Adrien Beauduin. Φωτογραφία: Szabolcs Nagy / Index. Χρησιμοποιείται με άδεια
Τον αποκάλεσαν τον “τέλειο εχθρό του καθεστώτος Ορμπάν” [1], αλλά ο Βελγο-Καναδός Adrien Beauduin λέει ότι πρόκειται για παρεξήγηση. Ο Beauduin, διδακτορικός ερευνητής Μελετών περί Φύλου στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης (CEU) στη Βουδαπέστη, συνελήφθη κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας την περασμένη εβδομάδα στην πλατεία του Κοινοβουλίου και τώρα κατηγορείται για «αντίσταση κατά της Αρχής», κατηγορία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε φυλάκιση δύο έως οκτώ ετών .
Διαδηλώσεις εναντίον της δεξιάς κυβέρνησης του Ούγγρου Πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν ξεκίνησαν στις 8 Δεκεμβρίου [2] σε αντίδραση για τον αποκαλούμενο “νόμο δουλείας”, ο οποίος θα έθετε ανώτατο όριο στις ετήσιες υπερωρίες, ώστε οι εργοδότες να μπορούν να ζητήσουν από τους εργαζομένους τους 400 ώρες, και για έναν άλλο νόμο, που καθιστά ευκολότερο να τοποθετηθούν δικαστές ευνοϊκοί στην κυβέρνηση Ορμπάν στις έδρες δικαστικής εξουσίας.
Από τότε που ο Ορμπάν ανέλαβε την εξουσία το 2010, έχει κατηγορηθεί για εξουδετέρωση των δημοκρατικών ελευθεριών, ελέγχοντας σταδιακά τα ΜΜΕ και τη δικαστική εξουσία, καθώς και περιορίζοντας την ακαδημαϊκή ελευθερία με μια τροποποίηση του νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που διώχνει το Πανεπιστήμιο Κεντρικής Ευρώπης [3] από τη χώρα.
Το Global Voices μίλησε με τον Beauduin στην πανεπιστημιούπολη του ΠΚΕ για το φοιτητικό ακτιβισμό του στην Ουγγαρία, τη νύχτα της διαμαρτυρίας και πώς σχεδιάζει να αποδείξει την αθωότητά του.
Global Voices (GV): Είστε ενεργό μέλος της ομάδας ακτιβιστών φοιτητών Students4CEU. Τι ενέργειες κάνατε;
Adrien Beauduin (AB): Έχω συμμετάσχει εκεί από την αρχή, κινητοποιούμαστε από τα τέλη Οκτωβρίου. Προσπαθούμε να τραβήξουμε προσοχή στο θέμα της ακαδημαϊκής ελευθερίας στην Ουγγαρία, όχι μόνο του ΠΚΕ, αλλά και σε ευρύτερα ζητήματα, όπως η απαγόρευση των Σπουδών Φύλου [στην Ουγγαρία], περιπτώσεις λογοκρισίας στον ακαδημαϊκό κόσμο και περικοπές του προϋπολογισμού και τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του [Πανεπιστημίου] Κόρβινους. Στόχος μας ήταν να προσεγγίσουμε όλους τους φοιτητές στην Ουγγαρία και να συνεργαστούμε σε όλα αυτά τα θέματα. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να οικοδομήσουμε δεσμούς με άλλους φοιτητές στα ουγγρικά πανεπιστήμια, η πρώτη εκδήλωση στην οποία συμμετείχαμε ήταν μαζί με κάποιους φοιτητές του Πανεπιστημίου Eötvös Loránd και του Πανεπιστημίου Corvinus. Πήγαμε στην απεργία ενημέρωσης του ELTE 14 Νοεμβρίου για να τους υποστηρίξουμε. Ήταν κυρίως σχετικά για τις Σπουδές Φύλου, αλλά και για την ακαδημαϊκή ελευθερία γενικότερα. Συνδιοργανώσαμε μια μεγάλη διαδήλωση στις 24 Νοεμβρίου, η οποία ακολουθήθηκε από μία εβδομάδα μακράς κατοχής του Kossuth tér, της πλατείας μπροστά από το ουγγρικό Κοινοβούλιο. Στήσαμε σκηνές και παρά τη βροχή, το κρύο και το χιόνι μείναμε για μια ολόκληρη εβδομάδα. Πραγματοποιήσαμε κάθε είδους εκδηλώσεις, συναυλίες, διαλέξεις τόσο στα ουγγρικά όσο και στα αγγλικά. Περισσότερο από το ήμισυ των εκδηλώσεων δεν σχετίζονταν με το ΠΚΕ, οπότε καταφέραμε να το κάνουμε ένα ευρύτερο γεγονός για τον εορτασμό της ακαδημαϊκής ελευθερίας στην Ουγγαρία.
GV: Οι φοιτητικές διαδηλώσεις τελείωσαν όταν πέρασε η προθεσμία της 1ης Δεκεμβρίου [3] και το ΠΚΕ έλαβε την τελική του απόφαση [να εγκαταλείψει την Ουγγαρία και] να εγκαταστήσει πανεπιστημιούπολη στη Βιέννη. Ήσαστε ενεργός από τότε;
AB: Κατά τη διάρκεια της κατοχής μας, δημιουργήθηκαν νέα θέματα. Υπήρξε αυτός ο νέος λεγόμενος “νόμος δουλείας”, ο οποίος εκθέτει έναν εργαζόμενο να εργάζεται μέχρι και 400 επιπλέον ώρες που πληρώνονται μόνο 3 χρόνια αφότου έχει γίνει το έργο. Αποφασίσαμε να δείξουμε αλληλεγγύη σ’ αυτούς [τους εργαζόμενους], γιατί καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει νόημα μια χώρα να έχει ελεύθερα πανεπιστήμια όταν δεν έχει καν ελεύθερους εργαζόμενους. Θεωρήσαμε ότι είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε τον χώρο που πρέπει να δώσουμε προσοχή στο ζήτημα αυτό. Ξεκινήσαμε να είμαστε δραστήριοι σε αυτό το μέτωπο και αυτό μας οδήγησε επίσης να είμαστε παρόντες με φοιτητικό μπλοκ στη διαδήλωση των συνδικαλιστικών οργανώσεων στις 8 Δεκεμβρίου. Από τότε τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο έντονα. Κάποιοι από εμάς πήγαμε να μπλοκάρουμε ένα δρόμο με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις στο Szolnok για να δείξουμε και πάλι την αλληλεγγύη μας. Ήμουν εκεί και το δέχτηκαν πολύ θετικά οι εργαζόμενοι που είδαν φοιτητές του ΠΚΕ και κατάλαβαν ότι είμαστε μαζί τους. Στη συνέχεια, την Τετάρτη [12 Δεκεμβρίου], ήμαστε και εκεί, ήδη το απόγευμα, όταν εγκρίθηκε ο “νόμος δουλείας” για να διαμαρτυρηθούμε με το φοιτητικό μπλοκ. Το βράδυ επέστρεψα στην πλατεία, αφού ήμουν στη βιβλιοθήκη. Εκεί συνελήφθην.
GV: Την Τετάρτη (12 Δεκεμβρίου) ήσαστε στη βιβλιοθήκη…
AB: Ναι … Πρώτα, ήμουν στη διαδήλωση και στη συνέχεια πήγα στη βιβλιοθήκη το βράδυ, έπρεπε να τελειώσω μια εργασία. Είχα ακόμα και τα πατίνια μαζί μου γιατί ήθελα να πάω για σκέιτ το βράδυ. Αυτό ήταν το σχέδιό μου. Δεν ήξερα ότι θα υπάρξει μεγάλη διαμαρτυρία. Γύρω στις 9.30 ή στις 9.45 μμ άκουσα ότι κάποιοι από τους φίλους μου ήταν εκεί, έτσι πήρα τα πράγματά μου αφού έδωσα εργασία και πήγα στην πλατεία.
Χριστουγεννιάτικο δέντρο και Αστυνομία στην πλατεία του Κοινοβουλίου στις 13 Δεκεμβρίου 2018. Φωτογραφία: Marietta Le.
GV: Τι συνέβη εκεί, εκφωνήθηκαν ομιλίες;
AB: Στις 10 μ.μ. περίπου, το πλήθος άρχισε να κινείται προς τη νότια είσοδο [του κτιρίου του Κοινοβουλίου], τότε τα ΜΑΤ έγιναν όλο και πιο δραστήρια. Κάποιοι κάθισαν και μπλόκαραν τη νότια είσοδο. Η αστυνομία άρχισε μαζικά να χρησιμοποιεί σπρέι πιπεριού. Με ψέκασαν και μένα. Μετά από λίγο, το πλήθος επέστρεψε προς την πλατεία. Στις 11.45 μ.μ. ήμουν έτοιμος να πάω σπίτι, ήταν πιο ήρεμα ήδη. Στη συνέχεια, μερικοί άρχισαν να καίνε ένα έλκηθρο [υπάρχει ένας κύκλος από έλκηθρα γύρω από ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία]. Τότε η αστυνομία αποφάσισε να κάνει ντου έτσι, δεν ξέρω γιατί. Προφανώς, ήθελαν να σβήσουν τη φωτιά, αλλά εγώ έμεινα στη μέση, επειδή με έσπρωξαν προς τη φωτιά, οι άνθρωποι έπεφταν [στο έδαφος], ήταν αρκετά τρομακτικό. Προσπάθησα να σταθώ στα πόδια μου, έπρεπε να βρω την ισορροπία μου, με ρίχνανε πέρα δώθε και κατέληξα πίσω από την αστυνομία και με πήρανε.
GV: Μαζέψανε κι άλλο κόσμο;
AB: Δεν το κατάλαβα στην αρχή, αλλά εκεί που με πήγανε, κάτω από τις καμάρες του Κοινοβουλίου, υπήρχαν και τέσσερις άλλοι μαζί μου. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν μαζί μου στο αστυνομικό τμήμα και στο γραφείο του υπεύθυνου. Οι πέντε μας κατηγορήθηκαν για το ίδιο πράγμα ακριβώς. Ομαδική βία εναντίον ενός αντιπροσώπου της τάξης. Έχουμε κυριολεκτικά τις ίδιες κατηγορίες. Και οι πέντε από εμάς, όπως γνωρίζω, με βάση αυτό που μου είπαν οι άλλοι στο κελί, κατηγορούνται ότι χτύπησαν με το αριστερό τους χέρι και κλώτσησαν την αστυνομία. Θα ήταν πολύ παράξενο ξαφνικά και οι πέντε μας να αποφάσισαν να χτυπήσουν με το αριστερό τους χέρι και μια κλωτσιά… Αλλά είναι ένα πολύ σοβαρό έγκλημα εδώ στην Ουγγαρία, πιθανώς παντού. Σημαίνει 2 έως 8 χρόνια στη φυλακή και ο δικηγόρος μου λέει ότι αν βγω ένοχος, δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αποφύγω τη φυλακή.
GV: Υπάρχει τρόπος να το αμφισβητήσετε τώρα;
AB: Η ομάδα φίλων μου, όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους ήμουν μαζί, κινητοποιήθηκαν για τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων. Ήταν απίστευτο, ενώ βρισκόμουν στη φυλακή άρχισαν πολύ γρήγορα να συλλέγουν όλα τα βίντεο, τις φωτογραφίες και τις μαρτυρίες. Είναι πολύ ωραίο που υπάρχει ένα βίντεο που με δείχνει λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της επίθεσης, είμαι εκεί ήρεμος, φαίνεται το πρόσωπό μου αρκετές φορές και δεν χτυπάω αστυνομικούς ούτε κλωτσώ. Απλά είμαι εκεί. Φαίνονται και τα πόδια μου επίσης κατά τη διάρκεια της επίθεσης, με έχει πιάσει η αστυνομία και τα δύο πόδια μου είναι στο έδαφος. Αυτό δεν είναι τόσο κακό, αλλά θα ήθελα να έχω άμεση πλήρη εικόνα από τα πάντα. Θα κοιμόμουν πιο ήρεμα. Ελπίζω ότι το υλικό της αστυνομίας θα με βοηθήσει, αλλά από αυτό που βλέπουμε τώρα δεν φαίνεται να υπήρχε κάμερα της αστυνομίας σε αυτό το σημείο. Είμαι ακόμα αισιόδοξος ότι αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει.
Adrien Beauduin. Φωτογραφία: Szabolcs Nagy / Index. Χρησιμοποιείται με άδεια
GV: Ποιες είναι οι συμβουλές σας για άτομα που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση; Ακούγεται σαν να μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε πόλη της Ουγγαρίας αυτές τις μέρες.
AB: Είναι πραγματικά καλό να έχουμε πολλές φωτογραφικές μηχανές στη διαμαρτυρία, για να τραβάει ο κόσμος. Επίσης, να είστε μαζί με φίλους σας περισσότερο, επειδή ήμουν με πολλούς φίλους, αλλά μόλις περιπλανήθηκα για λίγα λεπτά, τώρα είναι πιο δύσκολο να βρεθούν μάρτυρες. Δυστυχώς, ποτέ δεν μπορείτε να είστε βέβαιοι.
GV: Ξέρω ότι δεν είναι εύκολη απάντηση, αλλά τι σκέφτεστε για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών;
AB: Οι άνθρωποι με τους οποίους ήμουν στο κελί, δεν είναι πολιτικοί άνθρωποι. Είναι απλά νέοι που είναι πολύ απογοητευμένοι από το γεγονός ότι πρέπει να εργάζονται τρελά ωράρια για πολύ χαμηλό μισθό. Νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη απογοήτευση στην [ουγγρική] κοινωνία γύρω από διάφορα θέματα. Ελπίζω όλα να επιλυθούν με ειρηνικό τρόπο.
GV: Πώς βλέπετε το τέλος των σπουδών;
AB: Είναι πολύ δύσκολο γιατί, πέρα από το να μην έχεις πολύ χρόνο, είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθείς και πριν ήμουν ήδη πολύ δραστήριος και τώρα φοβάμαι μερικές φορές. Δεν θέλω να πάω φυλακή για κάτι που δεν έκανα. Δεν είναι αυτά τα σχέδιά μου για το νέο έτος.