Ιρανοί περιβαλλοντολόγοι φοβούνται θανατική ποινή μετά από ένα χρόνο φυλάκισης

Μια αφίσα εκστρατείας που απεικονίζει τους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές Taher Ghadirian, Niloufar Bayani, Amirhossein Khaleghi, Houman Jokar, Sam Rajabi, Sepideh Kashani, Morad Tahbaz και Abdolreza Kouhpayeh. Εκστρατεία #anyhopefornature [Ελπίδα για τη Φύση].

Μια έκδοση αυτού του άρθρου δημοσιεύθηκε αρχικά από την οργάνωση ελευθερίας της έκφρασης ΑΡΘΡΟ 19 βάσει συμφωνίας κοινοποίησης περιεχομένου.

Οκτώ περιβαλλοντικοί ακτιβιστές στο Ιράν κρατούνται για περισσότερο από ένα χρόνο από τη σύλληψή τους και κατηγορούνται για «κατασκοπεία» και «διάδοση διαφθοράς στη γη». Τελικά πέρασαν από δίκη στις 30 Ιανουαρίου 2019.

Η κατηγορία διαφθοράς που αντιμετωπίζουν, σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα του Ιράν, συνεπάγεται πιθανή θανατική ποινή.

Οι οκτώ ακτιβιστές Niloufar Bayani, Sam Radjabi, Houman Jowkar, Taher Ghadirian, Morad Tahbaz, Sepideh Kashani, Amir Hossein Khaleghi και Abdolreza Kouhpayeh εργάζόταν όλοι στο Ίδρυμα Περσικής Κληρονομιάς Άγριας Ζωής (PWHF) με έδρα την Τεχεράνη και συνελήφθησαν τον Ιανουάριο του 2018 μαζί με τον Kavous Seyed-Emami, διευθύνοντα σύμβουλο της PWHF. Ο Seyed-Emani πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 2018, ενώ ήταν φυλακισμένος στη φυλακή Εβίν. Ενώ το δικαστικό σώμα λέει ότι ο Seyede-Emani αυτοκτόνησε, τόσο η εγχώρια όσο και η διεθνής κοινότητα ζήτησαν ανεξάρτητη έρευνα για το θάνατό του, η οποία δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί.

Η εναντίωση της κυβέρνησης στους ακτιβιστές επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στο έργο της ομάδας για την προστασία του ασιατικού γατόπαρδου, άγριου αιλουροειδούς ιθαγενούς στο ανατολικό Ιράν, που είναι στα όρια του αφανισμού. Τα περισσότερα μέλη της ομάδας είχαν σπουδάσει εκτός Ιράν, κυρίως στον Καναδά και τις ΗΠΑ, και είχαν δεσμούς με διεθνείς ομάδες εμπειρογνωμόνων στον τομέα του περιβάλλοντος, μερικοί από τους οποίους επισκέφθηκαν το Ιράν, σε μια προσπάθεια να μάθουν περισσότερα για τα αιλουροειδή και ενδεχομένως να βοηθήσουν στη διάσωσή τους. Ιρανοί αξιωματούχοι εκμεταλλεύτηκαν τις διασυνδέσεις των κατηγορουμένων με ξένα πανεπιστήμια και τις χρησιμοποίησαν για να υποστηρίξουν κατηγορίες ότι οι ακτιβιστές είναι ξένοι πράκτορες, που παριστάνουν τους περιβαλλοντικούς εμπειρογνώμονες.

Όλοι οι κατηγορούμενοι κατηγορήθηκαν αρχικά για «κατασκοπεία» και βρέθηκαν υπό κράτηση εν αναμονή της δίκης, αλλά ο Εισαγγελέας της Τεχεράνης Abbas Jafari Dowlatabadi ανακοίνωσε στις 24 Οκτωβρίου 2018 ότι οι κατηγορίες εναντίον τεσσάρων εξ αυτών είχαν μεταβληθεί σε “διάδοση διαφθοράς στη γη”, η οποία τιμωρείται με θάνατο.

Οι εισαγγελείς στήριξαν μεγάλο κομμάτι της καταγγελίας τους εναντίον της ομάδας σε μια βεβιασμένη ομολογία μιας εκ των ακτιβιστών, η οποία έκτοτε την έχει αναιρέσει.

Στις 30 Ιανουαρίου και στις 2 Φεβρουαρίου 2019, οι οκτώ περιβαλλοντολόγοι αντιμετώπισαν δίκη στο Παράρτημα 15 του Επαναστατικού Δικαστηρίου υπό την προεδρία του Δικαστή Salavati, ο οποίος έχει ιστορικό δυσανάλογων και καταπιεστικών ποινών ενάντια σε υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Ιράν (CHRI), το ήμισυ του κατηγορητηρίου των 300 σελίδων διαβάστηκε σε αυτές τις συνόδους, οι οποίες βασίστηκαν στις ομολογίες μιας από τους οκτώ κατηγορούμενους, της Niloufar Bayani. Η Bayani διέκοψε πολλές φορές το δικαστήριο για να αντιταχθεί, λέγοντας ότι οι ομολογίες της έγιναν υπό πίεση, ήταν ψευδείς και ότι τις είχε αποσύρει.

Έχουν γίνει και άλλες σοβαρές και σχετικές κατηγορίες σχετικά με τις δίκες, μεταξύ των οποίων ότι οι δίκες γίνονται κεκλεισμένων των θυρών, ότι οι κατηγορούμενοι δεν είχαν το δικαίωμα να επιλέξουν τους δικηγόρους τους και δεν ήταν παρόντες στο δικαστήριο όλοι οι δικηγόροι που διορίστηκαν από το δικαστικό σώμα.

Οι κατηγορούμενοι λένε ότι έχουν υποβληθεί σε μήνες απομόνωσης και ψυχολογικά βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένων δολοφονικών απειλών, ενέσεων με παραισθησιογόνα και απειλών σύλληψης και δολοφονίας συγγενών τους.

Η αντιμετώπιση που δέχονται οι κατηγορούμενοι έχει παραβιάσει τα δικαιώματά τους στη ζωή, την ελευθερία της έκφρασης, τη δίκαιη δίκη και εφαρμογή του νόμου. Σηματοδοτεί επίσης μέρος μιας τάσης φίμωσης με κατηγορίες κατασκοπίας όσων μιλούν για περιβαλλοντικά θέματα στη χώρα.

Η Άρθρο 19 και άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζήτησαν την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή τους και τη διεξοδική, άμεση και αμερόληπτη διερεύνηση των καταγγελιών για βασανιστήρια και άλλες κακομεταχειρίσεις.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.