστόσο, το ReportsAfrique [34] υποστηρίζει ότι η «αυθαιρεσία του Καγκάμε εναντίον πολιτικών αντιπάλων μπορεί να υπονομεύσει αυτό το φαινομενικά καλό όνομα που έχει χτίσει για τον εαυτό του».

Η αυταρχική [35] πλευρά του Καγκάμε είναι έξυπνα κρυμμένη [36] από τουρίστες και διεθνείς δωρητές βοήθειας. Διαχειριζόμενος έναν καλοσυντονισμένο μηχανισμό δημοσίων σχέσεων [37], είναι επίσης γνωστός ως ο “καλοπροαίρετος δικτάτορας [38] της Ρουάντα”.