- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Δημοσιογράφοι, χρήστες του You Tube και πολιτικοί ενώνουν δυνάμεις στην Κολομβία ενάντια στις δολοφονίες κοινωνικών ηγετών

· Σύνταξη Laura Vidal Μετάφραση Dora Agelousi

Κατηγορίες: Λατινική Αμερική, Κολομβία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Ψηφιακός ακτιβισμός
[1]

Στιγμιότυπο οθόνης από το βίντεο που ξεκίνησε την εκστρατεία #ALeaderInMyPlace. Διαθέσιμο στο YouTube μέσω του καναλιού του Daniel Samper Ospina.

Χρήστες του You Tube, δημοσιογράφοι και πολιτικοί ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους εξωδικαστικούς φόνους κοινωνικών ηγετών στην Κολομβία με την εκστρατεία #ALeaderInMyPlace, στην οποία τα μέσα επικοινωνίας τους είναι ανοιχτά για έναν ηγέτη που απειλείται να γράψει ή να μιλήσει.

Η εκστρατεία ξεκίνησε στις 13 Μαΐου, όταν ο δημοσιογράφος Daniel Samper Ospina δημοσίευσε στο κανάλι του στο YouTube ένα μουσικό βίντεο σε ρέγκετον ρυθμούς με την παρουσία κοινωνικών ηγετών και διάσημων χρηστών του You Tube.

Σύμφωνα με το Γραφείο του Διαμεσολαβητή της Κολομβίας, περισσότεροι από 460 κοινωνικοί ηγέτες δολοφονήθηκαν [2] από το 2016, τη χρονιά που η κυβέρνηση της Κολομβίας και οι Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις Κολομβίας (FARC), η μεγαλύτερη ομάδα ανταρτών της χώρας, υπέγραψαν μια συμφωνία ορόσημο, [3] που έθεσε τέλος στη διαμάχη πέντε δεκαετιών.

Πολλοί εμπειρογνώμονες αποδίδουν [4] την έκρηξη της βίας στην ασυνεπή και ανεπαρκή εφαρμογή των συμφωνιών, αφήνοντας μεγάλα τμήματα παλαιότερης επικράτειας της FARC ευάλωτα σε παραστρατιωτικούς και αντιφρονούντες αντάρτες.

Καθώς η ετικέτα #ALeaderInMyPlace έκανε τον γύρο του Twitter, λίγοι δημοσιογράφοι άνοιξαν μέσα επικοινωνίας στις στήλες τους σε πιο παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης για τους κοινωνικούς ηγέτες. Για παράδειγμα, η Patricia Lara Salive από την El Espectador δημοσίευσε [5] ένα άρθρο από την Αφρο-Κολομβιανή οικονομολόγο και περιβαλλοντολόγο Sofía Garzón σχετικά με τον αγώνα για την προστασία του ποταμιού στην περιοχή Ovejas από παράνομη εξόρυξη.

Στη Semana, ο δημοσιογράφος Antonio Caballero έδωσε το βήμα μέσα από το δικό του μέσο επικοινωνίας και δικτύωσης [6] στον William Orozco, ο οποίος εργάζεται ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των αγροτών και ο οποίος έπρεπε να παραμείνει κρυμμένος μακριά από το σπίτι του για σχεδόν ένα χρόνο, αφότου έλαβε απειλές τον Ιούλιο του 2018.

Η δημοσιογράφος Vanessa De La Torre Sanclemente έδωσε τη στήλη της από την εφημερίδα El País [7] της πόλης Κάλι της Κολομβίας στην Diana Jembuel, μία κοινωνική ηγέτιδα από τους αυτόχθονες της κοινότητας Misak, η οποία δουλεύει σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Η Jembuel αφηγείται μια προηγούμενη αντιπαράθεση, που είχε πριν από επτά χρόνια, με μέλη της FARC, αφού απήγαγαν κάποιον από την κοινότητά της.

Η ιστορία της δείχνει πως η κυβέρνηση της Κολομβίας εδώ και χρόνια έχει αφήσει τους κοινωνικούς ηγέτες και τις κοινότητες εθνικών μειονοτήτων στο έλεος των ομάδων ανταρτών:

Decidí pedir ayuda a la comunidad en mi idioma, a través de las emisoras locales. Me escucharon y entre todos, me ayudaron […] los guerrilleros habían amedrentado a nuestra comunidad y no podíamos permitirlo. Mi compañero estaba en poder de ellos. Le apuntaban con un arma y nos gritaban groserías. [Luego] Yo sola, con mi bastón de mando, exigiendo respeto, logré que lo soltaran […] Desde entonces transmito ese mensaje. Ya no somos unas pocas voces aisladas sino muchas unidas para decir: basta ya.

Αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια στη γλώσσα μου μέσω τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών. Με άκουσαν και με βοήθησαν όλοι […] οι αντάρτες-μαχητές εκφόβιζαν την κοινότητά μας και δεν μπορούσαμε να τους αφήσουμε να το κάνουν αυτό. Είχαν στα χέρια τους τον σύντροφό μου. Τον σημάδευαν με όπλο και φώναζαν σε εμάς βρίζοντας. [Τότε] εγώ, μόνη μου, με δική μου εντολή, απαίτησα σεβασμό και τους ανάγκασα να τον αφήσουν ελεύθερο […] Από τότε μεταφέρω αυτό το μήνυμα. Δεν είμαστε πλέον λίγοι. Είμαστε πολλοί ενωμένοι να πούμε «αρκετά».

Το κίνημα είχε την αποδοχή και από επίσημα στελέχη, όπως τον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος παραχώρησε τον διαδικτυακό χώρο του στη Francia Márquez, η οποία έχει βραβευτεί με το Περιβαλλοντικό Βραβείο Γκόλντμαν [8]. Ο Πρεσβευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κολομβία έκανε το ίδιο με τον Αφρο-Κολομβιανό ηγέτη Marino Córdoba [9] και στις 21 Μαΐου μερικοί γερουσιαστές παραχώρησαν τις θέσεις τους σε κοινωνικούς ηγέτες μέσα στη Γερουσία:

Σήμερα με την εκστρατεία #ALeaderInMyPlace, οι θέσεις μας στην δεύτερη Σύνοδο για τη Γερουσία παραχωρήθηκαν σε κοινωνικούς ηγέτες. Την Σύνοδο προεδρεύει η Mayerlis Robles, ηγέτης της περιοχής Montes de María, η οποία υπέστη επίθεση πρόσφατα.

Η οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα Dejusticia η οποία εδρεύει στη Μπογκοτά, δήλωσε στο Latin America Reports [13] ότι η εκστρατεία ήταν σημαντική για την «προστασία και την αναζωογόνηση των κοινωνικών ηγετών της χώρας». Η εκστρατεία έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και ενδιαφέροντος, ειδικά όταν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ανταποκρίθηκαν σε αυτή. Κάποιες απόψεις παραμένουν αμφίβολες, ωστόσο, καθώς πρόκειται για μια πολύ μικρή προσπάθεια σε σύγκριση με αυτό που πραγματικά χρειάζεται για τον τερματισμό των απειλών κατά των κοινωνικών ηγετών. Ο χρήστης του Twitter David Racero το συνοψίζει ως εξής:

Τι θα γινόταν αν το Κογκρέσο της Κολομβίας και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι στη Μπογκοτά, οι οποίοι δεν απειλούνται ιδιαίτερα, έδιναν τα θωρακισμένα οχήματά τους, που χρησιμοποιούν ως ταξί, σε κοινωνικούς ηγέτες και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των οποίων οι ζωές κινδυνεύουν και βασίζονται μόνο σε ένα κινητό τηλέφωνο και ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο;