[1]Το Somewhereinblog.net, ο μεγαλύτερος δικτυακός τόπος του Μπανγκλαντές με περισσότερους από 200.000 εγγεγραμμένους χρήστες μπλοκάρεται από πολλούς παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου.
Από τα μέσα Φεβρουαρίου, οι Αρχές του Μπανγκλαντές έχουν απαγορεύσει [2] πάνω από 18.000 ιστοτόπους και εφαρμογές ως μέρος ενός λεγόμενου “πολέμου” στην πορνογραφία.
Μια λίστα με στοχοθετημένους ιστότοπους που απεστάλη στους παρόχους διαδικτύου περιελάμβανε το Somewhereinblog.net [3], τη μεγαλύτερη μπενγκάλι πλατφόρμα blogging, το Google Books, και δημοφιλείς εφαρμογές κοινωνικών μέσων όπως το Tik Tok και το Bigo.
Επιπλέον, πολλοί χρήστες πρωτοκλασάτων μέσων κοινωνικής δικτύωσης κλήθηκαν σε αστυνομικούς σταθμούς και τους ζητήθηκε να αφαιρέσουν από τις σελίδες τους “χυδαίο” περιεχόμενο, σε μια προσπάθεια ηθικής αστυνόμευσης.
Τον περασμένο Νοέμβριο, το Ανώτατο Δικαστήριο του Μπανγκλαντές διέταξε [4] την κυβέρνηση να μπλοκάρει όλους τους ιστοτόπους πορνογραφίας και τα άσεμνα υλικά στο διαδίκτυο τους επόμενους έξι μήνες. Λίγο αργότερα, η κυβέρνηση του Μπανγκλαντές μπλόκαρε πάνω από 4.000 πορνογραφικές και τουλάχιστον 176 άλλες ιστοσελίδες.
Αυτό το ξέσπασμα λογοκρισίας αυτής της εβδομάδας φαίνεται να είναι το τελευταίο αποτέλεσμα αυτής της διαταγής. Στις 18 Φεβρουαρίου, ο Υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεπικοινωνιών και Τεχνολογίας Πληροφοριών, Mustafa Jabbar, έγραψε στη σελίδα του στο Facebook [5]:
এবার খোজে পেলাম ১৫৬৩৬টি পর্নো ও ২২৩৫টি জুয়ার সাইট। সাথে আছে টিকটক ও বিগো। সবগুলোতেই পড়ছে তালা।
Βρήκα 15.606 ιστοτόπους πορνογραφικού περιεχομένου και 2235 ιστοτόπους τυχερών παιχνιδιών. Συμπεριλαμβανομένων αυτών είναι οι Tik Tok και Bigo. Όλοι θα μπλοκαριστούν.
Σύμφωνα με τον Emdadul Hoque [2], γενικό γραμματέα της Ένωσης Παροχών Υπηρεσιών Διαδικτύου, οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου στη χώρα συμμορφώθηκαν με τη διαταγή της BTRC. Επεσήμανε επίσης ότι πολλοί χρήστες μπορούν ακόμα να έχουν πρόσβαση σε αυτούς τους ιστοτόπους χρησιμοποιώντας εικονικά ιδιωτικά δίκτυα.
Οι απαγορεύσεις ηλεκτρονικού περιεχομένου δεν είναι κάτι καινούριο στο Μπανγκλαντές. Τον Νοέμβριο του 2016, η πρώην Υπουργός Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών Tarana Halim σχημάτισε μια επιτροπή [6] για την απαγόρευση των πορνογραφικών ιστοσελίδων και τη διακοπή της δημοσίευσης “προσβλητικού” περιεχομένου.
Τον επόμενο μήνα, η Ρυθμιστική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών του Μπανγκλαντές (BTRC) μπλόκαρε [7] πάνω από 500 πορνογραφικούς ιστοτόπους σύμφωνα με τη σύσταση της επιτροπής. Μια αναφορά [8] του Μαρτίου του 2017 υποδεικνύει ότι ορισμένοι από αυτούς τους ιστοτόπους είχαν γίνει ξανά προσβάσιμοι, αφού είχαν αναβαθμιστεί σε HTTPS, καθιστώντας τους πιο δύσκολο να μπλοκαριστούν.
Η ηλεκτρονική λογοκρισία κωδικοποιείται επίσης στον Νόμο περί Ψηφιακής Ασφάλειας του 2018 [9], ο οποίος παρέχει στις αρχές επιβολής του νόμου την μονομερή εξουσία να αποφασίζουν ποιο περιεχόμενο μπορεί να αποκλειστεί στο διαδίκτυο.
Από τον Δεκέμβριο του 2018, υπήρχαν σχεδόν 91 εκατομμύρια χρήστες διαδικτύου στο Μπανγκλαντές, με 85 εκατομμύρια από αυτούς να χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο μέσω των κινητών τους τηλεφώνων. Όσον αφορά το καθαρό εύρος ζώνης, η καταστολή σε ιστοτόπους ενηλίκων και τυχερών παιχνιδιών μπορεί να μειώσει σημαντικά τη χρήση του διαδικτύου. [10]
Η εφημερίδα Dhaka Tribune έλαβε [11] αυτό που φαίνεται να είναι επίσημη λίστα των απαγορευμένων ιστοτόπων. Η λίστα περιλαμβάνει την πλατφόρμα blogging somewhereinblog.net [1] και τη συλλογή ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών της Google, το Google Books.
Όταν ρωτήθηκε αν αυτές οι τοποθεσίες σχετίζονταν κατά κάποιο τρόπο με την πορνογραφία, ο Υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεπικοινωνιών και Τεχνολογίας Πληροφοριών Mustafa Jabbar [12] είπε στην Dhaka Tribune:
Έχετε ποτέ ψάξει το περιεχόμενο που δημοσιεύουν αυτά τα ιστολόγια; Αφού επαληθεύσαμε τις αναφορές σε όλους τους ιστοτόπους, κάναμε μια κίνηση. Η κυβέρνηση δεν εμποδίζει αποκλειστικά τους ιστοτόπους πορνογραφικού περιεχομένου από παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP).
Στο ειδησεογραφικό AFP [2] δήλωσε:
Θέλω να δημιουργήσω ένα ακίνδυνο και ασφαλές διαδίκτυο για όλους τους Μπανγκλαντεσιανούς, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Και αυτός είναι ο πόλεμος κατά της πορνογραφίας. Και αυτός θα είναι ένας συνεχής πόλεμος.
Παραδέχθηκε ότι ενδέχεται να υπάρξουν κάποια λάθη κατά την επαλήθευση των εν λόγω ιστοτόπων και πρόσθεσε ότι τα λάθη θα επιλυθούν.
Δεν υπήρξαν αναφορές για τον τρόπο ταυτοποίησης αυτών των ιστοτόπων ή ποια κριτήρια χρησιμοποιήθηκαν στη διαδικασία.
Η απαγόρευση στοχοποιεί τη μεγαλύτερη κοινότητα Μπενγκάλι bloggers στον κόσμο
Το “Somewhere in Blog [1]” ή Badh Bhangar Awaaz (Η φωνή όσων πέρασαν τα σύνορα) ήταν ο πρώτος δημόσιος δικτυακός τόπος blogging που χτίστηκε για την αγγλική γλώσσα, με λειτουργίες παρόμοιες με το LiveJournal [13]. Ιδρύθηκε το 2005, εδώ και πολύ καιρό φιλοξενεί τη μεγαλύτερη κοινότητα Μπενγκάλι bloggers στον κόσμο. Ένας μέσος όρος 60.000 bloggers δημοσιεύει ή σχολιάζει στην πλατφόρμα κάθε μέρα.
Στις 18 Φεβρουαρίου 2019, αφού ορισμένοι χρήστες ανέφεραν ότι ο ιστότοπος δεν ήταν διαθέσιμος, το Somewherein.net δημοσίευσε μια ειδοποίηση [14] που δηλώνει ότι το σύστημά τους λειτουργεί σωστά και ότι δεν είχαν λάβει επίσημη ειδοποίηση από τις αρχές για τυχόν διακοπή της υπηρεσίας. Παρόλο που ο ιστότοπος εμφανίστηκε στον επίσημο κατάλογο απαγορευμένων ιστοτόπων λίγες μέρες αργότερα, ήταν ακόμα προσβάσιμος μέσω ορισμένων ISP στη χώρα από τις 22 Φεβρουαρίου.
Σε ένα μήνυμα προς την ομάδα του Global Voices, η συνιδρύτρια του Somewherein, Jana Syeda Gulshan Ferdous, περιέγραψε το σύστημα επανελέγχου του ιστοτόπου. Εξήγησε ότι οι διαχειριστές του ιστοτόπου φροντίζουν να αφαιρούν περιεχόμενο που θα μπορούσε να θεωρηθεί πορνογραφικό ή ανάρμοστο.
Εάν εντοπίσουμε ή λάβουμε αναφορές δυσάρεστου περιεχομένου, αναλαμβάνουμε δράση. Οι πλατφόρμες για τη δημοσίευση περιεχομένου θα αποκτήσουν τελικά ανεπιθύμητο δημοσιευμένο περιεχόμενο, αυτό είναι στη φύση τους, όπως το Facebook, το Wikipedia, το Youtube και πολλοί άλλοι ιστότοποι. Πιστεύω ότι το SomewhereInblog ήταν πιο υπεύθυνο και ανταποκρίθηκε στην κατάργηση του παράνομου περιεχομένου από ό,τι οι ξένοι δημοφιλείς ιστότοποι.
Είπε ότι η ομάδα θα πιέσει για την κατάργηση της πλατφόρμας από τη λίστα απαγόρευσης εγκαίρως.
Σήμερα, το Μπανγκλαντές βρίσκεται σε σοκ για τη μεγάλη πυρκαγιά στην Παλιά Ντάκα (η οποία σκότωσε περισσότερους από 70 ανθρώπους [15]), θα περιμένουμε λίγο, και θα κινητοποιηθούμε για την αντιστροφή αυτής της διαταγής και την αύξηση της υποστήριξης.
Η απαγόρευση στο Somewherein είναι πιθανότατα αποτέλεσμα μερικών περιεχομένων στην πλατφόρμα που οι αρχές θεωρούσαν ως “ανάρμοστες”. Όμως το μπλοκάρισμα μιας ολόκληρης πλατφόρμας, η οποία φιλοξενεί χιλιάδες ανεξάρτητα ιστολόγια, είναι μια δυσανάλογη απάντηση στο θέμα. Οι Αρχές θα μπορούσαν εύκολα να καταθέσουν μια καταγγελία στην πλατφόρμα, ζητώντας να αφαιρεθεί το συγκεκριμένο, παραβατικό περιεχόμενο.
Μερικοί από τους κοσμικούς συγγραφείς που σκοτώθηκαν τα τελευταία χρόνια στο Μπανγκλαντές. Από επάνω αριστερά προς τα δεξιά: Faisal Arefin Dipan, Shafiul Islam, Oyasiqur Rahman Babu, Rajib Haider, Avijit Roy και Ananta Bijoy Das.
Όπως ισχύει σήμερα, η απαγόρευση αυτή στο Somewherein σκιάζει αυτό που εδώ και πολύ καιρό αποτελεί κεντρικό χώρο συζήτησης και σχολιασμού. Υπενθυμίζει επίσης τα κύματα της πολιτικής βίας που οδήγησαν σε επιθέσεις και αφαίρεσαν τις ζωές [16] περισσότερων από δεκατεσσάρων bloggers και προοδευτικών ακτιβιστών στο Μπανγκλαντές από το 2013. Υπήρξε απότομη πτώση της τάσης του blogging κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και αρκετές άλλες πλατφόρμες blogging έχουν κλείσει.
Ηθική αστυνόμευση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι αρχές παρακολουθούν επίσης λογαριασμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για “ανάρμοστο” περιεχόμενο.
Στις 17 Φεβρουαρίου, η αστυνομία του Μπανγκλαντές κλήτευσε την Sanai Mahbub, μια επίδοξη ηθοποιό που βρέθηκε στα τοπικά πρωτοσέλιδα [17] πέρυσι, αφού έγινε η πρώτη προσωπικότητα του Μπανγκλαντές που ανακοίνωσε ότι είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αύξησης στήθους. Δημοσιεύει τακτικά υπαινικτικές αλλά με πλήρη ενδυμασία αυτοφωτογραφίες και βίντεο στα διαφορετικά κανάλια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αναφέρθηκε ότι η αστυνομία απαίτησε [18] να αφαιρέσει τις προκλητικές εικόνες από τις σελίδες της σε Facebook, Instagram και TikTok.
Ο ιθαγενής blogger Kung Thang δημοσίευσε στο Facebook [19]:
সানাই মেয়েটার দোষ কি বুঝলাম না৷ একটা স্বাধীন দেশের মানুষ নিজের মতো করে থাকতে পারবে না? কেউ ব্রেস্ট ইমপ্লান্ট করতে চাইলে করবে, লাইভে আসতে চাইলে আসবে— পছন্দ না হলে আমরা তার পেজে যাব না৷ বন্দুক তাক করে গণমানুষের ছোটখাট শখ ও ইচ্ছাগুলোকে খুন না করলে কি হয়?
Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι το σφάλμα της Sanai. Δεν πρέπει ο πολίτης μιας ανεξάρτητης χώρας να είναι Μόνος του; Αν κάποιος θέλει να κάνει εμφύτευση στήθους και να το αναδείξει στο Facebook ζωντανά, μπορεί – Αν δεν μου αρέσει, δεν θα μπω στη σελίδα της. Γιατί πρέπει να καταρρίψεις όλες αυτές τις μικρές επιθυμίες των κοινών ανθρώπων;
Δύο μέρες αργότερα, ο δημοφιλής YouTuber Salman Muqtadir κλήθηκε [20] από την αστυνομία μετά από ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα μουσικά βίντεο του, που τράβηξε την προσοχή του υπουργού. Έχει πάνω από ένα εκατομμύριο συνδρομητές στο κανάλι του και περίπου 1,6 εκατομμύρια οπαδούς στο Facebook.
Σε μια ολοκληρωτική μεταστροφή, ο Salman εμφανίστηκε στο Facebook live [21] για να ζητήσει συγνώμη για το αμφιλεγόμενο βίντεο. Είπε ότι κατέβασε το βίντεο, κατάλαβε ότι είχε ενεργήσει άσχημα και ότι υποστήριζε τον “πόλεμο” του υπουργού εναντίον του χυδαίου περιεχομένου.
Συνολικά, οι εμπειρίες αυτές και η επέκταση της απαγόρευσης σε ιστοτόπους όπως το Somewherein και το Google Books υποδηλώνουν ότι ο ορισμός της τρέχουσας κυβέρνησης για το “άσεμνο” μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ αυτό που φαντάζονται πολλοί χρήστες ιστολογίων και μέσων κοινωνικής δικτύωσης.