Ένα ψηφιακό εικονογραφημένο μυθιστόρημα αναφέρει τις ιστορίες Κινέζων της Ινδονησίας, που δέχθηκαν επίθεση κατά τη διάρκεια των ταραχών που ανέτρεψαν την κυβέρνηση της Ινδονησίας το 1998.
Τον Μάιο του 1998, ξέσπασαν βίαιες ταραχές σε ολόκληρη την Ινδονησία ζητώντας την παραίτηση του τότε προέδρου Σουχάρτο, ο οποίος κυριαρχούσε στη χώρα εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες. Οι ταραχές οδήγησαν σε αλλαγή στην κυβέρνηση, αλλά χιλιάδες αθώοι πολίτες — ιδιαίτερα Ινδονήσιοι κινεζικής καταγωγής — τραυματίστηκαν, βιάστηκαν και σκοτώθηκαν. Πολλοί Orang Tionghoa (έτσι λέγονται οι Ινδονήσιοι με πλήρη ή μερική κινεζική καταγωγή) εγκατέλειψαν τη χώρα εξαιτίας της κλιμακούμενης βίας που τους στόχευε.
Μια κυβερνητική έκθεση [1] που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1998 αποκάλυψε ότι, ενώ ορισμένα βίαια επεισόδια κατά των Ινδονήσιων Κινέζων ήταν αυθόρμητα, τα περισσότερα περιστατικά φαίνονταν να σχεδιάζονται συστηματικά από τοπικούς κακοποιούς, που υποστηρίζονταν από ισχυρές πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Η έκθεση κατέγραψε επίσης περιπτώσεις βιασμού με θύματα πολλές Ινδονήσιες Κινέζες.
Μετά από δύο δεκαετίες, τα θύματα των επιθέσεων του 1998 και οι οικογένειές τους εξακολουθούν να αναζητούν [2] δικαιοσύνη.
Γραμμένο από την καλλιτέχνη Rani Pramesti με έδρα τη Μελβούρνη, το εικονογραφημένο μυθιστόρημα ‘Κινέζικοι Ψίθυροι’ (Chinese Whispers) [3] διηγείται την τραγωδία που την ανάγκασε να εγκαταλείψει την αγαπημένη της χώρα το 1998. Περιέχει επίσης τις ιστορίες γυναικών που έγιναν μάρτυρες των εξεγέρσεων του 1998.
Το Global Voices της πήρε συνέντευξη για το μυθιστόρημα και τα κίνητρά της για την έναρξη αυτού του έργου:
Οι Κινέζικοι Ψίθυροι εμπνεύστηκαν από τις προσωπικές μου εμπειρίες για το πώς η φυλετική βία του Μαΐου του 1998 επηρέασε την αίσθηση της ταυτότητάς μου, καθώς και το ιστορικό πλαίσιο του Μαΐου του 1998.
Παρατήρησα πως το 1998 έγινε ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο δεν συζητούνταν (μεταξύ) της Κινεζο-Ινδονησιακής διασποράς στην Αυστραλία.
Δεν μπορώ να μιλήσω για εμπειρίες άλλων ανθρώπων. Αλλά μπορώ να μιλήσω για τη δική μου. Η οικογένειά μου και εγώ γλιτώσαμε από τις λεηλασίες, τους βιασμούς και τη βία του 1998, αλλά ζήσαμε την εποχή, όπου υποβληθήκαμε σε πολιτικά υποκινούμενο ρατσισμό. Έχοντας ανατραφεί ως αδιαμφισβήτητα περήφανη Ινδονήσια, η ταραχή του 1998 αμφισβήτησε την ταυτότητά μου.
Μέσω των Κινέζικων Ψιθύρων, θέλω να αποκαλύψω τι μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους ο πολιτικά υποκινούμενος ρατσισμός (PMR), και δεν έχει σημασία πόσα χρόνια μετά από αυτό συνέβη. Το PMR έχει πραγματικό ανθρώπινο κόστος, όχι μόνο στην Ινδονησία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα.
Εξήγησε γιατί επέλεξε τον τίτλο “Κινέζικοι Ψίθυροι” για το μυθιστόρημά της:
Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας με την κοινότητα, μιλήσαμε για πολλά πράγματα και για τα πάντα. Ωστόσο, όταν ανέφερα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1998, για τη θέση που βρισκόμαστε, οι φωνές στο δωμάτιο έγιναν ψίθυροι.
Ως φοιτήτρια δραματικών τεχνών, έμαθα να παρακολουθώ τους τόνους, τις γλώσσες του σώματος, τις εκφράσεις. Αυτό που συνάντησα κατά τη διάρκεια των συναντήσεων και των δραματικών εργαστηρίων, το 1998, έδινε κάποια σημασία στην κοινότητα.
Πολλοί είπαν ότι η ταραχή του 1998 είναι ταμπού για να μιλήσουμε γι’ αυτό. Παραμένει ευαίσθητο, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για τα γεγονότα, αλλά το ταμπού δεν είναι η λέξη που το περιγράφει.
Και αυτό είναι που ελπίζει ότι η δουλειά της θα επιτελέσει:
Μια μέρα παρακολούθησα ένα ποίημα να διαβάζεται από τον Mark Gonzales, ένα από τα ποιήματά του λέει “Δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε αυτό που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε”. Αυτό μου χτύπησε ένα καμπανάκι.
20 χρόνια μετά, το 1998 είναι ελάχιστα αναγνωρισμένο. Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν όσον αφορά την επούλωση, την απόκτηση κάποιων μορφών δικαιοσύνης. Δεν μιλάω μόνο για θεραπεία σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και ως έθνος.
Θέλω οι αναγνώστες μου να θυμούνται τι συνεπάγεται το 1998 και να κινηθούν από τις εμπειρίες των ατόμων που το πέρασαν.
Στην δουλειά μου, ο 12χρονος χαρακτήρας που πρωταγωνιστεί, γνώρισε την κατακερμάτιση της ταυτότητάς της με πολιτικά παρακινούμενο ρατσισμό.
Αγαπώ το πόσο οι δραματικές τέχνες συνέβαλαν στην αφήγηση των προσωπικών μου ιστοριών. Εξάλλου, παρά τις ευρείας κλίμακας ιστορίες που ακούμε παντού, τελικά, είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι έχουμε τις μικρές μας ιστορίες και έτσι συνδεόμαστε στο βαθύτερο επίπεδο — από το ένα άτομο στο άλλο.
Μία από τις σελίδες του “Chinese Whispers”. Χρησιμοποιείται με άδεια.
Επί του παρόντος, οι Κινέζικοι Ψίθυροι διατίθενται στην Ινδονησία. Η αγγλική εκδοχή τους αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2018. Το έργο της Rani μπορεί να βρεθεί στην ιστοσελίδα [2] της και η ίδια μπορεί να προσεγγιστεί μέσω της σελίδας [4] σε Facebook και Instagram [5].