Ένα από τα έργα τέχνης της έκθεσης “Αντίθετα όνειρα: Η πολιτική των ντόπιων”. Εικόνα από τον συγγραφέα. Χρησιμοποιείται με άδεια.
To ArTree Nepal [1], μια ομάδα έξι καλλιτεχνών του Νεπάλ, είναι σε αποστολή να κάνει τις κοινότητες να συνειδητοποιήσουν τα κοινωνικά ζητήματα και να καλλιεργήσουν ουσιαστικό διάλογο μέσω της σύγχρονης τέχνης τους. Η ομάδα έχει θέσει σχετικά ζητήματα όπως η απεργία πείνας του Δρ. Govinda KC [2] για τη μεταρρύθμιση του ιατρικού τομέα [3], τη μετανάστευση των νέων του Νεπάλ για εργασία στο εξωτερικό [4], τις διακρίσεις με βάση την κάστα και την εθνότητα [5], και την εμπορία ανθρώπων [6] μεταξύ άλλων.
Hitman Gurung and Mekh Limbu's strong Performance art #Protest [7] to support Dr. KC with Artree #IamwithDrKC [8] #SaveDrKC [9] pic.twitter.com/r9fvk8c7T9 [10]
— ????? ?????? Ananda K. Maharjan (@aannda) July 23, 2016 [11]
Δυνατή παραστατική τέχνη των Hitman Gurung και Mekh Limbu ως διαμαρτυρία για την υποστήριξη του Δρ. KC με το Artree. #ΕίμαιΜαζίμετονΔρ.KC, #ΣώστετονΔρ.KC
Τον Μάρτιο του 2019 [12] και νωρίτερα τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2018 [13], εξέθεσαν το έργο τους με τίτλο “Αντίθετα όνειρα: Η πολιτική των ντόπιων” επιδεικνύοντας το πώς η ιστορία του Νεπάλ απέκλειε ιστορίες περιθωριοποιημένων, μη προνομιούχων και ιθαγενών λαών.
Η ομάδα έγραψε στο Facebook [14]:
Για εκατοντάδες χρόνια, η συμβατική ιστορική αφήγηση του Νεπάλ απέκλειε ιστορίες και εμπειρίες πολλών περιθωριοποιημένων, μη προνομιούχων και ιθαγενών κοινοτήτων. Παρόλο που υπήρξαν σποραδικές περιπτώσεις προφορικών απαιτήσεων και διαμαρτυριών για ίση εκπροσώπηση διαφορετικών ταυτοτήτων, πολιτισμών, γλωσσών και θρησκειών, το κράτος τις κατέπνιξε με συνέπεια και στρατηγική.
Η έκθεση “Αντίθετα όνειρα: Η πολιτική των ντόπιων”, εφιστά την προσοχή σε αυτές τις προβληματικές κοινωνικές ιεραρχίες και τις επεμβατικές διεθνείς επιρροές. Προσπαθεί να υπογραμμίσει την κατάχρηση εξουσίας και τη βία που υποστηρίζεται από το κράτος, εστιάζοντας σε οξεία εντοπισμένες καταστάσεις με συμπονετική ματιά. Χρησιμοποιώντας μια ανθρωπολογική προοπτική και εξετάζοντας τα κοινωνικο-φυσικά περιβάλλοντα, η έκθεση επιδιώκει να ξεδιπλώσει αυτούς τους βαθιά εδραιωμένους άδικους νόμους.
‘Opposite dreams’ exhibition- it challenges the ‘mainstream Nepali history’ as we know it, as we were taught, as we've been made to believe. Great to see such critical discourses happening in an accessible manner! Convinced, art can do a better job than words! #ArtreeNepal [15] pic.twitter.com/8AnxuFhMOk [16]
— Sangita Thebe Limbu (@Sangita_Thebe) November 18, 2018 [17]
Η έκθεση “Αντίθετα όνειρα” – αμφισβητεί την “συμβατική ιστορία του Νεπάλ” όπως την ξέρουμε, όπως μας την δίδαξαν, όπως μας έκαναν να πιστεύουμε. Είναι υπέροχο να βλέπεις τέτοιες κρίσιμες συζητήσεις να συμβαίνουν με προσβάσιμο τρόπο! Πέραν τούτου, η τέχνη μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά από τις λέξεις!
Ρίξτε μια ματιά στα καλλιτεχνήματά τους:
‘Mahendra Mala’ από τον Subas Tamang. Εικόνα από τον συγγραφέα. Χρησιμοποιείται με άδεια.
Η εγκατάσταση τέχνης “Mahendra Mala” του καλλιτέχνη Subas Tamang εμβαθύνει στα κεφάλαια του ομώνυμου βιβλίου του Νεπάλ που προωθούσε μια ενιαία θρησκεία, μια ενιαία γλώσσα και έναν ενιαίο πολιτισμό. Έχει με λεπτομέρεια χαράξει τα κεφάλαια σε πλάκες που χρησιμοποιούνται για να κατασκευαστούν στέγες σε αγροτικές περιοχές. Οι πλάκες μπορούν να αναποδογυριστούν και έχουν κεφάλαια από το βιβλίο στη μία πλευρά ενώ οι άλλες πλευρές συνθέτουν το όνομα του βιβλίου.
Ο καλλιτέχνης μίλησε με το Global Voices, δηλώνοντας ότι “Μια μέρα, ένα Danphe (Μονάλ των Ιμαλαΐων: το εθνικό πουλί του Νεπάλ) τσίμπησε τους κόκκους που είχαν αφεθεί να στεγνώσουν στον ήλιο από τους Λάμα, τους ανθρώπους Tamang [18],” εξήγησε για μία από τις ιστορίες του βιβλίου, στο Global. “Οι Λάμα έδιωξαν το πουλί προς το βορρά. Τον χειμώνα, οι Λάμα κατηφόρισαν προς το θερμότερο Terai, αλλά το Danphe, φοβούμενο τους Λάμα, δεν έκανε ποτέ το ταξίδι στο Terai, τις νότιες πεδιάδες.” Πρόσθεσε, “Οι πληροφορίες που δίνονται στο ίδιο το βιβλίο είναι λάθος. Ενώ το Danphe είναι πουλί των Ιμαλαΐων που ζει στα Ιμαλάια, οι Λάμα έχουν παρουσιαστεί ως σκληροί στη φύση τους”.
“Θάνατος του Πολιτισμού” από τον Bikash Shrestha. Εικόνα από τον συγγραφέα. Χρησιμοποιείται με άδεια.
Στο “Θάνατο του Πολιτισμού”, ο Bikash Shrestha έχει σκαλίσει την πλατεία Basantapur Durbar σε κομμάτια ξύλου και πίεσε μέρη αυτών σε τεράστια ίχνη ελαστικών.
Στο “Πώς ξέχασα τη μητρική μου γλώσσα”, ο Mekh Limbu προβάλλει μια συλλογή από βιβλία που διαβάζονται από τον πατέρα του. Το έργο του δίνει έμφαση στο πώς το αναλυτικό πρόγραμμα προώθησε μια ενιαία γλώσσα στο Νεπάλ, κάνοντας έτσι τους άλλους να ξεχνούν τις διαλέκτους τους.
“Masinya” από τον Lavkant Chaudhary. Εικόνα από τον συγγραφέα. Χρησιμοποιείται με άδεια.
Το καλλιτεχνικό έργο “Masinya” [19] του Lavkant Chaudhary ασχολείται με το θέμα της κατηγοριοποίησης, [20] όπου ο λαός Θαρού [21] ομαδοποιήθηκαν ως Masinya Matwali (υποδουλωμένοι πότες αλκοόλ). Μέσα από ένα σύνολο 13 κεραμικών αγγείων, ο καλλιτέχνης εξηγεί πώς η κατηγοριοποίηση, η μεταρρύθμιση της γης, ο ψεκασμός με DDT στο Terai [22], και η εισροή ανθρώπων από τους λόφους αφαίρεσαν τα πάντα από τους Θαρού. Ο καλλιτέχνης είπε στο Global Voices: “Μεταξύ των 13 δοχείων, έχω χαράξει τα περιεχόμενα της έκθεσης διερεύνησης του περιστατικού στο Tikapur [23] στα τρία. Οι Θαρού θυματοποιήθηκαν στο περιστατικό [24] και η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη δημοσιοποιήσει την έκθεση.”
Ο Hit Man Gurung, στο έργο του “Πόσες φορές θα πρέπει να το κάψω”, συγκέντρωσε αποσπάσματα γνώμης σχετικά με διάφορες διαμαρτυρίες και επαναστάσεις εναντίον των ηγεμόνων που συνέβησαν στο Νεπάλ, τα έκαψε και τα φωτογράφισε. Μέσα από τις επιστολές, ακόμα ευανάγνωστες στις καμένες εφημερίδες, θέλει να μεταφέρει το μήνυμα ότι ενώ υπάρχουν προβλήματα και ανισότητες στην κοινωνία, θα υπάρξουν μνησικακίες που θα μετατραπούν σε διαμαρτυρίες και επαναστάσεις.
Το έργο με τίτλο “Πολιτιστική Αποίκηση” της Sheelasha Rajbhandari παρουσιάζει τα παραδοσιακά φορέματα που φορούν οι αυτόχθονες φυλές των Θαρού, Νεβάρ και Γκουρούνγκ, διακοσμημένα με ψεύτικες ετικέτες διάσημων οίκων μόδας του εξωτερικού. Το έργο τέχνης θέτει υπό αμφισβήτηση τη νοοτροπία της νέας γενιάς που αισθάνεται ταπεινωμένη αν φορέσει τις παραδοσιακές φορεσιές της, αλλά είναι πρόθυμη να φορέσει τα αντίγραφα αυθεντικών φιρμών.
Τα έργα [25] τριών μελών της ομάδας, των Mekh Limbu, Sheelasha Rajbhandari και του Hit Man Gurung θα εκτίθενται στο Εθνολογικό Μουσείο της Βιέννης [26] από τις 11 Απριλίου έως τις 6 Νοεμβρίου 2019.