- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

“Ο έξω κόσμος δεν ξέρει πόσο πλούσια είναι η νεπαλέζικη λογοτεχνία”: Συνέντευξη με την συγγραφέα Δρ. Sangita Swechcha

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Νεπάλ, Γλώσσα, Λογοτεχνία, Μέσα των πολιτών, Τέχνες - Πολιτισμός
[1]

Το “Gulafsangako Prem”, στο διεθνές συνέδριο του Νεπάλ που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο στις 3-5 Αυγούστου 2019. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Δρ. Sangita Swechcha.

H Δρ. Sangita Swechcha [2] είναι προσωπικότητα του Νεπάλ με έδρα στην Αγγλία, τα ποιήματα, οι ιστορίες και τα άρθρα της οποίας έχουν δημοσιευθεί τόσο στο Νεπάλ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μερικά από τα ποιήματά της έχουν επίσης μεταδοθεί στο ραδιόφωνο του Νεπάλ και τηλεοπτικά στην τηλεόραση του Νεπάλ. Έχει επίσης δημοσιεύσει μια κοινή συλλογή ιστοριών, τις “Asahamati ka Pailaharu” και “Gulafsangako Prem” στη νεπαλέζικη γλώσσα.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, το “Pakhalieko Siundo [3]“, το οποίο έγραψε στην ηλικία των 18 ετών, έλαβε εξαιρετικές κριτικές από τους κριτικούς της λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα επικεντρώνεται στο συναισθηματικό ταξίδι μιας γυναίκας από το Νεπάλ, της Sandhya, και εμβαθύνει στον πόνο, στα βάσανα και στην αποφασιστικότητά της να ξεπεράσει το παρελθόν της. Τονίζει επίσης το ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων στο Νεπάλ. Το Global Voices της μίλησε για την δουλειά και τις λογοτεχνικές της εμπνεύσεις:

Global Voices: Πότε ξεκινήσατε να γράφετε;

Dr. Sangita Swechcha (SS): Δεν θυμάμαι το ακριβές έτος, αλλά άρχισα να γράφω όταν ήμουν 12 ή 13 ετών. Δεν ξέρω αν ήταν ποιήματα ή όχι, αλλά απλώς συνήθιζα να εκφράζω γραπτώς ό,τι ένιωθα. Ήμουν ένα ντροπαλό και εσωστρεφές κορίτσι και κυρίως καθόμουν ήσυχα και άκουγα τους άλλους από το να μιλάω ή να εκφράζομαι σε άλλους. Αισθάνθηκα άνετα να εκφράζομαι γραπτώς παρά να μιλήσω στους ανθρώπους και τα γραπτά μου είχαν αρχικά τη μορφή ποίησης.

GV:  Ποιος σας ενέπνευσε να γράψετε στη νεπαλέζικη γλώσσα;

SS: Η νεπαλέζικη γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα του Νεπάλ και, ούσα Νεπαλέζα, αισθανόμουν πάντα πιο άνετα να γράφω λογοτεχνία στα νεπαλέζικα, παρά να εκφράσω τον εαυτό μου στα αγγλικά. Δεν θυμάμαι πώς ξεκίνησα με το γράψιμο, αλλά η μαμά και ο μπαμπάς μου πάντα υποστήριζαν τα γραπτά μου. Αρχικά, δεν τα μοιραζόμουν με τους γονείς μου. Μου πήρε μερικά χρόνια μέχρι να πω στους γονείς μου ότι μου άρεσε να γράφω και ότι έγραφα εδώ και αρκετό καιρό. Ενώ βρισκόμουν στις αρχές της εφηβείας, συνήθιζα να κρύβω ή να σκίζω τα γραπτά μου. Νομίζω ότι η φύση γύρω από το σπίτι μου ήταν αρχικά πηγή έμπνευσης. Ήμουν και είμαι ακόμα γοητευμένη από την ομορφιά της φύσης.

GV: Πείτε μας για το μυθιστόρημά σας “Pakhalieko Siundo”.

SS: Το μυθιστόρημα μου “Pakhalieko Siundo” είναι για την γυναικεία ανοχή στον πόνο και στα βάσανα και πώς οι συνθήκες κάνουν τις γυναίκες ισχυρές. Αναφέρει επίσης ιστορίες γυναικών, που προορίζονταν να πωληθούν από τους συγγενείς ή τους εραστές τους. Πρόκειται για μια ιστορία μιας ισχυρής γυναίκας που, παρά τα εμπόδια της ζωής, αγωνίζεται να επιβιώσει και παραμένει ισχυρή, συνεχίζοντας στη ζωή της και επιτυγχάνοντας τα όνειρά της.

[4]

Η Δρ. Sangita Swechcha. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Δρ. Swechcha.

Έγραψα αυτό το μυθιστόρημα όταν ήμουν 18 ετών, αφού ολοκλήρωσα το I.Sc. [ισοδύναμο με την 12η τάξη] από το κολέγιο St. Xavier στο Νεπάλ. Ενώ περίμενα τα αποτελέσματα, δεν είχα τίποτα να κάνω και σκέφτηκα να γράψω μερικές ιστορίες. Άρχισα να γράφω μια ιστορία και απασχολήθηκα τόσο πολύ, που συνέχισα να γράφω. Μετατράπηκε σε ένα μυθιστόρημα 265 σελίδων. Είμαι ακόμα έκπληκτη για το πώς κατάφερα να γράψω αυτό το μακρύ μυθιστόρημα εκείνη την ηλικία. Όταν ολοκληρώθηκε η γραφή, ο πατέρας μου με ενθάρρυνε να δημοσιεύσω αυτό το μυθιστόρημα. Πιστεύω ότι η υποστήριξη των γονέων μου κατά τη διάρκεια των αρχικών μου ημερών ήταν πολύ σημαντική για να ονειρευτώ να γίνω συγγραφέας. Ήμουν επίσης πολύ τυχερή να τύχω εκτίμησης και αγάπης από τα μέσα ενημέρωσης του Νεπάλ, τους κριτικούς και τους αναγνώστες μετά τη δημοσίευση. Ασχολήθηκα περισσότερο με τη λογοτεχνία και συμμετείχα ενεργά στις λογοτεχνικές δραστηριότητες στο Νεπάλ για αρκετά χρόνια μετά. Μια τέτοια δραστηριότητα ήταν η έκδοση ενός λογοτεχνικού μηνιαίου περιοδικού, του “Aakash”. Εργάστηκα ως δευτερεύων συντάκτης για το περιοδικό εκείνη την εποχή. Η δημοσίευση του μυθιστορήματός μου με έκανε να γράφω επίσης για διάφορες εθνικές ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες και περιοδικά στο Νεπάλ και άρχισα να λαμβάνω προσφορές για να γράφω στήλες και αναφορές. Το μυθιστόρημά μου είναι επί του παρόντος στον αέρα κάθε εβδομάδα από τον Capital FM 96.4 MHz και είμαι πολύ χαρούμενη που φτάνει σε ένα μεγαλύτερο ακροατήριο στο Νεπάλ και στο εξωτερικό (μέσω ζωντανών ραδιοφωνικών εκπομπών και εκδόσεων του YouTube). Εργάζομαι επίσης για τη δεύτερη έκδοση αυτού του μυθιστορήματος και ελπίζω να έχουμε μια μεταφρασμένη έκδοση στα αγγλικά στο εγγύς μέλλον.

GV: Πώς βλέπετε την κατάσταση της νεπαλέζικης λογοτεχνίας στον 21ο αιώνα;

SS:  Η λογοτεχνική γραφή στη νεπαλέζικη γλώσσα άρχισε μόλις τον 19ο αιώνα. Πριν από αυτό, η νεπαλέζικη λογοτεχνία ήταν στα σανσκριτικά. Το πρώτο γραπτό λογοτεχνικό έργο στο Νεπάλ ήταν η Ραμαγιάνα του Μπανουμπχάκτα [5] (1883). Με αυτή την έννοια, η νεπαλέζικη λογοτεχνία έχει ιστορία πάνω από εκατό χρόνια. Διάφορα είδη λογοτεχνίας έχουν δημοσιευθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και έχει αυξηθεί ραγδαία ο αριθμός τους στον 21ο αιώνα. Όχι μόνο αυξάνονται αυτοί οι αριθμοί, αλλά βελτιώνεται επίσης η ποιότητα της λογοτεχνικής γραφής στο Νεπάλ. Επιπλέον, δημοσιεύονται ετησίως ευέλικτα βιβλία από διαφορετικά είδη που ενσωματώνουν μια ποικιλία καινοτόμων μορφών και προσεγγίσεων. Δεδομένου ότι τα περισσότερα από αυτά είναι γραμμένα στο Νεπάλ, ο εξωτερικός κόσμος δεν γνωρίζει πολλά για το πόσο πλούσια είναι η νεπαλέζικη λογοτεχνία. Με αυτή την έννοια, η μητρόπολη του Νεπάλ φαίνεται να απομονώνεται λίγο από τον εξωτερικό κόσμο. Ωστόσο, η κατάσταση τώρα αλλάζει. Όχι μόνο αυξάνεται αργά ο αριθμός των Νεπαλέζων συγγραφέων που γράφουν στα αγγλικά, αλλά κερδίζει επίσης δυναμική και η μετάφραση λογοτεχνικών έργων από τα νεπαλέζικα σε άλλες γλώσσες. Πιστεύω ότι με αυτήν την μεταβαλλόμενη τάση οι άνθρωποι θα γνωρίσουν την λογοτεχνία του Νεπάλ και η νεπαλέζικη λογοτεχνία θα έχει μεγαλύτερη έκθεση στον έξω κόσμο.

Επιπλέον, στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο, οι Νεπαλέζοι συγγραφείς εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο. Για να φέρουν τους Νεπαλέζους συγγραφείς σε όλο τον κόσμο σε μια κοινή πλατφόρμα, ιδρύθηκαν ιδρύματα όπως η Διεθνής Εταιρεία Λογοτεχνίας του Νεπάλ [6] (INLS). Το INLS έχει παραρτήματα σε περισσότερες από 80 χώρες. Μια πρόσφατη διάσκεψη του INSL στο Λονδίνο είναι ένα παράδειγμα για το πώς περισσότεροι από 100 Νεπαλέζοι συγγραφείς που κατοικούν σε 12 διαφορετικές χώρες συγκεντρώθηκαν για να δείξουν τη δέσμευσή τους για την πρόοδο της λογοτεχνίας του Νεπάλ, ενθαρρύνοντας τόσο τους συγγραφείς που κατοικούν στο Νεπάλ, όσο κι εκείνους της διασποράς. Το συνέδριο κυκλοφόρησε επίσης μια συλλογή από διηγήματα στα αγγλικά με τίτλο ‘Silver Cascade’. Το βιβλίο, το οποίο δημοσιεύθηκε από το περιοδικό Book Hill στο Νεπάλ, αποτελείται από διηγήματα από αξιόλογους συγγραφείς. Ελπίζουμε ότι το μεταφρασμένο βιβλίο στα νεπαλέζικα θα προσελκύσει την προσοχή και την αγάπη από τους αναγνώστες στη διεθνή αγορά και ανυπομονούμε να δούμε περισσότερες τέτοιες δημοσιεύσεις. Εν τω μεταξύ, το βιβλίο με τη συλλογή ιστοριών μου, το “Gulafsangko Prem”, βρίσκεται επίσης στο στάδιο της μετάφρασης στα αγγλικά.

Η συνέντευξη με την Δρ Sangita Swechcha [2] έγινε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.