Η οργάνωση και το μέλλον των διαδηλώσεων κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης στο Χονγκ Κονγκ

Στιγμιότυπο οθόνης από το κανάλι της καφετέριας Brew Note στο Youtube.

Μετά τις διαμαρτυρίες του 2019 εναντίον του νομοσχεδίου της έκδοσης που σάρωσε το Χονγκ Κονγκ, η τοπική καφετέρια Brew Note φιλοξένησε μία δημόσια συζήτηση για να συζητήσει η νέα γενιά διαδηλωτών στο νησί. Ο προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο καθηγητής Francis Li, διευθυντής της Σχολής Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας του Κινεζικού πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, ο οποίος μοιράστηκε ιδέες για το πώς οι διαδηλωτές ήταν σε θέση να οργανωθούν σε τόσο μεγάλη κλίμακα και συζήτησαν για το μέλλον του κινήματος.

Η σειρά διαμαρτυριών ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2019 ως απάντηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ να τροποποιήσει τη νομοθεσία περί φυλακισμένων παραβατών και αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις. Εάν είχε περάσει, το προτεινόμενο νομοσχέδιο θα είχε εξουσιοδοτήσει την Κυβερνήτη και τα τοπικά δικαστήρια να χειριστούν αιτήσεις έκδοσης για κάθε περίπτωση ξεχωριστά από εδάφη χωρίς προηγούμενες συμφωνίες, μεταξύ των οποίων η Ταϊβάν και η Κίνα. Οι τεράστιες κινητοποιήσεις στις 9 και 16 Ιουνίου ήταν επιτυχείς για την αναστολή του νομοσχεδίου από το Νομοθετικό Συμβούλιο. Ωστόσο, οι διαδηλωτές εξοργίστηκαν από την αστυνομική καταστολή των διαδηλώσεων της 12ης Ιουνίου και ζήτησαν από την κυβέρνηση να ερευνήσει την παράνομη συμπεριφορά της αστυνομίας και από την Κυβερνήτη Κάρι Λαμ να παραιτηθεί.

Η εκστρατεία κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης, η οποία έβγαλε περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους στους δρόμους μόνο στις 16 Ιουνίου, τους έχει σοκάρει όλους στο Χονγκ Κονγκ. Η κλίμακα της αντίδρασης οδήγησε πολλούς να αναρωτηθούν πώς οργανώθηκαν οι διαδηλώσεις και πώς ήταν σε θέση να κινητοποιήσουν τις μεγαλύτερες διαμαρτυρίες στην ιστορία του Χονγκ Κονγκ. Οι παρατηρήσεις του καθηγητή Francis Li έριξαν κάποιο φως σε αυτά τα ερωτήματα. Ακολουθεί μια περίληψη της παρουσίασης του Li:

Οργανισμός διαμαρτυριών ανοιχτού κώδικα

Ενώ πολλοί άνθρωποι σκέφτηκαν ότι η διαδήλωση κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης ήταν μια εκστρατεία χωρίς ηγέτες, ο Li διευκρινίζει ότι αρχικά οργανώθηκε ένα κεντρικό οργανωτικό όργανο για να τους βοηθήσει να τις συντονίσουν. Η εκστρατεία κατά της έκδοσης ξεκίνησε με μία πορεία στις 28 Απριλίου, η οποία διοργανώθηκε από το Μέτωπο Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CHRF), έναν συνασπισμό τοπικών ΜΚΟ. Οι μαζικές συγκεντρώσεις στις 9 Ιουνίου και στις 16 Ιουνίου φιλοξενήθηκαν επίσης από το CHRF, καθώς ο νόμος απαιτεί όλες οι διαδηλώσεις να έχουν άδεια από την αστυνομία. Επιπλέον, ο συνασπισμός έχει ισχυρές συνδέσεις με τον πανδημοκρατικό τομέα και ο Li προσθέτει ότι η πλειονότητα των υποστηρικτών του είναι φιλελεύθεροι και μετριοπαθείς πολιτικοί.

Εκτός από μια κεντρική πλατφόρμα οργάνωσης, ο Li επισημαίνει τις πολλές άλλες διαμαρτυρίες και δράσεις της περιφέρειας που κινητοποιούνται στο διαδίκτυο μέσω του φόρουμ LIHKG και των καναλιών μηνυμάτων Telegram των κινητών. Ήταν επίσης γρήγορο να σημειωθεί ότι αυτά τα αυθόρμητα δίκτυα δεν συνδέονταν με το CHRF και ότι τα μέλη αυτών των πλατφορμών δεν ακολουθούσαν τις οδηγίες του CHRF ή άλλων πανδημοκρατικών νομοθέτων. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, τα δημόσια πρόσωπα ενήργησαν σαν διαμεσολαβητές παρέχοντας βοήθεια στα ήδη διαδηλωθέντα πλήθη. Ο Li δηλώνει ότι εάν μια δημόσια φιγούρα προσπαθούσε να κάνει ομιλία ή να δώσει οδηγίες με οποιονδήποτε τρόπο κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών, τα πλήθη θα την χτυπούσαν. Δεν ήθελαν να έχουν κάποιον ηγέτη.

Στο φόρουμ LIHKG και στις ανοικτές ομάδες του Telegram, τα δημοφιλή σχόλια και οι προτάσεις ανέβηκαν στην κορυφή. Οι διαδηλωτές χρησιμοποίησαν την πλατφόρμα για ιδέες διαμαρτυρίας και κάποιος πήρε τα πιο δημοφιλή και σχημάτισε μια ομάδα που συνέχισε και έφτιαξε ένα σχέδιο.

Ο Li συνέκρινε αυτή τη μέθοδο με ένα είδος τεχνολογίας ανοιχτού κώδικα, όπου κάποιος προτείνει έναν κεντρικό κώδικα και ένα άλλο άτομο τον παίρνει εύκολα αργότερα για να αναπτύξει τα δικά του προϊόντα. Ένα μοντέλο αποκεντρωμένης οργάνωσης όπως αυτό θεωρείται πιο δημιουργικό και αποτελεσματικό. Ενθαρρύνει τη συμμετοχή και το κόστος αποτυχίας ελαχιστοποιείται καθώς πολλές ομάδες λειτουργούν και μία ή δύο αποτυχίες δεν θα επηρεάσουν ολόκληρη τη γραμμή παραγωγής.

Για τον Li, οι νέες πλατφόρμες επικοινωνίας όπως το LIHKG και το Telegram διευκολύνουν αυτό το είδος αποκεντρωμένης οργάνωσης. Το Telegram επιτρέπει τη δημιουργία δημόσιων καναλιών με δεκάδες χιλιάδες συνδρομητές, ενώ η λειτουργία κατάταξης πλήθους του LIHKG, όπως το Reddit, επιτρέπει στους ανθρώπους να γνωρίζουν τις απόψεις που είναι οι πιο δημοφιλείς.

Οι νέοι βγήκαν μαζικά

Παρακάτω υπάρχει μια αρχική έρευνα σχετικά με τα δημογραφικά στοιχεία των διαδηλωτών κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης που διεξήχθη από μια πολυεθνική ερευνητική ομάδα στην οποία ανήκει ο Li:

  • Στις 6 Ιουνίου, το 26,3% των διαδηλωτών ήταν 22 ετών ή νεότεροι και το 44,5% ήταν 30 ετών ή νεότεροι. Το αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο με την πορεία της 1ης Ιουλίου 2003.
  • Στις 16 Ιουνίου, το 30,8% των διαδηλωτών ήταν 22 ή νεότεροι και το 57,1% ήταν 30 ή νεότεροι.
  • Στις 17 Ιουνίου, το 49,1% ήταν 22 ετών ή νεότεροι και το 81,4% ήταν 30 ετών ή νεότεροι.
  • Στις 21 Ιουνίου, έξω από την έδρα της αστυνομίας, το 63,9% ήταν 22 ετών ή νεότεροι και το 91,7% ήταν 30 ή νεότεροι.
  • Στη συνέλευση της 29ης Ιουνίου στην κεντρική περιοχή, το 38% ήταν 22 ετών ή νεότεροι και το 75,8% ήταν 30 ετών ή νεότεροι.

Η πλειοψηφία των νέων που συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες άρχισε να δίδει προσοχή στο ζήτημα κατά της έκδοσης γύρω στα τέλη Μαΐου, αφότου οι φοιτητές και οι απόφοιτοι εκατοντάδων δευτεροβάθμιων σχολείων υπέγραψαν κοινή εκστρατεία.

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στις 21 Ιουνίου, μεταξύ των νέων διαδηλωτών, το 86-89% βρήκε ότι το Telegram αποτελεί σημαντικό κανάλι επικοινωνίας για την οργάνωση.

Όσον αφορά το ρόλο του CHRF, το 81% των νεαρών ερωτηθέντων που ήταν 20 ετών ή νεότεροι βρήκαν την πλατφόρμα σημαντική, το 74,6% των ερωτηθέντων ηλικίας μεταξύ 21 και 25 το βρήκε σημαντικό και το 65,5% των ερωτηθέντων μεταξύ των ηλικιών από 26 έως 30 το βρήκαν σημαντικό. Με λίγα λόγια, ο Li σημειώνει πως όσο νεότεροι είναι οι διαδηλωτές, τόσο περισσότερο αναγνώριζαν τον σημαντικό ρόλο του CHRF.

Όσον αφορά το αν συμφωνούν ή όχι με την άποψη ότι οι ριζοσπαστικές διαμαρτυρίες θα προκαλούσαν αρνητική κοινωνική αντίδραση, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι στις ηλικίες 20 ετών ή λιγότερο συμφωνούσε με αυτή την άποψη ποσοστό 62,2%, μεταξύ 21-25 ετών συμφωνούσε το 54,8% και μεταξύ 26 και 30 συμφωνούσε το 53,3%.

Το μέλλον των διαμαρτυριών κατά της έκδοσης

Σύμφωνα με τον Li, το αποκεντρωμένο οργανωτικό μοντέλο λειτουργεί καλά για αμυντικές εκστρατείες με ένα μόνο αίτημα, αλλά ίσως δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη μακροπρόθεσμη προσέγγιση. Αφότου η κυβέρνηση αναδιατύπωσε το νομοσχέδιο και η εκστρατεία προέβαλλε έναν νέο κατάλογο αιτημάτων, χωρίς κεντρικό οργανωτικό όργανο, θα ήταν δύσκολο να διαπραγματευτεί κανείς με την κυβέρνηση, καθώς κανείς δεν μπορεί να εκπροσωπήσει την εκστρατεία.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι κοινωνικών κινημάτων: ένα είναι μια εκστρατεία με βάση το θέμα, όπως οι διαδηλώσεις του κινήματος Ομπρέλα του 2014 και οι διαμαρτυρίες κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης. Αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμες κινήσεις, όπως αυτές που παρατηρήθηκαν μετά την πορεία του Ιουλίου 2003, όταν εμφανίστηκε ένας μεγάλος αριθμός ανεξάρτητων, διαδικτυακών, μέσων ενημέρωσης. Παρόμοιες εξελίξεις παρατηρήθηκαν μετά τις μαζικές δημοκρατικές διαμαρτυρίες του 2014, όταν ορισμένοι διαδηλωτές συγκρότησαν ομάδες ακτιβιστών που υποστήριζαν “τοπικισμό” και κάποιες ξεκίνησαν την οικοδόμηση κοινοτικής εργασίας σε επίπεδο βάσης.

Σύμφωνα με τον Li, ο τρόπος με τον οποίο οι διαδηλωτές κατά της έκδοσης βρίσκουν τη δική τους θέση στο κίνημα εξακολουθεί να είναι ένα ανοιχτό ερώτημα.

Περισσότερες δημοσιεύσεις σχετικά με τις διαμαρτυρίες κατά της έκδοσης του Χονγκ Κονγκ στο Global Voices.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.