- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Οι Μεξικανές διαμαρτύρονται για τις ζωές τους καθώς αυξάνονται οι απαγωγές και οι γυναικοκτονίες

Κατηγορίες: Μεξικό, Διαδηλώσεις, Μέσα των πολιτών, Φύλο & ισότητα, Ψηφιακός ακτιβισμός

Πορεία στην πλατεία Zocalo στην Πόλη του Μεξικού στις 2 Φεβρουαρίου. Φωτογραφία από Jer Clarke, χρησιμοποιείται με άδεια.

Στις 2 Φεβρουαρίου, Μεξικανές πλημμύρισαν τους δρόμους της Πόλης του Μεξικού και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με φωνές και hashtags όπως το #VivasNosQueremos (θέλουμε τον εαυτό μας ζωντανό), # NiUnaMás (ούτε μία γυναίκα παραπάνω) και #NoEstamosSolas (δεν είμαστε μόνες) για να διαμαρτυρηθούν για τα εκπληκτικά επίπεδα βίας κατά των γυναικών [1] στη χώρα τους. Κατά μέσο όρο εννέα γυναίκες [2] σκοτώνονται καθημερινά στο Μεξικό το 2018, σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Περίπου 4000 άτομα [3] συγκεντρώθηκαν στο Monumento a la Madre και βάδισαν προς την πλατεία Zócalo στην πρωτεύουσα Πόλη του Μεξικού. Το προηγούμενο βράδυ, εκατοντάδες γυναίκες με ποδήλατα παρέλασαν σε δεκατρείς διαφορετικές μεξικάνικες πόλεις — με 200 ποδηλάτες στην πρωτεύουσα και μόνο — για την εκδήλωση Ποδηλατικός Γύρος για τη Ζωή και την Ελευθερία των Γυναικών [4].

Οι διαδηλώσεις οργανώθηκαν μετά από έρευνα της εφημερίδας El País, η οποία αποκάλυψε [5] ότι 153 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν γυναίκες, έχουν απαχθεί στο μετρό της Πόλης του Μεξικού την τελευταία τετραετία. Οι διαδηλωτές ζητούν τον τερματισμό των γυναικοκτονιών και να εφαρμόσουν οι Αρχές επαρκή μέτρα ασφαλείας για τις γυναίκες στα συστήματα των δημόσιων συγκοινωνιών [6].

Το μέλος του Global Voices Jer Clarke ήταν παρόν στη διαδήλωση της 2ας Φεβρουαρίου στο Μεξικό και έφτιαξε αυτό το βίντεο [7]:

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η πορεία ακολουθήθηκε και γιορτάστηκε με hashtags όπως #LaNocheEsNuestra (η νύχτα είναι δική μας) και #LaCalleEsNuestra (ο δρόμος είναι δικός μας).

Ένα βίντεο που κοινοποιήθηκε με τουίτ από το Ruido en la Red [8] δείχνει τις γυναίκες να φωνάζουν “ούτε μία παραπάνω, όχι άλλες σκοτωμένες γυναίκες” κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας:

Ποδηλατικός γύρος στη Diana Cazadora για διαμαρτυρία ενάντια στις βιαιότητες των τελευταίων ημερών εναντίον των γυναικών

Μια άλλη διαδήλωση προγραμματίστηκε για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου.

“Σήμερα, συνέβη σε μένα”

Η ιστορία [5] της El País σχετικά με τις απαγωγές έχει προκαλέσει κύματα σοκ στο διαδίκτυο από τη δημοσίευσή της τον Ιανουάριο του 2019.

Οι μαρτυρίες αποκαλύπτουν τους διάφορους τρομακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορούν να απαχθούν οι γυναίκες ενώ βρίσκονται στο μετρό και πώς η αδιαφορία των παρευρισκομένων καταλήγει να βοηθήσει τους επιτιθέμενους.

Στο Facebook, η Eunice Alonso περιέγραψε [10] την εμπειρία της από τη δύσκολη διαφυγή μιας απόπειρας απαγωγής:

Pues ahora me tocó a mi.

Hace un rato me encontraba en la estación del metro Boulevard puerto aéreo, estaba esperando a que llegara el metro y un joven de entre 20 y 25 años se me acercó muchísimo y sentí que recargó algo en mi costilla […] al principio creí que me iba a asaltar, pero me dijo: “vas a salir conmigo y verás una camioneta blanca, te vas a subir y si alguien te dice algo dices que es tu uber”. Me quedé paralizada y comenzó a darme un ataque de ansiedad por lo que empecé a llorar, y una señora (a la que no tuve oportunidad de preguntarle su nombre) me dijo: ¿estás bien?, no pude contestarle y se dio cuenta de lo que estaba pasando que empezó a gritar: “fuego, fuego”. Y la gente empezó a vernos y un policía se acercó; fue así como el joven me soltó y se dio a la fuga.

Λοιπόν, σήμερα συνέβη σε μένα

Πριν από λίγο βρισκόμουν στο σταθμό του μετρό Boulevard puerto aéreo, περιμένοντας το τρένο μου και ένας νέος άνδρας 20-25 ετών στεκόταν πολύ κοντά μου. Ένιωσα ότι έσπρωξε κάτι πάνω στα πλευρά μου […] Αρχικά σκέφτηκα ότι θα με ληστέψει, αλλά τότε είπε “θα έρθεις μαζί μου, θα δεις ένα λευκό φορτηγάκι, θα μπεις, και αν κάποιος πει οτιδήποτε θα πεις ότι είναι το Uber σου”. Έχω παγώσει και έχω πάθει κρίση πανικού. Άρχισα να κλαίω. Στη συνέχεια, μια κυρία (δεν μπόρεσα να πιάσω το όνομά της) με ρώτησε “είστε εντάξει;”, και όταν δεν μπορούσα να απαντήσω, φώναξε “φωτιά! Φωτιά!”. Οι άνθρωποι άρχισαν να μας κοιτούν, τότε ένας αστυνομικός προσέγγισε και ο άνθρωπος [που με κρατούσε] έφυγε.

Η κυρία σε αυτή την ιστορία χρησιμοποίησε μια στρατηγική, που συνιστάται από ειδικούς: να φωνάζουν λέξεις-κλειδιά όπως “φωτιά” ή “σεισμός”, όταν ζητούν βοήθεια για να τραβήξουν την προσοχή των παρευρισκομένων και των φυλάκων χωρίς να εκθέσουν τον επιτιθέμενο άμεσα (καθώς αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει βίαιη αντίδραση από την πλευρά του).

Η ομάδα δημοσιογραφικών δεδομένων Serendipia DATA [11] δημιούργησε μια συλλογική βάση δεδομένων [12] για να χαρτογραφήσει συμβάντα όπως το παραπάνω σχετικά με τους σταθμούς μετρό της πολιτείας του Μεξικού.

Οι ακτιβιστές συγκέντρωσαν 210 περιπτώσεις απόπειρας απαγωγής στην Πόλη του Μεξικού και στην Πολιτεία του Μεξικού. Μπορείτε να εξερευνήσετε [τις μαρτυρίες λεπτομερώς] σε αυτόν τον χάρτη.

Μια παρόμοια προσπάθεια ξεκίνησε από το διαδικτυακό τηλεοπτικό κανάλι Rompe Viento [19] με βάση τα δεδομένα που συλλέγονται ξεχωριστά από έναν χρήστη του Facebook [20].

Προτάσεις

Την 1η Φεβρουαρίου, οι Αρχές της Πόλης του Μεξικού συναντήθηκαν [21] με τα θύματα, τις οικογένειές τους και τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών για να σχεδιάσουν από κοινού ένα σχέδιο για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών σε δημόσιους χώρους.

Οι αρχές πρότειναν μέτρα, όπως η τοποθέτηση κινητών μονάδων της Εισαγγελικής Υπηρεσίας ειδικά για να βοηθήσουν τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα φυλετικής βίας ενώ χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες. Οι υπάλληλοι υποσχέθηκαν επίσης να βελτιώσουν το φωτισμό γύρω από τους σταθμούς του μετρό και να ενισχύσουν την επιτήρηση.

Αλλά πολλοί πιστεύουν ότι αυτά τα μέτρα είναι ανεπαρκή. Στο Μεξικό, πάνω από το 90% [22] των εγκλημάτων δεν αναφέρονται λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στις Aρχές. Πολλά θύματα φοβούνται τα αντίποινα ή ότι οι Aρχές θα αμφισβητήσουν την εμπειρία τους.

Πορεία στην πλατεία Zocalo στην Πόλη του Μεξικού στις 2 Φεβρουαρίου. Φωτογραφία από Jer Clarke, χρησιμοποιείται με άδεια.

Η πίεση των πολιτών φαίνεται να έχει παράγει ορισμένα αποτελέσματα, τουλάχιστον: ο αριθμός των καταγγελιών από γυναίκες [23] που δέχθηκαν επίθεση στο σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών στην πρωτεύουσα έχει αυξηθεί. Χάρη σε αυτό, οι αρχές ήταν σε θέση να σκιαγραφήσουν ένα προφίλ των θυμάτων.