- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Η αστυνομία του Χονγκ Κονγκ αφαιρεί το χαρακτηρισμό “εξέγερση” από τις διαμαρτυρίες της 12ης Ιουνίου, αλλά οι πολίτες εξακολουθούν να απαιτούν δικαιοσύνη

Κατηγορίες: Ανατολική Ασία, Χόνγκ Κόνγκ (Κίνα), Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διαδηλώσεις, Μέσα των πολιτών, Νομικά, Πολιτική

[1]

Ένα δοχείο δακρυγόνου εξερράγη δίπλα στον νομοθέτη Γου Σι-ουάι. Στιγμιότυπο οθόνης από βίντεο του Youtube FTVV. [2]

Αφότου τα 2 εκατομμύρια κατοίκων του Χονγκ Κονγκ, [3] που διαμαρτύρονταν κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης στις 12 Ιουνίου, χαρακτηρίστηκαν ως “επαναστάτες” από την αστυνομία, ο αρχηγός της αστυνομίας του Χονγκ Κονγκ Stephen Lo παραιτήθηκε [4] και είπε ότι αυτός ο χαρακτηρισμός ήταν παρεξήγηση.

Ωστόσο, η απόσυρση του χαρακτηρισμού “επαναστάτες” δεν έχει καλμάρει τη γενικευμένη αγανάκτηση εναντίων των Αρχών. Πολλοί εξακολουθούν να απαιτούν να μάθουν γιατί η αστυνομία έριξε 150 κουτιά δακρυγόνων αερίων, καθώς και αεροβόλα και σφαίρες από καουτσούκ, αν ήθελαν μόνο να καταστείλουν μερικούς επιθετικούς διαδηλωτές.

Σε συνέντευξη Τύπου στις 18 Ιουνίου, ο Stephen Lo δήλωσε:

Δεν εννοούσα ότι όλοι όσοι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις εκείνης της ημέρας έκαναν επανάσταση… Και δεν χρειάζεται να ανησυχούν ότι μπορεί να έχουν διαπράξει το αδίκημα της επανάστασης.

Ο Lo ανέφερε επίσης ότι η αστυνομία συνέλαβε 32 άτομα στις 12 Ιουνίου και μόνο 5 διαδηλωτές έχουν κατηγορηθεί για έκτροπα.

Σε συνεδρίαση του Νομοθετικού Συμβουλίου στις 19 Ιουνίου, ο Γραμματέας Ασφαλείας John Lee Ka-chiu [5] τόνισε ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε ένα “ελάχιστο επίπεδο δύναμης” και δικαιολόγησε [6] τον πυροβολισμό των επικεφαλής των διαδηλωτών ως αποτέλεσμα του “χάους”:

Η αστυνομία στόχευε το μεγαλύτερο μέρος του σώματος των διαδηλωτών. Αλλά η κατάσταση ήταν χαοτική και οι άνθρωποι κινούνταν…

Ωστόσο, τα βίντεο που έγιναν viral παρουσιάζουν μια διαφορετική εικόνα. Παρακάτω είναι τα δύο πιο ευρέως διαδεδομένα περιστατικά σχετικά με την καταχρηστική χρήση βίας από την αστυνομία κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών.

Δακρυγόνα έξω από τη ζώνη διαμαρτυρίας του Citic Building

Ο δρόμος έξω από το κτίριο Citic ήταν μια εγκεκριμένη από την αστυνομία περιοχή διαμαρτυρίας με άδεια που εφαρμόστηκε από το Αστικό Μέτωπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CHRF), η οποία ήταν έγκυρη μεταξύ των ημερομηνιών 12 και 14 Ιουνίου. Ωστόσο, γύρω στις 4 μ.μ. στις 12 Ιουνίου, η αστυνομία μπλοκάρει το δρόμο και από τις δύο πλευρές και χρησιμοποιεί τουλάχιστον 9 δοχεία δακρυγόνων εναντίον εκατοντάδων διαδηλωτών που καταλαμβάνουν την περιοχή.

Αφότου σφραγίστηκαν οι δρόμοι και από τις δύο πλευρές, οι διαδηλωτές άρχισαν να καταφεύγουν εντός του πλησιέστερου κτιρίου. Το παρακάτω βίντεο επιχειρεί να ανακατασκευάσει το συμβάν με επισημασμένους χάρτες και επεξηγήσεις στην οθόνη:

Ένας αριθμός διαδηλωτών έγραψε στους λογαριασμούς τους στα μέσα ενημέρωσης των πολιτών. Παρακάτω είναι ο λογαριασμός του Man-bun [7] στο inmediahk.net:

三點過後,㷛底(立會前門範圍)及會場另一邊(會展方向)均傳來騷動聲,大會主持再三籲請保持冷靜、強調這是一個和平集會,雖然大家都顯得緊張,但基本仍按主持主張留在原地。 未幾,有救傷物品及傷者從㷛底方向被抬進場,大會要求讓出通道,各人才意識到警方已經在那邊施放催淚彈。不久,槍聲與嘈雜人聲趨近清晰可辨,警方顯然正分別朝集會群眾的兩邊夾擊推進,由於一直都沒有收到警方的任何警告,市民先是錯愕、憤怒,接着開始慌亂,紛紛湧向最近而且唯一的逃生口,亦即中信大廈的大堂,筆者當時就站在門口附近,當即被人潮捲入大廈…

沒多久筆者已感到呼吸困難、大汗淋漓,開始聽到有人高呼索取哮喘藥……催淚煙不絕湧進大樓内,飄昇上各個樓層,令呼吸更困難,先是剌鼻、淚眼、後來連皮膚也感到異樣赤痛,有人到後樓梯尋找可能出口,但回報大門均告鎖上…人群緩慢向二樓住天橋方向的出口撤出…沿途看得見多人情緒幾瀕崩潰,哭泣著由身邊人摻扶離開,亦聽到有市民哮喘病發不適暈倒。

Μετά τις 3 μ.μ., ακούσαμε φασαρία από την κατεύθυνση του Νομοθετικού Συμβουλίου και την άλλη πλευρά (την κατεύθυνση του εκθεσιακού κέντρου Wanchai). Οι διοργανωτές της πορείας μας ζήτησαν να διατηρήσουμε την ηρεμία μας και τόνισαν ότι η διαδήλωση ήταν ειρηνική. Αν και ήμασταν νευρικοί, η πλειοψηφία αποφάσισε να μείνει στο ίδιο σημείο. Μετά από μια στιγμή, τραυματίσθηκαν άνθρωποι στην περιοχή διαμαρτυρίας και τους δώσαμε χώρο. Μόνο τότε μάθαμε ότι η αστυνομία είχε χρησιμοποιήσει δακρυγόνα. Πολύ σύντομα ακούσαμε ήχους πυροβολισμών να πλησιάζουν. Η αστυνομία είχε σφραγίσει την περιοχή και συνέχισε να σπρώχνει προς τα εμπρός. Δεδομένου ότι δεν λάβαμε καμία προειδοποίηση από την αστυνομία, οι άνθρωποι ήταν σοκαρισμένοι, θυμωμένοι και πανικόβλητοι. Έσπευσαν στην μοναδική έξοδο, που ήταν το κτίριο Citic. Καθώς καθόμουν κοντά στην είσοδο, το πλήθος με έσπρωξε προς τα μέσα…

Μέσα στο κτίριο, δυσκολευόμουν να αναπνεύσω και να συνέχεια ίδρωνα. Άκουσα ότι κάποιος φώναζε για φάρμακο για το άσθμα… τα δακρυγόνα αέρια συνέχισαν να πέφτουν στο κτίριο, καθιστώντας αρχικά δύσκολη την αναπνοή, μετά αισθανόσουν τον πόνο στη μύτη και στα μάτια, ακόμα και στο δέρμα. Η πλειοψηφία των θυρών ήταν κλειδωμένες μέσα στο κτίριο… μετά από λίγο, τα πλήθη υποχώρησαν αργά μέσω της πεζογέφυρας που συνδεόταν με τον δεύτερο όροφο… πολλοί φώναζαν κατά μήκος του δρόμου και είχα ακούσει ότι τουλάχιστον ένας πολίτης είχε μια κρίση άσθματος και λιποθύμησε.

Ο συγγραφέας τόνισε ότι αν οι διαδηλωτές δεν βοηθούσαν ο ένας τον άλλον με τέτοιο τρόπο, το περιστατικό θα είχε κοστίσει πολλές ζωές.

Επίθεση με δακρυγόνο εναντίον του νομοθέτη Γου Σι-ουάι

Στη λεωφόρο Tim Mei κοντά στο Νομοθετικό Συμβούλιο, τα ΜΑΤ έριχναν δακρυγόνα σε διαδηλωτές κατά μήκος όλης της ουδέτερης ζώνης όπου στεκόταν ο βουλευτής του Κόμματος της Δημοκρατίας Wu Chi Wai [8]. Έμεινε εκεί για να ενεργεί ως ανθρώπινη ασπίδα ενάντια σε οποιαδήποτε άμεση σύγκρουση μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών. Παρόλο που δεν υπήρξε καμία επιθετική συμπεριφορά από τους διαδηλωτές, τα ΜΑΤ άρχισαν να εκτοξεύουν δακρυγόνα στα πλήθη που ήταν έως και 100 πόδια απόσταση από την αστυνομία.

Ο Wu Chi Wai εξοργίστηκε και φώναξε: “Θέλω να δω τον διοικητή σας!” στους αστυνομικούς που βρίσκονταν εκεί κοντά. Αντί για κατάπαυση του πυρός, τα ΜΑΤ έριξαν άλλο ένα δακρυγόνο το οποίο εξερράγη μόλις 2-3 μέτρα μακριά από τον Γου. Ο βουλευτής κατέληξε να περιβάλλεται από δακρυγόνα με μηδενική προστασία.

Η εμπειρία του Γου δεν ήταν η μόνη περίπτωση, τουλάχιστον 10 δημοσιογράφοι [9] είπαν στη Δημοσιογραφική Ένωση του Χονγκ Κονγκ ότι τα ΜΑΤ έριχναν δακρυγόνα κοντά τους. 3 από αυτούς χτυπήθηκαν στο κεφάλι από τα δοχεία των δακρυγόνων.

Ο John Lee συνεχίζει να καλεί τους διαδηλωτές να υποβάλουν τις υποθέσεις τους στο Τμήμα Παραπόνων και Εσωτερικών Ερευνών της αστυνομικής υπηρεσίας (CII). Όμως, το Τμήμα Παραπόνων έχει κριθεί ευρέως ως αναποτελεσματικό, καθώς οι ερευνητές προέρχονται επίσης από το αστυνομικό τμήμα. Επιπλέον, στις 12 Ιουνίου, η Ειδική Τακτική Ομάδα (η ελίτ ομάδας της αστυνομίας) δεν είχε εμφανείς τους αριθμούς τους στις στολές τους, καθιστώντας πολύ δύσκολη την υποβολή έγκυρης καταγγελίας.

Η απάντηση τόσο από την αστυνομία όσο και από τις κυβερνητικές αρχές δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα των ανθρώπων. Οι νομοθέτες από τον πανδημοκρατικό τομέα [10], οι ηγέτες των Χριστιανών, οι εμπειρογνώμονες της νομικής κοινότητας και ο συνασπισμός ομάδων της κοινωνίας των πολιτών ζήτησαν ανεξάρτητη έρευνα για την υπερβολική χρήση βίας κατά τις διαμαρτυρίες στις 12 Ιουνίου.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις διαμαρτυρίες κατά της έκδοσης, δείτε τη σελίδα του ειδικού μας αφιερώματος [11].