Η δημοσίευση αυτή της Amalini De Sayrah αρχικά εμφανίστηκε στο Groundviews, ένα βραβευμένο ιστότοπο δημοσιογραφίας των πολιτών στη Σρι Λάνκα. Μια επιμελημένη εκδοχή δημοσιεύεται παρακάτω βάσει συμφωνίας διαμοιρασμού περιεχομένου με το Global Voices.

Μια σειρά συντονισμένων επιθέσεων με βόμβες προκάλεσε το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων στη Σρι Λάνκα, καθώς είχαν συγκεντρωθεί για τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής του Πάσχα στις 21 Απριλίου 2019. Μεταξύ των έξι κύριων σημείων των επιθέσεων, βρίσκονταν τρεις εκκλησίες: ο Άγιος Αντώνιος στην Κοταχένα, ο Άγιος Σεβαστιανός στην Κατουαπιτίγια και η Εκκλησία της Σιών στην Μπατικαλόα. Οι ακόλουθες φωτογραφίες και συνεντεύξεις προέρχονται από την 22α Απριλίου, μια μέρα μετά την επίθεση.

Κοτσικάντε

Λευκές και μαύρες σημαίες ανεμίζουν υπό τον καυτό ήλιο πάνω από τα κεφάλια του πλήθους, που έχει μαζευτεί γύρω από τις κορδέλες ασφαλείας στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου στο Κοτσικάντε της Κοταχένα (Κολόμπο 13).

“Βλέπεις το ρολόι;”, λέει ένας περαστικός. “Είναι παγωμένο στις 08.45, την ώρα που έγινε η έκρηξη”.

Ο επιφανής καθολικός ναός ήταν το πρώτο σημείο από μια σειρά εκρήξεων εκείνη την ημέρα. Σκόνη από την έκρηξη (σπασμένα γυαλιά από τη μετόπη του ναού με το κεντρικό άγαλμα και από το προστατευτικό γυαλί πάνω από τις κεντρικές θύρες) γυαλίζει στον ήλιο, καθώς η Αστυνομία, ο Στρατός και ιατρικό προσωπικό καθαρίζουν τα μπάζα.

Από μακριά και από εδώ τριγύρω, όλοι έρχονται εδώ για να προσευχηθούν. Ποιος θα έκανε κάτι τέτοιο σε τέτοιο ιερό τόπο;

Στην Κοταχένα, προάστιο της πρωτεύουσας της Σρι Λάνκα, ο ναός έχει γίνει καταφύγιο για ανθρώπους όλων των θρησκειών στη Σρι Λάνκα. Υπάρχει απέραντη θλίψη για τις επιθέσεις.

Βοηθούσα να μετακινήσουν τις σορούς. Όλη μέρα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα. Κουβαλούσαμε και βάζαμε στη σειρά για να πάνε στο νεκροτομείο. Από ένα σημείο και μετά, χάνεις το μέτρημα.

Το πόδι του είναι δεμένο με επιδέσμους, τους σηκώνει και φαίνεται μια πληγή. Ένα καρφί από το εσωτερικό που κατέρρευσε τον τραυμάτισε, καθώς αυτός και άλλοι προσπαθούσαν να βοηθήσουν στη διάσωση θυμάτων από την επίθεση. Λιποθύμησε, επειδή έχανε αίμα από την πληγή, και η αστυνομία αναγκάστηκε να τον διώξει. Έδεσε το πόδι του με επίδεσμο και επέστρεψε να βοηθήσει.

Δεν ήθελα καν να το πιστέψω…όλα τα μικρά παιδιά…οι γυναίκες. Δε σκεφτόμαστε για το πώς μπορεί να τερματίσει μια ζωή τόσο ξαφνικά.

Συνεχίζει περιγράφοντας με ανατριχιαστική λεπτομέρεια την κατάσταση των πτωμάτων που είδε εκείνη την ημέρα, κουνώντας τα χέρια του κατά μήκος του κορμού και των άκρων του για να δείξει τη ζημιά. Πολλοί στην κοινότητα – ανεξαρτήτως θρησκείας – συγκεντρώθηκαν για να στείλουν κόσμο για επείγουσα θεραπεία στο Εθνικό Νοσοκομείο του Κολόμπο και να μεταφέρουν σορούς στο Νεκροτομείο του Κολόμπο.

Ο άνδρας συμμετέχει επίσης σε μια μικρή ολονυχτία, που οργανώνει μια ομάδα ανεξάρτητων πολιτών νότια από το ναό, σε ένα άγαλμα 150 ετών. “Δικαιοσύνη, όχι εκδίκηση” είναι το σύνθημα και ανάβουν τα κεριά κόντρα στον αέρα που φυσά. Μόλις μια ώρα αργότερα, ένα βανάκι παρκαρισμένο κοντά στο σημείο αυτό εξερράγη, ενώ απενεργοποιούσε βόμβα στο εσωτερικό του η ειδική ομάδα εξουδετέρωσης βομβών των Ειδικών Δυνάμεων (STF).

Δε σκεφτόμαστε αν είναι κάποιος που ξέρουμε ή κάποιος που μένει κοντά. Κρεμάμε τις σημαίες αυτές για όλους αυτούς, που έχασαν τη ζωή τους.

Τα χέρια του είναι γεμάτα με ένα νήμα από λευκές και μαύρες σημαίες πένθους. Μια μεγάλη ομάδα ανδρών κατοίκων της γειτονιάς τις δένουν κατά μήκος της οδού Jampettah, του πολυσύχναστου δρόμου που περνά γύρω από την είσοδο της εκκλησίας.

Η λειτουργία στις 8 το πρωί έγινε και στα σιναλέζικα και στα ταμίλ. Οι πιστοί ήταν κυρίως άνθρωποι έξω από αυτές τις γειτονιές. Τότε έγινε η έκρηξη.

Ένα ζευγάρι που ζει στη γειτονιά λέει πως η αναστάσιμη πρωινή Ακολουθία συνήθως γιορτάζεται στα σιναλέζικα. Φέτος, η μεταμεσονύχτια Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου έγινε στα ταμίλ και οι περισσότεροι πιστοί από την περιοχή θα την είχαν παρακολουθήσει.

Περιγιαμούλα, Νεγκόμπο

Λευκές σημαίες κυματίζουν σε άδειους δρόμους, όπου οι βιτρίνες μικρών καταστημάτων και εστιατόρια παραμένουν κλειστά ακόμα και μετά την άρση απαγόρευσης της κυκλοφορίας.

Ανησυχούμε και για την κοινότητα και θέλουμε να ξέρει η χώρα ότι κι εμείς είμαστε αντίθετοι με ό,τι συνέβη. Οι μουσουλμάνοι δεν το υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.

Οι ηγέτες του τεμένους λένε ότι πακιστανικές οικογένειες έχουν υποστεί επίθεση από συγγενείς ατόμων που πέθαναν στις εκρήξεις της Κυριακής. Τους επιτέθηκαν και λιθοβόλησαν τα σπίτια τους, σπάζοντας παράθυρα με πέτρες. Αυτές οι οικογένειες είναι πρόσφυγες, που ανήκουν τόσο στην μουσουλμανική κοινότητα Αχμάντι όσο και στη χριστιανική πίστη, που εγκατέλειψαν το Πακιστάν για να γλιτώσουν από διώξεις. Στη συνέχεια, οι οικογένειες πλησίασαν την αστυνομία του Νεγκόμπο και ζήτησαν να τεθεί σε εφαρμογή η προστασία τους, ένα αίτημα που οι ηγέτες λένε ότι έγινε αποδεκτό από την αστυνομία.

Προσευχόμαστε πέντε φορές τη μέρα. Για εμάς, τούτη εδώ δεν είναι συνηθισμένη ώρα για προσευχή. Είναι ιδιαίτερη προσευχή, πένθους.

Μέσα στο Μέγα Τέμενος του Νεγκόμπο, λαμβάνουν χώρα janazah, επικήδειες προσευχές. Αφότου τελειώσουν, τα πλήθη μαζεύονται γύρω από ένα φέρετρο που φέρνουν από μέσα και η κοινότητα αφιερώνει λίγα λεπτά για να αποτίσει φόρο τιμής.

Ήταν 13 ετών. Ο πατέρας της μουσουλμάνος, αλλά η μάνα της καθολική, οπότε πήγαινε την Κυριακή στην εκκλησία. Έτσι είναι οι κοινότητές μας, είμαστε τόσο αναμεμειγμένοι και δεμένοι.

Μια μικρή ομάδα Χριστιανών γυναικών είναι επίσης παρούσα στο τέμενος. Προσεύχονται και απαγγέλλουν εδάφια από το ροζάριο πάνω από τη σορό, προτού απομακρυνθεί για την ταφή. Γυναίκες σε ένα κοντινό σπίτι ισχυρίζονται ότι μουσουλμανικές οικογένειες ζουν στην περιοχή γύρω από την εκκλησία Κατουαπιτίγια.

Κατουαπιτίγια, Νεγκόμπο

Λευκές σημαίες κυματίζουν κάτω από ένα συννεφιασμένο ουρανό. Στρατιωτικό προσωπικό και αστυνομικοί παρατάσσονται στο στενό δρομάκι, καθώς οχήματα με πενθούντες και πεζοί προσπαθούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους.

Κάθε δυο-τρία σπίτια γίνεται και μια κηδεία, σχεδόν σε κάθε στενό.

Η οδός Κατουαπιτίγια είναι μια μακρά παράταξη σπιτιών σε πένθος. Σημαίες έξω από τα σπίτια υποδηλώνουν ότι ολόκληρες οικογένειες ή αρκετά μέλη μιας οικογένειας σκοτώθηκαν στην έκρηξη στο ναό του Αγίου Σεβαστιανού.

Κοίτα πόσο κοντά είναι τα σπίτια τους στην εκκλησία. Πρέπει να είναι πολύ σύντομος περίπατος το να πάνε στη Θεία Λειτουργία και να γυρίσουν. Πώς να ‘ξεραν ότι ο περίπατός τους εκείνη την ημέρα θα τερμάτιζε με τέτοιο τρόπο;

Μαζικές ταφές ξεκίνησαν να λαμβάνουν χώρα. Αρκετές σοροί κατευθύνονται από τις εκκλησίες για ταφή σε κοιμητήρια σε όλο το Νεγκόμπο. Ένα κενό οικόπεδο φέρεται να καθαρίστηκε για να γίνει χώρος να τοποθετηθεί το πλήθος των φερέτρων.

Αποκαλύψεις ξεδιπλώνονται γύρω από τους δράστες των επιθέσεων και ο πολιτικός σχολιασμός από ανώτατους αξιωματούχους της χώρας γίνεται ολοένα και πιο εξοργιστικός. Οι ταφές όμως θα συνεχιστούν και τις επόμενες ημέρες. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων από τις επιθέσεις της 21ης Απριλίου έχει φτάσει πλέον τους 253 και συνεχίζει και αυξάνεται.